Chorthippus brunneus

Chorthippus brunneus „Duettystyczna szarańcza”
( Chorthippus brunneus ). Klasyfikacja

Królować	Animalia
Gałąź	Stawonogi
Subembr.	Heksapoda
Klasa	Owady
Podklasa	Pterygota
Klasa infra	Neoptera
Zamówienie	Ortoptera
Podzamówienie	Caelifera
Zamówienie na podczerwień	Acrididea
Świetna rodzina	Acridoidea
Rodzina	Acrididae
Podrodzina	Gomphocerinae
Plemię	Gomphocerini
Dobry	Chorthippus
Podgatunek	Glyptobotrus

Gatunek

Chorthippus brunneus
( Thunberg , 1815 )

Stan ochrony IUCN

LC  : Najmniejsza troska

Konik brunatny The duettist krykieta , jest to gatunek o szarańczy z rodziną z Acrididae .

Wyznania

Gatunek ten został nazwany Chorthippus brunneus przez Thunberga w 1815 roku.
Synonimy: Glyptobrotus brunneus Thunberg; Stauroderus brunneus Thunberg; Chorthippus bicolor Charpentier, 1825; Stauroderus variabilis Fieber, 1852.

• Chorthippus brunneus

• Chorthippus brunneus

• Kobieta

Opis

Samiec mierzy od 14 do 18  mm, a samica od 19 do 25  mm .
Różne kolory: szary, zielony, fioletowy brąz lub czarny. Przednia krawędź elytronu jest spuchnięta u podstawy, a mostek jest owłosione (patrz zdjęcie po prawej).

Dystrybucja

Ten eurosyberyjski gatunek występuje w Europie (od Skandynawii po Włochy i Pireneje ) i północnej Azji , osobniki dorosłe od połowy maja do początku listopada.
Obecny w całej Francji, także na Korsyce.

Lista podgatunków

Według pliku gatunków Orthoptera (1 st kwiecień 2010):

• Chorthippus brunneus brevis (Klingstedt, 1939);
• Chorthippus brunneus brunneus (Thunberg, 1815).

Szarańcza lubi suche lub rzadkie trawniki, nasłonecznione ścieżki, winorośl, kamieniołomy, otwarte tereny o słabej roślinności.
Jej walory jako dobrej żaglówki pozwalają czasem na dotarcie do obszarów miejskich.

Plik audio
Stridulacja z towarzyszącym kosem
Trudności w korzystaniu z tych mediów?

Piosenka jest przenikliwa: od 6 do 10 krótkich, suchych nut powtarzanych 2 lub 3 razy w ciągu 5 sekund. Jeśli spotykają się dwa rywalizujące ze sobą samce, śpiewają naprzemiennie, intensyfikując je (stąd nazwa potoczna „duetist”).

Anegdota

Przy wystarczająco upalnej pogodzie łatwo jest wywołać emisję ćwierkania, naśladując, nawet bardzo z grubsza, śpiew samców.

Uwagi i referencje

1. * Plik gatunków Orthoptera (1 kwietnia 2010 r.)
2. Michael Chinery , Owady Francji i Europy Zachodniej , Paryż, Flammarion,Sierpień 2012, 320  pkt. ( ISBN  978-2-08-128823-2 ) , s.  40-41

Linki zewnętrzne

• (pl) Odniesienie do sieci poświęconej różnorodności zwierząt  : Chorthippus brunneus
• (en) Odniesienie IUCN  : gatunek Chorthippus brunneus (Thunberg, 1815) (konsultowane18 maja 2015)
• (en) Numer referencyjny NCBI  : Chorthippus brunneus (w tym taksony )
• (en) Referencyjna kolekcja dokumentów ARKive  : Chorthippus brunneus
• (en) Odniesienie Fauna Europaea  : Chorthippus brunneus (Thunberg, 1815)
• (en) Odniesienie do BioLib  : Chorthippus brunneus (Thunberg, 1815)
• (fr) odniesienie INPN  : Chorthippus brunneus

Bibliografia

• Heiko Bellmann i Gérard Luquet ( tłumaczenie  z języka niemieckiego), Przewodnik po konikach polnych, świerszczach i szarańczy w Europie Zachodniej , Paryżu, Delachaux i Niestlé,2009, 383  s. ( ISBN  978-2-603-01564-3 ) , s.  334-335.
• (la) Thunberg (1815), Hemipterorum maxillosorum rodzaj il ustrata plurimisk novis speciebus ditata ac descripta . Pamiętniki Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu, t. 5, s.  211-101 ( tekst oryginalny ).