Alpha Oumar Konare | |
Alpha Oumar Konaré w 2007 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Prezydent Republiki Mali | |
8 czerwca 1992 - 8 czerwca 2002 ( 10 lat ) |
|
Wybór | 26 kwietnia 1992 |
Ponowna elekcja | 11 maja 1997 |
Premier |
Younoussi Touré Abdoulaye Sékou Sow Ibrahim Boubacar Keïta Mandé Sidibé Modibo Keïta |
Poprzednik |
Amadou Toumani Touré (przewodniczący Komitetu Przejściowego ds. Zbawienia Ludu, de facto ) Moussa Traoré (pośrednio) |
Następca | Amadou Toumani Toure |
Prezydent z Komisji z Unią Afrykańską | |
10 lipca 2003 - 28 kwietnia 2008 ( 4 lata, 9 miesięcy i 18 dni ) |
|
Poprzednik | Essy Amara |
Następca | Jean ping |
Biografia | |
Data urodzenia | 2 lutego 1946 |
Miejsce urodzenia | Bamako ( francuski Sudan , AOF ) |
Narodowość | malian |
Partia polityczna | Sojusz na rzecz Demokracji w Mali-Afrykańskiej Partii Solidarności i Sprawiedliwości |
Małżonka | Adame Ba Konare |
Religia | islam |
Prezydenci Republiki Mali | |
Alpha Oumar Konaré , urodzona dnia2 lutego 1946w Kayes w Mali jest malijskim mężem stanu . Był Prezydent Rzeczypospolitej od 1992 do 2002 roku i przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej , aż 2008 roku . Jak dotąd jest jedynym malijskim prezydentem, który zakończył swój mandat przejściem między dwoma wybranymi prezydentami, a nie zamachem stanu.
Alpha Oumar Konaré urodził się dnia 2 lutego 1946w Kayes, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej. Następnie poszedł do liceum Terrasson de Fougères w Bamako , na kurs Sainte-Marie de Hann w Dakarze ( Senegal ), do nowoczesnego college'u w Kayes, a w latach 1962-1964 do liceum Katibougou . Studiował historię w École Normale Supérieure w Bamako (1965-1969) oraz na Uniwersytecie Warszawskim ( Polska ) między 1971 a 1975 r.
Karierę zawodową rozpoczął jako nauczyciel w Kayes, następnie nauczyciel w liceum w Markala i Bamako .
W 1974 r. Był pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Humanistycznych w Mali, a następnie od 1975 do 1978 r. Kierownikiem ds. Dziedzictwa historycznego i etnograficznego w Ministerstwie ds. Młodzieży, Sportu, Sztuki i Kultury. W 1980 roku został mianowany pracownikiem naukowym w Wyższym Instytucie Szkolenia Badań Stosowanych (ISFRA) i profesorem na Wydziale Historyczno-Geograficznym École normale supérieure w Bamako. W swojej karierze był odpowiedzialny za kilka stowarzyszeń zawodowych (Association des Historiens-Géographes du Mali, Stowarzyszenie Archeologów Afryki Zachodniej, Związek Badaczy Afryki Zachodniej i przewodniczący Międzynarodowej Rady Muzeów w latach 1989-1992). W latach 1981 i 1992 , był konsultantem UNESCO oraz UNDP .
Od młodości zaczął prowadzić kampanię polityczną. W 1967 r. Został wybrany sekretarzem generalnym Młodzieży US-RDA ( Zlot Sudańsko-Afrykańsko-Demokratyczny , partia prezydenta Modibo Keïty ) École normale supérieure w Bamako.
Po zamachu stanu Moussa Traoré został działaczem podziemnej partii „ Malijska Partia Pracy ”.
W 1978 r. , Wierząc w pragnienie otwartości Moussa Traoré, zgodził się zostać ministrem ds. Młodzieży, sportu, sztuki i kultury. Zrezygnował w 1980 roku . Jego działanie było naznaczone szkoleniem kadry kierowniczej i organizacją sportu w Mali.
W 1983 roku założył i kierował przeglądem kulturalnym Jamana i spółdzielnią kulturalną o tej samej nazwie.
W 1989 roku założył i wyreżyserował dziennik Les Échos .
W 1990 r. Brał udział w tworzeniu stowarzyszenia „ Alliance pour la demokratie au Mali ” (ADEMA), które pomógł przekształcić się w partię polityczną, zakładając Sojusz na rzecz Demokracji w Mali-Afrykańskiej Partii Solidarności i Pokoju. Sprawiedliwość (ADEMA / PASJ). Był jego pierwszym przewodniczącym i delegatem na Krajową Konferencję Mali w 1991 roku po upadku Moussy Traoré.
W 1991 roku stworzył „ Radio Bamanankan ”, pierwszą bezpłatną stację radiową w Mali.
Prezydent RepublikiW kwietniu 1992 roku , pod koniec demokratycznych przemian, którym przewodził Amadou Toumani Touré , został wybrany na prezydenta republiki, zdobywając 69,01% głosów w drugiej turze przeciwko Tiéoulé Mamadou Konaté .
Został ponownie wybrany na drugą kadencję w 1997 roku w pierwszej turze z 95,9% głosów przeciwko jednemu kandydatowi, Mamadou Maribatrou Diaby . Główne partie opozycyjne zbojkotowały głosowanie w proteście przeciwko odwołaniu wyborów parlamentarnych z kwietnia 1997 roku .
Na szczeblu krajowym jej działanie naznaczone jest przywróceniem demokracji w Mali (pomimo trudności z przeprowadzeniem wyborów parlamentarnych w 1997 r.), Rozwiązaniem konfliktu z Tuaregami i wdrożeniem decentralizacji. Ale nadal istnieją trudności gospodarcze i korupcja.
Składa hołd pierwszemu prezydentowi Mali, Modibo Keïcie , otwierając pomnik w Bamako . W przeciwieństwie do kary śmierci , złagodził wyroki śmierci Moussy Traoré i jego żony skazanych za przestępstwa polityczne i gospodarcze na dożywocie, zanim ułaskawił je w 2002 roku .
Na arenie międzynarodowej działa na rzecz pokoju na kontynencie i integracji regionalnej. W latach 1999 i 2000 przewodniczył ECOWAS ( Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej ) i UEMOA ( Unia Gospodarcza i Walutowa Afryki Zachodniej ) .
W 2002 roku , zgodnie z Konstytucją ograniczającą liczbę kadencji prezydenckich do dwóch, zastąpił go Amadou Toumani Touré .
Alpha Oumar Konaré został wybrany na przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej dnia10 lipca 2003podczas spotkania szefów państw afrykańskich na szczycie w Maputo . Jego kadencja kończy się w 2009 roku, a jego następcą jest Gaboński Jean Ping .
Jest Doctor Honoris Causa na Uniwersytecie Rennes 2 Haute Bretagne i Wolnego Uniwersytetu w Brukseli .
Alpha Oumar Konaré jest mężem pisarki i historyka Adame Ba Konaré . Jej synem jest pisarka Birama Konaré .