Adrien Louis de Bonnières

Adrien Louis de Bonnières
Przykładowe zdjęcie artykułu Adrien Louis de Bonnières
Portret Adrien-Louis de Bonnières, hrabiego Souastre, księcia Guînes (1735-1801)
Tytuł Duke z Guînes
( 1776 - 1806 )
Inne tytuły Hrabia Souastre
Stopień wojskowy Generał porucznik
Przykazanie Grenadierów Francji
Pułk Nawarry
Rząd wojskowy Governor of Artois
Nagrody Zakon Świętego Ducha
Zakonu Saint-Louis
Inne funkcje Ambasador
Biografia
Narodziny 13 kwietnia 1735
Lille
Śmierć 21 grudnia 1806
Tata Guy Louis de Bonnières (1703-1763), hrabia Souastre
Matka Adrienne Louise Isabelle de Melun
Małżonka Caroline Françoise Philippine de Montmorency- Logny
Dzieci Marie Louise Philippine († 1796 )
Marie Louise Charlotte († 1792 )
Orn ext Duc OSE.svgHerb House of Guines.svg

Adrien Louis de Bonnières, hrabia Souastre, a następnie książę Guînes , urodzony w Lille dnia13 kwietnia 1735, martwy 21 grudnia 1806w Paryżu , jest wojskowy i dyplomata francuski XVIII th  century .

Biografia

Adrien Louis Bonnières należący do rodziny Bonnieres, który dostarcza znacznych obciążeń z XIV -tego wieku, służąc królów Francji lub książąt Burgundii . Jest synem Guy Louis de Bonnières, hrabiego Guines, hrabiego Souastre, porucznika króla prowincji Artois, zastępcy szlachty w Stanach Artois i Adrienne Isabelle Louise de Melun.

Po karierze krótki wojskowego (był pułkownik z grenadierów Francji , następnie dowodził pułkiem Nawarry w 1761 roku ), która doprowadziła go w 1762 roku , do stopnia brygadiera wojsk królewskich , Adrien Louis de Bonnières wszedł dyplomacji . Chroniony przez królową, Choiseulów i Noailles , przyjaciela Fryderyka II Prus , który odwiedził go w 1766 roku, został mianowany ambasadorem w Berlinie w 1768 roku . Ale prawie się nie zdarzyło, żeby wypadło to z łask, więc trzeba o tym pamiętaćListopad 1769. Awansowany na feldmarszałka w 1770 r. , Został mianowany ambasadorem w Londynie w 1770 r . Na tym stanowisku pozostał do 1776 roku . Otrzymał przydomek „Guînes Wspaniały” w przeciwieństwie do „  Châtelet the quibbler”, „  Guerchy the przemytnik” i „Durand the negocjator”.

Znakomity dworzanin, bardzo dobrze śpiewa i gra na flecie. Dla niego i dla jego córki, harfistka, Mozart będzie komponować, w 1778 roku , ten koncert na flet, harfę i orkiestrę (KV299) . Jego uzdolnienia na dworze przyniosły mu wiele sukcesów: „To była bardzo żywa, ożywiona gazeta”, według pana de Genlis , który przebywał z nim u księcia de Conti w 1766 roku: „cała jego reputacja dowcipu wywodzi się ze sposobu szpiegostwa wszystkie śmieszne drobiazgi i zły ton, o którym przyjemnie opowiada w kilku słowach ».

Podczas jego ambasady w Londynie wybuchł skandal lub „afera Guînesa”. Plik20 kwietnia 1771hrabia prosi ministra o ściganie swojego sekretarza, Barthélémy'ego Tort de la Sonde , którego oskarża o wykorzystanie jego nazwiska do spekulacji na funduszach publicznych i oszukanie kilku paryskich bankierów. Tort zostaje aresztowany i, aby się bronić, oskarża ambasadora; twierdzi, że działał w jego imieniu i zgodnie z jego instrukcjami. Duc d'Aiguillon , mianowany Sekretarzem Stanu do Spraw Zagranicznych na6 czerwca 1771, staje po stronie Torta, podczas gdy Marie-Antoinette wspiera Guînes. Ten ostatni zostaje ostatecznie uniewinniony przez specjalną komisję radców stanu powołaną przez króla, ale tylko siedmioma głosami do sześciu. Sprawa miała pozostawić ślady: był to jeden z powodów zwolnienia d'Aiguillon i mściwości Marii Antoniny wobec niego.

Król i królowa nadal okazują Guînesowi największą przysługę. Po powrocie z Londynu został księciem Guînes ( patent z 1776 r .). Jedna z jego córek, Marie Louise Philippine, żona w 1778 roku , Charles de la Croix de Castries . Kiedy ten ostatni został księciem Castries z patentem w 1784 r. , Uzyskał od króla obietnicę przywrócenia Księstwa Guînes, obietnicę, której nie można było spełnić, ponieważ książę Guînes zmarł za cesarstwa. W Paryżu książę Guînes wynajmuje od markiza de Castries , ojca swojego zięcia, od 1778 r. Mały hotel Castries, który znajdował się na miejscu obecnej rue de Varenne nr 76 (patrz Hotel de Castries ).

Guînes jest pasowany na rycerza w Order Ducha Świętego na1 st styczeń 1784. W tym samym roku został awansowany do stopnia generała porucznika . W 1785 roku został namiestnikiem Maubeuge. Został również powołany na drugie stanowisko Zgromadzenia Notabli . Segur Marszałek powołał go do rady wojny w 1787 roku .

W sierpniu 1788 roku został mianowany gubernatorem z Artois . Następnie rozpoczął eksperyment w firmie górniczej, ale zwołanie Stanów Generalnych wymagało jego uwagi. Został wyznaczony do zwoływania elektorów deputowanych do Stanów Generalnych. Wybory odbędą się w Arras w marcu 1789 r. W kwietniu w Arras odbywają się także zebrania wybranych delegatów i przewodniczy zgromadzeniu parlamentu. Szlachta. Ten ostatni wybiera go na zastępcę szlachty w Stanach Generalnych, ale on odmawia wyborów i jego zastępca, Louis Joseph Thomas Le Sergeant d'Isbergues , w końcu zasiada na jego miejscu.

W czasie terroru wyemigrował do Anglii , pod konsulatem wrócił do Francji . Zmarł tam w 1806 roku .

Małżeństwo i potomkowie

Adrien Louis de Bonnières poślubił 28 listopada 1753 roku Caroline Philippine Françoise de Montmorency (20 lutego 1733 - 10 listopada 1810), córkę Louisa François de Montmorency, wicehrabiego Roulers i Marie Anne Thérèse de Rym de Belhem. Ma dwie córki:

Nagrody

Herb

Książę Guînes „nosił” Vairé ze złota i lazuru.

Uwagi i odniesienia

  1. Michel Popoff i przedmowa Hervé Pinoteau , herbarz w Order Ducha Świętego  : z pracy ks Anselme i jego zwolenników , Paryż , Le Leopard d'Or,1996, 204  s. ( ISBN  2-86377-140-X )
  2. Jean-Chrétien-Ferdinand Hœfer , „Guînes (Adrien Louis de Bonnières, count then duc de”, w Nouvelle Biographie générale , Tome XXII, 1858, s. 752-753, czyt .
  3. Amédée le Boucq de Ternas, Kolekcja szlachty Holandii, Flandrii i Artois , Douai, 1884, s. 47, czytaj online
  4. Zobacz Souastre, aby zobaczyć wzniesienie tej ziemi jako hrabstwa w 1676 roku.
  5. Pełnił swoją funkcję od 27 listopada 1770 do 26 sierpnia 1771, następnie od 13 stycznia 1772 do 31 lipca 1773 i wreszcie od 10 lipca 1775 do 26 lutego 1776.
  6. P. Vauchez, op. cit. , s. 44
  7. Van der Vrecken de Bormans, op. cit. p. 40-41
  8. Philippe Sueur, Le Conseil provincial d'Artois (1640-1790), tom 2 , Arras, Departamentalna komisja zabytków w Pas de Calais,1982, 876  pkt. , s.  800-801
  9. „Le Clerc, markiz De Juigné, (Charles-Philibert-Gabriel)” , w: Jean-Baptiste-Pierre Jullien de Courcelles , Genealogiczna i heraldyczna historia rówieśników Francji: wielcy dostojnicy korony, główne rody szlacheckie królestwo i książęce domy Europy, poprzedzone genealogią rodu Francji , t.  VI [ szczegóły wydania ] ( czytaj online ) , s.  177-178
  10. Jean-Marie Thiebaud, „Chanoinesses-hrabiny Remiremont (Wogezy)”.
  11. Paul Denis du Péage, Genealogiczne notatki dotyczące niektórych rodzin Artois i Flandrii, tom 2 , Lille, Silic,1951, 189  pkt. , s.  26-27
  12. Johannes Baptist Rietstap , General Armorial: zawiera opis herbów rodzin szlacheckich i patrycjuszowskich Europy: poprzedzony słownikiem terminów herbu , GB van Goor,1861, 1171  str. ( czytaj online ), A jego Complements na www.euraldic.com

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia