Agustín García Calvo

Agustin Garcia Calvo

Agustin Garcia Calvo Kluczowe dane

Narodziny	15 października 1926 Zamora , Hiszpania
Śmierć	1 st listopad +2.012 Zamora , Hiszpania
Podstawowa działalność	filolog , tłumacz , językoznawca , dramaturg , poeta , filozof
Nagrody	National Essay Prize ( 1990 ) National Dramatic Literature Prize ( 1999 )

Autor

Język pisania	Kastylijski
Gatunki	esej , poezja , sztuka

Podstawowe prace

Hablando de lo que habla
Baraja del Rey don Pedro

Agustín García Calvo , urodzony w Zamora na15 października 1926 i martwe 1 st listopad +2.012 w Zamorze, jest filologiem , tłumaczem , językoznawcą , dramaturgiem , poetą i filozofem hiszpańskim .

Biografia

Studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie w Salamance, gdzie obronił pracę doktorską pt. „Prozodia i metryki klasycznej łaciny ” pod kierunkiem Antonio Tovara . Po kilku latach jako profesor łacińsko-grecki w liceum, w 1959 r. Objął katedrę filologii łacińskiej na Uniwersytecie w Sewilli , a od 1964 r. Na Uniwersytecie Complutense w Madrycie . W 1965 r. W trakcie studiów buntu Madrytu, Agustín García Calvo publicznie wspiera powstanie wraz z innymi naukowcami, w tym Enrique Tierno Galvánem , który zostanie burmistrzem Madrytu po przywróceniu demokracji, oraz José-Luisem Lópezem Arangurenem , profesorem etyki. Wszyscy trzej zostali usunięci z krzeseł uniwersyteckich w odwecie za wsparcie dla studentów. W latach 1969-1972 Agustín García Calvo wyjechał na wygnanie do Francji i osiadł w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu.

W tym okresie pracował jako tłumacz w wydawnictwie Ruedo Ibérico, zanim został profesorem na Uniwersytecie w Lille . W Paryżu , w Dzielnicy Łacińskiej, wygłosił publiczne przemówienie polityczne w Café de la Boule d'Or. Wraz z innymi hiszpańskimi uchodźcami założyli antynacjonalistyczną gminę Zamora, której zawdzięczamy trzy pisma: Manifiesto de la comuna antinacionalista zamorana , Comunicado urgente contra el despilfarro , De los modos de integracion del pronunciamiento estudiantil .

W 1976 r., Po upadku reżimu Franco , odzyskał katedrę na Uniwersytecie w Madrycie , którą pełnił aż do przejścia na emeryturę w 1997 r. Jednak nadal wykładał tam jako emerytowany profesor.

Był członkiem „Círculo Lingüístico de Madrid”, w którym uczestniczył także Rafael Sánchez Ferlosio , wolnomyśliciel i pisarz.

Poprzez swoje prace Agustín García Calvo wniósł ważny wkład do językoznawstwa ogólnego, prehistorycznego, europejskiego i grecko-łacińskiego, a także do nauki współczesnego hiszpańskiego. Jego prace o języku obejmują trzy tomy Del lenguaje napisane w latach 1979-1999, Hablando de lo que habla (Nagroda za esej narodowy w 1990 roku), a także imponujące Tratado de Rítmica y Prosodia y de Métrica y Versificación, ukończone w 2006 roku.

Wśród jego dzieł filozoficznych, najbardziej znane są presocráticas Lecturas , Razón Común (wydanie krytyczne, tłumaczenie i komentarze dotyczące Fragmenty z Heraklita ), Contra el Tiempo i Contra la realidad .

Jako poeta wydał między innymi El Kazanie Ser o no ser , filozoficznego poematu, który jest już na swoim 7 th Edition, Del Tren i Libro de Conjuros .

Jest także autorem kilku sztuk dramatycznych, takich jak Iliupersis , komedii muzycznej i baraja del Rey Don Pedro , za który uzyskanych w 1999 Nagrody Literackiej Narodowego Dramatycznego .

Opublikował także liczne recenzje na temat współczesnego społeczeństwa w różnych gazetach, m.in. El País i Diario 16 . Możemy przytoczyć Contra la Democracia , Contra la Paz , Análisis de la Sociedad del Bienestar , Manifiesto contra el despilfarro („Manifest przeciwko odpadom”).

Od 1997 r. Do swojej śmierci w 2012 r. W każdą środę był gospodarzem Tertulia politica, cotygodniowego przemówienia politycznego w Ateneum w Madrycie , które zgromadziło ponad stu uczestników.

Wiersze Agustína Garcíi Calvo zostały przygotowane do muzyki między innymi przez śpiewaków Amancio Prada i Chicho Sánchez Ferlosio .

Ceny hiszpańskie

Narodowa nagroda za esej w 1990 r. Dla Hablando de lo que habla („Mówiąc o tym, co mówi”).
Krajowa nagroda w dziedzinie literatury dramatycznej w 1999 r. Za sztukę La Baraja del rey don Pedro („Gra karciana króla Don Pedra”).
National Translation Award w 2006 r. Za jego dorobek.

Pracuje

Przetłumaczone na język francuski

Przeciw pokojowi - przeciw demokracji [„Contra la Paz. Contra la Democracia ”], libertariański warsztat twórczy ,1994( ISBN 978-2905691255 )
The Well-being Society [„Análisis de la Sociedad del Bienestar”], The Side Steps ,2014, 120 s. ( ISBN 979-1092605068 )
Historia kontra tradycja. Tradycja a historia [„Historia contra tradición. Tradición contra Historia »], Editions la Tempête,2020, 120 s. ( ISBN 979-10-94512-12-8 )
Jaki jest stan? [“¿Qué es el Estado? »], Atelier de Creation libertaire , 1992; nowe wydanie, Libertarian Creation Workshop , 2021, 96 s.

Gramatyka i językoznawstwo

Pequeña introducción a la prosodia latina (Madryt: Sociedad de Estudios Clásicos, 1954).
Lalia, ensayos de estudio lingüístico de la sociedad (Madryt: Siglo XXI, 1973).
Del ritmo del lenguaje (Barcelona: La Gaya Ciencia, 1975).
Del lenguaje (I) (Zamora: Lucina, 1979; 2 ªed correg. 1991).
Of the construcción (Del lenguaje II) (Zamora: Lucina, 1983).
Del aparato (Del Lenguaje III) (Zamora: Lucina, 1999).
Hablando de lo que habla. Estudios de Lenguaje ( Esej Krajowa Nagroda 1990) (Zamora: Lucyny, 1989; 2 nd ed 1990;. 3 rd ed 1990;. 4 th ed 1993.).
Contra la Realidad, estudios de lenguas y cosas (Zamora: Lucina, 2002).
Es. Estudio de gramática prehistórica (Zamora: Lucina, 2003).
Tratado de Rítmica y Prosodia y de Métrica y Versificación (Zamora: Lucina, 2006).
Elementos gramaticales , 3 t. (Zamora: Lucina, 2009).

Logika

De los números (Barcelona: La Gaya Ciencia, 1976).

Tłumaczenia i wersje klasycznych autorów greckich i rzymskich

Arystofanes , Los carboneros (Akharneís) . Versión rítmica A. Garcia Calvo (Zamora: Lucyny, 1981, 2 nd ed. 1998).
Heraklicie , Razón común (Lecturas presocráticas II) Edición, ordenación, Traducción Y Komentarz de los restos del książki de Heraclito (Zamora: Lucyny, 1985).
Homer , Ilíada . Rytmiczna wersja Agustín Garci'a Calvo (Zamora: Lucina, 1995).
Xénophon , Memorias de Sócrates , Apología de Sócrates , Simposio (traducción, introducción y notas) (Madryt: Alianza Editorial; 1967, Salvat editores, 1971).
Lecturas presocráticas (Zamora: Lucina, 1981: 3.ª wyd. Con la traducción y comentario de Parménides Renovados, 2001).
Lucretia , De Rerum Natura / De la Realidad . Edición crítica y versión rítmica autorstwa A. García Calvo (Zamora: Lucina, 1997).
Plautus , Pséudolo o Trompicón (traducción rítmica, introducción y notas) (Madryt: Cuadernos para el Diálogo, 1971).
Plato , Diálogos Socráticos, Apología, Teages, Los enamorados , - Cármides, Clitofonte (traducción, introducción y notas) (Barcelona: Salvat Editores, 1972).
Poesía antigua (De Homero a Horacio) (Zamora: Lucina, 1992).
Socrates (w Enciclopedia Universitas , t.II, fasc. 30), (Barcelona: Salvat Editores, 1972).
Sofokles , Edipo Rey . Versión rítmica przez A.García Calvo (Zamora: Lucyny, 1982; 2 nd ED 1988; 3ªed 1993 r.)..
Virgil (estudio biográfico y versión rítmica de las Bucólicas del libro IV de las Geórgicas y del libro VI de la Eneida ) (Madryt: Ediciones Júcar, 1976).

Inne tłumaczenia i wersje

Don Sem Tob , Glosas de sabiduría o proverbios morales y otras rimas (texto crítico, versión, introducción y comentario) (Madryt: Alianza Editorial, 1974).
Marquis de Sade The filosofía en el „boudoir” (traducción y nota por Agustín García Calvo, ilustraciones de Bartoli. „Libros Buen Amor Loco Amor”). Ruedo Ibérico , París, 1975 (trzcina. Zamora: Lucina, 1980: 2.ªed. 1988. Título en estas ediciones zamoranas: Instruir deleitando o Escuela de amor ).
Shakespeare , William, Sonetos de amor (texto crítico, traducción en verso, introducción y notas) (Barcelona: Anagrama, 1974).
Shakespeare , William, Sueño de noche de verano (Zamora: Lucina, 1980: 2.ª wyd. 1988: 3.ªed. 1993).
Szekspir , William, Makbet . Rytmiczna wersja A. Garci'a Calvo. (Zamora: Lucina, 1980).
Georges Brassens . 19 Canciones. Con versión para cantar autorstwa A. Garcíi Calvo (Zamora: Lucina, 1983).
Belli , Giuseppe-Gioachino, 47 sonetos romanescos con las versiones Agustín García Calvo (Zamora: Lucina, 2006).
Valéry , Paul, Le Cimetière Marin / El Cementerio Marino con la versión rítmica de Agustín García Calvo (Zamora: Lucina, 2006).

Eseje i polityka

Apotegmas a propósito del marxismo (París: Ruedo Ibérico, 1970).
Manifiesto contra el despilfarro (Madryt: Banda de Moebius, 1977).
¿Qué es el Estado? (Barcelona: La Gaya Ciencia, 1977).
Actualidades (Zamora: Lucina, 1980).
Cartas de negocios José Requejo (Zamora: Lucina, 1981).
Historia contra tradición. Tradición przeciwwskazane Historia (Zamora: Lucyny, 1983; 2 II wyd. 1998).
Familia: the idea y los sentimientos (Zamora: Lucina, 1983; 2 e ed. 1992).
El amor y los 2 sexos. Del tiempo de amor y olvido (Zamora: Lucina, 1984: 2. wyd. 1991).
Z Felicidad (Zamora. Lucyny, 1986; 2.ª wydanie 1989; 3 e ed-1991 4 th ed 2000 r.).
De los modos de integración del pronunciamiento estudiantil (Zamora: Lucina, 1987).
Noticias de Abajo (Zamora: Lucyny, 1991; wyd 2.ª 1991. 3 th ed 1995.).
Contra la Paz. Contra la Democracia (Barcelona: Editorial Virus, 1993).
Contra el Tiempo (Zamora: Lucyny, 1993; 2 nd edition 2001).
Análisis de la Sociedad del Bienestar (Zamora: Lucyny, 1993: 2 nd ed 1995.).
Contra Pareja (Zamora: Lucina, 1994 2 i wyd. 1995).
Contra el hombre (con dos epílogos de Isabel Escudero ) (Madryt: Fundación de Estudios Libertarios, Anselmo Lorenzo, 1996)
De Dios (Zamora: Lucina, 1996).
Locura. 17 przypadków (Zamora: Lucina, 1997).
De mujeres y de hombres (Zamora: Lucina, 1999).
37 adioses al mundo (Zamora: Lucina, 2000).
¿Qué es lo que pasa? (Zamora: Lucina, 2006).
20 ventanas y 36 adolescencias (Zamora: Lucina, 2006).
Od verde do viejo. De viejo a verde (Zamora: Lucina, 2007).

Poezja

Al burro muerto ... (Zamora: Lucina, 1998).
Bebela (Zamora: Lucina, 1987; 2 e ed 2001).
Canciones y soliloquios (Zamora: Lucina, 1982; 2.ª wyd. 1993).
Del tren (83 notas o canciones) (Zamora: Lucina, 1981).
Libro de conjuros (Zamora: Lucyny, 1979; 2ªed 1981; 3 e ed 1991, 4 th ed. 2000).
Más canciones y soliloquios (Zamora: Lucina, 1988).
Ramo de romances y baladas (Zamora: Lucina, 1991).
Relato de amor (Zamora: Lucyny, 1980; 2.ª ed 1982; 3ªed 1989;.. 4 th ed 1993.).
Sermón de ser y no ser , (Madrid: Visor, 1 re edición, 1972, 2 e , 1973, 3 rd , 1977; Zamora: Lucina, 4 e edición, 1980, 5 e , 1984, 6 e , 1988, 7 e 1995).
Valorio 42 veces (Zamora: Lucina, 1986).
Uno o dos en 23 sitios y más (Zamora: Lucina, 2003).
4 canciones de amor perdido y el cínife (Logroño: Ediciones del 4 de agosto od 2006).
Suma del vuelo de los hombres (Zamora: Lucina, 2008).
Cantar de las dos torres (Zamora: Lucina, 2008).
Y más aún canciones y otros juegos (Zamora: Lucina, 2008).

Teatr

Baraja del Rey Don Pedro ( nagroda krajowa w dziedzinie literatury dramatycznej 1999) (Zamora: Lucina, 1998; wyd. 2, 1999).
Ismena . Musical Tragicomedia (Zamora: Lucina, 1980).
Rey de una hora (Zamora: Lucina, 1984).
Tres farsas trágicas y una danza titánica . „Traspaso”, „Dos amores”, „Velatorio” i „Rotura”, cuatro obras de teatro de una media hora de duración (Zamora: Lucina, 1980).
Pasión. Farsa trágica (Zamora: Lucina, 2006).
La rana y el alacrán (Zamora: Lucina, 2007).
El otro hombre (Zamora: Lucina, 2008).
Diosas cosas (Zamora: Lucina, 2008).
Loco de amor (Zamora: Lucina, 2010).

Inny

Hymn Wspólnoty Madrytu (1983 BOCM).
Eso y ella. 6 cuentos Y una charla (Zamora: LUCINA, 1987; 2 ND ed 1993).
Recitaciones de poesía antigua (Zamora: Lucina, 1987).
¿Qué coños? 5 cuentos Y una charla (Zamora: LUCINA, 1990; 2 nd ed 1991, 3 rd ed. 1991 4 th ed 1995.).
Cosas de la vida. 17 cuentos (Zamora: Lucina, 2009).

Uwagi i odniesienia

(Es) A. Astorga, " Muere Agustín García Calvo, el creador que vio en la cultura el" opio del pueblo " " , abc.es ,2012(dostęp 6 października 2013 )
(es) Rosana Torres, „ María Jesús Valdés y García Calvo, premios nacionales de Teatro y Literatura Dramática ” , na elpais.com ,1999(dostęp 5 października 2013 )