ATR 42

ATR 42
ATR 42-600
ATR 42-600
Budowniczy / Regionalny samolot transportowy
Pierwszy lot 16 sierpnia 1984
Uruchomienie 9 grudnia 1985
Pierwszy klient Air Littoral
Warianty ATR 72
Wymiary
Długość 22,67  m
Zakres 24,57  m
Wysokość 7,58  m
Obszar skrzydła 54,5  m 2
Masa i nośność
Pasażerowie 48
Występ
Autonomia 1580  km
Sufit 7620  m

ATR 42 jest turbośmigłowy transport pasażerski samolot .

Pierwszy samolot wyprodukowany przez ATR odbył swój pierwszy lot16 sierpnia 1984

i został oddany do użytku 9 grudnia 1985. Istnieje wariant cargo (oparty na ATR 42-300) i szybkiej wymiany (ATR 42-500). Wersja produkowana obecnie przez ATR to ATR 42-600.

12 samolotów ATR 42 zostało również specjalnie wyposażonych przez firmę Alenia do nadzoru obszarów morskich i dostarczonych do straży przybrzeżnej i włoskich służb celnych.

Charakterystyka

Od pierwotnego modelu -300 produkowano go w kilku kolejnych wersjach, w tym w dużej rewizji, model -500 z 1995 roku. Wyposażony jest w mocniejsze silniki ( PW127E ) i zapewnia znacznie większy komfort pasażerom dzięki zmniejszeniu drgania (śmigła 6-łopatowe, wzmocnienia kadłuba, amortyzatory).

Struktury pomocnicze ATR 42 są zasadniczo wykonane z materiału kompozytowego. W ATR 42-500 pojawiły się płetwy z materiału kompozytowego, które miały na celu odciążenie samolotu. Materiały kompozytowe stanowią około 20% całkowitej struktury ATR 42-500s.

Warianty

ATR 42-300

ATR dostarczył swój pierwszy samolot, ATR 42-300, 3 grudnia 1985 r. Francuskiej firmie Air Littoral . W obliczu sukcesu swoich samolotów regionalnych ATR zwiększa tempo produkcji. Pozyskuje duże zamówienia od firm północnoamerykańskich, takich jak Texas Air Corporation (50 ATR 42-300 w 1988 r.). W 1989 roku ATR ogłosił, że osiągnął pierwotny cel 400 zamówień. Wersja 42-300 była produkowana do 1996 roku, kiedy to ATR 42-320 przejął kontrolę.

ATR 42-320

Na konkurencyjnym regionalnym rynku samolotów ATR sprzedaje ulepszoną wersję ATR 42-300, ATR 42-320. Wyróżnia się mocniejszymi silnikami PW121 firmy Pratt & Whitney Canada.

ATR 42-500

ATR 42-500 odbył swój dziewiczy lot 16 września 1994. Ta nowa wersja posiada nowe silniki PW127, nowe sześcio-łopatkowe śmigła, ulepszone osiągi, zwiększoną masę i ulepszoną kabinę pasażerską. Pierwszy ATR 42-500 został dostarczony 31 października 1995 r. Włoskiej firmie Air Dolomiti .

ATR 42-600

Wersja produkowana obecnie przez ATR to ATR 42-600. 2 października 2007 r. Dyrektor generalny ATR Stéphane Mayer ogłosił wprowadzenie na rynek samolotów serii -600; w tym ATR 42-600 i ATR 72-600. Mają one na celu zwiększenie wydajności, niezawodności, zmniejszenie zużycia paliwa i kosztów eksploatacji w porównaniu z serią -500. Różnice polegają również na przyjęciu silników PW127M ulepszonych przez Pratt & Whitney Canada, ekranach LCD w kokpicie. Prototyp ATR 42-600 po raz pierwszy oblatał 4 marca 2010 roku pod numerem rejestracyjnym F-WWLY . Pierwszy samolot trafił do tanzańskich linii lotniczych Precision Air w listopadzie 2012 roku.

ATR 42-600S (STOL)

Plik 9 października 2019 r, ATR ogłasza opracowanie ATR 42-600S, wariantu STOL (krótki start / lądowanie), którego certyfikacja zaplanowana jest na 2022 rok.

Zdolny do lądowania na pasach startowych o długości co najmniej 800  m , celem tej wersji jest zdobycie rynku planowanej odnowy samolotów krótkodystansowych z 30 do 50 miejsc, obecnie obsługiwanych przez starzejące się SAAB 340 i DHC Dash 7.

Inne wersje

ATR 42 Cargo

Ładunek ATR 42 (56  m 3 , 5600  kg ) jest budowany lub przebudowywany na podstawie ATR 42-300. ATR 42-500 jest również dostępny w wersji „Quick-change”, umożliwiającej szybką zmianę wyposażenia pasażerskiego na 30 m 3 ładowni  .

ATM 42R

ATM 42R: francuskie siły powietrzne poszukują „wojskowej kolejki powietrznej”, która zastąpiłaby stare Noratlas 2501 i Nord 262, z myślą o ich wycofaniu z dostawą zaplanowaną na 1987 i 1991. Łączne zapotrzebowanie na Siły Powietrzne wyniesie od 20 do 25 maszyn. W 1987 roku partnerzy GIE ATR oczekiwali na zezwolenie na uruchomienie programu ATM 42R: M dla wojska, R dla rampy tylnej. Chociaż oceniany jest całkowity rynek 200 samolotów, priorytetami GIE są rozciągnięta wersja ATR 72, aby konkurować między innymi z ATP Bristish Aerospace. Na poziomie wojskowym GIE ATR chce również konkurować z CN-235 z Casa - Hiszpania - i Nurtanio - Indonezja - który jest strukturalnie mniej zoptymalizowany, ci ostatni dwaj producenci nie mają doświadczenia w przemyśle lotniczym i kosmonautycznym i Aeritalia. GIE ATR opracował różne tymczasowe rozwiązania, czekając na ATM 42R: G.222 lub ATR 42F - tylko tylne boczne drzwi ładunkowe -. Ten ATR 42F nie został jeszcze uruchomiony, a w GIE toczy się również spór o lokalizację produkcji rampy. Wiemy, że ostatecznie ta wersja ATM 42R nigdy nie ujrzała światła dziennego. Francuskie Siły Powietrzne zakupiły CN-235 w 1991 roku.

Inspektor ATR 42 MP

Inspektor ATR 42 MP służy do patroli morskich przez włoską straż przybrzeżną (12 samolotów). Ich misje obejmują obserwację na morzu, poszukiwanie i identyfikację łodzi, poszukiwanie i ratownictwo na morzu, walkę z handlem narkotykami, przemytem i piractwem, nadzór środowiska (zanieczyszczenie ropą i chemikaliami) lub nadzór nad określonymi strefami ekonomicznymi (rybołówstwo, platformy wiertnicze). Jego drugorzędne misje to: transport personelu, spadochroniarzy i towarów, ładunki, ewakuacja medyczna i ochrona ludności.

Specyfikacja

Specyfikacja

ATR 42-200 ATR 42-300 ATR 42-320 ATR 42-500 ATR 42-600
Załoga 2
Siedzenia 42–50 46-50
Długość 22,67  m
Zakres 24,57  m
Wysokość 7,59  m
Powierzchnia skrzydeł 54,5  m 2
Kształt i proporcje skrzydeł 11,1: 1
Rozstaw osi 8,78  m
Długość kabiny 13,85  m
Pusta masa 10500  kg 11 250  kg 11 250  kg
Maksymalna masa startowa 15.550  kg 16,900  kg 16,900  kg 18 600  kg 18 600  kg
Prędkość przelotowa 494  km / h przelotowa 1 554  km / h 554  km / h
Odległość podróży (z ładunkiem) 885  km 1555  km 1555  km
Maksymalna pojemność paliwa 5625  l
Sufit 7600  m
Silniki (× 2) Pratt & Whitney Canada PW120 Pratt & Whitney Canada PW121 Pratt & Whitney Canada PW127E Pratt & Whitney Canada PW127M

Użytkownicy

Operatorzy cywilni

Najważniejszymi operatorami ATR-42 są FedEx Express , EasyFly Colombia i FirstAir. Liczba urządzeń (luty 2021). Poniżej znajdują się firmy obsługujące 4 ATR 42 lub więcej, a także francuskie linie lotnicze z co najmniej jednym:

Inne linie lotnicze również używają niewielkiej liczby tych urządzeń.

  • Kabina samolotu ATR 42

  • ATR 42 obok Loganair ATR 72

  • Silver Airways ATR 42-600s

  • ATR w barwach Japan Air Commuter, regionalnej filii Japan Airlines

  • Air Antilles Express ATR 42

Użytkownicy wojskowi i rządowi

Francja Kolumbia Gabon Włochy Libijska Arabska Dżamahirija Nigeria
  • Nigeryjskie Siły Powietrzne (dwóch posłów ATR 42 zamówionych do dostawy w 2009 r., Jeden dostarczony wgrudzień 2009, drugi na początku 2010 r.)

Wypadki

  • Plik 15 października 1987na 19  h  28 , ATR 42-312 w firmie Aero Trasporti Italiani (ATI), w locie 460 ATI  (in) , rozbił Conca di Crezzo w Włoszech podczas lotu z lotniska w Mediolanie we Włoszech na lotnisku w Kolonii w Niemczech . Na pokładzie było 37 osób, żadnych ocalałych. Istniały warunki oblodzenia.
  • Plik 29 sierpnia 2005około 1 w  nocy samolot Airlinair ATR 42-500 , który wykonywał lot na żądanie między lotniskami Auxerre i Lyon-Bron , doznał „uszkodzenia podwozia głównego” z powodu „twardego lądowania”. Przywracał drużynę piłkarską Olympique Lyon .
  • Plik 21 lutego 2008, ATR 42 wenezuelskiej firmy Santa Barbara rozbija się w Andach, 10  km od Meridy, podczas lotu Mérida-Caracas, na wysokości 4750 metrów. Na pokładzie było 46 osób, nikt nie przeżył.
  • Plik 13 września 2010ATR-42-300 z wenezuelskiej firmy Conviasa rozbił się około dziesięciu kilometrów od Puerto Ordaz kilka minut po starcie, zabijając co najmniej 14 osób.
  • Plik 16 sierpnia 2015, lot Trigana Air Service 267 , ATR 42-300 indonezyjskiej firmy Trigana Air, rozbija się w regionie Papui na wschodzie Indonezji. Na pokładzie było 49 pasażerów i 5 członków załogi; nie ma ocalałych.
  • Plik 7 grudnia 2016 rLotu PK661 , firma Pakistan International Airlines (PIA) rozbił się w prowincji Khyber Pakhtunkhwa w północno-zachodniej części Pakistanu podejmowania 47 martwy, nikt nie ocalał.
  • Plik 13 grudnia 2017 r, ATR-42-300 West Wind Aviation rozbija się tuż po starcie z lotniska Fond-du-Lac w prowincji Saskatchewan , aby przelecieć do Stony Rapids . Samolot spadł w dół podczas lotu na małej wysokości i uderzył w las. Mimo skrzydeł wypełnionych naftą samolot nie zapalił się. Wśród 22 pasażerów i 3 członków załogi jest około dziesięciu rannych, niektóre z nich są poważne.

Galeria

Uwagi i odniesienia

  1. „  Defense & Security Intelligence & Analysis: IHS Jane's - IHS  ” (dostęp 26 grudnia 2014 )
  2. "  Zdjęcia: ATR ATR 42-600 Aircraft Pictures  " , Airliners.net (dostęp 26 grudnia 2014 )
  3. „  Pierwszy ATR 42-600 dostarczony do Precision Air Services  ” , ATR ,9 listopada 2012(dostęp 28 stycznia 2013 )
  4. S. Brosselin, „  ATM 42R, imbroglio  ”, WENTYLATOR N ° 90 ,Maj 1986, s.  42 do 45
  5. „ATR 42–500” . ATR . Przeczytaj 8 listopada 2010.
  6. Jackson 2003, s.  224-225 .
  7. Flight International , 3–9 października 2006.
  8. (en) https://www.planelogger.com/Aircraft/Registration/F-SEBK/420669 .
  9. Alenia Aeronautica dostarcza drugi ATR 42 MP do nigeryjskich sił powietrznych aviationnews.eu.
  10. "  Wypadek lotniczy ASN ATR-42-312 I-ATRH Conca di Crezzo  " , na aviation-safety.net ,15 października 1987(dostęp 26 września 2018 )
  11. Arnaud, „  ATR-42 rozbija się podczas startu w Saskatchewan  ” , na legendarnych samolotach ,14 grudnia 2017 r.
Bibliografia
  • (en) Paul Jackson (redaktor naczelny), Kenneth Munson (zastępca redaktora) i Lindsay Peacock (zastępca redaktora), Jane's All The World's Aircraft, 2003–2004 , Coulsdon, Wielka Brytania, Jane's Information Group, coll.  "Roczniki Jane",2003, 837  s. ( ISBN  0-710-62537-5 i 978-0-710-62537-3 , OCLC  52547234 ).
  • (en) Michael JH Taylor, światowy katalog samolotów i systemów Brassey, 1999-2000 , Herndon, VA, Brassey's Inc,1999, 787  s. ( ISBN  978-1-857-53245-6 , OCLC  41510501 ).

Zobacz też