Bligny (Marne)
| Bligny | |||||
 Ratusz. | |||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Margiel | ||||
| Miasto | Reims | ||||
| Międzyspołeczność | Większa społeczność miejska Reims | ||||
|
Mandat burmistrza |
Michel Sicre +2.020 -2.026 |
||||
| Kod pocztowy | 51170 | ||||
| Kod wspólny | 51069 | ||||
| Demografia | |||||
|
Ludność miejska |
120 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 46 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 49 ° 11 ′ 45 ″ na północ, 3 ° 51 ′ 41 ″ na wschód | ||||
| Wysokość | Min. 108 m Maks. 225 m |
||||
| Powierzchnia | 2,59 km 2 | ||||
| Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji |
Reims (gmina korony) |
||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Dormans-Paysages de Champagne | ||||
| Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Bligny jest francuski gmina , położona w departamencie w Marne w regionie East Grand .
Geografia
Sytuacja
Bligny znajduje się w dolinie Ardre , na górze Reims , około 10 km na południowy zachód od Reims .
Gminne gminy
| Sarcy | Aubilly | Saint-Euphraise-et-Clairizet |
 |
Bouilly | |
| Chambrecy | Chaumuzy |
Planowanie miasta
Typologia
Bligny jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią atrakcyjnego obszaru Reims , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 295 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Historia
W średniowieczu, Bligny miał pierwszy dla Pana Kościół Reims, czyli arcybiskupa i / lub kapituły katedralnej z Notre-Dame de Reims . Następnie seigneury miał giermka wicehrabiego Blaigny (także Bligny, Blagny), który około 1350 r. Był członkiem Domu Châtillon / Marne : Guy (1305-1362), pan Fère-en-Tardenois , syn młodszy z Constable Gaucher V hrabia de Porcéan (Porcien) i jego druga żona Hélis (s) ende de Vergy oraz zięć księcia Lotaryngii Thiébaut II (przez małżeństwo z córką Marie de Lorraine w 1324 r.). W linii żeńskiej rodziny Montfaucon-Montbéliard, Neu (f) Châtel-Bourgogne, Neufchâtel-Montaigu i Anglure d'Étoges zastąpiły po sobie wicehrabiego.
- Rzeczywiście, lewy wicehrabia Châtillon († do 1404 r., Syn Guy de Fere-en-Tardenois i Marie of Lorraine powyżej) poślubił Jeanne de Coucy, córkę Williama I pierwszego Lorda Coucy , gdzie Marie de Chatillon († od 1394), wicehrabina Blaigny, żona w 1383 Henri de Montfaucon-Montbéliard († przed jej ojcem hrabią Étienne od 1396 w Nicopolis ). Stąd sukcesja wicehrabiów Bligny w Neuchâtel-Bourgogne (Neuchâtel-Urtière) , ponieważ Agnès de Montfaucon-Montbéliard, † około 1433 roku, wicehrabina de Bligny, Dame de Marnay i du Fay , młodsza córka Henri de Montfaucon-Montbéliard de Châtillon, poślubił w 1398 r. Thiébauta VIII z Neuchâtel (ok. 1386–1459; syn Thiébauda VII, także † w 1396 r. w Nicopolis), Wielkiego Mistrza Francji w latach 1418–1425.
- Ich najmłodszy syn Jan II z Neuchâtel - Montaigu († do 1484/1489) odziedziczył wicehrabiego około 1433 r. (A także Montaigu do 1432 r. W spadku po jego pradziadku Jana I st Neuchâtel Burgundii) i utworzył oddział Neuchâtel-Montaigu ; od swojej drugiej żony Isabelle de Villers miał: → Thibaud wicehrabiego de Bligny, pana Châtel i Nanteuil-la-Fosse (w Montagne de Reims lub w Tardenois , Marne , = Nanteuil-la-Forêt ; twierdzę, że jego ojciec Jean II nabył w 1418 r. Od Bonne de Bar , wdowy po Waléran de Luxembourg-Ligny hrabiego St-Pol ), samego ojca, przez swoją pierwszą żonę Ameline de Bavans (ożenił się wówczas z Catherine de Vergy - Champvans dame de Chemilly ), wicehrabia → Humbert, także pan Ancy-le-Franc , Cruzy , Plancy , Saint-Dizier , ojciec → Jeanne de Neufchâtel-Montaigu (ok. 1444-1510 / 1514), pani z Châtel-sur-Moselle , Nanteuil -la -Fosse i wicehrabina Bligny, poślubiła w 1458 roku Marca-Antoine'a Saladina d'Anglure d'Étoges , pana Étoges , † 1499, szambelana króla René , księcia Lotaryngii . Ich syn René-François d'Anglure, † 1529, wicehrabia Etoges i Bligny, miał potomstwo.
- Miasto jest odznaczony Croix de Guerre 1914-1918 na 1 st października 1920 r .
Polityka i administracja
Administracja miejska
Liczba mieszkańców w ostatnim spisie wynosiła od 100 do 499, rada gminy liczy 11 członków.
Lista burmistrzów
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| 1876 | Szeroki | |||
| Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
| Marzec 2001 | W toku (od 4 lipca 2014) |
Michel Sicre | Ponownie wybrany na kadencję 2014-2020 | |
Międzyspołeczność
Gmina jest członkiem wspólnoty gmin Ardre i Tardenois , utworzonej w 1996 r., A następnie wspólnoty Greater Reims od początku1 st styczeń 2017.
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.
W 2018 roku miasto liczyło 120 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 roku ( Marna : -0,45%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 125 | 115 | 92 | 153 | 125 | 120 | 124 | 153 | 154 |
| 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 146 | 120 | 93 | 88 | 101 | 109 | 110 | 105 | 97 |
| 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 96 | 104 | 103 | 67 | 76 | 66 | 65 | 74 | 52 |
| 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 40 | 56 | 89 | 101 | 102 | 89 | 102 | 107 | 124 |
| 2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 120 | - | - | - | - | - | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., A następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego
Gospodarka
Kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Kościół Saint-Pierre.
- Te krajowe nekropolia Bligny , znajdujące się w miejscu zwanym Croix Ferlin, rozciąga się na około jednego hektara, na północ od miasta.
- Obok nekropolii znajduje się niemiecki cmentarz wojskowy .
- Włoski cmentarz wojskowy Bligny , największy we Francji, jest położony na zachód od Bligny na terenie sąsiedniej gminy Chambrecy .
-
Francuskie wejście do Nekropolii Narodowej.
-
Wejście od strony niemieckiego cmentarza.
-
Cmentarz włoski.
Osobowości związane z gminą
- Michel Sicre, burmistrz miasta od marca 2001 roku, jest wnukiem Michela Sicre , burmistrza Reims od 1945 do 1947 roku.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Według podziału na strefy gmin wiejskich i miejskich opublikowanego w listopadzie 2020 r., Przy zastosowaniu nowej definicji charakteru wiejskiego14 listopada 2020 r w międzyresortowym komitecie ds. wsi.
- Pojęcie obszaru ciążenia miast zostało zastąpione w październiku 2020 r. Starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- „ Typologia miejska / wiejska ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (przegląd: 29 marca 2021 ) .
- " gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
- „ Understanding the density grid ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp: 29 marca 2021 ) .
- " Baza obszarów atrakcyjności miast 2020. " , na insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 29 marca 2021 ) .
- Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na stronie insee.fr ,21 października 2020 r(dostęp 29 marca 2021 ) .
- „ Zamek Montaigu, str. 13-14 mkw. » , O ewolucji zamku w średniowieczu, autor: Vianney Muller .
- „ Montaigu; mapy: str. 9; p. 173-179 " na ufortyfikowanego dziedzictwem rodu Neuchâtel Burgundii, XIII th - XVI -tego wieku przez Vianney Muller (praca doktorska obronił w czerwcu 2015 roku na Uniwersytecie w Lotaryngii, Stanislas doktoranckie School) .
- „ Neufchâtel, lords of Nanteuil-la-Fosse, str. 354 ” w Histoire de la Maison royale de France, tom VIII: Grands-Maîtres de France, autorstwa o. Anselme de Ste-Marie i Honoré Du Fourny, Compagnie des Libraires Associés, 1733 .
- - Plancy : przynajmniej ta ostatnia twierdza pochodzi od pierwszej żony Humberta de Neuchâtel - (Montaigu) - Nanteuil , poślubiona w 1443 roku, Claude, córka ojca o tym samym imieniu: czy to Claude de Tan (n) er (r) e ( Tannerre ; córka Claude de Tanère, lorda Bert (r) isy) lub Claude de Téna (r) re († około 1459 r., wydaje się, że córka Claude de Ténarre , pana Verchisy i Plancy , doradcy-szambelana księcia Philippe , komornik Charolaise w 1442, † w kwietniu 1455, z rodziny Bresse Chalonnaise, z których jeden oddział miał Montmain i Janly / Genlis )? : Istnieją dwie wersje, ale jest to niewątpliwie konieczne przywilej 2 nd (nie musi być mylenia paronyms Tannerre i Ténarre lub Bertrisy i Verchisy; nawet w obrębie rodziny Tenarre, istnieje kilka Claude: por Artykuł Genlis -House Tenarre cytuje innego Claude Tenarre, pana Janly i Montmain, † 1565 mąż Philiberte Neufchatel - córka Ferdynanda z Neufchatel-Montaigu - i ojciec z małżeństwem 2 e Humberta de Tenarre). W każdym razie Claude Dame de Plancy , córka Claude'a i żona wicehrabiego Humberta z Neufchâtel-Nanteuil de Bligny, dała temu drugiemu jego najstarszą córkę, wicehrabinę Jeanne. Kiedy Claude poślubiła wicehrabiego Humberta, była wdową po Claude d'Hangest lorda Arzillières i Dampierre-le-Château (ok. 1410-1441; stąd Guillaume d'Hangest d'Arzillières, † av. 1503) i trzymała Plancy od matki Jeanne de Plancy , żony Claude de Ténarre (lub Claude de Tannerre?). Według księdza Anselme przynajmniej część Plancy została już zakupiona przez ojca Humberta, wicehrabiego Thibauda, który podarował go swojemu synowi w latach 1445-48. W latach 1502–1505–1507 Neuchâtels sprzedają Plancy Geoffroy de La Croix (de Castries) : Guénégaudowie z La Croix de Castries-Plancy będą w 1656 roku markizem de Plancy . Jeśli chodzi o Humbert de Neufchâtel de Bligny , poślubił w drugim małżeństwie Charlotte, córkę Jeana Le Gallois d'Aulnaya / d'Aulnoy, pana Luwru (w tym Orville ) i Goussainville , stąd potomstwo. - Dla lenn Ancy i Cruzy : do wyjaśnienia, ponieważ zwykle to Dom Hrabiów Tonnerre (Chalon, potem Hussons) ma te seigneury, przynajmniej główne; Czy są to drugorzędne lenna, rozczłonkowania czy zobowiązania?
- „ d'Anglure, str. 13 ” w Racines & Histoire .
- art L. 2121-2 kodeksu ogólnego władz lokalnych .
- Almanach -Historyczny, administracyjny i handlowy katalog Marny, L'Aisne i Ardenów, Matot-Braine , Reims, z 1877, s.183.
- " Lista burmistrzów departamentu Marne " [PDF] , Odnowienie miejscowej kadry kierowniczej , Prefektura Marne,4 lipca 2014(dostęp 19 lipca 2015 ) .
- Organizacja spisu ludności na stronie insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych miast na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
- Insee - Populacje prawne gminy w latach 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .