Druga bitwa pod Syrte

Pancernik Littorio , jeden ze statków obecnych podczas bitwy. Ogólne informacje

Przestarzały	22 marca 1942
Lokalizacja	Zatoka Syrty , Morze Śródziemne
Wynik	Brytyjskie zwycięstwo taktyczne Włoskie zwycięstwo strategiczne

Wojujący

Dowódcy

Zaangażowane siły

4 lekkie krążowniki
1 krążownik przeciwlotniczy
18 niszczycieli
1 okręt podwodny

1 pancernik
2 ciężkie krążowniki
1 lekki krążownik
10 niszczycieli
1 okręt podwodny

Straty

3 lekkie krążowniki uszkodzone
5 niszczycieli
39 zabitych

1 lekko uszkodzony pancernik

Druga wojna światowa

Bitwy

Śródziemnomorski krajobraz

1940

1941

1942

1943

1944

1945

Morze Liguryjskie

Konwoje alianckie ( konwoje z Malty ) • Kampania U-bootów • Kampania Adriatycka

Współrzędne 34 ° 20 północ, 17 ° 30 ′ wschód Geolokalizacja na mapie: Morze Śródziemne

Druga bitwa o syrtę była bitwa morska z II wojny światowej , który kolidować widzi Regia Marina i Royal Navy . Odbywa się w dniu22 marca 1942na Morzu Śródziemnym , na północ od Zatoki Syrty i na południowy wschód od Malty . Brytyjczycy chcieli zaopatrzyć Maltę, a Włosi skierowali swoje najpotężniejsze jednostki przeciwko konwojowi . Konwój składał się z czterech statków handlowych eskortowanych przez cztery lekkie krążowniki , krążownik przeciwlotniczy i 17 niszczycieli . Siły włoskie składały się z pancernika , dwóch ciężkich krążowników , lekkiego krążownika i ośmiu niszczycieli. Pozytywny wynik aliantów był jednak ograniczony tylko dlatego, że opóźnienia spowodowane włoskim atakiem pozwoliły siłom powietrznym Osi zatopić w kolejnych dniach 4 statki tworzące konwój (23-26 marca).

tło

Podczas II wojny światowej, podczas kampanii na Morzu Śródziemnym, kontrola Malty była kluczową kwestią dla aliantów, ponieważ była to ich jedyna baza między Gibraltarem a Aleksandrią . Ponadto wyspa znajdowała się pośrodku Morza Śródziemnego, co pozwoliło brytyjskim bombowcom celować w transportowce Osi i konwoje zmierzające na front w Afryce Północnej . Ale na wiosnę 1942 roku, Regia Marina przyszedł zdominować śródziemnomorskiej i wyspa była oblegana, otoczony i poddany intensywnemu bombardowaniu. Malta desperacko potrzebowała zaopatrzenia, ale ryzyko ataków morskich i powietrznych było wysokie dla każdego statku towarowego, który zapuszczał się na te wody.

Brytyjski plan obronny

Admirał Sir Philip Vian , dowódca konwoju MW-10 , zorganizował swoje okręty na sześć dywizji oprócz pięciu niszczycieli typu Hunt .

1 re Division: złożone niszczyciele Jervis , Kipling , Kelvin i Kingston
2 ND Dzielenie: składa się z lekkich krążowników Dido i Penelopy i niszczyciel legion
3 rd Division: ułożonych niszczycieli Zulu i Hasty
4 p Dzielenie: składa się z lekkich okrętów Kleopatra ( flagowy ) i Euryalus
5 e Division: złożone niszczyciele Sikh , Lively , Hero i Havock
6 th Division: Składa się z ownik anty-samolot Carlisle i niszczyciel Avon Vale

Zgodnie z planami admirała sir Philipa Viana, pierwsze 5 dywizji musi stawić czoła wrogim statkom, podczas gdy szósta dywizja ustawia zasłonę dymną, aby zakryć konwój. Ta taktyka opierała się na odstraszającej sile HMS Carlisle i pięciu niszczycielach typu Hunt. Celem było opóźnienie wroga i uzyskanie wystarczającej ilości czasu na ucieczkę konwoju.

Walka

22 marcao 14:30 brytyjski konwój, który dwa dni wcześniej opuścił Aleksandrię, zmierzał na Maltę, gdzie napotkał eskadrę włoską przybywającą z Mesyny . Następnie obejmuje ciężkie krążowniki Gorizia i Trento oraz cztery niszczyciele. Brytyjczycy natychmiast zrealizowali zaplanowany plan i skierowali się na południe, podczas gdy lekkie krążowniki i niszczyciele zatrzymały się i wypuściły gigantyczną zasłonę dymną, aby chronić frachtowce w konwoju.

Po pierwszej wymianie ognia włoskie okręty wycofały się, ale próbowały przyciągnąć alianckie okręty do eskadry pancerników Littorio .

O 16:37 włoskie okręty wróciły dodatkowo z eskadrą Littorio i próbowały przebić się przez brytyjską linię obrony. Bitwa trwa przez dwie i pół godziny, alianckie okręty nie opuszczają zasłony dymnej, z wyjątkiem wystrzelenia kilku salw i odepchnięcia włoskich okrętów, które starają się im niepokoić i przed powrotem pod osłoną dymu, gdy tylko salwy Włosi są bardziej precyzyjni. Podczas jednej z tych wymian HMS Havock doznał poważnych uszkodzeń w wypadku strzelania na włoskim okręcie wojennym. Natychmiast otrzymał rozkaz wycofania się i dołączenia do konwoju.

O 18:34 brytyjski atak torpedowy nie powiódł się, ale niszczyciel HMS Kingston został trafiony salwami włoskiego pancernika, praktycznie wyłączając go z akcji. W HMS Lively jest również wpływ odłamkami włoskiego pancernika przebicia ściany i powodując powodzie, ale nie było ofiar.

O 18:55 Littorio został trafiony pociskiem 4,7 (120 mm ), powodując rozległe uszkodzenia. Jego hydroplan zapalił się i jedna z jego wieżyczek eksplodowała, wyłączając go z eksploatacji.

Pięć minut później włoskie okręty zawracają, nocna walka ma duże szanse na ich niekorzyść, ponieważ nie są wyposażone w radary . Zapłacili cenę podczas bitwy pod przylądkiem Matapan .

Po bitwie brytyjska eskorta skończyła się paliwem i musiała udać się do Aleksandrii, pozostawiając frachtowce, aby kontynuowały swoją bliską eskortę w kierunku Malty.

Obrażenia bojowe

Według doniesień brytyjskich „ Kleopatra została trafiona w tył pokładu o 16:44…” pociskiem 152 mm wystrzelonym z lekkiego krążownika Giovanni delle Bande Nere ; Zginęło 16 marynarzy. Krążowniki Euryale i Penelope również zostały uszkodzone, Euryale został trafiony przez Littorio o 16:43 i 18:41. Kingston został unieruchomiony po salwie z Littorio , nabierając prędkości, aby dotrzeć do wyspy Malta, którą osiągnął następnego dnia. W bitwie zginęło 15 członków jego załogi. Niektóre źródła podają, że został trafiony działami ciężkiego krążownika Gorizia . Havock został poważnie uszkodzona na jednym ze swych kotłów przez Littorio godzinie 5:20 P.M., zabijając 8 swojej żeglarzy. Le Lively wycofał się o 18:55, zmuszony do przyłączenia się do Tobruku w celu naprawy. Dwa inne niszczyciele – Sikh i Legion – zostały lekko uszkodzone przez ostrzał krążowników.

Działania po bitwie

Druga bitwa pod Syrtą pokazała, że wyższość materialna niekoniecznie przyniosła zwycięstwo. To zwycięstwo było tak lekkie, jak krótkie. 23 marcakonwój brytyjski w końcu dociera do portu w Valletcie , ale tylko statki towarowe Talabot i Pampas docierają całe i zdrowe, bo mimo zwycięstwa morskiego dzień wcześniej, frachtowiec SS Clan Campbell (w) zostaje zatopiony przez lotnictwo Axis 20 mil od portu, a tankowiec Breconshire również został uszkodzony podczas ataku, uniemożliwiając mu dotarcie do portu. Niemniej jednak kilka dni później zostanie odholowany na wyspę.

Flota włoska, która dzień wcześniej próbowała przechwycić brytyjski konwój, nie ma więcej szczęścia, niszczyciele Scirocco i Lanciere zatonęły podczas sztormu, tylko 18 marynarzy z 470 zostanie uratowanych.

26 marca, nowy atak lotniczy Axis na Malcie tym razem zatopił 2 pozostałe statki towarowe i brytyjski tankowiec, który przybył 23. dnia do portu. Ze statków wyładowano tylko 5000 ton towarów, podczas gdy w Aleksandrii załadowano 26 000 ton.

Kolejność bitwy

Włochy

Admirał Angelo Iachino
- 1 pancernik : Littorio
- 6 niszczyciel : Alfredo Oriani , Ascari , Aviere , Geniere , Grecale i Scirocco (zatopiony burzy po walce)
2 II podział admirał Angelo Parona (i)
- 2 ciężkie krążowniki : Gorizia , Trento
- 1 lekki krążownik : Giovanni delle Bande Nere
- 4 niszczyciele: Alpino , Bersagliere , Fuciliere i Lanciere (zatopione przez burzę po bitwie)
Sub : Platynowy

Wielka Brytania

Eskadra Carlisle'a :
- 1 lekki krążownik klasy C : Carlisle
- 5 e floty niszczyciel ( klasa Hunt ) Tobruk: Southwold (zatopiony przez kopalni23 marca), Beaufort , Dulverton , Hurworth , Avon Vale , Eridge . Heythrop został storpedowany na20 marcaprzez U-boota U-652
- 4 statki towarowe: SS Clan Campbell , Breconshire , Pampas i Talabot (wszystkie zatopione między 23 a26 marca)
15 th eskadra okrętów (Admirał Vian )
- 3 lekkie krążowniki: Dido , Euryalus (lekko uszkodzone), Cleopatra (poważnie uszkodzone)
- 14 th Destroyer Flotylla: Jervis , Kipling , Kelvin , Kingston (poważnie uszkodzony)
- 22 th flotylla niszczyciel: Hasty , Havock (poważnie uszkodzone) Hero , Żywy (poważnie uszkodzone) sikhijski (lekko uszkodzone) zulu (powoduje uszkodzenie strukturalne manewrów szybkobieżna)
Eskadra Wsparcia Malty:
- 1 krążownik: Penelope
- 1 niszczyciel: Legion (uszkodzony przez atak powietrzny w dniu23 marca, zatopiony przez drugi atak z powietrza 26 marca)
- 3 okręty podwodne: Unbeaten , Upholder i Ultimatum
Okręt podwodny z siedzibą w Aleksandrii:
- Proteus ( klasa Partów )

Uwagi i referencje

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego " Druga bitwa pod Syrtą " ( zobacz listę autorów ) .

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia

Bauer, Eddy; James L. Collins, Jr; oraz Peter Young: The Marshall Cavendish Encyclopedia of the World War II . Marshall Cavendish, 1985. ( ISBN 978-0-85685-954-0 ) .
Belot, Raymond z: The Struggle for the Mediterranean 1939-1945 , Princeton University Press, Princeton, 1951.
Bernotti, Romeo: La guerra sui mari nel conflitto mondial: 1940-1945 Tirrena Editoriale. Livorno, 1954. (to)
Bradford, Ernle: Siege: Malta 1940-1943 , William Morrow and Company, Inc., Nowy Jork, 1986. ( ISBN 978-0-688-04781-8 ) .
Bragadin, Marc'Antonio: Włoska marynarka wojenna w czasie II wojny światowej , United States Naval Institute, Annapolis, 1957. ( ISBN 978-0-405-13031-1 ) .
Cunningham, Andrew: Życie marynarza , Nowy Jork, 1955.
Greene, Jack & Massignani, Alessandro: Wojna morska na Morzu Śródziemnym, 1940-1943 , Chatam Publishing, Londyn, 1998. ( ISBN 978-1-86176-057-9 ) .
Gigli, Guido: La Seconda Guerra Mondiale . Laterza, 1964. (to)
Guglielmotti, Umberto: Storia della marina italiana. V. Bianco, 1961 (it)
Harwood, admirał sir Henry H., Depesza w sprawie bitwy o Syrtę 1942 22 marca , SUPLEMENT DO LONDYŃSKIEJ GAZETTE, 18 września 1947.
Holland, James: Fortress Malta: An Island Under Siege, 1940-1943 , Miramax Books, Nowy Jork, 2003. ( ISBN 978-1-4013-5186-1 ) .
Hough, Richard Alexander: Najdłuższa bitwa: wojna na morzu, 1939-45. Weidenfeld i Nicolson, 1986
Jellison, Charles A.: Oblężony: Próba II wojny światowej Malty, 1940-1942 , University Press of New England, 1984. ( ISBN 978-0-87451-313-4 ) .
Llewellyn, MJ: The Royal Navy and the Mediterranean Convoys: A Naval Staff History , Naval Staff History seria , Routledge, Londyn, 2007. ( ISBN 978-0-415-39095-8 ) .
Macintyre, Donald: Bitwa o Morze Śródziemne . Wyd. Nortona, Nowy Jork, 1965.
O'Hara, Vincent P.: Walka o Morze Środkowe , Naval Institute Press, Annapolis, Maryland, 2009. ( ISBN 978-1-59114-648-3 ) .
Playfair, ISO i in.: Fortuny brytyjskie osiągają najniższy poziom , Historia II wojny światowej, Seria wojskowa Wielkiej Brytanii, Morze Śródziemne i Bliski Wschód , tom III (wrzesień 1941 do września 1942), Naval & Military Press, Uckfield, 2004. ( ISBN 978-1-84574-067-2 ) . Wydane po raz pierwszy przez Her Majesty's Stationery Office, Londyn, 1960.
Roskill, SW: Okres równowagi , Historia II wojny światowej , Wielka Brytania Military Series , The War at Sea 1939-1945 , tom III , Naval & Military Press, Uckfield, 2004, ( ISBN 978-1-84342-805 -3 ) . Wydane po raz pierwszy przez Her Majesty's Stationery Office, Londyn, 1956.
Sadkovich, James: Włoska marynarka wojenna w czasie II wojny światowej , Greenwood Press, Westport, 1994. ( ISBN 978-0-313-28797-8 ) .
Secchia, Pietro: Enciclopedia dell'antifascismo e della Resistenza . La Pietra, 1989.
Shores, Christopher i Brian Cull z Nicola Malizia: Malta: Rok Spitfire'a, 1942 . Grub Street, Londyn, 1991. ( ISBN 978-0-948817-16-8 ) .
Sierra, Luis de la: La guerra naval en el Mediterráneo, 1940-1943 , wyd. Juventud, Barcelona, 1976. ( ISBN 978-84-261-0264-5 ) . (e)
Simpson, Michael: Życie admirała floty Andrew Cunninghama. Dwudziestowieczny dowódca marynarki wojennej . Wyd. Routledge, 2004. ( ISBN 978-0-7146-5197-2 ) .
Stefan, Marcin; Grove, Erik: Bitwy morskie w zbliżeniu: II wojna światowa . Prasa Instytutu Marynarki Wojennej, 1988. ( ISBN 978-0-7110-2118-1 ) .
Thomas, David A.: Malta Convoys , Leo Cooper ed., South Yorkshire, 1999. ( ISBN 978-0-85052-663-9 ) .
Weichold, Eberhard : Die deutsche Führung und das Mittelmeer unter Blickwinkel der Seestrategie . Wehrwissenschaftlichen Rundschau, 1959. (de)
Wilmott, Ned & Fowler, Will: Strategia i taktyka wojny morskiej. Marshall Cavendish, 1979. ( ISBN 978-0-85685-505-4 )
Woodman, Richard: Malta Convoys, 1940-1943 , Jack Murray Ltd., Londyn, 2000. ( ISBN 978-0-7195-5753-8 ) .