Mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim
Mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim| Sport | narciarstwo alpejskie |
|---|---|
| kreacja | 1931 |
| Organizatorzy | FIS |
| Okresowość | Co 2 lata |
| Oficjalna strona internetowa | FIS |
| Posiadacz tytułu |
W dół : Vincent Kriechmayr Corinne Suter Super-G : Vincent Kriechmayr Lara Gut-Behrami gigancie : Mathieu Faivre Lara Gut-Behrami slalomowy : Sebastian Foss Solevåg Katharina Liensberger super kombinacji : Marco Schwarz Mikaela Shiffrin równoległy : Mathieu Faivre Marta BASSINO Katharina Zespoły Norwegia |
|---|---|
| Więcej tytułów |
Kobiety : Christl Cranz (12 tytułów) Mężczyźni : Toni Sailer (7 tytułów) |
O nadchodzących zawodach zobacz: Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2023
W Narciarstwie Alpejskim świata Mistrzostwa to konkurs stworzony przez Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) w 1931 roku . W przeciwieństwie do Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim , te zawody nagradzają narciarzy w jednej imprezie, w której każdy kraj nie może wystawić więcej niż czterech zawodników; zasada ta nie dotyczy aktualnych mistrzów świata. W latach 1931 i 1939 , mistrzostwa odbywały się co roku. Po wojnie odbywają się one w latach parzystych i w razie potrzeby zastępowane są przez Zimowe Igrzyska Olimpijskie . Od 1985 roku organizowane są w latach nieparzystych. Z 302 medalami, w tym 101 tytułami, Austria jest najczęściej nagradzanym krajem w historii mistrzostw, a za nią plasuje się Szwajcaria i Francja . Najbardziej udane są Toni Sailer i Marcel Hirscher (w tym dwa zdobyte przez drużynę za ten ostatni) z siedmioma złotymi medalami, a ten, który zdobył najwięcej podium to Kjetil Andre Aamodt z łączną dwunastoma medalami. W kategorii kobiet, Christl Cranz z lat 30. nadal prowadzi w obu przypadkach, z dwunastoma tytułami i piętnastoma miejscami na podium.
Pochodzenie
Po utworzeniu FIS i Francuskiej Federacji Narciarskiej w 1924 r. (Rok pierwszych Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Chamonix ), narciarstwo alpejskie miało wtedy tylko jedną renomowaną imprezę międzynarodową: Roberts of Kandahar Challenge (przyszły Arlberg-Kandahar , założony w 1911 r. ) . Narciarstwo alpejskie w latach dwudziestych XX wieku nie cieszyło się uznaniem w stosunku do narciarstwa klasycznego , do tego stopnia, że nie zostało wybrane na Zimowe Igrzyska Olimpijskie . Dopiero w 1928 r. Z inicjatywy Anglika Arnolda Lunna przedstawiono projekt integracji z FIS narciarstwa alpejskiego, odrzucony w tym roku w szczególności z powodu sprzeciwu krajów nordyckich, ale Arnold Lunn reprezentował w 1930 r. W Oslo i kto wtedy zostanie przyjęty; FIS zezwoli na tworzenie zawodów testowych. W ten sposób Arnold Lunn zdecydował się na zorganizowanie pierwszych mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w Mürren w 1931 r. Z imprezami zjazdowymi i slalomowymi według płci.
Ewolucja konkurencji
Na początku lat trzydziestych XX wieku mistrzostwa świata były jedynymi międzynarodowymi wydarzeniami uznanymi przez FIS, który od 1936 roku zdecydował o włączeniu rywalizacji do Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen . Później Mistrzostwa Świata odbywają się co roku na kontynencie europejskim . Od 1932 r. Odbywała się nowa impreza w narciarstwie alpejskim: kombinowana (impreza składająca się z jednego zjazdu i dwóch slalomów, w 1931 r. Ze względu na śnieżycę nie mógł startować). Wszyscy pierwsi mistrzowie pochodzą z kontynentu europejskiego, w szczególności z krajów alpejskich, takich jak Szwajcaria , Niemcy , Austria i Francja . Od 1939 do 1948 .
Mistrzostwa świata przerwała druga wojna światowa . Po ich wznowieniu wprowadzane są zmiany. FIS decyduje, że różne edycje będą miały miejsce w latach parzystych. Dlatego imprezy olimpijskie są również uważane za mistrzostwa świata (w ten sposób mistrz olimpijski automatycznie zostanie mistrzem świata). 1948 wydanie zostało również oznaczone przez pierwsze zwycięstwo spoza Europy narciarz alpejski ( Gretchen Frazer , amerykański ). W 1950 roku po raz pierwszy mistrzostwa świata zostaną zorganizowane poza Europą , w Aspen w Stanach Zjednoczonych . W miejsce połączonych imprez pojawi się slalom gigant (ostatecznie kombinacja zostanie ponownie włączona do programu od 1954 roku ).
Formuła ta była utrzymywana do 1982 roku . Następnie FIS zdecydował o przeniesieniu mistrzostw świata na lata nieparzyste, począwszy od 1985 r., I zadbaniu o to, aby mistrzowie olimpijscy i mistrzowie świata byli wyraźnie rozróżnieni. Tak więc w 1984 roku w Sarajewie mistrzowie olimpijscy nie byli już uznawani za mistrzów świata. W 1987 roku do programu włączono nowe wydarzenie: Super-G. Kolejna odbędzie się w 2005 roku, w której mężczyźni i kobiety wezmą udział w tej samej imprezie drużynowej, mieszanym slalomie równoległym w formacjach krajowych lub zawodach drużynowych , które to ostatnie wydarzenie przekształci się w igrzyska olimpijskie podczas Igrzysk w PyeongChang 2018 .
Aktualny format zawodów
Mistrzostwa Świata odbywają się obecnie w latach nieparzystych w ośrodku narciarskim wyznaczonym w drodze głosowania w ramach FIS. Każdy narciarz może wziąć udział w siedmiu różnych konkurencjach:
- zejście od 1931 roku
- slalom od 1931 roku
- słuchawka od 1932 roku
- slalom gigant od 1950 roku
- supergigantem od 1987
- mieszane zawody drużynowe w slalomie równoległym od 2005 roku
- równolegle slalomowy od 2021
Złote, brązowe i srebrne medale przyznawane są trzem pierwszym w każdej konkurencji, których wyniki nie są brane pod uwagę w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata . Ponieważ czasy nie są mierzone dłużej niż do jednej setnej sekundy, nie jest niczym niezwykłym dzielenie się złotymi, srebrnymi lub brązowymi medalami.
Nagrody
Mężczyźni
Kobiety
Według zespołów
| Rok | Puchar Narodów |
| 2005 | Niemcy |
| 2007 | Austria |
| 2009 | anulowany |
| 2011 | Francja |
| 2013 | Austria |
| 2015 | Austria |
| 2017 | Francja |
| 2019 | szwajcarski |
| 2021 | Norwegia |
Najczęściej nagradzani narciarze (indywidualni)
Najbardziej utytułowani narciarze
Poniższe tabele wyszczególniają narciarzy, którzy zdobyli co najmniej 4 złote medale na Mistrzostwach Świata indywidualnie.
| Nazwisko | Kraj |
 Złoto
|
 Srebro
|
 Brązowy
|
Całkowity |
|---|---|---|---|---|---|
| Toni Sailer | Austria | 7 | 1 | 0 | 8 |
| Jean-Claude Killy | Francja | 6 | 0 | 0 | 6 |
| Kjetil André Aamodt | Norwegia | 5 | 4 | 3 | 12 |
| Marcel Hirscher | Austria | 5 | 4 | 0 | 9 |
| Gustav Thöni | Włochy | 5 | 2 | 0 | 7 |
| Aksel Lund Svindal | Norwegia | 5 | 2 | 2 | 9 |
| Ingemar Stenmark | Szwecja | 5 | 1 | 1 | 7 |
| Ted ligety | Stany Zjednoczone | 5 | 0 | 2 | 7 |
| Marc Girardelli | Luksemburg | 4 | 4 | 3 | 11 |
| Pirmin Zurbriggen | szwajcarski | 4 | 4 | 1 | 9 |
| Emile Allais | Francja | 4 | 4 | 0 | 8 |
| Rudolf Rominger | szwajcarski | 4 | 1 | 2 | 7 |
| Stein Eriksen | Norwegia | 4 | 1 | 1 | 6 |
| Bode Miller | Stany Zjednoczone | 4 | 1 | 0 | 5 |
| Anton Seelos | Austria | 4 | 1 | 0 | 5 |
| Nazwisko | Kraj |
Złoto
|
Srebro
|
Brązowy
|
Całkowity |
|---|---|---|---|---|---|
| Christl cranz | Niemcy | 12 | 3 | 0 | 15 |
| Marielle Goitschel | Francja | 7 | 4 | 0 | 11 |
| Anja Parson | Szwecja | 7 | 1 | 3 | 11 |
| Mikaela shiffrin | Stany Zjednoczone | 6 | 2 | 3 | 11 |
| Erika Hess | szwajcarski | 6 | 0 | 1 | 7 |
| Annemarie Moser-Pröll | Austria | 5 | 2 | 2 | 9 |
| Janica Kostelić | Chorwacja | 5 | 0 | 0 | 5 |
| Tina Maze | Słowenia | 4 | 5 | 0 | 9 |
| Hanni Wenzel | Liechtenstein | 4 | 3 | 2 | 9 |
| Pernilla Wiberg | Szwecja | 4 | 1 | 1 | 6 |
Najczęściej nagradzani narciarze
Poniższe tabele wyszczególniają narciarzy, którzy zdobyli co najmniej 6 indywidualnych medali mistrzostw świata.
| Nazwisko | Kraj | Całkowity |
Złoto
|
Srebro
|
Brązowy
|
|---|---|---|---|---|---|
| Kjetil André Aamodt | Norwegia | 12 | 5 | 4 | 3 |
| Marc Girardelli | Luksemburg | 11 | 4 | 4 | 3 |
| Lasse Kjus | Norwegia | 11 | 3 | 8 | 0 |
| Marcel Hirscher | Austria | 9 | 5 | 4 | 0 |
| Aksel Lund Svindal | Norwegia | 9 | 5 | 2 | 2 |
| Pirmin Zurbriggen | szwajcarski | 9 | 4 | 4 | 1 |
| Toni Sailer | Austria | 8 | 7 | 1 | 0 |
| Emile Allais | Francja | 8 | 4 | 4 | 0 |
| Gustav Thöni | Włochy | 7 | 5 | 2 | 0 |
| Ingemar Stenmark | Szwecja | 7 | 5 | 1 | 1 |
| Ted ligety | Stany Zjednoczone | 7 | 5 | 0 | 2 |
| Rudolf Rominger | szwajcarski | 7 | 4 | 1 | 2 |
| David Zogg | szwajcarski | 7 | 3 | 4 | 0 |
| Benjamin Raich | Austria | 7 | 2 | 4 | 1 |
| Jean-Claude Killy | Francja | 6 | 6 | 0 | 0 |
| Stein Eriksen | Szwecja | 6 | 4 | 1 | 1 |
| Karl Schranz | Austria | 6 | 3 | 2 | 1 |
| Hermann Maier | Austria | 6 | 3 | 2 | 1 |
| Guy Perillat | Francja | 6 | 2 | 3 | 1 |
| Günther Mader | Austria | 6 | 0 | 1 | 5 |
| Willi Steuri | szwajcarski | 6 | 0 | 1 | 5 |
| Nazwisko | Kraj | Całkowity |
Złoto
|
Srebro
|
Brązowy
|
|---|---|---|---|---|---|
| Christl cranz | Niemcy | 15 | 12 | 3 | 0 |
| Marielle Goitschel | Francja | 11 | 7 | 4 | 0 |
| Anja Parson | Szwecja | 11 | 7 | 1 | 3 |
| Mikaela shiffrin | Stany Zjednoczone | 11 | 6 | 2 | 3 |
| Annemarie Moser-Pröll | Austria | 9 | 5 | 2 | 2 |
| Tina Maze | Słowenia | 9 | 4 | 5 | 0 |
| Hanni Wenzel | Liechtenstein | 9 | 4 | 3 | 2 |
| Lara Gut-Behrami | szwajcarski | 8 | 2 | 3 | 3 |
| Lindsey Vonn | Stany Zjednoczone | 8 | 2 | 3 | 3 |
| Lisa Resch | Niemcy | 8 | 1 | 4 | 3 |
| Erika Hess | szwajcarski | 7 | 6 | 0 | 1 |
| Renate Götschl | Austria | 7 | 2 | 3 | 2 |
| Käthe Grasegger | Niemcy | 7 | 0 | 1 | 6 |
| Pernilla Wiberg | Szwecja | 6 | 4 | 1 | 1 |
| Inge Wersin-Lantschner | Austria | 6 | 3 | 3 | 0 |
| Vreni Schneider | szwajcarski | 6 | 3 | 2 | 1 |
| Annie famose | Francja | 6 | 1 | 2 | 3 |
| Nicole hosp | Austria | 6 | 1 | 2 | 3 |
Tabela medalowa według narodu
Zaktualizowano po mistrzostwach 2021 roku .
| Ranga | Naród | Złoto | Srebro | Brązowy | Całkowity |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Austria | 101 | 104 | 97 | 302 |
| 2 | szwajcarski | 69 | 70 | 65 | 204 |
| 3 | Francja | 47 | 52 | 37 | 136 |
| 4 | Niemcy | 34 | 38 | 46 | 118 |
| 5 | Stany Zjednoczone | 29 | 26 | 36 | 91 |
| 6 | Norwegia | 25 | 20 | 17 | 62 |
| 7 | Włochy | 22 | 25 | 26 | 73 |
| 8 | Szwecja | 17 | 11 | 21 | 49 |
| 9 | Kanada | 14 | 8 | 7 | 29 |
| 10 | Słowenia | 6 | 6 | 2 | 14 |
| 11 | Chorwacja | 6 | 2 | 2 | 10 |
| 12 | Liechtenstein | 5 | 9 | 7 | 21 |
| 13 | Brytania | 4 | 4 | 3 | 11 |
| Luksemburg | 4 | 4 | 3 | 11 | |
| 15 | Słowacja | 1 | 4 | 1 | 6 |
| 16 | Jugosławia | 1 | 3 | 5 | 9 |
| 17 | Finlandia | 1 | 2 | 2 | 5 |
| 18 | Czechy | 1 | 1 | 2 | 4 |
| 19 | Australia | 1 | 0 | 1 | 2 |
| Hiszpania | 1 | 0 | 1 | 2 | |
| 21 | Japonia | 0 | 1 | 1 | 2 |
| Polska | 0 | 1 | 1 | 2 | |
| 23 | związek Radziecki | 0 | 0 | 2 | 2 |
Podsumowanie różnych mistrzostw świata
| Ranga | Stany | Liczba organizacji (ukończonych i przyszłych) |
Miejsca ( wkrótce ) |
|---|---|---|---|
| 1 | szwajcarski | 9 | Mürren (1931, 1935), Saint-Moritz (1934, 1948, 1974, 2003, 2017), Engelberg (1938), Crans-Montana (1987) |
| Austria | Innsbruck (1933, 1936, 1958), Bad Gastein (1964), Schladming (1982, 2013), Saalbach-Hinterglemm (1991, 2025 ), Sankt Anton am Arlberg (2001) | ||
| 3 | Włochy | 7 | Cortina d'Ampezzo (1932, 1956, 2021), Val Gardena (1970), Bormio (1985, 2005), Sestriere (1997) |
| 4 | Stany Zjednoczone | 6 | Aspen (1950), Squaw Valley (1960), Lake Placid (1980), Vail (1989, 1999), Beaver Creek (2015) |
| 5 | Francja | 5 | Chamonix (1937, 1962), Grenoble (1968), Val-d'Isère (2009), Méribel - Courchevel (2023) |
| 6 | Japonia | 3 | Sapporo (1972, 1976), Morioka (1993) |
| Szwecja | Åre (1954, 2007, 2019) | ||
| 8 | Niemcy | 2 | Garmisch-Partenkirchen (1978, 2011) |
| 9 | Polska | 1 | Zakopane (1939) |
| Norwegia | Oslo (1952) | ||
| Chile | Portillo (1966) | ||
| Hiszpania | Sierra Nevada (ośrodek narciarski) (1996) |
Uwagi i odniesienia
- Badanie lekarskie przeprowadzone zimą 1967 roku potwierdza, że Erika Schinegger jest mężczyzną. Klasyfikacja została oficjalnie zmieniona 14 grudnia 1996 r., A tytuł mistrzyni świata otrzymała Marielle Goitschel.