Półoś wielka ( a ) |
10.0217 x 10 9 kilometr (66,990 UA ) |
---|---|
Peryhelium ( q ) |
4.9443 x 10 9 kilometr (33,050 UA ) |
Aphelia ( Q ) |
15.0990 x 10 9 kilometrów (100,929 UA ) |
Mimośród ( e ) | 0,506 |
Okres obrotu ( P REV ) |
200 269 ± 27 d (548,31 ± 0,2 ) |
Ruch średni ( n ) | 0,0018033 ° / d |
Pochylenie ( ja ) | 30,9 ° |
Długość węzła wstępującego ( Ω ) | 336,86 ° |
Argument peryhelium ( ω ) | 206,62 ° |
Średnia anomalia ( M 0 ) | 103,85 ° |
Data ostatniego peryhelium (T p ) | 10 kwietnia 1857 |
Kategoria |
Rozproszony obiekt Centaur ( DES ) Obiekt rezonujący 3:10 z Neptunem |
Znane satelity | 1 |
Naziemne DMIO | 32,064 8 ua |
Parametr Tkacza (T Jup ) | 5.382 |
Wymiary |
1400 km |
---|---|
Okres rotacji ( P rot ) |
1,83 ± 0,02 d (44,81 ± 0,37 h) |
Wielkość bezwzględna ( H ) | 1,8 |
Pozorna wielkość ( m ) | 21,7 |
Albedo ( A ) |
0,089+0,031 −0,009 0,185+0,076 −0,052 |
Najstarsza obserwacja przed odkryciem | 19 sierpnia 1985 |
---|---|
Przestarzały | 17 lipca 2007 |
Odkryty przez |
ME Schwamb , ME Brown , DL Rabinowitz |
Lokalizacja | Palomar |
Przeznaczenie | 2007 LUB 10 |
(225088) Gonggong ( oznaczenie tymczasowe 2007 lub 10 ) jest drobne planeta z układu słonecznego , a dokładniej obiekt transneptunowy z rozproszonego płycie , która została odkryta wlipiec 2007przez Megan E. Schwamb , Michael E. Brown, i David Rabinowitz . Ma absolutną wielkość 1,8 magnitudo i szacowaną średnicę około 1230 kilometrów , co czyni ją kandydatką do statusu planety karłowatej . W28 października 2019 r., jest to piąty co do wielkości znany obiekt, który krąży za Neptunem. 17 października 2016, Gábor Marton, Csaba Kiss i Thomas Mueller ujawniają istnienie satelity o nazwie Xiangliu, o średnicy około 300 kilometrów, odkrytego na zdjęciach z Kosmicznego Teleskopu Hubble'a datowanego nawrzesień 2010.
(225088) Gonggong odkryto dnia17 lipca 2007, W Palomar Observatory Górze przez Caltech zespołu z Megan E. Schwamb , Michael E. Brown i David Rabinowitz , w ramach doktoratu Schwamb użytkownika. Odkrycie zostało ogłoszone wstyczeń 2009.
Obiekt odkryty dnia 17 lipca 2007, otrzymał tymczasowe oznaczenie 2007 OR 10 , dnia4 listopada 2009, otrzymuje ostateczną numerację (225088). Czekając na oficjalną nazwę, Michael Brown nadał temu ciału przydomek Śnieżnobiały (po angielsku : Śnieżnobiały ) ze względu na jego domniemaną białą barwę, a także dlatego, że objętość ciała miała być bardzo duża lub bardzo jasna. czytanie astronomiczne. Obiekt został również nazywany „siódmy karzeł” (w języku angielskim : siódmy karłowatej ), ukłonem siódmego trans-Neptuna moll obiekt odkryty przez zespół Michaela Browna, po Quaoar w 2002 roku, Sedna w 2003 roku, Haumea i ORCUS w 2004 roku, Makemake i Eris w 2005 roku. Jednak Gonggong okazał się jednym z bardziej czerwonych obiektów w Pasie Kuipera , porównywalnym tylko z Quaoar pod tym względem, i wtedy jego przydomek został usunięty. Wmaj 2015, ankieta uruchomiona przez internautę na Reddicie pozwala użytkownikom zgłaszać swoje ulubione nazwiska, wśród których możemy wymienić Achlys , Brigit , Chthonienne , Coventina , Enki , Gallu , Kères , Mixcoatl , Tartare , Thanatos czy nawet Tlaloc . W 2016 roku Megan Schwamb , współodkrywczyni obiektu, potwierdza na swoim koncie na Twitterze , że chce podjąć kroki w celu oficjalnego nazwania obiektu przed końcem 2016 roku; Michael Brown mówi, że chciałby nazwać obiekt oparty na mitologicznym wszechświecie Oompa Loompas , fikcyjnych postaci z powieści dla dzieci Charlie i fabryka czekolady .
Gonggong był, zanim został formalnie nazwany, największym znanym obiektem w Układzie Słonecznym bez oficjalnej nazwy. W 2011 r. Mike Brown uznał, że wiadomo o tym ciele wystarczająco dużo informacji, aby uzasadnić nadanie mu nazwy, ponieważ odkrycie lodu wodnego i możliwość występowania metanu czynią je na tyle godnymi uwagi, że uzasadniają dalsze badania. Jednak do początku 2019 roku żadna nazwa nie została zaproponowana Międzynarodowej Unii Astronomicznej i, jak zauważył Mike Brown, odlistopad 2019(dziesięć lat po numeracji obiektu) każdy mógł wymyślić nazwę. Złożono petycje, aby nazwać obiekt, w tym jedną sugerującą nazwę Gebeleizis .
Wreszcie głosowanie jest otwarte online 9 kwietnia w 10 maja 2019 r.aby wybrać nazwę tego obiektu spośród trzech propozycji: Gonggong , Holle i Vili . 29 maja 2019 r.Meg Schwamb ogłosiła, że Gonggong otrzymał najwięcej głosów i dlatego nazwa ta zostanie formalnie przedłożona Międzynarodowej Unii Astronomicznej do zatwierdzenia. Na ponad 280 000 głosów Gonggong zdobył 46% głosów, wobec 31% na Vili i 23% na Holle. Nazwa jest formalnie przypisane do obiektu w okrągły z Centrum planet mniejszych Spośród5 lutego 2020 r..
Z jasnością absolutną 1,8, Gonggong świeci mniej niż Sedna (1,6 na 995 km ), ale bardziej niż Orcus (2,2 na ~ 910 km ). Gonggong jest piątym co do wielkości znanym obiektem transneptunowym w 2019 roku, o szacowanym rozmiarze 1230 +50-50 km , wyparte jedynie przez czteryuznanetransneptunowe planety karłowate ( plutoidy ): Pluton , Eris , Hauméa i Makémaké .
Gonggong następujące orbity podobnym do planety karłowatej Eris , charakteryzujący się wielkiej półosi z 67,33 UA mimośrodowości 0,5 i nachylenie około 30 ° w stosunku do ekliptykę. Jest to obiekt, który rezonuje 3:10 z Neptunem .
Gonggong znajduje się w odległości 88 jednostek astronomicznych od Słońca w 2017 roku, a ostatnie przejście przez peryhelium pochodzi z 1857 roku .
Węgierscy astronomowie Gábor Marton i Csaba Kiss z Obserwatorium Konkoly na Węgrzech oraz Thomas Müller z Instytutu Maxa-Plancka w Niemczech zidentyfikowali satelitę wokół Gonggong. Byli w stanie go zidentyfikować na zdjęciach wykonanych z sondażu z transneptunian obiektów z Hubble Space Telescope pochodzącym zwrzesień 2010. Marton ogłasza swoje odkrycie dalej17 października 2016w Pasadenie , na wspólnym kolokwium European Planetology Colloquium i Wydziału Nauk Planetarnych Amerykańskiej Unii Astronomicznej .
Obecnie niewiele wiadomo o księżycu Gonggong, zwanym Xiangliu (w odniesieniu do Xiangliu , jadowitego dziewięciogłowego węża, ministra Gonggong w chińskiej mitologii ): z wyjątkiem fotografiiwrzesień 2010, odkrywcy poinformowali o próbie wykrycia satelity na zdjęciach z 2009 roku. Księżyc miałby 300 km średnicy i orbitę w odległości co najmniej 15 000 km od swojego ciała macierzystego, ale nadal brakuje szczegółów na czas ogłoszenia ich odkrycie. Satelita ma okres orbitalny prawdopodobnie od 35 do stu dni. Gdy promień orbitalny i okres obrotu są znane, szybkie obliczenie jego masę i całkowitą gęstość będzie możliwe. Ciała są jednak na tyle odległe od siebie, aby nie były w rotacji synchronicznej ; podobnie satelita byłby wystarczająco mały i miał ciemną powierzchnię, aby pierwsze szacunki wielkości ciała macierzystego pozostały istotne.