Aaron Nimzowitsch

Aaron Nimzowitsch Obraz w Infobox. Aron Nimzowitsch Biografia
Narodziny 7 listopada 1886
Ryga , Łotwa
Śmierć 16 marca 1935
Kopenhaga , Dania
Narodowości Rosyjski
duński
Zajęcia Szachista , teoretyk szachów , pisarz , kompozytor szachowy
Inne informacje
Sport Szachy

Aaron Nimzowitsch , urodzony dnia7 listopada 1886w Rydze na Łotwie w Rosji , zmarł dnia16 marca 1935w Kopenhadze , Dania , był rosyjski i duński szachy gracz . Jego nazwisko pojawia się czasem pod pisownią „Aaron Nimzovich” lub „Aron Nimzovich” (zwłaszcza w języku angielskim ).

Biografia

Urodzony w Rydze (na Łotwie w Cesarstwie Rosyjskim ), pochodzenia żydowskiego , mówiący po niemiecku, uczył się gry w wieku 8 lat. Kształcił się w Niemczech  : w 1904 roku zapisał się do Berlina, aby studiować filozofię . Przerwał jednak studia na pierwszym roku, aby poświęcić się karierze zawodowego szachisty. Po burzliwych i często nieudanych latach I wojny światowej zaczął odgrywać główne role, przeprowadzając się do Danii w 1922 roku . Otrzymał obywatelstwo duńskie i mieszkał tam do śmierci, po ciężkiej infekcji płuc w 1935 roku . Jego prochy spoczywają na cmentarzu Bispebjerg w Kopenhadze .

Kariera szachowa

Szczyt kariery Nimzowitscha przypadał na przełom lat 20. i 30. Jego największe sukcesy to pierwsze miejsca na turniejach w Kopenhadze w 1923 r. , W Dreźnie w 1926 r. I Carlsbad w 1929 r. Oraz drugie miejsce za Alexandrem Alechinem. w Sanremo w 1930 roku .

Oto pełna lista zwycięstw turniejowych Nimzowitscha:

Wielki przeciwnik Siegberta Tarrascha , reprezentanta par excellence klasycznej szkoły szachowej, Nimzowitsch nigdy nie wygrał ani jednej partii z Capablanką, ale lepiej poradził sobie z Alechinem, którego nawet pokonał.

Jednym z jego najbardziej znanych meczów jest Immortelle du Zugzwang , rozegrany przeciwko Sämisch w 1923 roku w Kopenhadze .

System "

Chociaż należał do ówczesnej elity szachowej, Nimzowitsch jest najbardziej znany i szanowany ze względu na swoje talenty nauczycielskie. Jest jednym z założycieli hipermodernistycznej szkoły i autorem studiowanej do dziś pracy dydaktycznej Mon Système ( (de) Mein System ), w której przedstawia podstawy swojej teorii. Ta praca, datowana na 1926 r. , Dała początek kontynuacji: Praktyka mojego systemu .

Napisany w języku niemieckim , My System jest dziełem bardzo udanym i zaowocował licznymi tłumaczeniami. W momencie publikacji, załamał się na bardzo dogmatycznych koncepcjach w toku, takich jak te z Siegberta Tarrascha . Obaj mężczyźni też się nienawidzili. W przedmowie do wydania francuskiego, tłumacz nie waha się porównać wpływ pracy w świecie szachów z tym z niemal współczesny Manifeste du surrealizm przez André Bretona w literaturze.

Wśród wielu jego wypowiedzi, szczegółowo przeanalizowanych w jego pracy referencyjnej, można przytoczyć pogłębienie pojęć profilaktyki, nadopiekuńczości i dartingu.

Główne idee „systemu” (ilustrowane przez autora licznych przykładów) są sformułowane w następujący sposób:

Nie mniej ważna jest trzecia praca Nimzowitscha Die Blockade (poświęcona zasadzie „blokady”, por. Wyżej). Piśmiennictwo: Die Blockade: Neue Gesichtspunkte , A. Nimzowitsch, wyd. Bernhard Kagan, Berlin, 1925.

Ponadto Nimzowitsch napisał lub brał udział w redagowaniu kilku książek turniejowych. Większość z nich nie została przetłumaczona i jest traktowana jako dość poufna. Należy jednak zwrócić uwagę na publikację w 2017 roku tłumaczenia książki turniejowej Carlsbad z 1929 roku napisanej przez Nimzowitscha (pierwotnie opublikowanej w języku rosyjskim w ZSRR w 1930 roku) pod tytułem Moje zwycięstwo w Carlsbad w 1929 roku lub triumf mojego systemu .

Nimzowitsch i otwory

Oto przegląd wkładu Nimzowitscha w teorię otwarcia:

Pracuje

cytaty

Powszechne przekonanie przypisuje ten cytat Nimzowitschowi. Nie o to chodzi. Georg Marco , na końcu swoich komentarzy na temat części Lasker - Napier, Cambridge Springs, 1904 ( Wiener Schachzeitung , March-Kwiecień 1908, s. 111) pisze, że od dawna instynktownie stosowana zasada została po raz pierwszy sformułowana przez Karla Eisenbacha (1836-1894), sekretarza Wiedeńskiego Towarzystwa Szachowego.

Legenda opowiada historię w następujący sposób:

Podczas oficjalnego turnieju, w którym palenie było zabronione, Emanuel Lasker położył cygaro na krawędzi szachownicy. Aaron Nimzowitsch, który był przeciwnikiem, wstaje, podchodzi do sędziego, aby wskazać ten fakt i prosi go o zastosowanie zasad. Sędzia następnie przypomina Laskerowi, że nie wolno palić, a ten odpowiada: „Ale ja nie palę!”.

Sędzia w Nimzowitsch: „Zgadza się, on nie pali!”

Nimzowitsch odpowiada wtedy: „Ale dobrze wiesz, że w przypadku porażki groźba jest większa niż egzekucja!”.

Uwagi i odniesienia

  1. Georges Bertola w Europe-Échecs z września 2014 r . Str.  64-67
  2. (en) Część skomentowana na ChessGames.com
  3. Praktyka Mon Système Payot ( ISBN  978-2-228-88952-0 )
  4. Opublikowane w dwóch tomach przez Payot: Mon Système I ( ISBN  978-2-228-88696-3 ) i Mon Système II ( ISBN  978-2-228-88697-0 )
  5. Aaron Nimzowitsch ( tłum.  Z angielskiego), Moje zwycięstwo w Carlsbad w 1929 roku i triumf mojego systemu , Paryż, BoD - Books on Demand,2017, 224  s. ( ISBN  978-2-322-15769-3 , czytaj online )
  6. Źródło: chesshistory.com

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia

Książki o Nimzowitschu i jego systemie
  • (en) Raymond Keene , Aaron Nimzowitsch: reapraisal  ;
  • (przez) GH Marten, Ein Leben für das Schach  ;
  • (en) Fred Reinfeld , Hypermodern Chess, opracowane przez jego największego przedstawiciela, Arona Nimzovicha , 1948;
  • Albert Becker , Nimzowitsch jellemrajzi kiserlet Ferenc Chalupetzky, 1928
  • Bjørn Nielsen, Nimzowitsch, Danmarks Skaklærer; 100 partier forsynet med stormesterens egne kommentarer og skakcauserier , L / N 3321, Dansk Skakforlag Aalborg, 1945;
  • (en) John Watson , Sekrety nowoczesnej strategii - postępy od Nimzowitscha 1998.
Książki turniejowe
  • Tarrasch
    • (de) Das Grossmeisterturnier zu St. Petersburg 1914  ;
    • (de) Kongressbuch des Internationalen Schachturniers zu Marienbad 1925  ;
  • Kübel
    • Hanower 1926  ;
    • Internationales Schachmeisterturnier Bad Niendorf 1927  ;
  • Nimzowitsch, Spielmann, Becker, Tartakower, Brinckmann , Kmoch
    • IV. Internationales Schachmeisterturnier Karlsbad 1929 .

Inne zajęcia

  • Schachmeisterpartien des Jahres 1914 (Bernhardt Kagan);
  • Szachista Polski 1914 ( Alexander Flamberg ).

Linki zewnętrzne