Aleksinac Алексинац | |||
Heraldyka |
|||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Serbia | ||
Województwo | Serbia środkowa | ||
Region | Ponišavlje | ||
Dzielnica | Niszawa | ||
Miasto | Aleksinac | ||
Kod pocztowy | 18 220 | ||
Demografia | |||
Populacja | 16 420 mieszk . (2011) | ||
Geografia | |||
Informacje kontaktowe | 43 ° 32 ′ 30 ″ północ, 21 ° 42 ′ 28 ″ wschód | ||
Wysokość | 257 m² |
||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Serbia
| |||
Gmina Aleksinac | |
Administracja | |
---|---|
Mandat burmistrza |
Grujica Veljković ( URS ) 2012-2016 |
Demografia | |
Populacja | 51 462 mieszk. (2011) |
Gęstość | 73 mieszk./km 2 |
Geografia | |
Powierzchnia | 70 700 ha = 707 km 2 |
Znajomości | |
Stronie internetowej | Oficjalna strona internetowa Gminy Aleksinac |
Aleksinac ( cyrylica serbski : : лексинац ) to miasto i gmina w Serbii, położone w powiecie Niszawa . W spisie z 2011 r . miasto liczyło 16 420 mieszkańców, a gmina, której jest centrum 51 462.
Gmina Aleksinac znajduje się w dolinie o tej samej nazwie. Jest otoczony przez góry z Jastrebac , po francusku, „jastrzębia góra”, który osiąga wysokość 1492 m na Mount Velika Đulica i masywna z Ozren , która wznosi się 1178 m Mount Leskovik ). Ze szczytów tych masywów rzeźba terenu stopniowo mięknie, tworząc wzgórza schodzące w dolinę. Łącznie góry zajmują 36% obszaru gminy, a równina zajmuje pozostałe 64% obszaru gminy.
Równina Mali Jastrebac
Aleksinac i jedno z okolicznych wzgórz
Dolina Aleksinac
Przez gminę przepływają dwie ważne rzeki: Južna Morava , czyli „Morawa południa” i Sokobanjska Moravica , „Moravica de Sokobanja ”.
Moravica sokobanjska w Aleksinac
Klimat Aleksinaca bada stacja meteorologiczna Niš, znajdująca się 202 m npm, która rejestruje dane od 1889 roku (współrzędne 43 ° 20 ′ N, 21 ° 54 ′ E ). Aleksinac ma umiarkowany klimat kontynentalny , ze średnią roczną temperaturą 11,4 ° C ; Lipiec to najcieplejszy miesiąc w roku, ze średnią 21,3 °C . Najzimniejszym miesiącem jest styczeń ze średnią -0,2 °C . Średnia roczna opadów jest 589,6 mm / m 2 .
Maksymalna temperatura zarejestrowana na stacji wyniosła 44,2 °C wł24 lipca 2007 r.a najniższa temperatura wynosiła −23,7 °C w dniu25 stycznia 1963. Rekord opadów atmosferycznych w ciągu jednego dnia było 76,6 mm na5 listopada 1954. Największa pokrywa śnieżna wynosiła 62 cm od 23 do25 lutego 1954.
Dla okresu 1961 do 1990 , średnie temperatury i wytrącania się w sposób następujący:
Terytorium gminy Aleksinac jest zamieszkane od czasów neolitu . Większość wsi odkopane przez archeologów są charakterystyczne dla kultury od Vinca i znajduje się na zachodnim brzegu Južná Morava , w „Morawa Południowa”.
Podbite przez Rzymian , obszar został włączony do prowincji z Górnej Mezji następnie po 293 , w tym z Dacji . Roman drogowego wojskowego, Via Militaris , zbudowany w I st wieku przekroczyła obecną gminę; były dwa przekaźniki, dla odprężenia ( mansio ) i zmiany wierzchowca ( mutatio ); te dwie sztafety nosiły nazwy Praesidium Pompei i Rappiana . Ich dokładna lokalizacja jest nadal nieznana. Było też kilka fortów, w tym Milareca na górze Gradište (228 m n.p.m. ).
Od 476 r. region Aleksinac znalazł się pod kontrolą Cesarstwa Wschodniorzymskiego, które przekształciło się w Cesarstwo Bizantyjskie . Pod panowaniem cesarzy Fokasa ( 602 - 610 ) i Herakliusz ( 610 - 641 ), słowiańskie narody rozliczane w Bałkanach . W 614 r. zrównali z ziemią miasto Nisz (Naissus). W średniowieczu stara rzymska droga wojskowa była używana przez krzyżowców .
Za panowania Nemanjicia region Aleksinac znalazł się pod bezpośrednią kontrolą państwa serbskiego . Po śmierci Urosza V w 1371 r. , pod rządami księcia Lazara i jego następców, region stał się częścią Morawskiej Serbii, „Morawskiej Serbii”. Z tego okresu pochodzą dwa średniowieczne miasta Bovan i Lipovac .
Z drugiej strony, obecne miasto Aleksinac jest wymienione po raz pierwszy w 1516 r. w Kruševački tefter , osmańskim spisie ludności przeprowadzonym w celu kontroli podatków. Wieś należała wówczas do prowincji Bovan i nahija z Kruševac . Pod koniec XVI -tego wieku , Aleksinac stało się małe miasteczko.
W połowie XVII -go wieku , Aleksinac miał sto sklepów i magazynów, a ze względu na jego strategiczne położenie na drodze do Konstantynopola , miasto stało się ważnym post przemieszczania podróżnych i kupców. W 1616 r. Turcy zbudowali tam fortecę, aby chronić ją przed Hadukami , buntownikami i rozbójnikami typowymi dla bałkańskich regionów okupowanych przez Turków. Rozwój Aleksinaca został przerwany podczas II wojny austro-tureckiej (1683-1699). Miasto zostało wyzwolone przez wojska generała austriackiego Ludwika-Guillaume'a I er Baden , zwanego Ludwikiem Turkiem , ale zajęli je żołnierze Jegena Osmana Paszy, którzy je spalili. Serbscy mieszkańcy Aleksinaca przyłączyli się do Wielkiej Migracji 1690, która pod wodzą patriarchy Arsenije III Čarnojevicia doprowadziła ich na ziemie Habsburgów ; część z nich osiedliła się następnie w Budimiu .
Aleksinac został ponownie podpalony podczas wojny austriacko-tureckiej w latach 1716-1718 . wielki wezyr Hallil Pasha, pokonała w Belgradzie , a następnie wycofał się przez spalenie wszystkich serbskich miejscowościach do Nisz na swojej drodze .
Po wojnie austriacko-tureckiej w latach 1736-1739 Aleksinac przeżywał okres rozwoju, a miasto stało się ważnym ośrodkiem handlu i rzemiosła. Przejeżdżało tam wiele karawan , które promowały handel między Imperium Osmańskim a Europą Środkową . Aleksinac stał się także ośrodkiem administracyjnym, który w 1784 r. obejmował 17 wsi. W tym czasie w mieście było 160 gospodarstw domowych, z których 120 zamieszkiwali Serbowie, a 40 Turcy .
Z kolei podczas wojny austriacko-tureckiej w latach 1787-1792 Aleksinac został ponownie podpalony przez oddziały tureckiego buntownika Osmana Pazvantoğlu .
Aleksinac i jego okolice zostały dotknięte przez pierwsze serbskie powstanie przeciwko Turkom w styczniu 1806 roku . Miasto i wsie na prawym brzegu Južnej Morawy zostały wyzwolone przez Petara Dobrnjaca , wsie na lewym brzegu przez Mladena Milovanovića i Stanoje Glavaša . Zaraz po wyzwoleniu miasta kapitan Vuča Žikić kazał wykopać okopy Deligrad , rozsławione walkami z Turkami, zwłaszcza w 1806 roku .
Po klęsce Pierwszego Powstania, Aleksinac pozostał pod kontrolą osmańską do grudnia 1832 roku , kiedy region został włączony do Księstwa Serbii , autonomicznej prowincji w ramach Imperium Osmańskiego i rządzonej przez Miloša Obrenovića . Podczas pierwszego panowania tego księcia Aleksinac stał się gospodarczym centrum południowo-wschodniej Serbii, z wieloma sklepami i warsztatami; stał się także ważnym ośrodkiem administracyjnym. Swoje podwoje otworzyła tam trzecia placówka Serbii, po Belgradzie i Kragujevacu ; urządzono tam także urząd celny i ośrodek kwarantanny .
Aleksinac był miejscem ważnych bitew podczas wojny serbsko-tureckiej w 1876 roku .
Węgiel był tam wydobywany niedaleko, w kopalniach Kraljevatz (obecnie Kraljevo) i Novi-Kraljevatz, przez belgijską spółkę akcyjną "Charbonnages d'Alexinatz"
Miasto zostało poważnie zniszczone przez bombardowania NATO w 1999 roku .
Gmina z Aleksinac liczy 72 miejscowości:
Aleksinac i Aleksinački Rudnik są oficjalnie sklasyfikowane jako „miejscowości miejskie” (w serbskim : градско насеље et gradsko naselje ); wszystkie inne miejscowości są uważane za „wioski” ( село / selo ).
1948 | 1953 | 1961 | 1971 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1991 | 2002 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5 797 | 6 788 | 8828 | 12,007 | 15,734 | 17.030 | 17,171 | 16.420 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
260 | 463 | |
318 | 427 | |
445 | 501 | |
461 | 535 | |
398 | 427 | |
696 | 736 | |
684 | 763 | |
631 | 648 | |
510 | 582 | |
529 | 576 | |
625 | 636 | |
596 | 623 | |
635 | 613 | |
526 | 508 | |
484 | 441 | |
412 | 382 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
1550 | 3 437 | |
1,776 | 2 165 | |
1,893 | 2 193 | |
1793 | 1986 | |
1419 | 1,434 | |
2 308 | 2 146 | |
1921 | 2 255 | |
1921 | 1,760 | |
1611 | 1,634 | |
1,714 | 1617 | |
1857 | 1,724 | |
1850 | 1,771 | |
1806 | 1,692 | |
1635 | 1569 | |
1494 | 1462 | |
1204 | 1220 |
Haplogrupa | ja | R | mi |
---|---|---|---|
Aleksinac | 39,9% | 22,34% | 15,29% |
Na poziomie religijnym gminę Aleksinac zamieszkują głównie prawosławni Serbowie . Miasto i jego region podlegają eparchii Nisz (w serbskiej cyrylicy : Епархија нишка ), która ma swoją siedzibę w mieście Nisz intramural .
Po wyborach lokalnych w Serbii w 2008 r. miejsca w zgromadzeniu miejskim Aleksinac rozdzielono w następujący sposób:
Lewo | Siedzenia |
---|---|
Serbska Partia Radykalna | 15 |
Demokratyczna Partia Serbii | 8 |
Partia Demokratyczna | 7 |
Socjalistyczna Partia Serbii | 7 |
Ruch dla Aleksinaca | 6 |
Wymuś ruch serbski | 4 |
G17 Więcej | 3 |
Serbski ruch odnowy | 3 |
Partia Socjaldemokratyczna | 2 |
Po tych wyborach, Nenad Stanković , członek Serbskiej Partii Radykalnej (SRS), został wybrany na prezydenta gminy Aleksinac. Ivan Dimić An inżynier w elektronice , urodzony w 1969 roku , został wybrany przewodniczącym Zgromadzenia Miejskiego. Przewodniczącym społeczności lokalnej (po serbsku : Месна заједница i Mesna zajednica ), odpowiednikiem burmistrza lub burmistrza w krajach francuskojęzycznych , jest Zoran Marinković, członek Serbskiej Partii Radykalnej .
Region Aleksinac obejmuje wiele gruntów ornych w pobliżu Morawy; uprawia się tam głównie zboża , kukurydzę i paprykę .
Gmina jest również bogata w zasoby naturalne, w szczególności węgiel , łupki naftowe , żwir , piasek i wapień. Główną gałęzią przemysłu w Aleksinacu jest metalurgia .
Dwujęzyczne oznakowanie turystyczne
Jezioro Bovan , położony 15 km na południowy Aleksinac, jest miejsce na spacer i uciekać się popularnością wśród mieszkańców i turystów. Klasztor prawosławny Serb z Lipovac poświęcony Sveti Stefan ( St. Stefan ), powstała w XV -go wieku przez despota Stefan Lazarevic ; to jest 25 km od Aleksinac, u podnóża góry Ozren (1175 m ).
Aleksinac podpisał umowy partnerskie z następującymi miastami: