Frank taszlin

Frank taszlin Kluczowe dane
Imię i nazwisko Franciszek Fredrick von Taschlein
Narodziny 19 lutego 1913
Weehawken , New Jersey ( USA )
Narodowość  amerykański
Śmierć 5 maja 1972 r
Los Angeles , Kalifornia ( Stany Zjednoczone )
Zawód Reżyser
Scenarzysta
Wybitne filmy Blada twarz
Wybuchowa blondynka

Frank Tashlin , prawdziwe nazwisko Francis Fredrick von Taschlein , urodzony dnia19 lutego 1913w Weehawken ( New Jersey ) i zmarł dnia5 maja 1972 rw Los Angeles ( Kalifornia ), amerykański rysownik , pisarz i reżyser .

Biografia

Kino animacyjne

Od 1930 zaczął pracować dla Paula Terry'ego jako rysownik przy animowanym serialu Aesop's Film Fables , a następnie krótko dla Amadee J. Van Beurena . Następnie dołączył do studia Leona Schlesingera w Warner Bros. W 1934 stworzył komiks Van Boring inspirowany postacią swojego byłego szefa Van Beurena. Kontynuuje z Tish Tash . Następnie dołączył do studia Ub Iwerks , a w 1935 przeniósł się do Hal Roach jako scenarzysta. W 1936 powrócił do Schlesingera jako reżyser filmów animowanych.

W 1938 pracował dla Walta Disneya w dziale scenariuszy. Od 1941 roku pracował jako kierownik produkcji w Screen Gems , wydziale animacji Columbia Pictures . Tashlin dołączył do działu animacji Warnera w 1943 roku . Przebywał w studiu podczas II wojny światowej, gdzie pracował przy wielu filmach krótkometrażowych, w tym m.in. szeregowca Snafu .

Dwa albumy dla dzieci, The Opossum That Looked Sad i Mais, je suis un ours! pojawiły się we Francji w École des loisirs .

Dyrektor

Tashlin opuścił animację w 1944 roku (powrócił na krótko w latach 60., produkując Niedźwiedzia, którego nie było , Chuck Jones dla MGM ), stał się gagmanem dla braci Marx i Lucille Ball podczas pisania scenariuszy. Jego filmy są zawsze przesiąknięte elementami z jego przeszłości jako rysownika. Pisze filmy dla Boba Hope'a i Red Skeltona .

W 1956 wyreżyserował satyryczną komedię dotyczącą rodzącego się rockn'rolla La Blonde et moi ( Dziewczyna nie może pomóc ), po czym potwierdził swój sukces filmem : Prawdziwy filmowy orzech ( Hollywood or Bust , 1956), w którym znajdujemy duet Jerry Lewis i Dean Martin , a następnie La Blonde wybuchowy ( Will Success Spoil Rock Hunter ? , 1957, wpisany do National Film Registry w 2000 r.). Wyreżyserował także cztery z pierwszych solowych filmów Lewisa: Rock-A-Bye Baby , The Geisha Boy , Cinderfella i It's Only Money . We Francji Tashlin jest doceniany przez zespół Cahiers du Cinéma, gdzie Godard nie jest niewrażliwy na sposób traktowania koloru.

W latach 60. filmy Tashlina straciły swój blask. Ostatni film nakręcił w 1968 roku, La Marine en folie ( Prywatna marynarka wojenna sierżanta O'Farrella ) z Bobem Hope i Phyllis Diller .

Filmografia

Jako scenarzysta

jako reżyser

Krótki film Film fabularny Telewizja
  • 1954 - 1956  : General Electric Theatre , serial telewizyjny (2 odcinki)
  • 1988  : Błędy kontra Daffy: Bitwa gwiazd teledysków
  • 1995  : To Warner Bros.! , serial telewizyjny
  • 1996  : The Bugs n 'Daffy Show , serial telewizyjny

Spotkania

Zobacz również

Linki zewnętrzne