Amor Chachia

Amor Chachia Obraz w Infobox. Paszport Amor Chachia. Biografia
Narodziny 1927 lub 25 sierpnia 1929
Błogosławiony Khalled
Śmierć 2007
Imię w języku ojczystym عمر شاشية
Imię urodzenia Amor Ben Mohamed Chachia
Narodowość Tunezyjski
Czynność Polityk
Inne informacje
Skaleczenie 1,74 m

Amor Chachia lub Amor Chéchia ( arab  . عمر شاشية ), urodzony dnia25 sierpnia 1929à Béni Khalled , jest tunezyjskim politykiem .

Trening

Urodzony w Béni Khalled, tam ukończył studia podstawowe. Następnie ukończył studia średnie i uniwersyteckie w Zitouna w Tunisie .

W 1956 r. Stanął po stronie Habiba Bourguiby podczas walki między nim a Salahem Benem Youssefem o przejęcie władzy w Tunezji. W tym niespokojnym okresie, w którym wzrasta liczba porwań i zabójstw, tworzy więzienie w swoim rodzinnym mieście, w którym torturowani są bojownicy Yousséfiste.

Jego lojalność została nagrodzona nominacją na gubernatora Kairouanu dnia1 st lipiec 1956. Liczymy następnie, że doprowadzi do upadku konserwatywnego regionu wrogiego reformom prowadzonym przez Bourguibę.

Zatrzymanie Mohameda Ben Salema

To właśnie jego cechy jako oprawcy sprawiły, że zaczęto mówić o nim przy okazji proklamacji Republiki. 25 lipca 1957. Tego samego dnia, były bej , Lamine , a wszyscy członkowie jego rodziny zostali aresztowani i internowani. Plik11 sierpnia, zięć monarchy, Mohamed Ben Salem , zostaje przewieziony do więzienia w Kairouan , gdzie zostaje przyjęty przez gubernatora:

„Gubernator Kairouan, Amor Chéchia, przychodzi do mnie i pyta, czy mam pieniądze. Odpowiadam :

Po nieudanej próbie ucieczki Ben Salem zostaje zabrany z powrotem do swojej celi, gdzie cierpi gniew swojego oprawcy:

„Siadam boleśnie i otrzymuję grad ciosów w głowę. Rozszerzam oczy i widzę coś w rodzaju brutala, z wyłupiastymi oczami, pianą na ustach, prawdziwą furią, która mnie kopie. Upadam na ziemię, uderzenia stóp dosięgają mnie po całym ciele. Miałem poważny stan w lewej nerce . Gwałtowny cios w to miejsce sprawił, że krzyknąłem i powiedziałem, że ta nerka jest chora. Było to dla mnie złe, ponieważ z powodu sadyzmu ciężko pracował nad tą częścią mojej anatomii, dopóki Amor Chéchia, gubernator Kairouan, ponieważ to był on, był zdyszany.

Byłem oszołomiony, ale przytomny. Bicie należy dodać do arsenału terapii opioidowej . Jest naprawdę skuteczny. Myślałem, że to koniec. Nie. Bo jeśli morze ma granice, niegodziwość ludzi nie ma. Po złapaniu oddechu i sadystycznej kontemplacji swojej pracy, wściekłość gubernatora wzmaga się i uzbrojony w blackjacka uderza mnie tym delikatnym instrumentem w moją głowę, twarz, ciało. Byłem niczym więcej niż krwawą papką. Porucznik Destourien miał zbawienny odruch. Pamiętając, że ten nowy gubernator wychodzi z kuttabu , radzi mu uderzyć w podeszwy stóp . Dwóch strażników podnosi moje stopy i tak jak w średniowieczu otrzymałem wiele uderzeń w podeszwy stóp. Ale już w tym momencie nie obchodziło mnie to, niczego nie czułem ani nie widziałem. Mógł pukać do końca czasu, ja już nie reagowałem. Już mnie tam nie było, dotarło do źródła mojego życia. "

Po dziesięciu dniach tego reżimu Ben Salem opuszcza więzienie Kairouan i przenosi się do więzienia w Tunisie .

Sprawa Kairouan

Pomimo nadzoru sprawowanego przez służby gubernatorstwa nad kazaniami w meczetach , napięcie nie ustaje w świętym mieście, gdzie mieszkańcy powstają przeciwko obracaniu się filmu na ogrodzeniu Wielkiego Meczetu . Procę prowadzi Imam Abderrahman Khelif. Plik24 października 1960Chachia zwraca się do Sekretarza Stanu ds. Wewnętrznych o jego odwołanie, oskarżając go o głoszenie wrogich emancypacji kobiet . Wygrał swoją sprawę, ale wiadomość o mutacji imama wywołała demonstrację poparcia.

Plik 17 stycznia 1961doszło do starć między policją a demonstrantami, którzy próbowali dotrzeć do guberni i domu Amor Chachia. Doszło do strzałów, zaatakowano budynki publiczne i szkoły, a kwaterę główną Neo-Destour podpalono. Oficjalnie ogłasza się śmierć czterech demonstrantów i funkcjonariusza policji. Gazeta Le Monde przywołuje liczbę ośmiu zabitych i osiemnastu rannych.

W następnych dniach aresztowano wiele osób. Bourguiba w pełni popiera Chachię w nadchodzących represjach. Proces 138 oskarżonych odbywał się od 19 do 1924 lipca 1961. Tylko sześciu oskarżonych zostało uniewinnionych, pozostali otrzymali wyroki więzienia lub pracę przymusową.

Aresztować

Amor Chachia wychodzi z tej próby silniej. Plik1 st Wrzesień 1.962, został mianowany gubernatorem Sousse obok gubernatora Kairouan.

Plik 15 lipca 1964, opuszcza Kairouan, ale w zamian otrzymuje gubernator Nabeul , pozostając gubernatorem Sousse. W pełni popiera eksperyment kooperacyjny zainicjowany przez ministra Ahmeda Ben Salaha, pomimo ogólnego niezadowolenia spowodowanego postępującą nacjonalizacją i wywłaszczeniami .

Upadek jest tym brutalniejszy. Plik7 września 1969, eksperyment spółdzielni zostaje zatrzymany, a ministerstwo Ben Salaha stłumione. Następnego dnia Amor Chachia został odwołany ze stanowiska gubernatora Sousse i Nabeul. Plik14 listopada 1969wszczęto dochodzenie w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych . Amor Chachia zostaje aresztowany wraz z ośmioma urzędnikami regionalnymi i dyrektorami spółdzielni. Przeprowadzono wywiady z 500 osobami. Jest to początek afery Ben Salaha, która znajduje swój epilog w momencie aresztowania byłego ministra24 marca 1970.

Rozpoczyna się ich proces 19 maja 1970. Na czele paraduje tunezyjskich chłopów, którzy opisują oskarżonym gubernatorom konsekwencje grabieży, których ponieśli. Werdykt zapada24 maja. Chachia zostaje skazany na 10 lat pracy przymusowej i zakaz noszenia ozdób. Tylko Ben Salah otrzymuje większą karę.

Wydanie

Chachia, któremu przysługuje ułaskawienie prezydenta 24 lipca 1974 jest zwolniony, ale musi czekać na 13 lutego 1981podlegać ostatecznej amnestii z okazji nowego prezydenckiego ułaskawienia.

Bliski Wassila Bourguiba pomaga mu zmienić wyniki wyborów parlamentarnych w 1981 r., Aby zapobiec zwycięstwu Ruchu Socjalistycznych Demokratów . Został nagrodzony przez jego powołania na stanowisko dyrektora generalnego Więzień, który zajmował się między 1981 i 1985 , a następnie na stanowisko z tunezyjskim ambasadora do Kataru w 1985 roku.

Uwagi i odniesienia

  1. (ar) „  Amor Chachia, więzień, który został dyrektorem generalnym więzień: przepraszam naród tunezyjski, aw szczególności mieszkańców Kairouan  ” , na turess.com ,18 czerwca 2005(dostęp 20 stycznia 2019 ) .
  2. Omar Khlifi , Zabójstwo Salaha Ben Youssefa , Kartagina, MC-Éditions,2005, 236  s. ( ISBN  9973807480 ) , str.  141.
  3. "  Dekret 21 czerwca 1956  " Official Gazette Rzeczypospolitej Tunezji , n O  5022 czerwca 1956, s.  831 ( ISSN  0330-7921 , czytaj online , dostęp 19 października 2019 ).
  4. Mohamed Ben Salem , Przedsionek niepodległości , Tunis, Cérès Productions,1988, 253  pkt. ( ISBN  9973700007 ) , str.  210.
  5. Mohamed Ben Salem, op. cit. , s.  215 .
  6. Mohamed Kerrou "  Wielki Meczet w Kairouan  ," muzułmańskie światy Journal i Morza Śródziemnego , n o  125,lipiec 2009( czytaj online , przeglądano 19 października 2019 r. ).
  7. "  Dekret nr 62-296 z dnia 24 sierpnia, 1962  " Dziennik Republiki tunezyjskim , n O  45 August 24-28, 1962, str.  1057 ( ISSN  0330-7921 , czytaj online , dostęp 19 października 2019 ).
  8. "  Dekretach nr 64-239 i 64-241 z 15 lipca 1964 r  " Dziennik Republiki tunezyjskim , n O  35, July 17-20, 1964, str.  878 ( ISSN  0330-7921 , czytaj online , dostęp 19 października 2019 ).
  9. „  Rolnicy demonstrują w pobliżu Sousse przeciwko tworzeniu spółdzielni  ”, Le Monde ,19 grudnia 1964( ISSN  0395-2037 , czyt. Online , przeglądano 19 października 2019 r. ).
  10. "  Dekretach nr 69-314 z dnia 8 września 1969 r  " Dziennik Republiki Tunezji , n O  34,9 września 1969, s.  1102 ( ISSN  0330-7921 , czytaj online , dostęp 19 października 2019 ).
  11. Noura Borsali , Księga wywiadów z Ahmedem Benem Salahem: silnym człowiekiem Tunezji lat sześćdziesiątych , Tunis, Noura Borsal,2008, 236  s. ( ISBN  978-9-973-00162-7 ) , str.  145.
  12. Béatrice Saenger, „  Chronique politique Tunisie 1970  ”, Rocznik Afryki Północnej ,12 września 1970, s.  274 ( czyt. Online , przeglądnięto 19 października 2019 r. ).
  13. „  Święto Dziękczynienia z okazji święta narodowego  ”, Le Monde ,26 lipca 1974( ISSN  0395-2037 , czyt. Online , przeglądano 19 października 2019 r. ).
  14. „  Tunezja. Z wyjątkiem pana Bena Salaha wszyscy członkowie ruchu jedności ludowej otrzymują amnestie  ”, Le Monde ,16 lutego 1981( ISSN  0395-2037 , czyt. Online , przeglądano 19 października 2019 r. ).
  15. Sophie Bessis i Souhayr Belhassen , Bourguiba , Tunis, Elyzad,2012, 480  pkt. ( ISBN  978-9-973-58044-3 ) , str.  461.
  16. Mohamed Mzali , premier Bourguiba zeznaje , Tunis, Sud Éditions,2010, 432  s. ( ISBN  978-9-938-01019-0 ) , str.  271.
  17. "  Dekret nr 85-981 z 4 sierpnia 1985 r  " Dziennik Republiki tunezyjskim , n O  59 August 16-20, 1985, str.  1033 ( ISSN  0330-7921 ).