Champagnac-la-Noaille

Ten artykuł jest szkicem dla gminy w Corrèze .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Champagnac-la-Noaille
Champagnac-la-Noaille
Widok z lotu ptaka na wieś.
Herb Champagnac-la-Noaille
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Corrèze
Dzielnica Ussel
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Ventadour - Égletons - Monédières
Mandat burmistrza
Jean-Pierre Valadour
2020 -2026
Kod pocztowy 19320
Wspólny kod 19039
Demografia
Miły Szampan, Szampan, Szampan
Ludność
miejska
228  mieszk. (2018 spadek o 2,56% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 9  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 45°18′32″ północ, 2°01′06″ wschód
Wysokość Min. 492  m
Maks. 630  m²
Obszar 25,47  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Tiul
(zwykła korona)
Wybory
Oddziałowy Kanton Égletons
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Champagnac-la-Noaille
Geolokalizacja na mapie: Corrèze
Zobacz na mapie topograficznej Corrèze Lokalizator miasta 14.svg Champagnac-la-Noaille
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Champagnac-la-Noaille
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Champagnac-la-Noaille
Znajomości
Stronie internetowej www.champagnac-la-noaille.fr

Champagnac-la-Noaille ( Champanhac-la-Noalha w Occitan) to francuski gmina znajduje się w Corrèze działu w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Jej mieszkańcy nazywani są Champagnacois .

Geografia

Miasto jest nawadniane przez Doustre .

Lokalizacja

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „klimat górski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,4  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 5 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,6 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1254  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 13,3 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Marcillac”, w gminie Marcillac-la-Croisille , oddana do użytku w 1963 roku i znajduje się 4  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 10,6  ° C a ilość opadów wynosi 1333,4  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Brive”, w miejscowości Brive-la-Gaillarde , oddanej do użytku w 1987 r. i na 42  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,7  ° C w okresie 1971-2000 , przy 12,7  ° C dla 1981-2010, następnie w 13,0  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Champagnac-la-Noaille to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Tulle , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 44 gminy, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (78,9 % w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (78,9 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (76,5%), łąki (12,7%), niejednorodne tereny rolne (7,4%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,4%), wody śródlądowe (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Podczas Rewolucji Francuskiej miasto nosi nazwy Champagnac-la-Montagne i Champagne-le-Doustre .

Toponimia

De Campanius -acum  : domena Campanius, właściciela willi Gallo-Roman. Pochodzenie gallo-rzymskie potwierdza archeologia: szczątki w Fontanelles, Sévezergue, Femme Morte i Vialatte-Basse.

Nazwa Champagnac-la-Noaille bierze swój przydomek (la Noaille) od panowania , że zamknął się w swoich granicach.

W czasie rewolucji , zgodnie z dekretem konwencji , nosiła nazwę Champagnac-le-Doustre, od nazwy rzeki, która ją przecina: Noaille przywoływał zniesiony właśnie ustrój feudalny.

Heraldyka

Herb Champagnac-la-Noaille Herb Srebrny z trzema naturalnymi lustrami, lamowane krawędzie.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1995 maj 2005 Michel simandou    
maj 2001 marzec 2014 Jean-Marie Nard    
marzec 2014 W trakcie Jean-Pierre Valadour    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2008 r. W 2018 r. gmina liczyła 228 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,56% w porównaniu z 2013 r. ( Corrèze  : −0,08%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36 %). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
699 765 770 734 863 856 754 857 822
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
810 701 712 697 705 731 711 750 791
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
813 813 761 615 583 562 560 442 381
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
351 315 293 258 221 190 215 219 222
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
234 228 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 15 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 15 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 15 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 15 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Marcillac - metadata  ” , na venteespubliques.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 )
  8. „  Ortodromia między Champagnac-la-Noaille i Marcillac-la-Croisille  ” , na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Stacja Météo-France Marcillac – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Ortodromia między Champagnac-la-Noaille i Brive-la-Gaillarde  ” , na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Brive - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Brive - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15.07.2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Brive – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  14. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  15. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
  20. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  21. Organizacja spisu na insee.fr .
  22. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  23. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .