Boeing 307
| Boeing S-307 Stratoliner | |
 Boeing 307 Clipper Flying Cloud na wystawie w Steven F. Udvar-Hazy Center . | |
| Rola | Transport komercyjny |
|---|---|
| Budowniczy | Boeing |
| Załoga | 5 |
| Pierwszy lot | 31 grudnia 1938 |
| Uruchomienie | 8 lipca 1940 |
| Wycofanie | 1975 |
| Produkcja | 10 |
| Wymiary | |
| Długość | 22,66 m |
| Zakres | 32,61 m |
| Wysokość | 6,34 m |
| Obszar skrzydła | 138,05 m 2 |
| Masa i nośność | |
| Maks. pusty | 13,61 t |
| Maks. odlecieć | 19,05 t |
| Fracht | 33 |
| Motoryzacja | |
| Silniki | 4 Cyklon Wright GR-1820 |
| Moc jednostkowa | 660 kW ( 900 KM ) |
| Występ | |
| Maksymalna prędkość przelotowa | 354 km / h |
| Maksymalna prędkość |
396 km / h |
| Autonomia | 3845 km |
Boeing 307 Stratoliner jest samolot cztery silnik zaprojektowany przez Boeing Company pod koniec 1930 roku . Pochodzące z tej B-17 Flying Fortress bombowca z której przejmuje skrzydeł, silników i ogona, ma całkowicie nowy kadłub, zaokrąglony kształt i staje się pierwszym ciśnieniem samolotów komercyjnych, aby wprowadzić usługę. Po pół-porażki modelu 247 , Stratoliner znaki powrotu producenta statku powietrznego w Seattle na rynku cywilnym; jednakże w związku z pojawieniem się na rynku konkurenta Douglasa DC-3 zbudowano tylko dziesięć samolotów, z których osiem dostarczono liniom lotniczym. Początkowo dostarczane do Pan American i Trans World Airlines , większość Boeingów 307 miała długą karierę, zwłaszcza w Indochinach, gdzie później eksploatowano kilka samolotów.
W połowie lat dziewięćdziesiątych stary Pan American Flying Clipper Cloud , jedyny zachowany egzemplarz Stratolinera , został odnowiony w Seattle w celu przeprowadzenia dużego projektu renowacji, który trwał do lata 2001 roku. Ten samolot został dostarczony do National Air. i Space Museum w 2003 roku i jest eksponowany w aneksie muzeum położonym w pobliżu międzynarodowego lotniska Waszyngton-Dulles .
Pochodzenie i rozwój
W 1934 roku biuro konstrukcyjne Boeinga rozpoczęło prace nad czterosilnikowym komercyjnym samolotem transkontynentalnym, zdolnym do latania „ponad pogodą”, Model 300. W przyszłości maszyna miała wykorzystywać część elementów modelu bombowca. 299, lepiej znany jako Latająca Forteca B-17 , dwa czterosilnikowe samoloty zostały opracowane równolegle.
Projekt samolotu skorzystał w dużej mierze z szeroko zakrojonych badań przeprowadzonych przez Tommy'ego Tomlinsona, pilota TWA, znanego z bogatego doświadczenia w lataniu na bardzo dużych wysokościach. Zoptymalizowany do przelotów na wysokości 3550 m czterosilnikowy samolot, który w ostatecznej wersji stał się modelem 307, wykorzystywał skrzydła, w tym silniki i ogon B-17C , w połączeniu z obszernym kadłubem o okrągłym przekroju 3 m. średnicy, bez przeciągnięcia na wysokości przedniej szyby kokpitu. Kadłub pod ciśnieniem, pozwalał samolotowi latać na wysokości 9000 m , przystosowany dla 33 pasażerów i pięciu członków załogi. Stratoliner był pierwszy komercyjny samolot ziemia mieć inżyniera lotu. Ten ostatni uznano za niezbędny do monitorowania ciśnienia, ale odpowiadał również za kontrolowanie prawidłowego działania silników, jak w samolocie nalotowym, pozwalając pilotowi skoncentrować się na prowadzeniu lotu.
Prototyp [NX19901, c / n 1994] wykonał swój pierwszy lot 31 grudnia 1938. Plik18 marca 1939samolot ten odbył lot prezentacyjny do firmy KLM . Podczas lotu pilot holenderskiej firmy zapytał pilota producenta, czy mógłby wyciąć dwa silniki po tej samej stronie. Prototyp następnie zakręcił się i wymknął się spod kontroli, rozbił się, zabijając dziesięć osób na pokładzie.
Aby zapobiec powtórzeniu się takiego wypadku, Boeing zaprojektował nowy dryf, który doprowadził do powrotu do warsztatu samolotu oczekującego na dostawę do Pan Am . Ten dryf, dający dobre wyniki, został przyjęty na B-17E .
Na zlecenie TWA w dniu8 lipca 1940Stratoliner był pierwszym komercyjnym samolotem z kabiną ciśnieniową, który wszedł do służby na świecie.
Wersje
- Boeing S-307: Pan American , który wycofał się z programu DC-4 , oceniając DC-4E jako zbyt ambitny, był pierwszą firmą, która złożyła zamówienie, kupując w 1937 roku cztery samoloty, w tym prototyp, w cenie jednostkowej 315 000 U $. Pomimo wypadku z prototypem firma zleciła wykonanie pozostałych trzech zamówionych samolotów. Dostarczone w 1940 roku i nazwane Clipper Rainbow [NC19902, c / n 1995], Clipper Flying Cloud [NC19903, c / n 2003] i Clipper Comet [NC19910, c / n 2002], były obsługiwane na liniach obsługujących Amerykę Łacińską z Baza w Miami . W przeciwieństwie do SA-307B TWA , samoloty te zachowały swoje cywilne rejestracje podczas II wojny światowej , chociaż były szeroko wykorzystywane na rzecz Dowództwa Transportu Lotniczego Armii . Jeden samolot zginął w wypadku, dwa pozostałe wycofano z eksploatacji w 1948 roku.
-
Boeing SA-307B: TWA, który podobnie jak Pan American wolał Boeinga 307 od DC-4E , zamówił sześć egzemplarzy, z których pięć zostało dostarczonych do firmy i nosiło nazwy plemion indiańskich: Comanche [NC19905, c / n 1996 ], Cherokee [NC19906, c / n 1998], Zuni [NC19907, c / n 1999], Apache [NC19908, c / n 2000] i Navajo [NC19909, c / n 2001]. Ostatni był w posiadaniu Howarda Hughesa . Maszyny te różniły się od samolotów Pan American wystającymi klapami klapowymi pod dolną powierzchnią. Zlecenie na 8 lipca 1940 roku w Nowym Jorku - Los Angeles tras , zostały one zarekwirowane w 1942 roku przez Dowództwo Transportu Lotniczego Armii pod oznaczeniem Boeing C-75 [seryjny 42-88623 do 88627]. Pilotowane przez zarekwirowane załogi TWA , początkowo były używane na linii łączącej Kair przez Amerykę Łacińską i Ghanę , ale później regularnie obsługiwały również Londyn .
- Boeing SA-307B-1: W 1944 roku [NC19909 / 42-88627] został zmodyfikowany, aby pomieścić skrzydła i stabilizator B-17G , przy czym ten ostatni został cofnięty o 90 cm . Silniki Cyclone o mocy 900 KM zostały również zastąpione podobnymi jednostkami o mocy 1200 KM, a ciśnienie zostało usunięte, aby zmniejszyć wagę samolotu. TWA zmodyfikował w ten sposób wszystkie swoje urządzenia. WMaj 1951zostały sprzedane firmie Aigle Azur .
-
Boeing SB-307B: W 1938 roku Howard Hughes ustanowił rekord czasu trwania na całym świecie na Lockheed Electra . Po zakupie TWA w 1939 roku postanowił spróbować poprawić ten rekord. W związku z tym zarezerwował do użytku jeden z Boeingów SA-307B [NC19904, c / n 1997] przeznaczony dla linii lotniczych i wyposażył go w dodatkowe zbiorniki. Ta próba została przełożona, a następnie odwołana z powodu wybuchu II wojny światowej .
Unieruchomiony zWrzesień 1939 i Maj 1947, ten czterosilnikowy samolot został przebudowany na latający pałac w 1948 roku przez słynnego stylistę Raymonda Loewy'ego , Ritę Hayworth, sugerując pewne elementy dekoracyjne. To urządzenie zostało kupione wMarzec 1949przez Glenn McCarthy transportować hollywoodzkich osobistości zaproszonych na otwarcie swojego hotelu, Shamrock. Sprzedany w 1962 roku firmie Florida Jet Research, czterosilnikowy silnik padł ofiarą elektrycznego pożaru w kokpicie podczas lotu do Fort Lauderdale , zmuszając pilota do awaryjnego lądowania w Gulfport w Mississippi , a następnie w 1964 roku nieodwracalnie Cyclone Cléo uszkodził skrzydło i tylną oś, powodując jego promieniowanie. W 1969 roku Kenneth W. London odzyskał wrak, zlecił przetransportowanie kadłuba do przystani w Fort Lauderdale i przekształcenie go w luksusową barkę turystyczną. Ochrzczony Londonaire , a następnie Cosmic Muffin od 1981 roku przez swojego nowego właściciela, Davida R. Drimmera, ta łódź, równie oryginalna, co luksusowa, jest wynajmowana od 1994 roku przez Plane Boats Inc na rejsy po rzekach Florydy .
Aigle Azur Stratoliner
Aigle Azur Transports Aériens nabyte w okresie od kwietnia do Lipiec 1951pięć SA-307B-1 [F-BELU / V i F-BELX / Z] z TWA , a nieco później S-307 z Pan American [F-BHHR, c / n 1995]. Te czterosilnikowe samoloty miały mieć bardzo długą karierę na Dalekim Wschodzie. Kopia została sprzedana w 1952 r. Air Laos [XW-PGR, c / n 2000]. Przeszedł do Royal Air Lao w 1971 roku, był ofiarą wypadku w Luang Prabang w 1971 roku i zreformował się. Trzy inne czterosilnikowe samoloty zostały wydzierżawione Air Laos wWrzesień 1960[XW-TAA / C, c / n 1999, 1996, 1995]. Przejęty przez Aigle Azur Extrême Orient w 1961 roku Stratoliner był jedynym cywilnym samolotem, który podczas wojny wietnamskiej mógł łączyć Hanoi z Wientianem i Sajgonem . Co nie zostało zrobione bez zerwania: plik22 maja 1961[F-BHHR] rozbił się na Tan Son Nut podczas próby lądowania pomimo silnej burzy. Plik18 października 1965inny samolot [F-BELV, c / n 1996] został zgłoszony jako zaginiony podczas lotu między Wientianem a Hanoi , prawdopodobnie zestrzelony przez amerykańskiego myśliwego po błędzie w identyfikacji (12 zabitych). Jeśli dodamy do utraty [F-BELZ, c / n 2001], która osiągnęła szczyt w Korsyce na29 grudnia 1962w związku z tym pod koniec 1965 r. pozostały tylko dwa samoloty. Przekazane CITCA, zostały one przekazane do Cambodia Air Commercial, ich ostatniego użytkownika. [XW-TFR, c / n 1999] był ofiarą wypadku w dniu27 czerwca 1974niedaleko Battambang (16 zabitych z 25 osób na pokładzie) [XW-TFP, c / n 1998] zakończył swoją karierę przymusowym lądowaniem w Mekongu na13 marca 1975, blisko granicy z Tajlandią. Ciągłe plotki mówią, że ten samolot nadal latał w Indonezji w 1985 roku, bez zweryfikowania tych informacji.
Saga Clipper Flying Cloud
Uruchomiony jako [NC19903 Clipper Flying Cloud ], S-307 c / n 2003 został dostarczony do Pan American dnia22 marca 1940w Brownsville w Teksasie . Przeszedł do służby w Dowództwie Transportu Lotniczego Armii w 1942 r., Nie otrzymując przydziału wojskowego, w 1946 r. Został odzyskany przez Pan American i przydzielony do codziennej służby między Nowym Jorkiem a Bermudami . Sprzedany firmie Airline Training Inc, Homestead (Floryda) dnia1 st listopad 1948 i zarejestrowany [ZS-BWV], został zakupiony dnia 11 grudnia 1953przez armię haitańską jako osobisty samolot transportowy dla „Papa Doc” Duvalier [Haiti 2003]. Pojawił się ponownie w amerykańskim rejestrze cywilnym dnia15 września 1959zarejestrowany [N9307R] w imieniu Flight Investment Corp z Dallas . Odzyskując swoją pierwotną rejestrację [N19903] w 1960 roku, został sprzedany firmie Ewell Nold Jr12 listopada 1962 i obsługiwany przez Arkansas Air Freight Inc. Zakupiono dnia 23 listopada 1965przez Inter-American Inc z Derby w stanie Kansas , został ostatecznie sprzedany za 11 667 U $ firmie Aviation Specialties Co z Mesa w Arizonie w dniu28 maja 1969i przechowywane w Falcon Field.
Plik 23 lutego 1973Narodowy Air and Space Museum w obrocie z Lockheed C-121 Constellation dla tego jednego ocalałego. Przywrócony do stanu lotu [N19903] został następnie przewieziony do Davis-Monthan AFB, niedaleko Tucson , i odholowany do Pima Air Museum . WCzerwiec 1994Latająca Chmura wziął się w powietrze, tym razem na Boeing Field, gdzie grupa emerytowanych Boeing pracowników podjął jego przywrócenie. Z hangarów dalej23 czerwca 2001, był jedną z gwiazd na spotkaniu Stowarzyszenia Samolotów Eksperymentalnych w Oshkosh kilka tygodni później.
Jednakże 28 marca 2002podczas lotu próbnego czterosilnikowemu samolotowi zabrakło paliwa i musiał wylądować na morzu w zatoce Elliot niedaleko Seattle . Czterech członków załogi odniosło jedynie niewielkie obrażenia, a samolot został wyjęty z wody następnego dnia. Odnowiony przez Boeinga samolot opuścił Seattle na13 czerwca 2003dla Centrum Stevena F. Udvara-Hazy'ego , załącznika Narodowego Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej zainstalowanego na międzynarodowym lotnisku Waszyngton-Dulles . Ten samolot jest zbyt cenny, by ryzykować zgubienie, nie powinien już latać.
Bibliografia
Zobacz też
Bibliografia
- Archiwa Narodowego Muzeum Lotnictwa i Kosmosu
- Xavier Méal , „ The exemplary return of the Boeing„ Stratoliner ” ”, Le Fana de l'Aviation , Clichy, Éditions Larivière , n o 384,Listopad 2001, s. 32-41 ( ISSN 0757-4169 ).
- Alain Pelletier , Boeing: aeronautyczny gigant od 1916 roku do dnia dzisiejszego , Boulogne-Billancourt, ETAI,2008, 253 pkt. , 34 × 24 cm ( ISBN 978-2-7268-8776-9 , prezentacja online ).
Linki zewnętrzne
- (en) Boeing , „ Historical Snapshot: Model 307 Stratoliner ”, na boeing.com (dostęp 11 maja 2020 r . ) .
- (en) Brian Lockett , „ Boeing 307 Stratoliner ” , na air-and-space.com (dostęp 11 maja 2020 ) .
- ( fr ) Uratowanie N19903 po wypadku 28 marca 2002 r
- (en) Witryna internetowa The Plane Boats Inc.