Niewinny X

Niewinny X
Obraz poglądowy artykułu Innocent X
Portret namalowany przez Vélasqueza . 1650. Galeria Doria-Pamphilj . Rzym.
Biografia
Imię urodzenia Giovanni Battista Pamfili
Narodziny 6 maja 1574 r
Rzym ( Państwa Kościelne )  
Śmierć 7 stycznia 1655 r
Rzym ( Państwa Kościelne )  
Papież Kościoła Katolickiego
Wybory na pontyfikat 15 września 1644 r
Intronizacja 4 października 1644 r (70 lat)
Koniec pontyfikatu 7 stycznia 1655 r
( 10 lat, 3 miesiące i 23 dni )
Herb
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org

Giovanni Battista Pamphili , urodzony w Rzymie dnia6 maja 1574 r i zmarł w tym samym mieście dnia 7 stycznia 1655 rCzy 236 th Biskup Rzymu i dlatego papież z Kościołem katolickim , który rządził od 1644 do 1655 roku , pod nazwą Innocentego X (w łacińskiej Innocenty X w włoskiej Innocenzo X ).

Biografia

Urodzony w wielkiej rodzinie patrycjuszowskiej Pamphili przez ojca i Cancellieri przez matkę, Flaminię Cancellieri del Buffalo z Pistoi, studiował prawo kanoniczne w ' Collegio Romano ' jezuitów w Rzymie. Natychmiast wszedł do kurii rzymskiej , gdzie Klemens VIII mianował go audytorem rytu rzymskiego . Grzegorz XV zatrudnił go następnie jako nuncjusz apostolski . Ostatecznie Urban VIII awansował go na patriarchę Antiochii łacińskiej . Został stworzony kardynałem in pectore podczas konsystorza z30 sierpnia 1627 r. Jego nominacja została opublikowana w dniu19 listopada 1629 i otrzymał 12 sierpnia 1630 rbar kardynała-prezbitera z tytułem Saint-Eusebius .

Został wybrany na papieża w dniu15 września 1644 r, po śmierci Urbana VIII , dzień po liturgicznym święcie Podwyższenia Krzyża Świętego , pomimo sprzeciwu klanu francuskiego, który odrzucił jakiegokolwiek kandydata prohiszpańskiego. Mazarin przybył za późno, by zapobiec zwycięstwu. Przybrał imię Innocenty X na pamiątkę Innocentego VIII, który bronił założenia Pamfilów w Rzymie, został koronowany 4 października . Bardzo szybko jego szwagierka Olimpia Maidalchini , wdowa po starszym bracie, obejmie go nieodpartą przewagą, która będzie przez cały czas panowania wyśmiewać francuskie gazety i Kościół reformowany. Ambitna, chciwa i intrygująca, zapełnia sobą każdą przestrzeń życia politycznego i społecznego Rzymu, wyprzedzając najważniejszą postać kurii . Z tej pozycji do woli manewrowała faktami i ludźmi, wywołując liczne incydenty i powodując niejedno rozczarowanie papieża, który zawsze ją chronił.

Innocenty X pozwał kardynałów Francesco i Antonio Barberiniego , bratanków jego poprzednika Urbana VIII , za ich malwersacje finansowe. Schronili się we Francji. W 1646 r. wydał bullę nakazującą kardynałom, którzy opuścili Państwo Kościelne bez jego pozwolenia powrót w ciągu sześciu miesięcy, nie tracąc swoich zysków, a nawet baru. Parlament Paryża uchylił byka, a Mazarin miał grozić dać swoje wojska do Państwa Kościelnego, aby Innocenty X zakrętu .

Potępił listem apostolskim Zelo domus Dei (26 listopada 1648 r) klauzul religijnych traktatu westfalskiego, który miesiąc wcześniej zakończył wojnę trzydziestoletnią . W tym czasie generałem armii papieskiej był książę Bouillon .

Potępił on pięć propozycji zaczerpniętych od Augustyna z Jansenius bullą Cum okazjae (31 marca 1653 r).

Innocenty X zbudował dziewięć więzień, w tym Carceri Nuove w Rzymie, z kryteriami charakteryzującymi się niezwykłym jak na tamte czasy człowieczeństwem. Napisał do cara Aleksego I pierwszego Rosjanina, opowiadając się za chłopami pańszczyźnianymi i glebą oraz prosząc o ich wolność.

Od 1644 do 1653 całkowicie przekształcił Villa Pamphili w Rzymie , powierzając prace architektom Alessandro Algardi i Giovanni Francesco Grimaldi .

On umarł na 7 stycznia 1655 r. Olimpia skorzystała z okazji, by w papieskich apartamentach zebrać wszystko, co mogła. Mówi się, że jego szczątki pozostawały porzucone przez trzy dni, a nikt nie zajął się pochówkiem. Ostatecznie to jego siostrzeniec Camillo postawi pomnik.

reprezentacje obrazkowe

Jego portret autorstwa Diego Vélasqueza został namalowany w 1650 roku . Można go zobaczyć w Galerii Doria-Pamphilj w Rzymie. Obraz ten zainspirował kilka znanych prac Francisa Bacona , w tym studium portretu papieża Innocentego X autorstwa Velázqueza , chociaż nigdy nie widział oryginału, a później bardzo niechętnie podchodził do ich jakości.

Uwagi i referencje

  1. Królowa Saby, Londyn (muzeum)
  2. Corrado Augias, Tajna historia Watykanu , s.  160 , Editions Express-Roularta.
  3. Francis Bacon, trzeci wywiad w Wywiadach z Michelem Archimbaud , wydanie Folio Essays.

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne