Opactwo Lincoln

Opactwo Lincoln Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Koncert Abbey Lincoln (1992) Ogólne informacje
Przezwisko Moseka
Imię i nazwisko Anna Maria wełniak
Narodziny 6 sierpnia 1930
Chicago , Illinois
Śmierć 14 sierpnia 2010
Nowy Jork (Stany Zjednoczone)
Podstawowa działalność Piosenkarz
Gatunek muzyczny Jazz
Instrumenty Głos
aktywne lata 1956 - 2007
Etykiety Riverside , Verve Records

Anna Maria Wooldridge , znana jako Abbey Lincoln , ur6 sierpnia 1930w Chicago i zmarł dnia14 sierpnia 2010in Manhattan to amerykańska piosenkarka jazzowa , autorka tekstów, autorka tekstów i aktorka, znana również w latach 60. jako amerykańska obrończyni praw obywatelskich i aktywistka .

Biografia

Abbey Lincoln urodziła się w Chicago dnia6 sierpnia 1930Dorastał na farmie w hrabstwie Cass w stanie Michigan wraz z jedenastoma rodzeństwem. Rodzinne pianino pozwoliło jej bardzo wcześnie uczyć się muzyki, zaczęła śpiewać w szkole iw kościele. Poszła na scenę z college'u, zanim wyjechała do Kalifornii, gdzie od 1951 śpiewała w orkiestrach. Wyszła za perkusistę Maxa Roacha w 1962 i rozwiodła się w 1970. Zmarła14 sierpnia 2010w Nowym Jorku w wieku 80 lat.

Kariera muzyczna i kinematograficzna

Abbey Lincoln wcześnie było pod wpływem Billie Holiday , Sarah Vaughan i Dinah Washington . Śpiewała na początku lat 50. pod imionami Anna Marie i Gaby Lee w Kalifornii, a następnie na Hawajach, gdzie przebywała przez dwa lata w poszukiwaniu kariery jako piosenkarka. Spotyka tam Billie Holiday i Louisa Armstronga . Po powrocie do Kalifornii poznaje Bena Russela , swojego nowego menedżera, który sugeruje jej pseudonim sceniczny: Abbey Lincoln , symboliczny związek między Westminster Abbey a Abrahamem Lincolnem .

Zrobiła krótki występ w 1956 muzycznej blondynka i mnie przez Franka Tashlin . W tym samym roku nagrała swoje pierwsze nagranie, Abbey Lincoln's Affair, A Story of a Girl in Love z Bennym Carterem , które zostało wydane przez Blue Note Records . Po nim od 1957 roku ukazała się seria albumów, które wydała w Riverside Records , gdzie poznała perkusistę Maxa Roacha . Razem występują w Village Vanguard w Nowym Jorku, w zaangażowanym środowisku, w którym kultywuje swoje zaangażowanie polityczne w ramach ruchu na rzecz praw obywatelskich , tematu, który nigdy jej nie opuści przez całą karierę.

W 1959 występowała w londyńskich klubach, a następnie wyruszyła w trasę koncertową z musicalem Jamaica  (w) , którego była gwiazdą.

W 1960 roku towarzyszyła Maxowi Roachowi na płycie We Insist! Max Roach's Freedom Now Suite . Abbey Lincoln następnie nagrał Straight Ahead z Malem Waldronem , ostatnim pianistą jego idola Billie Holiday.

W latach 60. Abbey Lincoln, bardziej znana jako aktorka niż piosenkarka, wystąpiła w dwóch filmach: Nothing But a Man (1964) z Ivanem Dixonem i Mon Homme (1968) z Sidneyem Poitierem i była nominowana do Złotych Globów za tę rolę. Wystąpiła na Festiwalu Kultury w Harlemie w 1969 roku. W latach 70. miała też kilka ról telewizyjnych.

W 1970 roku po rozwodzie wróciła do Los Angeles, opuściła scenę i zaangażowała się w działania społeczne i kulturalne: wykładała na California State University w Northridge , współpracowała z Mafundi Institute w dystrykcie Watts , z Watts Writers Workshop , czy z Bractwem Krucjatą , stowarzyszeniem na rzecz obrony praw obywatelskich, gdzie organizuje wieczory charytatywne.

W 1972 roku podczas podróży do Afryki z Miriam Makeba otrzymała od polityków dwa honorowe pseudonimy: „  Moseka  ” z inicjatywy Ministra Informacji Zairu oraz „  Aminata  ” w Gwinei. Moseka będzie później często używany jako pseudonim Abbey Lincoln.

W latach 80. przeprowadziła się do Nowego Jorku i pracowała z młodymi muzykami amerykańskiej sceny jazzowej, takimi jak Steve Coleman , nagrywając album w hołdzie Billie Holiday, ale jej kariera wydawała się mieć przerwę. W tym okresie zaczęła komponować własne teksty. Dopiero na początku lat 90., kiedy podpisała dziesięciopłytowy kontrakt z Jean-Philippe Allardem (producentem i reżyserem Polygram France ), ponownie pojawiła się na froncie sceny: When The World is Falling Down to pierwszy album w tej serii pod szyldem Verve Records , następnie w 1991 przez You Gotta Pay the Band , aw 1992 przez When There is Love . W tej serii znajdują się Hank Jones , Stan Getz , Bobby Hutcherson , Rodney Kendrick, Grady Tate , Jay Jay Johnson , Stanley Turrentine , Babatunde Olatunji i The Staple Singers .

W 2003 roku Abbey Lincoln otrzymał z NEA Jazz Masters stypendium od National Endowment for the Arts w uznaniu jego muzycznej kariery.

Jego ostatni album, Abbey Sings Abbey , ukazał się w 2007 roku. Abbey Lincoln wykonał wyłącznie własne teksty.

Dyskografia

Z Frankiem Morganem  (w)

A Lovesome Thing (Indie Zachodnie, 1991)

Z Maxem Roach

Z Cedrem Waltonem

Maestro (Muza, 1981)

Z Ericiem Dolphy

Szczery Dolphy (szczery, 1961)

Uwagi i referencje

  1. "  Śmierć piosenkarki Abbey Lincoln  " , o Wyzwoleniu ,16 sierpnia 2010(dostęp 27 grudnia 2018 )
  2. (en) Nate Chinen, „  Abbey Lincoln, Bold and Introspective Jazz Singer, Dies at 80  ” , w The New York Times ,14 sierpnia 2010(dostęp 28 grudnia 2018 )
  3. (en) Sally Placksin, „  Jazz Profiles from NPR: Abbey Lincoln  ” (dostęp 27 grudnia 2018 )
  4. (en-US) Jonathan Bernstein , „  Ten festiwal muzyczny z 1969 roku został nazwany 'Black Woodstock'. Dlaczego nikt nie pamięta?  » , na toczącym się kamieniu ,9 sierpnia 2019(dostęp 3 maja 2020 r. )
  5. (en) Yussuf J. Simmonds, „  Aminata Moseka (Abbey Lincoln)  ” , o Los Angeles Sentinel ,21 sierpnia 2010(dostęp 27 grudnia 2018 )
  6. www.allmusic.com

Linki zewnętrzne