Charles Cornic

Charles Cornic Obraz w Infobox. Paul Fortin: Portrait of Cornic (olej na płótnie, Morlaix Museum of Fine Arts ) Biografia
Narodziny 5 września 1731
Morlaix
Śmierć 12 września 1809(w wieku 78 lat)
Morlaix
Narodowość Francuski
Zajęcia Oficer marynarki, korsarz
Pokrewieństwo Pierre-François Cornic Dumoulin
Inne informacje
Właściciel Cornic house ( d ) , Le Clique house ( d ) , Suscinio dwór ( d )
Stopień wojskowy Wiceadmirał
Konflikty Wojna o sukcesję austriacką Wojna
siedmioletnia
Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych

Charles Cornic du Chesne , urodzony dnia5 września 1731w Morlaix , parafii Saint-Martin w Finistère i zmarł dnia12 września 1809w tym samym mieście, był marynarzem francuski z XVIII -tego  wieku , który był korsarz i Admiral podczas rewolucji .

Biografia

Urodzony w 1731 w Morlaix i syn armatora żaglowca (rodziny z Île de Bréhat ), był mchem na łodziach swojego ojca, zwłaszcza na La Comtesse de La Marck w 1745 roku dowodzonym przez korsarza Morlais Nicolasa Anthona i łowił ryby w Nowej Funlandii. . Zmarł w Morlaix w 1809 roku.

Corsair podczas wojny o sukcesję austriacką

Na korsarzu La Paix został wzięty do niewoli4 lipca 1747 i jest tylko zwolniony Listopad 1748. Po zakończeniu wojny popłynął ponownie do Nowej Fundlandii na Amable Reine (1751) i Providence (1754).

Corsair podczas wojny siedmioletniej

W latach 1756-1763 , zmobilizowany w Królewskiej Marynarce Wojennej jako pilot na statku Opiniâtre zmierzającym do Quebecu w 1755 roku, następnie dowodził korsarzem Agathe , złomowanym statkiem, z którego udało mu się zrobić doskonałą żaglówkę i otrzymał stopień porucznika fregaty za posiadanie zmusił brytyjską blokadę i sprowadził konopie z Holandii do Brześcia . W 1757 roku objął dowództwo nad 12-działową korwetą La Cigogne , następnie mianowany kapitanem fregaty , aw następnym roku 30-działową fregatą La Félicité i walczył z kilkoma angielskimi okrętami u wybrzeży Brestu, zatapiając Rumblera , walcząc wręcz Thames , a także walkę z Alcide . Chociaż jego statek był w złym stanie, odmówił poddania się, zdołał dotrzeć do Île de Molène, gdzie naprawił najpoważniejsze uszkodzenia, zanim wrócił do Brześcia na25 czerwca 1758. Otrzymał stopień kapitana firebranda.

W spokoju wrócił do handlu i zamówił różne budynki skierowane do Lizbony, Kadyksu i Santo Domingo.

Amerykańska wojna o niepodległość

Podczas wojny amerykańskiej zamówił kolejno kilka małych statków Królewskich ( Serin ) lub korsarzy ( Młody Henri ). W spokoju służy do rejestracji morskiej w Morlaix, a następnie w Tréguier i służy głównie do rejestrowania planów redowych i wybrzeży od Bréhat do Roscoff .

Admirał podczas rewolucji

(Nierzetelne poprawianie paragrafu pęsetą, istnieje duże zamieszanie między życiem Charlesa Cornic dit Duchesne i jego kuzyna Pierre-François Cornic-Dumoulin, który był admirałem, o którym mowa w tym paragrafie).

Na początku rewolucji zebrał się w nowych ideach i objął polityczne i morskie funkcje w Morlaix . Dnia zostaje wezwany do stanowej marynarki wojennej10 kwietnia 1793jako kapitan statku. ZPaździernik 1793został mianowany kontradmirałem przez Jeanbon Saint André . Następnie powierzono mu małą eskadrę utworzoną w Saint-Malo z myślą o ataku na Jersey (który nie miał miejsca), a następnie przeznaczono na dołączenie do eskadry Villaret-Joyeuse podczas kampanii Prairial Year II ; nie opuścił portu z powodu blokady ze strony Królewskiej Marynarki Wojennej.

Dowodząc siłami morskimi La Manche w 1795 roku, w październiku został mianowany wiceadmirałem. Uznając go za wątpliwego, Zarząd jednak odwołał jego awans i zawiesił go za „podburzanie”08 stycznia 1798. Wkrótce przeszedł na emeryturę i przeszedł na emeryturę do dworu Suscinio en Ploujean . Zmarł w 1809 r., Quai du Finistère w Morlaix.

Uwagi i odniesienia

  1. (niektórzy autorzy, jak Georges Six, powodują, że rodzi się i umiera w Île-de-Bréhat (bardzo blisko), ale wydaje się, że to nieprawda; o jego narodzinach mówi się głośno i wyraźnie w mieście Ploujean na kontynencie
  2. Dr Hoeffer, „New General Biography: From Early Times to Today”, 1854-1866; dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k62923032/f453.image.r=Molene.langFR
  3. SHD Mar BB4 / 33
  4. Wygląda na to, że Villaret i Jeanbon Saint André mocno wątpili w jego prawdziwą chęć dołączenia do nich; pomszczą się, odprawiając jego syna, porucznika dowodzącego fregatą Sekwana w eskadrze brzeskiej, po powrocie z kampanii na rzecz niezdyscyplinowania i brania udziału w wojnie wyścigowej, zamiast służyć jako zwiadowca floty, która była jej misja główna (por. Georges Bordonove: Les Marins de l'An II )

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne