Opactwo Notre-Dame de Molesme

Opactwo Notre-Dame de Molesme
Prezentacja
Kult	katolicyzm
Rodzaj	Opactwo
przywiązanie	Zakon cystersów
Rozpoczęcie budowy	1075
Koniec prac	Nieczynne późno XVIII th  wieku
Ochrona	Zarejestrowany MH ( 1971 )
Geografia
Kraj	Francja
Region	Bourgogne-Franche-Comté
Departament	Złote Wybrzeże
Miasto	Molesme
Informacje kontaktowe	47 ° 56 ′ 03 ″ północ, 4° 21 ′ 25 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Burgundia Geolokalizacja na mapie: Côte-d'Or

Abbey Notre-Dame de Molesme znajduje się w gminie Molesme w Burgundii , w północnej części departamentu Côte d'Or . Została założona przez Roberta w 1075 roku na ziemi w miejscowości Molesme, podarowanej przez hrabiego Auxerre i działała aż do rewolucji. Jest teraz nieużywany. Jego szczątki zostały wpisane do rejestru zabytków od23 września 1971.

Historia

Cysterska przygoda rozpoczęła się w 1075 r. wraz z założeniem opactwa w Molesme przez św. Roberta , wspomaganego darowiznami Hugues-Renaud , biskupa Langres i Hugues de Merlennac, który odstąpił ziemię na budowę zakładu.

Urodzony w Szampanii Robert de Molesme rozpoczął nowicjat w wieku piętnastu lat w opactwie Montier-la-Celle w diecezji Troyes . Staje się jej przeorem . Skamieniały na ideał przywrócenia monastycyzmu, jaki ustanowił go św. Benedykt , opuścił swój klasztor w 1075 r., by osiedlić się z siedmioma pustelnikami zainstalowanymi w lesie Collan (lub Colan), niedaleko Tonnerre , w miejscu - powiedział Molesme . Żyjąc w największej nędzy, w schroniskach złożonych z oddziałów, grupa przyjmuje reguły życia podobne do kamedułów , łącząc wspólne życie pracy i urzędu benedyktyńskiego z eremityzmem .

W ciągu kilku lat nowe opactwo przyciągnęło wielu gości i darczyńców, zakonników i świeckich, którzy dość szybko zmienili jego charakter. Około piętnaście lat po założeniu Molesme ma wspaniały kościół i budynki klasztorne. W tym nowym kontekście żądania Roberta są słabo akceptowane. W społeczności powstają podziały. Wiedząc, że nie uda mu się spełnić swojego ideału samotności i ubóstwa w klimacie Molesme, gdzie zwolennicy tradycji i zwolennicy odnowy przeciwstawiają się sobie, Robert, z upoważnienia legata papieża Huguesa de Die , przyjmuje samotne miejsce znajduje się w bagnistym lesie nizinach Dijon że mu książę Burgundii oferowanych Odona i st i viscounts z Beaune , wycofać się i ćwiczyć z wielką surowość reguły świętego Benedykta. Alberic i Étienne Harding oraz dwudziestu jeden gorliwych mnichów towarzyszyli mu do tego miejsca, gdzie osiedlili się21 marca 1098, aby znaleźć tam , co stanie się opactwem Cîteaux .

Jednak po roku mnisi z Molesme proszą papieża Urbana II, aby interweniował u Roberta, aby powrócił, aby ich poprowadzić. Wrócił do Molesme w 1100 roku i tam zmarł died17 kwietnia 1111. W 1154 r. arcybiskup Hugos Sens potwierdził wszystkie darowizny dokonane na rzecz tego klasztoru przez jego poprzedników. Po Cteaux opactwo Molesme założyło kilka innych klasztorów we Francji, Anglii, Szwajcarii i Belgii. Oprócz założycieli Citeaux, z Molesme pochodziły inne wielkie nazwiska średniowiecznego monastycyzmu, takie jak św. Bruno, założyciel zakonu kartuzów i św. Guérin, założyciel opactwa Aulps i biskup Syjonu .

W swojej historii opactwo było kilkakrotnie dewastowane i plądrowane. Klasztor i jego kościół zostały po raz pierwszy zniszczone, a jego dobytek skonfiskowany w 1472 roku podczas wojny francusko-burgundzkiej. Zrekonstruowane budynki są następnie spalony przez hugenotów pod koniec XVI -tego  wieku, podczas wojen religijnych . Jest wreszcie szeroko zrestrukturyzowane podczas XVIII -tego  wieku, zanim zostaną skonfiskowane podczas rewolucji. Osiedliło się tam wówczas kilka rodzin rolniczych, a opactwo, kapitularz i bibliotekę zostały zburzone, by służyć jako kamieniołom.

Architektura

• Opactwo w XVII -tego  wieku, w prawym górnym rogu.

• Abbey na XVII XX  wieku według Monasticon Gallicanum .

Obecny kościół Sainte-Croix de Molesme , dawna świecka kaplica, znajduje się na planie Monasticon Gallicanum pośrodku jego prawej granicy. Jego wymiary pozwalają ocenić wagę samego opactwa i reszty budynków.

Lista opatów

• 1075-1098: ( 1 st ) Św. Robert
• 1098-1099 ( 2 nd ) Geoffroy , opat podczas Roberta pobytu w Citeaux.
• 1099-1132: ( 3 e ) Kierownica I er lub Gui (†7 maja 1132), podarował ziemię Nantri. Panował przez 32 lata i 3 tygodnie.
• 1132-1140 ( 4 p ) Evrard , wykluczyć 8 od 7 miesięcy do 3 tygodni.
• 1140-1148: ( 5 th ) Giraud I st , rządził 8 lat 7 miesięcy i 3 dni.
• 1148-1156: ( 6 e ) Stefan I st
• 1156-1163: ( 7 e ) Guillenc , zrezygnował.
• 1164-1166: ( 8 e ) zrównany Bazoche lub Nivelon zrezygnował.
• 1170-1171 ( 9 th ) THIBAUD de Chatillon-Bazoches († 1171), przed od Cluny .
• 1171-1175 ( 10 th ) Thomas , zrezygnował.
• 1175-1175 ( 11 p ) Stephen II
• 1175-1178: ( 12 th ) Engelbert lub Engilbert , uważa się, że został wybrany biskupem Chalon-sur-Saône w 1178 roku po to opactwo regulowane przez okres 3 lat, zrezygnował z biskupstwa i wycofał się do kartuzów.
• 1178-1182-1184 ( 13 e ) Stefan III , złożony w 1182, następnie odrestaurowany.
• 1184-1187 ( 14 e ) Renaud I ER lub Regnaud († 1188), rezygnację.
• 1187-1191 ( 15 th ) Lewy ja pierwszy złożony w 1191, nazwany przed St. Quentin, stał opat Molesme po raz drugi w 1197.
• 1192-1193 ( 16 e ) Bruno
• 1194-1195 ( 17 th ) Stefan III , opat po raz drugi, wprowadzone po roku.
• 1195-1197 ( 18 e ) Eudes I ER lub Odon († 1197)
• 1197-1209 ( 19 th ) Lewy I st , opat po raz drugi, rządził przez 12 lat i 3 miesiące.
• 1208-1214 ( 20 th ) Giraud II Flandrii lub Girard II , zmuszony Piotr liczyć z Auxerre , aby mu satysfakcję dla urazów, które otrzymał. W 1212 r. przekazał kościoły Chaumont i Agneville Guillaume, biskupowi Langres . Został opatem Cluny w 1214, a następnie biskupem Walencji i patriarchą Jerozolimy .
• 1215-1218: wakat
• 1218-1227 ( 21 th ) Eudes II lub Odon II , był pierwszym świadkiem cudów św Robert, który został kanonizowany w 1222 r.
• 1227-1238 ( 22 ND ) Isembard lub Isambard (†23 grudnia 1238), panował przez 11 lat 7 tygodni i 3 dni.
• 1238-1251: ( 23 rd ) Christophe-Pierre d'Essoyes († 1251), opat przez 13 lat i 3 miesiące.
• 1251-1270 ( 24 th ) Guillaume I er († 1270), wykonane z tłumaczeniem ciele St. Robert28 września 1253 ; rządził 19 lat 7 miesięcy.
• 1270-1290: ( 25 th ) Drogon († 1290), wybrany z pewnym trudem i potwierdził swoje stanowisko przez legata Grzegorza X w 1274 r.
• 1290-1303 ( 26 e ) Stefan IV , dostarczony przez papieża.
• 1303-1309: ( 27 th ) Renaud II de La Bonne-Fontaine
• 1309-1314 ( 28 th ) Kierownica II La Grange († 1314)
• 1314-1319 ( 29 p ) Simon († 1319)
• 1320-1321 ( 30 p ) Stephen V , barwniki przed potwierdzone.
• 1321-1349: ( 31 st ) Guillaume II de Champenoy († 1349). Papież przeniósł go z Molesme do Vézelay , ale wrócił do swojego pierwszego klasztoru w 1320. Akty jurysdykcji sprawował już w 1318. Opat ten zjednoczył przeorat z mensą opactwa w 1321.
• 1349-1362: ( 32 II ) Pierre de Saint-Fidole (†20 marca 1362 r, Troyes )
• 1362-1368 ( 33 p ) Kierownica Brécons III , wykluczyć 2 lata i 5 miesięcy, następnie Abbey wodny pewien czas.
• 1368-1369: ( 34 e ) Kierownica IV
• 1369-1378 ( 35 th ) Jean I er Bellenod lub Beauneud († 1378), otrzymała w 1372 Papieski medal Grzegorza .
• 1378-1380: ( 36 th ) Jan II Ponteville lub Pontevie , składa rezygnację .
• 1380-1395 ( 37 p ) Guidon V w Chalier lub Chalario († 1395)
• 1395-1427: ( 38 th ) Barthélémy de Mâcon († 1427), lekarz i profesor teologii na Wydziale Paryża, uczestniczyło Sobór w Pizie .
• 1427-1454 ( 39 p ) Guillaume III d Amoncourt († 1454 w Troyes ), przed od Varennes .
• 1454-1458 ( 40 p ) Gauchera II de Coussy († 1458) przed Saint-Quentin, następnie Opat Molesme.
• 1458-1474 ( 41 th ) Jacques I st Jussey lub Jussi (†15 stycznia 1474 r). Pod jego rządami klasztor został zrujnowany w 1472 roku podczas wojen Ludwika XI z Karolem Śmiałym księciem Burgundii .
• 1474-1492: ( 42 II ) Maurice de La Place de Meaux († 1492), mianowany przez papieża.
• 1492-1508: ( 43 rd ) Philippe de Bournant lub Bournaut dit Franquelance (†5 sierpnia 1508), pochodzący z Troyes.
• 1508-1511 ( 44 p ) Guillaume IV d Ailloncourt lub d Aillaucour Chaumont (†27 listopada 1511, przeor Varennes ).
• 1511-1545 ( 45 p ) Antoine I ER Wiedeń (†8 lutego 1552), już jako opat La Ferté, Zakonu Cîteaux, mianowany opatem Molesme na prośbę Ludwika XII , był także właścicielem biskupstwa Chalon-sur-Saône. Zrezygnowany.
• 1545-1575 ( 46 th ) Antoine II Wiedeń , bratanek byłego kapelana królewskiego, uzyskał opactwo rezygnację swego wuja w 1545. Pod jego rządów do 1571 roku klasztor został spalony przez kalwinistów . Musiał zmierzyć się z odmową uniewinnienia sprawy dziesięciny, którą zajmował się paryski parlament w dniu25 czerwca 1566 r. - Odmowa dziesięciny (X1a 1618, k. 102 v°. Por. X1a 1621, k. 447 v°,28 czerwca 1567).
• 1575-1577-1586 ( 47 p ) Cardinal Anne de Pérusse des Samochody de Givry
• 1586-1589-1602 ( 48 p ) Jacques II d Avrily , opat Abbey z Marmoutier . Sprzedał w towarzystwie swego brata, również Jacquesa, byłego mistrza królewskiej garderoby, w 1585 roku panowanie Villeloup w regionie Troyes Arnaultowi de Blandinowi. Ze skromnego pochodzenia był namiętnie kochany przez księcia Andegaweńskiego Francois Francji (1555-1584) . Kiedy ten umiera, idzie na czele procesji, przed kukłą. Henri III prosi kardynała d'Este o zapewnienie, że papież zaakceptuje i zatwierdzi konkordaty zawarte między kardynałem François de Joyeuse , Anne de Givry i Jacques d'Avrilly.
• 1602-1615: ( 49 th ) Renaud de Beaune († 1606, Paryż), arcybiskup Bourges . Objął w posiadanie Molesme'a w kościele Saint-Gatien w Tours , nie mogąc zbliżyć się do Molesme z powodu wojen domowych. Został arcybiskupem Sens .
• 1615-1637 ( 50 p ) Francois de Montmorency-Châteaubrun (° ~ 1590 - † po 1646).
• 1637-1648 ( 51 th ) Armand de Bourbon-Conde, książę de Conti , dopisać16 grudnia 1637. Ożenił się po wstąpieniu do tego klasztoru do kongregacji Saint-Maur w 1648 roku.
• 1652-1689: ( 52 II ) Charles de La Rochefoucauld de Marcillac , wziął w posiadanie3 września 1652 r, zbudował kościół i rozebrał 18 lipca 1689 r.
• 1689-1722: ( 53 rd ) Alexandre de La Rochefoucauld de Verteuil (†16 maja 1722 r), brat Karola.
• 1723-1760: ( 54 th ) Louis-Guy de Guérapin de Vaureal (†17 czerwca 1760, Nevers), Mistrz Oratorium Królewskiego, mianowany 17 października 1723, został biskupem Rennes , opatem kilku opactw i jednym z czterdziestu Akademii Francuskiej , zmarł w
• 1764-1779: ( 55 th ) Joseph Marie Terray , Minister Stanu , Kontrolera Generalnego Finansów , sekretarz Order Ducha Świętego , był Kapłan Doradca Parlamentu Paryża, kiedy został powołany w 1764 roku do tego opactwa, a następnie uzyskane Opactwo Saint-Martin de Troarn .
• 1779-1791: 56 th Jean-Baptiste-Marie Champion Cicé , biskup Auxerre , opat z Landevennec , parlamentarzysta Podał wieczystego rentę stu Pistoles na ratuszu Troyes w charakterze współpracy pana, na rzecz fabryki Rumilly .

Nieruchomości

Wylądować

• Nantri około 1110

Opactwa, klasztory, kościoły

• Franchevaux ( Libera vallis) , Notre Dame, klasztor benedyktynów pod Molesme, założony na6 lipca 1159autorstwa Pernelle (Pétronille-Elisabeth) de Chacenay, hrabiny Bar-sur-Seine. Diecezja Sens, dekanat Saint-Florentin, kanton Flogny-la-Chapelle, dystrykt Tonnerre (Yonne). Nie myl z Franquevaux.
• Wyciąg z kartuarium klasztoru Jully-les-Nonnains: 6 lipca 1159, Hugues de Toucy, arcybiskup Sens , mówi, że przyjął w miejscu swojej diecezji zwanej Froidmanteau dziewice z klasztoru Jully, wysłane przez Guilenca, opata Molesmes, na modlitwę Pétronille, hrabiny Bar. Oświadcza, że ​​pod groźbą anatemy w przyszłości miejsce to będzie nazywane Francchevaux. Zakonnice przyjmowały najwybitniejsze postacie kraju, które posiadały tam majątki lub niewątpliwie zakonnice z ich rodzin: Rahier, wicehrabia Saint-Florentin; Hrabia Henri de Troyes); Guillaume de Nevers i jego syn, hrabia Tonnerre; Mile d'Hervi (Ervy-le-Châtel); Anséric II z Montrealu; Mile de Noyers; Pétronille de Bar, założycielka nowego klasztoru (który przywiózł tam zakonnice) wraz ze swoimi dziećmi: Manasses, Thibaud, Hemensanne.
• W Saint-Broing-les-Moines (Côte-d'Or) znajdują się pozostałości klasztoru: wieża i XV-wieczne mieszkanie, zintegrowane z XIX-wiecznym budynkiem.
• Świt (Mozela) .

Dochód

Opactwo jest opodatkowane 4000 florenów i jest warte 15 000  funtów.

Uwagi i referencje

1. „  Opactwo Benedyktynów (stary)  ” , zawiadomienie n o  PA00112545, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury
2. Bitwa 1992 , s.  35
3. Jean Marilier, Historia Kościoła w Burgundii , Éditions du Bien Public, 1991, s.  82 .
4. Temps 1775 , str.  534.
5. Carrière Victor, Procesy Kościoła francuskiego w XVI wieku (ciąg dalszy). w: Revue d'histoire de l'Eglise de France , tom 12, nr 56, 1926. s.  315-341 , s.  335
6. David Bates, Personal Links, Solidarity Networks in France and the British Isles , Publication of the Sorbonne, Paris, 1957, 352 s., P.193.
7. Katalog ogólny rękopisów Mediateki aglomeracji Troyes, T XLIII, supp. 24-2920, nr 2890 CGM
8. David Bates, op.cit , s. 193.
9. Pierre Champion i Michel François, Listy Henryka III , t. VIP. 305: listy nr 5471-5472 z 29 lipca 1583-1584. Towarzystwo Historii Francji, Jacqueline Boucher, Paryż, 2006
10. Czas 1775 , s.  536.
11. François de Montmorency-Châteaubrun, syn Anny de Montmorency-Fosseux i Marie de Beaune; opat w 1608 roku , w wieku 24 lat, z opactwa Notre-Dame du Tronchet , zrezygnował ze swoich dwóch opactw i stanu kościelnego, aby wziąć ślub we wtorek16 czerwca 1620 r Catherine Roger, która urodziła mu troje dzieci
12. Haureau 1856 .
13. Génanet, Anaïs Prion-Bigeon, Maison de Montmorency
14. Philippe Joseph Benjamin Buchez, Parlamentarna Historia Rewolucji Francuskiej, czyli czasopismo… , Paryż, 1834, tom XII, s. 426.
15. Jean Daunay, „  Słownik dla Rumilly  ” , na jean.daunay.free.fr (dostęp 19 lipca 2014 )
16. Czas 1775 , s.  533.

Załączniki

Powiązane artykuły

• Lista opactw i klasztorów
• Lista zabytków w Châtillonnais

Źródło

• Archiwa Narodowe, Baux et terriery 1663-1707 - S 3234 do S 3238.

Bibliografia

• Alain Bataille, Pascal Dibie, Jean-Pierre Fontaine, Jean-Charles Guillaume, Jean-Paul Moreau, Ferdinand Pavy, Line Skorka, Gérard Taverdet i Marcel Vigreux ( pref.  Henri de Raincourt ), Yonne. , Paryż, Edycje Bonneton,Kwiecień 1992( ISBN  2-86253-124-3 )
• (la) Bartholomeus Hauréau, Gallia christiana  : in provincias ecclesiasticas distributa… , t.  XIV, Firmin Didot,1856( przeczytaj online ).
• J. Laurent i AMJJ, Cartulaire de l'Abbaye de Molesme , A. Picard & fils, Paryż, 1907
• Hugues du Tems , Le Clergé de France, czyli tablica historyczno-chronologiczna… , t.  4, Paryż, Brunet,1775, s.  533-536