Coleman Hawkins

Coleman Hawkins Opis obrazu Coleman Hawkins (Gottlieb 03991) .jpg. Ogólne informacje
Imię urodzenia Coleman Randolph Hawkins
Narodziny 21 listopada 1904
w Saint Joseph w stanie Missouri
Śmierć 19 maja 1969
w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych
Gatunek muzyczny Jazz
Instrumenty saksofon tenorowy
aktywne lata 1920 - 1969
Etykiety RCA Victor Columbia Varsity Okeh Commodore Keynote Capitol

Coleman „Bean” Hawkins ( fasola ) (21 listopada 1904 - 19 maja 1969) to afroamerykański saksofonista tenorowy muzyk jazzowy . Był jednym z głównych solistów średniego jazzu i uważany za ojca saksofonu w jazzie. Jest jedną z muzycznych postaci renesansu w Harlemie .


Biografia

Urodził się Coleman Randolph Hawkins21 listopada 1904do św. Józefa w Missouri , jest synem Williama i Edny Cordelii Hawkinsów. Jego matka Cordelia udzieliła mu pierwszych lekcji muzyki (fortepian), gdy miał pięć lat. Studiował muzykę klasyczną w Washburn College w Kansas City , a następnie w Chicago , gdzie uczył się gry na fortepianie i wiolonczeli . W wieku 9 lat otrzymał na urodziny saksofon tenorowy . Występował publicznie od 12 roku życia, w wieku 16 lat dołączył do orkiestry teatralnej. Uczył się kompozycji i harmonii na uniwersytecie, zanim dołączył do orkiestry śpiewaczki Mamie Smith ( 1922 - 1923 ).

Jego popularność zaczęła umacniać się w orkiestrze Fletchera Hendersona , z którą był zaangażowany w 1922 roku i której szybko został solistą i główną gwiazdą. Zatrudniony przez Jacka Hyltona opuścił Henderson w 1934 roku, aby wyjechać jako solista do Europy ( Francja , Wielka Brytania , Holandia i Szwajcaria ), gdzie miał istotny wpływ na rozwój europejskiego jazzu. Spotka się tam w szczególności z gitarzystą Django Reinhardtem , Alix Combelle , Stéphane Grappelli ...

Na początku wojny w Europie wrócił do Stanów Zjednoczonych i założył big band, z którym nagrał płytę30 wrześniajego legendarna interpretacja Body and Soul , która będzie jedną z najlepiej sprzedających się płyt w historii jazzu. W 1942 roku występował w małych grupach i nagrywał z Dizzy Gillespie , Royem Eldridge'em , rekrutował muzyków bebopowych , takich jak Fats Navarro , Milt Jackson , Max Roach i Thelonious Monk .

Coleman Hawkins jest jednym z muzyków związanych z ruchem Harlem Renaissance .

W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych był jedną z gwiazd trasy Jazz at the Philharmonic , wciąż nagrywając z Sonnym Rollinsem , Milesem Davisem , Fatsem Navarro , Maxem Roachem i Miltem Jacksonem , a nawet podjął próbę bossa novy w 1963 roku .
Rozczarowany branżą muzyczną, zdemotywowany, pogrąża się w alkoholizmie .

Mimo pogarszającego się stanu zdrowia wciąż znajdował siłę, by wystąpić na kilku scenach lub w filmach i zarządzać małym klubem jazzowym . Zmarł na zapalenie płuc19 maja 1969w Wickersham Hospital w Nowym Jorku . Coleman Hawkins spoczywa na cmentarzu Woodlawn na Bronksie .

Oznaczał i inspirował kilka pokoleń saksofonistów. Jego szerokie brzmienie, bogate w harmonie, skupione na potężnym vibrato i dużej dynamice, jego hojne i bardzo wyszukane frazowanie staccato , jego melodyjna inwencja i mistrzostwo techniczne sprawią, że Bean przez dwie dekady będzie królem instrumentu, o przewagę rywalizowaną tylko na wojnie. lat przez innego wielkiego tenora i diametralnie przeciwstawnego stylu legato : Lestera Younga . Jego głównym uczniem był Ben Webster .

Jego nagrana w 1939 roku interpretacja standardu Body and Soul , uważana za klasykę jazzowej improwizacji , zdaniem specjalistów bliska doskonałości, odniosła międzynarodowy sukces.

Życie prywatne

Tytuły referencyjne

Dyskografia

Główne albumy

Relacja na żywo

Albumy drugorzędne

W sidemanie

Kompilacje

Ponowne wydania

Daniny

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. (en-US) „  Coleman Hawkins Biography at Black History Now  ” , z Black Heritage Commemorative Society (dostęp 14 czerwca 2019 )
  2. (En-US) „  Coleman Hawkins - Historic Missourians - The State Historical Society of Missouri  ” , na shsmo.org (dostęp 14 czerwca 2019 )
  3. (en-US) „  Coleman Hawkins | Biography & History  ” , w AllMusic (dostęp 14 czerwca 2019 r. )
  4. (en-US) „  Coleman Hawkins (1904–1969) • BlackPast  ” , na BlackPast ,13 grudnia 2007(dostęp 14 czerwca 2019 )
  5. „  Coleman Hawkins | Encyclopedia.com  ” , na www.encyclopedia.com (dostęp 14 czerwca 2019 )
  6. Encyclopædia Universalis , „  COLEMAN HAWKINS  ” , on Encyclopædia Universalis (dostęp 14 czerwca 2019 )
  7. (w) „  biografia colemana hawkinsa  ” na www.the-jazz-cat.com (dostęp: 14 czerwca 2019 )
  8. (w) „  Coleman Hawkins, a jazz tenor legend  ” w African American Registry (dostęp: 14 czerwca 2019 )
  9. (w) „  Jak czarna kultura w USA wystartowała po I wojnie światowej | British Council  ” , www.britishcouncil.org (dostęp 14 czerwca 2019 )
  10. (w) „  Coleman Hawkins  ” na IMDb (dostęp 14 czerwca 2019 )
  11. (en-US) John S. Wilson , „  Celebrating the Genius of Coleman Hawkins  ” , The New York Times ,28 czerwca 1983( ISSN  0362-4331 , czytaj online , dostęp 14 czerwca 2019 )
  12. (En-US) „  Coleman Hawkins, Tenor Saxophonist, Is Dead  ” , na movies2.nytimes.com (dostęp 14 czerwca 2019 ).
  13. (en-US) „  Coleman Hawkins  ” , on Find a grave
  14. (w) „  Coleman Hawkins | American musician  ” , w Encyclopedia Britannica (dostęp 14 czerwca 2019 )
  15. „  Coleman Hawkins, the classical years (1922-47) (4/5): Body And Soul  ” , w France Musique (dostęp 14 czerwca 2019 ).

Linki zewnętrzne