Julien Lourau
Julien Lourau
Julien Lourau w duecie z Bojanem Z , New Morning , ( Paryż , marzec 2007)
| Narodziny | 1970 |
|---|---|
| Gatunek muzyczny | Jazz |
| Instrumenty | saksofon tenorowy , saksofon sopranowy , saksofon altowy |
| Etykiety | Wytwórnia Bleu , Naïve Records |
Julien Lourau jest saksofonista z jazzowym francuski urodzony2 marca 1970w Rambouillet . Jest synem socjologa René Lourau .
Biografia
Julien Lourau zadebiutował w 1989 roku po spotkaniu z trio Beaujean, Giovacchini, Minvielle (grali razem od 1988 roku), w towarzystwie Patricka Touveta i Philippe Blina. Nagrywają taśmę demo w Studio Val d Orge w czerwcu 1989 roku, nagrywane są trzy utwory (dostępne na youtube). Grają razem w Petit Journal Montparnasse następnej jesieni w kwartecie.
W następnym roku W grupie Trash Corporation z gitarzystą Noëlem Akchoté i pianistą Bojanem Zulfikarpasic , grupa o bardzo rockowej energii i bardzo swobodnym brzmieniu . On też założył Olympic Gramofon kolektyw z Sébastien Martel , Vincent Segal , Éric Lohrer , Cyril Atef i DJ Shalom .
W 1992 roku zdobył pierwszą nagrodę dla solisty na ogólnopolskim konkursie jazzowym La Défense i założył Julien Lourau Groove Gang, kolektyw o zmiennej geometrii, ożywczy i ciepły który odniósł duży sukces . Następnie był poszukiwany jako sideman z prestiżowymi muzykami takimi jak Abbey Lincoln , Marc Ducret i w Soñjal Septet Henri Texiera . W 1999 roku zwrócił się w stronę muzyki elektronicznej , we współpracy z Jeffem Sharelem, i wydał album Gambit , który przyciągnął młodą i liczną publiczność podczas jego koncertów, a następnie w 2008 roku Brighter Days . Julien Lourau współpracował także z hiphopowym kolektywem tanecznym Groove Gang w pokazie zatytułowanym „Chodź, poleć z nami”, a w szczególności z Bintou Demébélé, który był wówczas członkiem kolektywu. Czasami zaprasza ją do tańca podczas swoich późniejszych koncertów.
Do bardziej tradycyjnego jazzu powrócił w 2002 roku albumem The Rise , uważanym za album dojrzałości. Równocześnie regularnie występuje w duecie z pianistą Bojanem Zulfikarpasicem, z którym łączy go wielka muzyczna więź oraz z wokalistką Abbey Lincoln na kilku nagraniach.
Jego ulubionym saksofonem jest tenor , ale używa też sopranu , altowego , zwłaszcza do najszybszych utworów, i wreszcie barytonu w gramofonie olimpijskim .
Nagrody
- 1992: I nagroda dla solisty na ogólnopolskim konkursie jazzowym La Défense
- 1999: Victoires du jazz w kategorii Jazzowe Odkrycie Roku
Dyskografia
- Julien Lourau Groove Gang ( Label Bleu , 1995)
- Olympic Gramofon ( Pee Wee , 1996, ponownie zredagowany w 2003 przez Label Bleu)
- City Boom Boom ( WEA , 1998)
- Gambit (2000)
- Powstanie (Label Bleu, 2002)
- Ogień (Niebieska Etykieta, 2005)
- Zapomnij (Etykieta Bleu, 2005)
- Julien Lourau kontra Rumbabierta (Label Bleu, 2007)
- Jaśniejsze dni ( Comet Records , 2008)
- Saigon Quartet ( Naïve Records , 2009)
- Bojan Z x Julien Lourau - duet (2birds1stone Productions, 2015)
- Julien Lourau & The Groove Retrievers (2birds1stone Productions, 2017)
Uwagi i referencje
- „ Świadectwo Bintou Dembele”, S/T/R/A/T/E/S. Trzydzieści lat hip-hopu w ciele „ ”, Africultures , 2014/3 (nr 99 - 100), s. 250-261
- Jean Pelletier , „ Works of Julien Lourau - Le blog de Jean pelletier ” , na Le blog de Jean pelletier (dostęp 2 czerwca 2016 r. )