Bazylika Julia
| Bazylika Julia | ||
 Pozostałości bazyliki. | ||
| Miejsce budowy |
Regio VIII Forum Romanum Forum Romanum |
|
|---|---|---|
| Data budowy | Od 55 do 46 pne. J.-C. | |
| Zamówiony przez | Juliusz Cezar, potem August | |
| Rodzaj zabudowy | Bazylika | |
Poniższa mapa Rzymu jest ponadczasowa.
|
||
| Informacje kontaktowe | 41 ° 53 ′ 31 ″ północ, 12 ° 29 ′ 06 ″ wschód | |
| Lista zabytków starożytnego Rzymu | ||
Bazylika Julia lub Julian bazylika (łac Bazylika Julia ) jest bazylika cywilnej znajduje się na Forum Romanum , zbudowany w drugiej połowie I st wieku pne. AD Ten budynek publiczny zapewnia schronienie dla spotkań, prób i innych oficjalnych działań odbywających się na Forum.
Lokalizacja
Bazylika zbudowana jest wzdłuż południowej stronie Forum Romanum , pomiędzy Vicus Tuscus i Vicus Iugarius . Zastępuje bazylikę Sempronia, która pochodzi z 169 rpne. AD i który został zniszczony przez ogień. Nowa bazylika przyjmuje tę samą orientację, wyrównaną ze świątynią Kastora i Polluksa oraz Saturna ( patrz plan ).
Funkcjonować
W bazylice znajdują się sądy cywilne i sklepy ( tabernae ), a także biura rządowe. Pod jego arkadami prowadzimy również działalność bankową. Od I st wieku , jest ona wykorzystywana do spotkań centumviral sądu ( „Sąd od stu”), którzy uważają następstwa biznesu. Cztery próby mogą odbywać się jednocześnie w nawie głównej, która jest podzielona na przedziały, a poszczególne pomieszczenia są oddzielone wyjmowanymi przegrodami.
W swoich listach , Pliniusz Młodszy przywołuje przypadek, dla którego błagał w tej bazylice na korzyść kobiety, że jego ojciec został wydziedziczony octogenarian kiedy chce podjąć nową żonę. W bazylice ustawiono posąg Kryspusa jako nagrodę za jego częste błagania składane w obecności cesarza Domicjana.
Historia
antyk
Prace budowlane rozpoczął prawdopodobnie edyl Lucjusz Aemiliusz Paullus , brat triumwira Lepidusa , w 54 roku pne. AD , w imieniu Juliusza Cezara . Praca jest finansowana z pieniędzy z łupów kampanii Galii .
Bazylika została konsekrowana przed zakończeniem prac w 46 roku pne. AD Dzieła nie kończy Oktawian (późniejszy August), który ochrzcił imię swojego przybranego ojca Juliusza Cezara . Spłonął wkrótce po inauguracji, prawdopodobnie podczas pożaru w Rzymie w 14 rpne. AD i jest odbudowywany przez Augusta , który go powiększa. Poświęca go ponownie, być może przed zakończeniem dzieła, w 12 rne. Nazwy AD Caiusa i Lucjusza Cezara : Bazylika Cai i Luci . Ale ta nazwa nie przetrwała, a budynek pozostaje znany jako Basilica Iulia . Mówi się, że Kaligula stał na dachu bazyliki, aby rzucać monetami w ludzi poniżej.
„On [Kaligula] przewyższał w przepychu wszystko, co przed nim widziano. […] W ciągu kilku dni ze szczytu Bazyliki Julia wrzucił ludowi pokaźną sumę monet. "
- Swetoniusz , Życie dwunastu Cezarów , Życie Kaliguli , 37, 1-2
Pożar w Rzymie za panowania cesarza Carina w 283 r. AD częściowo zniszczył bazylikę, która została odrestaurowana przez Dioklecjana , a następnie ponownie przez Gabiniusa Vettiusa Probianusa , prefekta miasta w 416 roku. AD , który ozdabia go posągami
Średniowiecze
Podczas późnego antyku , bazylika została ograbiona ze względu na ilość i jakość marmuru wykorzystywane. W pobliżu pozostałości bazyliki znaleziono wapiennik, umożliwiający ponowne wykorzystanie odzyskanych marmurów. Podczas siódmego lub VIII XX wieku , część ruin bazyliki , zachodnie skrzydło jest przerobiona kościół , może kościół Santa Maria Cannapara.
Pozostaje
Wszystko, co pozostało, to porozrzucane ruiny Bazyliki Julia, której tylko fundamenty są nadal dobrze widoczne na Forum Romanum . Nadal można zobaczyć fragmenty marmurowej nawierzchni. Wzdłuż Vicus Iugarius znajduje się kilka filarów i ceglanych łuków, które pochodzą z przebudowy za Dioklecjana .
-
Dorycki filar jednego z łuków bazyliki. Podkład łuków jest nadal widoczny.
-
Pozostałości ceglanych łuków z okresu panowania Dioklecjana .
-
Szachownica gry wygrawerowana w marmurze, pod arkadami, przez przechodniów.
Opis
Bazylika jest w całości pokryta drogocennym białym marmurem . Zajmuje powierzchnię 101 metrów długości i 49 metrów szerokości. Zewnętrzne łuki mają 18 filarów na dłuższych bokach i 8 na krótszych. Do bocznych portyków prowadzi z esplanady Forum schody. Via Sacra , która graniczy z długiej północnej stronie bazyliki, wspina się stopniowo w całym budynku, tak, że trwa siedem kroków do zniwelowania różnic w poziomie z vicus Tuscus tylko przeciwko jednemu kroku na poziomie vicus. Iugarius .
Na parterze wielka nawa główna bazyliki , mierząca 82 metry długości i 16 metrów szerokości, otoczona jest trzema rzędami filarów tworzących dwa koncentryczne portyki o szerokości 7,5 metra. Długa południowa strona jest wyłożona rzędem sklepów ( tabernae ), jak w bazylice Aemilia , która wychodzi na ulicę łączącą Vicus Tuscus z Vicus Iugarius . W niektórych sklepach znajdują się schody prowadzące na piętro. Od strony Forum Romanum podwójny rząd otwartych arkad chroni spacerowiczów przed słońcem i złą pogodą. Schody z każdej strony zapewniają dostęp do drugiego i ostatniego piętra. Kolumny na tym poziomie są doryckie . Podłoga nawy głównej wyłożona jest kolorowymi marmurami, a skrzydła boczne wyłożone płytami z białego marmuru.
Portyki parteru zwieńczone są krużgankami, które tworzą drugie piętro, rzędu jonowego. Jedynie skrzydła boczne są podwojone kondygnacją, pośrodku duża nawa wznosi się ku szczytowi budynku. Pokryta jest drewnianym stropem i oświetlona wąskimi oknami wychodzącymi na dach.
Uwagi i odniesienia
- Współczesne źródła:
- Platner i Ashby 1929 , str. 78.
- Platner i Ashby 1929 , s. 79.
- Platner Ashby 1929 , str. 80.
- Starożytne źródła:
- Swetoniusz , Życie Dwunastu Cezarów , Życie Augusta , 29
- Swetoniusz , Życie Dwunastu Cezarów , Życie Kaliguli , 37, 2
Bibliografia
- (en) Samuel Ball Platner i Thomas Ashby , A topograficzny słownik starożytnego Rzymu , Londyn, Oxford University Press ,1929, 608 str.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny
- UniCaen CIREVE, „ The Republican Forum ” [73 minuty], Les Nocturnes du Plan de Rome , Caen-Normandy University , CIREVE & Research Team on Literatures, Imaginaries and Societies,8 listopada 2017 r.
