Adonis (poeta)
Adonis
Adonis w Polsce w 2011 roku.
Adonis ( arab . أدونيس ), pseudonim Ali Ahmed Saïd ( علي أحمد سعيد ), to syryjski poeta i krytyk literacki wyrażeń arabskich i francuskich, urodzony1 st styczeń 1.930. Jego pseudonim odnosi się do boga pochodzenia fenickiego , symbolu cyklicznej odnowy.
Biografia
Ali Ahmad Said urodził się w Qassabine pobliżu Latakia w północnej Syrii na1 st styczeń 1.930, w rodzinie Alawitów . Zaczął pracować w polu w młodym wieku, ale jego ojciec również zachęcał go do nauki poezji. Kształcił się we francuskim liceum w Tartous w 1942 roku . W 1947 roku , wbrew radom rodziców, udał się do sąsiedniego miasta, gdzie spotkał prezydenta Syrii Choukri al-Kouwatli . Said, wówczas 17-letni, chciał dołączyć do zgromadzenia miejscowych poetów, aby uhonorować prezydenta, ale został zwolniony. Nalegając, przykuwa uwagę tego ostatniego, który prosi go o wysłuchanie. Prezydent następnie decyduje się zapłacić mu za studia. Maturę uzyskał w Latakii w 1949 roku . Wtedy też przyjął pseudonim Adonis, publikując niektóre wiersze. Następnie wstąpił na Syryjski Uniwersytet w Damaszku, który opuścił w 1954 roku, uzyskując licencjat z filozofii.
W 1955 roku został skazany na sześć miesięcy więzienia za przynależność do Syryjskiej Partii Nacjonalistycznej , która broni wielkiego narodu syryjskiego na Bliskim Wschodzie . Po uwolnieniu w 1956 r. Uciekł do Bejrutu w Libanie, gdzie w latach 60. założył wraz z syro-libańskim poetą Youssouf al- Khalem recenzję Chi'r (lub Chiir, co oznacza „Poezja”): manifest „bezwarunkowej wyzwolenie z tradycji i dążenie do umiędzynarodowienia poezji. Obywatelstwo libańskie uzyskał w 1962 r. Adonis poświęcił się także bardziej działalności literackiej niż politycznej. W 1968 r. Założył przegląd Mawâkif („Pozycje”) - natychmiast zakazany w świecie arabskim - który okazał się przestrzenią wolności, a jednocześnie laboratorium „destrukcyjnej” renowacji poezji. Tam przetłumaczył na arabski Baudelaire'a , Henri Michaux , Saint-John Perse i francuski Aboul Ala El-Maari . Adonis dąży do odnowienia współczesnej poezji arabskiej, opierając się na jej chwalebnej przeszłości, ale także patrząc na bogactwo poezji zachodniej. Po libańskiej wojnie domowej w 1980 r. Uciekł z Libanu, by od 1985 r . Schronić się w Paryżu . Jest przedstawicielem Ligi Arabskiej przy UNESCO .
Uważany jest dziś za jednego z największych żyjących poetów arabskich , zwłaszcza po śmierci Mahmuda Darwisha. Jest wpływowym, jeśli nie ikonoklastycznym, samoukiem krytycznej oceny arabskiej tradycji poetyckiej wobec intelektualnych, politycznych i religijnych nacisków obecnego świata arabskiego, czego najbardziej uderzającym przykładem jest Modlitwa i miecz . W jego twórczości ujawnia się kilka tematów: niesprawiedliwość, dyktatura, wojna, nędza ... Wykorzystuje współczesne wydarzenia, by je mitować, nie stając się jednak „zaangażowanym poetą”. Le Temps des Villes demonstruje zaostrzoną wiedzę o wielkich metropoliach współczesnego świata arabskiego. W Al-Hayat wystąpił przeciwko noszeniu zasłony. W 2011 roku sprzedał swoje archiwa IMEC .
W swojej książce zawierającej wywiady z psychoanalitykiem Houria Abdelouahed „Violence and Islam” jest bardzo krytyczny wobec islamu. Adonis potępia nieodłączną naturę przemocy w islamie.
W 2016 roku otrzymał nagrodę literacką Prince-Pierre-de-Monaco .
Pracuje
Poezja
-
1954 - Powiedziała Ziemia
-
1957 - Pierwsze wiersze
-
1958 - Liście na wietrze
-
1961 - Pieśni Mihyara Damasceny
-
1971 - Grobowiec dla Nowego Jorku
-
1975 - liczba pojedyncza
-
1982 - Le Livre des migrations , przedmowa Salah Stétié , wydania Luneau-Ascot
-
1983 - Ishmael
-
1984 - Les Résonances, les Origines , éd. Notebooki Brisants
-
1985 - Kitab al-Hisar (Księga oblężenia)
-
1988 - Celebrations, Éditions de La Difference , przekład Anne Wade Minkowski
-
1990 - Czas na miasta
-
1990 - Celebrations 2 , ryciny Assadour , Editions du palimpseste ( Jean-Jacques Sergent )
-
1991 - Pamięć wiatru (Wiersze 1957-1990)
-
1997 - Touching the light , wydania Fata Morgana , 1997 oraz Imprimerie Nationale / Actes Sud , 2003.
-
2000 - Le Poème de Babel , z atramentami Claude'a Garanjouda , wydania Voix Ink
-
2009 - The Forest of Love in Us , tłumaczenie Venus Khoury-Ghata and Issa Makhlouf , Mercure de France, 2009
-
2012 - Chroniques des branches , coll. „Orphée”, Éditions de la Difference , 2012.
-
2012 - The Forest of Love in Us , 14 wierszy i obrazów na szkle Chantal Legendre / Chanath , trad. Venus Khoury-Ghata i Issa Makhlouf , Les éditions de la Souris, 2012
-
2015 - Weź mnie, chaosie, w swoje ramiona , Mercure de France
- 2016 - Jerozolima , Mercure de France, tłum. Aymen Hacen
- 2020 - Syria: pojedyncza poduszka do nieba i ziemi , wiersze z fotografiami Fadi Masri Zady, Éditions du Canoë , trad. Aymen Hacen
Antologia
-
2008 - Dîwân klasycznej poezji arabskiej
Testowanie
-
1964 - The Diwan of Arab Poetry (3 tomy), eseje krytyczne
-
1968 - Teatr i lustra
-
1972 - Czas poezji
-
1975 - Le Fixe et le Mouvant (3 tomy), praca dyplomowa
-
1980 - Przedmowa na koniec wieków
-
1985 - Polityka myśli
-
1993 - Modlitwa i miecz: esej o kulturze arabskiej
-
2007 - The Book (al-Kitâb) (Paryż, Éditions du Seuil, coll. Reflection )
-
2009 - Le Regard d'Orphée , wywiad z Hourią Abdelouahed (Fayard, coll. Témoignages pour l'Histoire )
-
2013 - The Book II (al-Kitâb) Yesterday The Place Today (Paryż, Éditions du Seuil, kolekcja Réflexion )
-
2014 - Arabska wiosna, religia i rewolucja , wyd. Polityka , Éditions de la Difference, Paryż.
-
2015 - Adonis, Violence and Islam: Interviews with Houria Abdelouahed , Seuil,2015( ISBN 9782021288582 )
-
2015 - Księga III (al-Kitâb) Wczoraj Miejsce dziś , próg
- 2017 - Sufism and surrealism, Éditions de la Difference , przekład Bénédicte Letellier
Bibliografia
-
Reuven Snir , „Poeta tajemnic i korzeni”: L'Adonis hallajien ”, w: Adonis: poeta w dzisiejszym świecie 1950-2000 (Paryż: Institut du monde arabe, 2000), s. 171-172.
-
Reuven Snir , „A Study of Elegy for al-Ḥallāj by Adūnīs”, Journal of Arabic Literature 25.2 (1994), s. 245–256.
-
Reuven Snir , „Adūnīs - The Acts of the Wind” [w języku hebrajskim], Helicon - Anthological Journal of Contemporary Poetry 30 (1999), s. 50–55.
Nagrody
Cena £
Korona
Dekoracje
Uwagi i odniesienia
-
Historia Adonisa w programie Ça rhime à quoi o kulturze Francji w niedzielę 14 kwietnia 2013 r.
-
" Adonis:" Z islamem poezja musiała oddzielić się od myśli " ", Liberation.fr ,2015( czytaj online , sprawdzono 14 listopada 2016 r. )
-
Tounes
-
3/10/2011, „ Cenne archiwa poety Adonisa powierzone francuskiemu instytutowi ” , na http://www.lexpress.fr (dostęp: 3 października 2011 )
-
„ Akt oskarżenia wielkiego syryjskiego poety Adonisa przeciwko religii muzułmańskiej ” , na Slate.fr (dostęp: 25 kwietnia 2016 )
-
„ Adonis:„ Na poziomie intelektualnym islam nie ma nic więcej do powiedzenia ” , w Le Matin d'Algérie (dostęp: 25 kwietnia 2016 r. )
-
Thierry Clermont, „ Poeta Adonis, Prince Pierre of Monaco Prize 2016 ”, Le Figaro ,5 października 2016 r( czytaj online , konsultacja 3 lipca 2020 r. ).
-
Catherine Simon, „ Adonis:„ My Arabowie nie zerwaliśmy z autorytarną tradycją ” , w Le Monde ,29 stycznia 2014(dostęp 17 lutego 2014 )
-
(w) „ Adonis pristagare 28 maja 2016 ” na dagerman.se (dostęp: 20 marca 2021 ) .
-
(w) " 2017 PEN / NABOKOV AWARD ZA OSIĄGNIĘCIA W LITERATURZE MIĘDZYNARODOWEJ " na PEN America ,27 marca 2017 r(dostęp 3 lipca 2020 ) .
-
Archiwa nominacji i awansów w Zakonie Sztuki i Literatury.
Załączniki
Linki zewnętrzne