Berzée
| Berzée | ||||
 Berzée , wieś i zamek. | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Belgia | |||
| Region | Walonia | |||
| Społeczność | Społeczność francuska | |||
| Województwo | Prowincja Namur | |||
| Miasto | Philippeville | |||
| Gmina | Walcourt | |||
| Kod pocztowy | 5651 | |||
| Strefa telefoniczna | 071 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | Berzean | |||
| Populacja | 804 mieszk. (01.01.2008) | |||
| Gęstość | 131 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 50 ° 17 ′ szerokości geograficznej północnej, 4 ° 24 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Powierzchnia | 612 ha = 6,12 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Prowincja Namur
| ||||
Berzée (w Walonii Berzeye ) stanowi część belgijskiego miasteczka z Walcourt znajduje się w Regionu Walonii w prowincji Namur .
Miasto jest ograniczone od północy przez Nalinnes (Hainaut), od wschodu przez Thy-le-Château, od południa przez Rognée, a od zachodu przez Thuillies i Cour-sur-Heure (Hainaut). Przecina ją Eau d'Heure.
Przed połączeniem gmin w 1977 r . Była to pełnoprawna gmina .
Etymologia
XII th century Berezeis
Pochodzenie nazwy Berzée nie jest jasno określone. Według Carnoy i Herbillon, Berzée byłaby właściwością (przyrostkiem -iacas ) Berico, galijskiego antroponimu.
Według sam Carnoya, może to być również tych Berthso, germański antroponimia, hypocoristic z Berhto , lub Bircius, Roman gentilice .
Według Carnoya trzecia, mniej pewna hipoteza, jako pochodzenie podałaby owczarnię (przyrostek -acum „lieu des”, niski łaciński * berbex , łaciński ueruex „sheep”) (?)
Historia
Znaleziono tu 700 grobowców z okresu rzymskiego w Les Villées , prawdopodobnie w oficynie pobliskiej Villa de Rognée.
Wioska pomiędzy przed 869 w rejonie potężnego opactwa Lobbes podczas gdy w XIII -go wieku, dwór odbyło się w lenno Thy-le-Château, w hrabstwie Namur. Jego pierwsi panowie muszą pochodzić z młodszej gałęzi rodu Walcourt, jeśli wierzyć ich herbowi. W 1225 r. Jean de Berzée ofiarował dobra opactwu Aulne , które w 1243 r. Uzyskało patronat nad kościołem i część dziesięcin; inna część znajduje się pół wieku później w rękach opactwa Val-Saint-Georges, niedaleko Namur.
W XV -go wieku, panowanie dzieje Oultremont wtedy berło. Jacques de Berlo poślubił Claude de Namur w 1588 roku, a najmłodszy z ich synów został panem tego miejsca. W 1738 roku Claude de Namur przekazał Berzée rodzinie Trazegnies, która zachowała ją do końca Ancien Régime.
W 1653 r. Odbył się proces o czary, po którym wojska księcia Condé rozpaliły pożar, na co wieśniacy odmówili zabezpieczenia 300 pistoletów. Trzy lata później Berzée ma tylko dwóch lub trzech mieszkańców.
Gospodarka wsi zawsze opierała się na rolnictwie. Wydobywano tam rudę żelaza; A prace metalowe powstała na początku 19 -go wieku. potem pod koniec tego samego stulecia piec wapienny, w którym zatrudnionych było kilkunastu pracowników. Kolej przybyła w 1848 roku.
Obecny kościół konsekrowano w 1584 r., Dzwonnicę ukończono w 1612 r. Przebudowany w 1766 r. Budynek został całkowicie odrestaurowany w 1951 r. Przez Simona Brigode. Został sklasyfikowany dekretem królewskim z 20 października 1947 r. Prezbiterium pochodzi z 1759 r. Kościół w Berzée jest siedzibą niezwykle popularnego kultu maryjnego Notre-Dame de Grâces, założonego w 1909 roku.
Zamek, którego najstarsza szczątki datowane na XIII TH lub XIV -tego wieku, została przekształcona w okazałym domu w 1622 roku został sklasyfikowany przez dekret królewski z dnia 4 października 1974.
Bibliografia
Victor Tahon, Berzée, notatki o wiosce i seigneury , ASAB, tom 16, str. 107-122, 1900.
- F. Courtoy, Kościół Berzée XVIII th wieku , Namurcum, pp 43-47, 1946.
Cerfontaine Muzeum opublikował cztery zeszyty na miasto:
- Joseph Gonze, Księgi parafialne Berzée 1669-1796 , zeszyt nr 328, 65 stron, 2008.
- André Lépine, Linia 132 na starych pocztówkach, zeszyt nr 500, 120 odsłon. 1998. Charleroi, La Villette, La Sambre, Mont-sur-Marchienne, Montigny-le-Tilleul, Bomerée, Jamioulx, Beignée, Ham-sur-Heure, Cour-sur-Heure, Berzée, Pry, Walcourt, Gerlimpont, Silenrieux, Falemprise, Cerfontaine, Senzeilles, Mariembourg, Nismes, Olloy, Vierves, Treignes, Mazée, Vireux-Molhain ... i Trignolles! (ukłon w stronę pracy Arthura Massona i jego postaci Thanasse, opiekuna pokoju i punchera).
- André Lépine, Berzée. Notatki historyczne. Stan cywilny od 1900 do 1916 , zeszyt nr 452, 57 stron, 2018. - z artykułem V. Tahona, Notatki o wsi i sekretarzach Berzée (1900) i F. Courtoy, The Church of Berzée 18 e s . (1946).
- André Lépine, Berzée. Stan cywilny w XIX wieku. Le qui est-ce?, Cahier n ° 453, 94 strony, 2018.
Religia: Matka Boża Łaskawa
Kult Matki do tego rodzi się w Rzymie, kiedy w 1609 roku, Dominik od Jezusa i Maryi, 5 th Generalnego Karmelitów-bosy, wycofuje się ze stertą gruzu obrazem Matki Bożej, on przywraca. Zgodnie z tradycją Matka Boża uśmiechnęłaby się do malarza, by mu podziękować ... Wkrótce przedstawienie to staje się przedmiotem wielkiego nabożeństwa. Następnie staje się własnością księcia Bawarii i ostatecznie dociera do Wiednia.
W Belgii jego kult jest propagowany przez karmelitów z Mons. Obraz otrzymał w ten sposób na kilka dni w Berzée, 4 listopada 1909 r., Proboszcz proboszcz ks. Prélat. Następnego 11 czerwca w kościele powstało pobożne stowarzyszenie, gdzie święto Matki Bożej - błagalnej za dusze czyśćcowe - zostało wyznaczone na drugą niedzielę lipca, przerwaną coroczną pielgrzymką.
Notre-Dame de Grâce de Berzée staje się bardzo sławna w całej Belgii, a nawet poza granicami kraju. Szybko zostaje rozpoznana jako ta, która leczy. Rzeczywiście, wiele byłych wotów ustawia się w kościele w małej wiosce.
Dzisiaj nie ma dnia bez pielgrzymów, którzy z głęboką ufnością i oddaniem medytują przed Obrazem.
Ten obraz na drewnie mierzy 70 cm. Twarz Maryi jest niezwykle słodka i wdzięczna, spokojna i opanowana, jej uśmiech jest tak wyrazisty, że wygląda na to, że zamierza przemówić. Sukienka jest delikatna, czerwona, a niebieski płaszcz opada wdzięcznymi fałdami od głowy do ramion. Jasnobiały welon okala twarz i szyję. Na lewym ramieniu świeci złota gwiazda, znak boskiego macierzyństwa.
Uwagi
- A. Carnoy , Origins of the Municipalities of Belgium , Louvain, Éditions Universitas,1948, 2 obj.
- Jules Herbillon , Nazwy gmin Walonii , Brukseli, gmina Crédit, rozdz. "Historia" ( N O 70)1986
- Źródło: Françoise Jacquet-Ladrier, Gminy Belgii, Gmina Crédit 1980.
- Źródło: Abbé Auguste Soupart, Historia dekanatu Thuin, tom II Les Paroisses, notatnik Muzeum Cerfontaine nr 203, 1996.
- Kult ND de Grâce , Revue La France catholique, nr 2555, 28 czerwca 1996.