Fundacja | 3 listopada 2006 r. |
---|---|
Rozpuszczenie | 14 listopada 2014 r. |
Poprzednik | Krajowa Komisja Ewaluacji Publicznych Placówek Naukowych, Kultury i Zawodowych |
Następca | Wysoka Rada Ewaluacji Nauki i Szkolnictwa Wyższego |
Rodzaj | Niezależny organ administracyjny , instytut badawczy research |
---|---|
Kraj | Francja |
Prezydent | Didier Houssin ( d ) (2011-2014) |
---|
Agencja ds Badań i Szkolnictwa Wyższego ( aeres ) był francuskim niezależny organ administracyjny (AAI), odpowiedzialny za ocenę szkolnictwa wyższego i badań publicznych , stworzony przez prawo program badań z 2006 roku i zniesione przez ustawę o wyższym edukacja i badania z 2013 r. W 2014 r. zastąpiła ją Wysoka Rada ds. Oceny Badań Naukowych i Szkolnictwa Wyższego (Hcéres).
Krajowy Komitet ds. Oceny Publicznych Instytucji Naukowych, Kultury i Zawodowych (CNÉ) został utworzony na mocy prawa Savary . Jej rolą była ocena działalności edukacyjnej i naukowej publicznych placówek naukowych, kulturalnych i zawodowych (ÉPCSCP), aw szczególności uniwersytetów ; Krajowy Komitet Oceny Badań Naukowych (CNÉR) powstał w 1989 r. W szczególności odpowiadał za monitorowanie działalności publicznych placówek naukowo-technicznych (ÉPST), takich jak CNRS .
Rok 2004 upłynął pod znakiem mobilizacji środowiska naukowego. Tworzone są państwa generalne, które składają kilka propozycji, takich jak utworzenie Komitetu ds. Oceny Operatorów Badawczych (CEOR). Ustawodawca podejmuje tę ideę podczas dyskusji nad projektem ustawy o programie badawczym z 2006 r. Agencja Ewaluacji Badań Naukowych i Szkolnictwa Wyższego (AERES), powstała w wyniku połączenia CNÉ, CNÉR oraz Misji Naukowo-Technicznej i Oświatowej ( MSTP) musi umożliwiać ocenę działalności badawczej prowadzonej przez instytucje publiczne, niezależnie od ich statusu, oraz przez ich jednostki badawcze.
Instytucja ta jest jednak przedmiotem kilku krytycznych uwag. Po zmianie z 2012 r. są one przekazywane w kilku oficjalnych raportach. Tak więc podczas przesłuchań przygotowawczych do Ogólnopolskiej Pomocy Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowychlistopad 2012jeśli uzna się agencję za to, że pozwoliła na jednorodne traktowanie praktycznie wszystkich jednostek badawczych, to z drugiej strony doprowadziło to do tych, które były już wcześniej oceniane, krytykowany przez niektórych rozdźwięk między oceną struktur a oceną ludzi. Co więcej, wprowadzenie systemu punktacji ma, zdaniem wielu osób, szkodliwe konsekwencje. Ta przerwa między środowiskiem naukowym a agencją jest dla niektórych spotęgowana brakiem wybranego przedstawicielstwa w organach AERES. Ta nieobecność jest odczuwana jako brak przejrzystości lub legitymizacji. W swoim końcowym raporcie do prezydenta , Vincent Berger zauważa , że „silne przesłanie niezadowolenie vis-à-vis urządzenie AERES został uruchomiony w całym procesie z Asyżu” i zaleca (wniosek n o 131) usuwać notatki, aby zrobić miejsce na uzasadnioną opinie. 20 grudnia 2012Geneviève Fioraso zadeklarowała na Konferencji Rektorów Uczelni : „Chciałabym, aby AÉRES została zastąpiona przez agencję krajową całkowicie przedefiniowaną w oparciu o zasady niezależności, prostoty działania i procedur, a także naukowej legitymacji i przejrzystości” .
W swoim raporcie z Styczeń 2013, Jean-Yves Le Déaut zauważa: „O ile z Asses wyłonił się konsensus co do potrzeby oceny i jej głównych zasad, tak samo wiele poważnych rozbieżności pojawiło się na temat funkcjonowania AERES” i precyzuje, że „Krytyka ta, która doprowadziła nawet do z propozycją zniesienia Agencji (...) pochodzą z raportu Akademii Nauk i związków zawodowych oraz z licznych wystąpień podczas Assesów, jak choćby pana Serge'a Haroche , laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki ” . Proponuje, aby nowy organ, Urząd ds. Oceny Uniwersytetów, Badań i Zakładów (AUTHOR) był odpowiedzialny albo bezpośrednio za ocenę, albo za walidację procedur oceny przeprowadzanych przez inne organy.
W szczególności ustawa o szkolnictwie wyższym i badaniach naukowych z 2013 r. uwzględnia te propozycje, a Wysoką Radę ds. Oceny Badań Naukowych i Szkolnictwa Wyższego (HCERES) skutecznie powołano dekretem podpisanym14 listopada 2014 r..
Agencja jest odpowiedzialna za globalną misję ewaluacji szkolnictwa wyższego i badań naukowych, która obejmuje jednocześnie uczelnie, jednostki badawcze i formacje.
Agencja odpowiada za:
Interesuje się dyplomami ukończenia studiów wyższych w celu zapewnienia jakości nauczania i walidacji wiedzy, w szczególności w zakresie integracji zawodowej studentów. W tym celu wykorzystuje inne istniejące organy, w szczególności komisję ds. oceny szkoleń i dyplomów menedżerskich oraz komisję ds . tytułów inżynierskich .
Jeśli chodzi o ÉPCSCP , Agencja interweniuje w szczególności w celu oceny wpływu czteroletnich umów zawartych między tymi zakładami a państwem .
Agencja musi również sporządzić roczne sprawozdanie z działalności.
Agencja Ewaluacji Nauki i Szkolnictwa Wyższego składa się z kilku organów:
Składa się z 25 członków, francuskich lub zagranicznych, podzielonych w następujący sposób:
Członkowie powoływani są na podstawie rozporządzenia wydanego na podstawie sprawozdania ministra właściwego do spraw nauki oraz ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego na czteroletnią kadencję, odnawialną jednokrotnie.
Odnawianie członków odbywa się o połowę co dwa lata.
Agencja posiada również trzy sekcje:
Na czele każdej sekcji stoi dyrektor mianowany na czteroletnią kadencję odnawialną przez zarząd agencji na wniosek prezesa agencji.
Komisje oceniające są organami, które przeprowadzają procedury z ocenianymi jednostkami i jednostkami. W przypadku oceny jednostek naukowych każda komisja składa się z co najmniej sześciu członków, w tym przewodniczącego, powoływanych spośród naukowców spoza ocenianej instytucji, do których dołącza się przedstawiciel kadrowych organów oceny jednostki lub, w przypadku mieszanych jednostek badawczych, różnych organizacji partnerskich, na wniosek tego organu.
Członków komisji oceniających wybiera dyrektor sekcji z listy osobistości, francuskiej lub zagranicznej, sporządzonej przez prezesa agencji na wniosek członków rady i dyrektorów sekcji, kierowników uczelni publicznych, placówek publicznych o statutowej misji badawczej oraz fundacji pożytku publicznego prowadzących prace badawcze oraz przewodniczących organów ewaluacyjnych uczelni (organy CNU, EPST, inne). Dyrektor sekcji wyznacza przewodniczącego komisji oceniającej.
Kryteria oceny instytucji nie są określone w tekstach ustanawiających AÉRES, a zatem są pozostawione ocenie komisji oceniających, z wyjątkiem wyceny badań, wyraźnie wymienionej w prawie.
Częściowo w oparciu o model ERIH ( European Reference Index for Humanities ), klasyfikacji czasopism humanistycznych i społecznych, ustanowionej przez Europejską Fundację Nauki , AÉRES opublikowała pierwszą uporządkowaną listę (A, B, C) obejmującą 6305 czasopism wlipiec 2008. Podobnie jak ERIH, wywołał szereg krytyki ze strony naukowców z różnych środowisk. Tak więc mediewista Olivier Boulnois stwierdził, że „myli się jakość recenzji z jej dystrybucją, a jakość artykułu z jakością recenzji”.
Ten ranking AÉRES szczególnie faworyzował czasopisma o charakterze ogólnym (któremu przypisuje się pozycję A) ze szkodą dla czasopism specjalistycznych (o pozycji B lub nawet C) – co doprowadziło do niedoszacowania wartości artykułów publikowanych w czasopismach specjalistycznych. miejsca ich publikacji. Na przykład, klasyfikacja Revue des études slaves , transdyscyplinarnego czasopisma o wpływie międzynarodowym, ale specjalizującego się w badaniu świata słowiańskiego , była przedmiotem wielu krytyki. W rzeczywistości, pomimo swojego międzynarodowego charakteru, pismo zostało sklasyfikowane w ERIH i przez AÉRES jedynie w kategorii C, w sekcji poświęconej czasopismom lingwistycznym .
W naukach politycznych z Europejskiego Indeksu Referencyjnego Nauk Humanistycznych, wykorzystywanego przez Europejską Fundację Nauki, nie korzystali „eksperci” wyznaczeni przez AÉRES do klasyfikowania czasopism politologicznych (nieobecni w rankingu AÉRESlipiec 2008), „Głównie dlatego, że bardzo niewiele francuskich czasopism można by sklasyfikować według tych ostatnich kryteriów [międzynarodowej widoczności] i że wówczas niemożliwe byłoby przeprowadzenie rozsądnej oceny efektywnej produkcji naukowej francuskich politologów. "
W dziedzinie ekonomii i zarządzania AÉRES przejęła ranking ustanowiony wcześniej przez sekcję 37 Krajowego Komitetu Badań Naukowych. Podobnie w psychologii klasyfikacja wynika z zestawienia różnych wcześniej istniejących list. Zmiany te wywołały bardzo silną krytykę ze strony mniejszościowych gałęzi rozważanych dyscyplin. Różne możliwe klasyfikacje stosowane przez AÉRES wydawały się zatem mieć zmienną geometrię, a niektóre dyscypliny nie miały nawet listy. Ta różnorodność odzwierciedla heterogeniczne tradycje dyscyplinarne w samym SSH w odniesieniu do oceny publikacji.
Agencja zareagowała na tę krytykę, tworząc nieuporządkowane listy dyscyplinarne w latach 2009–2011, zgodnie z zasadą harmonizacji na podstawie „granica naukowości”, która gruntownie zmodyfikowała skład niektórych list i kryteria uzasadnienia włączenia czasopism. Wybór granic służył jako punkt oparcia dla mniejszości w ekonomii i psychologii, dyscyplinach, które doświadczyły znacznego rozszerzenia swoich list; doprowadziło to symetrycznie do pojawienia się nowych list w dyscyplinach wcześniej wrogich zasadzie klasyfikacji (Arts) lub uznających za zbyt skomplikowaną operację (Prawo).
Tożsamość | Kropka | |
---|---|---|
Początek | Koniec | |
Jean-Marc Monteil ( d ) | 21 marca 2007 r. | 11 lipca 2007 r. |
Jean-Francois Dhainaut | 11 lipca 2007 r. | 13 maja 2011 |
Didier Houssin ( d ) | 13 maja 2011 | 14 listopada 2014 r. |
Poniżej wymieniono członków zarządu AÉRES w latach 2007–2011:
Od pierwszego posiedzenia zarządu 21 marca 2007 r., wylosowano tych członków, których mandat miał wyjątkowo zostać przedłużony z czterech do sześciu lat, aby umożliwić odnawianie zarządu o połowę co dwa lata. Te członkowie 1 st Nadzorczej poprosił, aby służyć aż do 2013 były Mesdames i pp. Ghislaine Filliatreau, Nicole El Karoui-Schvartz, Edouard Bard, René-Paul Martin, Marie-Christine Maurel, Josep Bricall, Alexander Kuhn, Simon Thorpe, Denis Menjot, Sébastien Candel, Cécile Tharaud i Géraldine Schmidt.
Na wiosnę 2011 roku, pozostali członkowie 1 st Nadzorczej zakończeniu ich mandatu, Rada miała swój pierwszy odnowę o połowę. Nowi członkowie to:
Krajowy Związek Naukowego Badaczy wprowadzono4 kwietnia 2012przed Radą Stanu wniosek o unieważnienie powołania trzech członków ostatniej grupy ze względu na to, że zgodnie z dokumentami przedstawionymi przez MESR ich powołanie nie zostało zaproponowane przez organy oceniające właściwe w szkolnictwie wyższym oraz Badania. Ta prośba była tematem,9 października 2012, Zlecenie odwoływanie Prezesa 4 th sekcji sub wniesienie jako które zostały wniesione po terminie.
W miesiącu luty 2012Dwóch członków 1 st Nadzorczej, którego mandat został przedłużony zrezygnowany, zostały powołane do ich zastąpienia
Drugie odnowienie o połowę powinno nastąpić wiosną 2013 r. Jednak ustawa o szkolnictwie wyższym i badaniach naukowych była już przedmiotem dyskusji w Parlamencie, co jasno określiło, że AÉRES zostanie wkrótce zlikwidowana. W związku z tym nie doszło do odnowienia składu zarządu. Do czasu opublikowania dekretu ustanawiającego Wysoką Radę ds. Ewaluacji Nauki i Szkolnictwa Wyższego , AERES nadal istnieje w praktyce w 2014 r., z radą zmniejszoną o połowę, z wyjątkiem reprezentacji parlamentarnej, która jest kompletna, MM. Michel Berson i Patrick Hetzel byli przedmiotem specjalnego dekretu w 2012 roku.
Wysoką Radę ds. Oceny Badań Naukowych i Szkolnictwa Wyższego (HCERES) skutecznie powołuje dekret podpisany w dniu 14 listopada 2014 r..