Lądowanie na Saidorze

Lądowanie na Saidor nawiązuje do morskiej operacji desantowej prowadzonej przez Stany Zjednoczone w pobliżu miejscowości Saidor podczas Nowa Gwinea Kampanii w wojny na Pacyfiku .

Operacja ta spełniła podwójny cel: przejęcie kontroli nad lotniskiem opuszczonym i sabotowanym przez Australijczyków w 1942 r. W celu jego rehabilitacji i ulepszenia oraz przerwania odwrotu do Japończyków rozpoczynających wycofywanie się z Sio w obliczu postępów armii australijskiej w ostatnia faza kampanii na Półwyspie Huon .

Walka

Po bombardowaniu morskiej, o świcie na 2 stycznia 1944 roku 32 II Dywizja Piechoty rozpoczęły atak na amfibii Saidor w obliczu bardzo mało opozycji. Tego ranka ginie 3 Amerykanów i 11 Japończyków. Kilka małych japońskich nalotów miało miejsce po południu i w nocy, a także w następnym miesiącu. W ciągu dnia lotnisko znajduje się w posiadaniu Amerykanów, od kolejnych dni trwają prace nad jego rehabilitacją i ulepszaniem przez cały miesiąc luty przy pomocy miejscowych pracowników.

Żołnierze z armii Stanów Zjednoczonych pracują w następujących tygodniach próby blokowania dróg i ścieżek wokół celu Saidor do blokowania żołnierzy armii cesarskiej w odwrocie i jest ścigany przez 9 th australijskiej dywizji piechoty z Sio do odwrotu do Madang . Inicjatywy te okażą się ogólnie porażką, w szczególności ze względu na gęstą dżunglę oraz błotnisty i prawie nieprzejezdny teren. Około 8000 japońskich żołnierzy zdołało przejść przez Saidor w styczniu, co doprowadziło do krytyki ze strony australijskiego sztabu, że dywizja amerykańska nie zrobiła wszystkiego, co w jej mocy, aby uniemożliwić im przekroczenie tego obszaru.

Amerykanie i Australijczycy obsługują węzeł 10 lutego 1944 roku.

Konsekwencje

5 th australijski Dywizja Piechoty, którą śledzi od 20 stycznia 1944 roku z Sio wycofujące japoński zginęło 734 żołnierzy cesarskich, znaleziono 1793 z nich zmarło w drodze i udało się 48 więźniów. Straty australijskie podczas tych operacji to 4 zabitych i 6 rannych. 32 th amerykańskiej Dywizji Piechoty był znacznie bardziej zróżnicowane wyniki, tracąc 40 mężczyzn w walce, 11 rannych i 16 zaginionych i zabitych podczas jego nieudanej próbie przechwycić Saidor armii japońskiej 119 japońskim i przechwytywanie 18.

Lotnisko zostało przywrócone do pracy, a drugi pas startowy był czynny od 6 marca 1944 r. Zbudowano również kilka mostów i dróg, a od 7 maja 1944 r. Działała baza lotnicza i cała jej infrastruktura.

Amerykanie będą wtedy musieli stawić czoła tysiącom Japończyków, którym nie udało im się zatrzymać w Saidorze podczas zaciętych walk w bitwie nad rzeką Driniumor latem 1944 roku.

Galeria

32 th Dywizja Piechoty US blisko Saidor
Oddziały inżynieryjne armii amerykańskiej na Saidorze
Żołnierze amerykańscy i australijscy 15 lutego 1944 roku po ich skrzyżowaniu w pobliżu Saidor

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

Miller 1959 , s. 301
Miller 1959 , s. 304
Dexter 1961 , s. 764

Bibliografia

(en) John Miller , Armia Stanów Zjednoczonych w czasie II wojny światowej - wojna na Pacyfiku: redukcja Rabaulu , Centrum Historii Wojskowej,1959, 418 s. ( czytaj online ) , strony od 295 do 305
(en) David St Alban Dexter , Australia w wojnie 1939-1945. Seria 1-Army: The New Guinea Offensives , vol. 6, Australian War Memorial,1961, 851 str. ( OCLC 2028994 , czytaj online ) , s. Rozdział 27: Pościg do Madang

Linki zewnętrzne

Kampania w Nowej Gwinei - Saidor Stowarzyszenie Weteranów 32D „Czerwona Strzała”