Alexey Krylov
Alexey Krylov
Alexey Krylov w latach 1910
| Narodziny |
15 sierpnia 1863 Rząd Simbirska ( Imperium Rosyjskie ) |
|---|---|
| Śmierć |
26 października 1945 r Leningrad ( Związek Radziecki ) |
| Dom | Piotrogród |
| Narodowość | związek Radziecki |
| Obszary | Fizyka matematyczna, analiza numerycznaWytrzymałość materiałów |
| Instytucje | Imperial Russian Navy (1900-1916), Rosyjska Akademia Nauk (1916-1945) |
| Dyplom | Akademia Marynarki Wojennej w Petersburgu (1890) |
| Znany z | Przestrzenie Kryłowa |
| Nagrody | Złoty Medal Królewskiego Instytutu Architektów Marynarki Wojennej (1898), Nagroda Stalina (1941), Bohater Pracy Socjalistycznej (1943) |
Podpis
Alexey Nikolaevich Krylov (po rosyjsku : Алексей Николаевич Крылов ) (ur.15 sierpnia 1863w rządzie Simbirsk w Rosji - zmarł dnia26 października 1945 rw Leningradzie ) jest rosyjskim inżynierem marynarki wojennej i memorialistą . Jest znany na całym świecie ze swojej pracy w zakresie matematyki stosowanej , w tym metody przestrzeni Kryłowa .
Biografia
On sie uczy
Aleksiej Nikołajewicz Kryłow był synem skromnie finansowanego oficera artylerii , ale status weterana jego ojca pozwolił mu otrzymać stypendium rządu cesarskiego.
Kryłowa został przyjęty do szkoły kadetów rosyjskiej marynarki (Морское училище) ukazał się w 1878 roku ukończył z wyróżnieniem w 1884. Tam złożył pierwsze badania naukowe z Ivan Collong odchylenie magnetyczne z kompasów magnetycznych . Poza tym teoria magnetyzmu i żyroskopowych kompasów miała go fascynować przez całe życie; następnie opublikował ważne artykuły na temat dynamiki kompasów magnetycznych i zaproponował dromoskop , urządzenie, które automatycznie integruje korektę odchylenia magnetycznego kompasów ze współczynników wzoru Archibalda Smitha . Był także pionierem w posługiwaniu się kompasem żyroskopowym , o którym przedstawił pierwszą kompletną teorię.
Po rozpoczęciu kariery w Centralnej Służbie Hydrograficznej, a następnie w arsenałach Francusko-Rosyjskiej Kompanii Morskiej , podjął studia w 1888 roku w Akademii Marynarki Wojennej w Sankt Petersburgu . Utalentowany student, ukończył rok wcześniej, aw 1890 roku został zatrudniony przez Akademię jako wykładowca matematyki i inżynierii morskiej .
Ekspert Cesarskiej Marynarki Wojennej
Przyszedł do wyeksponowany z publikacją jego teorii drgań statku w 1890 roku książki, które znacznie przekroczyły teorię rolki z William Froude i została przetłumaczona na wiele języków. Jest to pierwsze kompleksowe badanie tego zjawiska. W 1898 roku Kryłow był pierwszym badaczem spoza Wielkiej Brytanii, który otrzymał złoty medal od Królewskiego Instytutu Architektów Marynarki Wojennej . W tej książce po raz pierwszy rozwija teorię tłumienia przechyłu i pochylenia i proponuje, aby promować ją za pomocą stabilizatora żyroskopowego , techniki najczęściej używanej obecnie do równoważenia naczyń .
Kryłow ożenił się z jedną ze swoich kuzynek, Elisaveta Dmitrievna Dranitsyna. Jego córka Anna poślubi słynnego fizyka Piotra Kapicę . Aleksiej Kryłow był również bardzo bliski ze swoim zięciem .
Od 1900 roku Kryłow zaczął współpracować z admirałem Stepanem Makarowem , generalnym inżynierem Marynarki Wojennej, nad wzmocnieniem kadłubów statków . Efekty ich pracy stały się klasyczne. Wiele lat później Kryłow napisał o pierwotnym pomyśle Makarowa, by walczyć z uziemieniem statku poprzez zatopienie nienaruszonych części ładowni: „ To brzmiało tak absurdalnie [dla oficjeli marynarki wojennej], że zajęło 35 lat ... przekonanie [ich], że 22 -letnie pomysły Makarowa miały wielką wartość. "
Kryłow był znany ze swojego dowcipu i otwartości, a jego wstrząsające wypowiedzi skierowane do rządu i deputowanych do Dumy były przysłowiowe. Jako ekspert morski szybko zapewnił, że jego raporty uratowały kraj bardziej niż koszt pancernika „ Dreadnought ” .
Radziecki akademik
W 1916 roku został wybrany do Rosyjskiej Akademii Nauk, a rok później został dyrektorem generalnym Rosyjskiego Towarzystwa Przemysłu Stoczniowego i Handlu (Русское общество параходостроительства и торговли). Po rewolucji październikowej zgodził się przekazać wszystkie swoje statki rządowi radzieckiemu i tym samym mógł kontynuować pracę dla rosyjskiej marynarki wojennej. W 1921 r. Wyjechał do Londynu jako przedstawiciel rządu radzieckiego z misją odnowienia kontaktów naukowych w najtrudniejszym kontekście dyplomatycznym. Do ZSRR miał wrócić dopiero w 1927 r.
Został odznaczony Złotym Medalem ZSRR (1941), został trzykrotnie nadany Orderowi Lenina , otrzymał najwyższe odznaczenie Bohatera Pracy Socjalistycznej (1943). Kryłow zmarł wkrótce po zakończeniu II wojny światowej (w26 października 1945 r), w Leningradzie . Został pochowany na cmentarzu Volkovo , niedaleko grobów fizjologa Iwana Pawłowa i chemika Dmitrija Mendelejewa . Kryłowa , krater Księżyca , nosi jego imię.
W artykule autobiograficznym Kryłow opisał swoją dziedzinę badań jako: budownictwo okrętowe, czyli zastosowanie matematyki do różnych problemów nawigacyjnych.
Pracuje
Kryłow napisał ponad 300 artykułów i książek, obejmujących szeroki zakres tematów, od budowy statków po astronomię i geodezję , magnetyzm , artylerię i matematykę . Jej stoły wypornościowe są używane na całym świecie. Wśród jego najbardziej godnych uwagi badań jest hydrodynamika morska , która obejmuje teorię manewrowania na skończonej głębokości (był pierwszym, który wyjaśnił i podał ilościową analizę oporu dla rozwoju statków na ograniczonej głębokości., Zjawisko znane jako „ tłokowanie ") i jego teoria solitonów . W 1904 roku zbudowano pierwszy rosyjski kalkulatora analogowego dla integracji z równań różniczkowych .
W 1931 r. Opublikował artykuł o dzisiejszych podprzestrzeniach Kryłowa , poświęcony zagadnieniom wartości własnych , a dokładniej obliczaniu współczynników wielomianu charakterystycznego dla danej dużej macierzy . Kryłow wykazuje tam prekursorskie zainteresowanie złożonością algorytmiczną , licząc mnożenia zgodnie z rozmiarem problemu; niezwykła troska o publikację z 1931 r. Autor najpierw porównuje różne istniejące metody, a konkretnie bada najgorszy przypadek kosztu metody Jacobiego . Następnie przedstawia własną metodę, polegającą na tworzeniu kolejnych (iterowanych) obrazów wektora i określaniu charakterystyk podprzestrzeni wektorowej generowanej przez te iterowane.
Kryłowa jest również pierwszym był tłumaczony Philosophiae Naturalis Principia Mathematica przez Isaaca Newtona w języku rosyjskim (1915).
Załączniki
Bibliografia
- Dokumentacja urzędowa :
- Stephen Timoshenko , Historia wytrzymałości materiałów , McGraw-Hill Book Co.,1953( przedruk 1983, wyd. Dover), 452 str.
- Karl-Eugen Kurrer, Geschichte der Bautechnik , Berlin, Ernst und Sohn,2002( przedruk 2003), 539 str. ( ISBN 978-3-433-01641-1 )
Uwagi i odniesienia
- (RU) Kryłowa, " О численном решении уравнения, которым Â технических вопросах определяются частоты малых колебаний материальных систем " [ "W liczbowej roztworu świecki równanie niewielkich oscylacji systemów materiałów"] Izwiestija Akademii Nauk SSSR, Otdelenie Matematicheskikh i Estestvennykh Nauk , vol. 7, n O 4,1931, s. 491-539.
Źródło
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Alexei Krylov ” ( zobacz listę autorów ) .