Trafny | |||||
Dzwonnica Apt. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||||
Departament |
Vaucluse ( podprefektura ) |
||||
Miasto |
Apt ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Pays d'Apt-Luberon ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Dominique Santoni ( LR ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 84400 | ||||
Wspólny kod | 84003 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Aptésiens lub Aptois | ||||
Ludność miejska |
11 011 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 247 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 52 ′ 37 ″ północ, 5° 23 ′ 49 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 170 m Max. 567 m² |
||||
Powierzchnia | 44,57 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska | Apartament ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Apartament (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Apt ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | apt.fr | ||||
Trafny [apt] jest francuski gmina , sub-prefektura w dziale z Vaucluse , w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże (PACA).
Jej mieszkańcy nazywani są Aptésiens lub Aptois.
Apt jest zbudowany w dolinie Calavon , pomiędzy masywem Luberon (na południu) a górami Vaucluse (na północy). Miasto położone jest na starej domicjańskiej drodze . Centrum miasta, skupione wokół katedry Sainte-Anne, zajmowało niegdyś wyspę.
Apt znajduje się w połowie drogi między Cavaillon , 35 km na zachód i Manosque , 38 km na wschód. To jest 45 km od Forcalquier , 55 km od Aix-en-Provence , 53 km od Awinionu (stacja TGV), 85 km od Marsylii i 780 km od Paryża
Saint-Saturnin-lès-Apt | Villars |
Caseneuve Rustrel |
Gargas | Saignon | |
Bonnieux | Buoux | Saignon |
Oprócz aglomeracji zbudowanej wokół historycznego centrum miasta, w miejscowości Apt znajduje się kilka przysiółków i miejscowości, wśród których na zachód, w pobliżu drogi krajowej 100 , leży przysiółek Les Chênes, który częściowo znajduje się w mieście od Gargas , następnie nieco dalej na południe, a po drugiej stronie drogi, w wiosce Roquefure i jego zamku. Jeszcze na zachód, ale blisko centrum, mała grupka Mayolów. W kierunku płaskowyżów Claparèdes, na południowy zachód, w pobliżu drogi departamentalnej 948, znajduje się wioska Tourettes i jej zamek. Następnie na południe, les Agnels wzdłuż drogi departamentalnej 113 i Rocsalière wzdłuż drogi departamentalnej 114. Na północy, w kierunku Rustrel , po obu stronach i w pobliżu drogi departamentalnej 22, znajdujemy wioskę Jean-Jean, Coulets, Gauds , Taśmy ...
Kaplica Św-Masjan w Agnels.
Umyć dom w wiosce Chêne.
Dom w Rocsalière.
Herb na zamku Roquefure.
Notre-Dame-de-la-Garde, kaplica Saint-Michel.
Inne stare miejscowości, takie jak Saint-Michel, które obecnie zajmuje dużą część zbocza na północ od centrum miasta, zostały przejęte przez postępującą urbanizację centrum. Miasto Saint-Michel skupia 15% ludności miasta.
Pod względem geologicznym wyróżnia się głównie trzy rodzaje gleb:
Reszta, w części, na zachód od miasta Apt, na początku doliny Calavon, pomiędzy Gargas i Apt, to następstwo gleb ( Górna jury , kredy , paleocen ) z wapieni ilastych , niebieskich margli , Urgonian- facie wapieni, piasków i iłów Paleokarstu ...
Apt ma szczególne znaczenie dla geologów, ponieważ jest źródłem stratotypu zwanego Aptianem (dolna kreda, między -125 Ma a -112 Ma).
Miasto jest nawadniane przez pięć rzek : Calavon , Dôa , Riaille , Marguerite, Rimayon .
W przeszłości, przekraczając Apt, Calavon lub Coulon odpowiadał za ścieki miasta, a zwłaszcza fabryk owoców kandyzowanych . Od tego czasu jego stan uległ znacznej poprawie dzięki działaniom Regionalnego Parku Przyrodniczego Luberon, który zainwestował w realizację planu zagospodarowania i gospodarowania wodami SAGE . Naprzemienne okresy suszy i powodzi, powodzie Calavon mogą być zarówno nieprzewidywalne, jak i spektakularne.
DOA jest potok, który wznosi się w miejscowości Viens i wpada do Calavon w Apt.
W latach 1982-2008 miasto doświadczyło dziewięciu powodzi i lawin błotnych, pięciu zróżnicowanych ruchów ziemi wynikających z suszy i ponownego nawodnienia gleby, a także wielkiej burzy, które zostały uznane za klęski żywiołowe w wyniku opublikowania dekretu uznającego klęskę żywiołową w Dzienniku Urzędowym .
Klimat w sensie Köppena jest subtropikalny do suchych lat Csa . Według klasyfikacji Gaussena klimat jest typu ponadśródziemnomorskiego, ponieważ składa się z jednego suchego miesiąca (lipiec), gdzie P <2T.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0 | 0 | 3 | 5 | 9 | 13 | 15 | 14 | 12 | 8 | 3 | 0 | 6,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9 | 11 | 15 | 19 | 24 | 27 | 30 | 29 | 25 | 19 | 13 | 9 | 19,2 |
Opady ( mm ) | 50 | 70 | 60 | 50 | 60 | 50 | 20 | 50 | 90 | 80 | 90 | 80 | 750 |
Schemat klimatyczny | |||||||||||
jot | fa | M | W | M | jot | jot | W | S | O | NIE | re |
9 0 50 | 11 0 70 | 15 3 60 | 19 5 50 | 24 9 60 | 27 13 50 | 30 15 20 | 29 14 50 | 25 12 90 | 19 8 80 | 13 3 90 | 9 0 80 |
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm |
Po roku 2007 charakteryzującym się bardzo niskimi opadami 435 mm wody w kraju Apt, 2008 z 1202 mm , czyli 2,8 razy więcej, jest tuż za rokiem 1968. Jeśli chodzi o średnią temperaturę, wzrasta ona o 0,5 °C , zima i wiosna były bardzo łagodne. Deszczowa pogoda wpłynęła na długość nasłonecznienia, o sto godzin poniżej normy.
Miesiąc | Jan | luty | Marsz | kwiecień | Może | czerwiec | Lipiec | sierpień | Siedem | Październik | Listopad | Grudzień | Rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnie temperatury (° C) | 6,9 | 7,7 | 8,7 | 11,9 | 17,2 | 20,5 | 22,7 | 22,4 | 17,9 | 13,8 | 8,3 | 4,6 | 13,6 |
Normalne temperatury (° C) | 5.1 | 6,3 | 8,9 | 11,4 | 15,7 | 19,0 | 22,3 | 22,3 | 18,5 | 13,8 | 8,3 | 5,8 | 13.1 |
Odchylenie od normy (° C) | + 1,8 | + 1,4 | - 0,2 | + 0,5 | + 1,5 | + 1,5 | + 0,4 | + 0,3 | - 0,6 | 0 | - 0,2 | - 1,2 | + 0,5 |
Średnie miesięczne opady (mm) | 103 | 43 | 23 | 126 | 157 | 38 | 12 | 29 | 187 | 122 | 160 | 202 | 1202 |
Normalny opad (mm) | 71 | 56 | 57 | 79 | 70 | 49 | 37 | 53 | 73 | 101 | 74 | 69 | 789 |
Odchylenie od normy (mm) | + 32 | - 13 | - 34 | + 47 | + 87 | - 11 | - 25 | - 24 | + 114 | + 21 | + 86 | + 133 | + 413 |
Źródło: Le Pays d'Apt, n o 191, luty 2009 i stacji referencyjnej pogody: Apt (242 m ) |
Nazwisko | Cele podróży | Dystans |
---|---|---|
Awinion | Francja Europa |
40 km |
Marsylia | Francja Europa Afryka |
51 km |
Tulon | Francja Europa |
160 km |
Miły | Francja Europa Ameryka Północna |
202 km na południowy |
Odległość od głównych francuskich miast
Orientację i lokalizację Apt w stosunku do kilku dużych francuskich miast podano w poniższej tabeli. Odległość w linii prostej:
Miasto | Marsylia | Montpellier | Miły | Lyon | Tuluza | bordeaux | Strasburg | Paryż | Nantes | Renifer | Lille |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dystans
Orientacja |
65 km
(S) |
126 km
(WIĘC) |
152 km
(Szwecja) |
214 km
(NIE) |
319 km
(O) |
489 km
(O) |
554 km na południowy
(URODZONY) |
603 km
(NIE) |
659 km
(NIE) |
721 km
(NIE) |
772 km
(NIE) |
Apt jest obsługiwany przez:
Linia | Ślad |
---|---|
22 | Awinion ↔ Apt ↔ Forcalquier / Manosque ↔ Digne-les-Bains |
Linia | Ślad |
---|---|
9 | Apt ↔ Cadenet ↔ Aix-en-Provence |
14 | Apt ↔ L'Isle-sur-la-Sorgue |
15 | Apt ↔ Awinion |
16 | Apt ↔ Sault |
17 | Apt ↔ Gordes ↔ Cavaillon |
18 | Apt ↔ Bonnieux ↔ Cavaillon |
109 | Pays d'Apt (Transport na życzenie) |
Stacja Pertuis SNCF do Aix-en-Provence i Marsylii . Stacja Cavaillon do Awinionu .
Stara stacja Apt (obecnie zajmowana przez biuro turystyczne) była stacją na linii Cavaillon - St-Maime-Dauphin .
Stacje TGV na stacji TGV Aix-en-Provence (50 min) lub Avignon-TGV (45 min).
Transport lotniczyW zależności od miejsca docelowego, kilka lotnisk (patrz tabela obok).
Obligacje miękkieApt jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Apt, wewnątrzresortowej aglomeracji skupiającej w 2017 r. 3 gminy i 15 444 mieszkańców, z czego jest centrum miasta .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Apt , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 18 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Rozmieszczenie gleb w gminie przedstawia się następująco (dane łącznie):
Rodzaj zawodu | Odsetek | Powierzchnia (w hektarach) |
---|---|---|
Obszary miejskie | 14,80% | 669,47 |
Tereny rolnicze | 50,22% | 2272.11 |
Obszary naturalne | 34,77% | 1,572,95 |
Całkowity | 100% | 4524,24 |
Obszary naturalne tworzą głównie lasy śródziemnomorskie pokrywające mały Luberon . Te obszary rolne składa się z sadów z drzewami owocowymi ( drzew oliwnych , drzew migdałowych , etc.), dziedzin odterpenowane i winorośli produkujących Luberon (AOC) i Ventoux (AOC) wina .
Poniższa tabela przedstawia grunty do miasta w 2018 r., co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskich zawodów biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC).
Rodzaj zawodu | Odsetek | Powierzchnia (w hektarach) |
---|---|---|
Ciągła tkanina miejska | 0,5% | 26 |
Nieciągła tkanka miejska | 13,0% | 409 |
Tereny przemysłowe lub handlowe oraz obiekty użyteczności publicznej | 3,6% | 161 |
Grunty orne poza systemami nawadniania | 10,2% | 459 |
Winnice | 12,4% | 558 |
Sady i jagody | 0,1% | 3 |
Łąki i inne obszary wciąż porośnięte trawą | 2,6% | 117 |
Kompleksowe systemy upraw i działek | 22,7% | 1023 |
Głównie powierzchnie rolnicze poprzecinane dużymi przestrzeniami naturalnymi | 8,3% | 372 |
Lasy liściaste | 11,9% | 538 |
Lasy iglaste | 4,9% | 220 |
Lasy mieszane | 9,6% | 434 |
Trawniki i pastwiska naturalne | 0,9% | 41 |
Roślinność sklerofilna | 1,1% | 49 |
Zmiana roślinności leśnej i krzewiastej | 2,2% | 97 |
Źródło: Corine Land Cover |
W 2007 r. mieszkanie posiadało 6030 mieszkań (w 1999 r . 5805 ). Stare budynki są znacznie bardziej obecny niż francuski średnio : 35,3% zbudowane przed 1949 i 42,9% w latach 1949 i 1974, czyli ponad trzy czwarte zbudowany przed 1974 (ponad 35 lat).
Główne rezydencje stanowią 4901 mieszkań lub 81,3% zasobu, przy czym 45,1% w domach jednorodzinnych (47,9% w 1999 r.) i 54,7% w mieszkaniach (odpowiednio 56,1% i 42,4% we Francji kontynentalnej). Właściciele swoich domów stanowią 44,3% mieszkańców, wobec 52,0% najemców (odpowiednio 57,4% i 39,8% we Francji metropolitalnej).
Program Poprawy Mieszkaniowej realizowany od grudnia 2009 r., remont zabudowy mieszkaniowej w starym centrum i na przedmieściach, Fundusz Interwencyjny na usługi, rzemiosło i handel realizowany od końca 2010 r., rewitalizacja handlu śródmiejskiego.
Ten typ domu jest dość rozpowszechniony w centrum miasta. Fernand Benoit wyjaśnia, że „jego oryginalność polega na umieszczeniu zwierząt na dole, ludzi na górze” , zgodnie z tradycją śródziemnomorską. Wieżowiec podzielony jest na parter na stajnię, jedno lub dwupiętrowe mieszkanie, na poddaszu strych. Był to rodzaj domu zarezerwowany dla wieśniaków, którzy mieli mało żywego inwentarza, a w tak ciasnym pomieszczeniu nie można było trzymać koni i zaprzęgu. Konstrukcja tych dacie domów dla większości z XVI -tego wieku , kiedy okres wojen religijnych nałożonej ukryć się za fortyfikacjami miejscowości. Kiedy wojny się skończyły, nastąpił ruch wyjazdowy, aby założyć „ziemne domy” na obrzeżach miasta, bardziej przystosowane do umieszczania dodatkowych budynków.
Rzeczywiście, ten typ mieszkania, skupiający ludzi i zwierzęta we wsi, mógł pozostać tylko zamrożony, a jakiekolwiek rozszerzenie jest zabronione, z wyjątkiem wysokości. Charakterystyczna jest więc ich architektura: wąska fasada z jednym lub dwoma oknami, wzniesienie nie przekraczające czterech do pięciu pięter, w tym strych z zewnętrznym krążkiem do podnoszenia paszy. Obecnie jedyne możliwe przekształcenia – te domy, które utraciły status rolniczy – to zainstalowanie garażu na parterze i stworzenie nowych pomieszczeń na poddaszu. Dla tych, które zostały gustownie odrestaurowane, nadal można wejść do salonu schodami przymocowanymi do elewacji.
Obecność tarasów czy balkonów była stała. Taras służył przede wszystkim do suszenia owoców i warzyw zawieszonych na drucie. Nazwano trihard kiedy to odbyło się krata , która objęła rustykalny pergolę . Kiedy tworzyła loggię , kolumny podtrzymujące markizę pokrytą dachówką, nazywano ją galarié lub souleriè .
Dom na lądziePodzielony wzdłużnie, ten typ domu reprezentuje bardziej zaawansowany etap rozwoju niż „wysoki dom”. Jest to charakterystyczne dla rozproszonego siedliska , które znajduje się w dolnej dolinie Rodanu , w dolinie Durance i rzadziej w dolinach przyłączonych , takich jak Calavon . Jest to tradycyjne mieszkanie krajów „bogatej kultury”.
Ten typ domu jest podzielony wzdłużnie na dwie bardzo wyraźne części. Parter zajmuje świetlica, z którą zintegrowana jest kuchnia . Bardzo często z tyłu znajduje się piwnica, w której znajduje się zapas wina i sypialnia. Wąski korytarz, który daje dostęp do pierwszego piętra, oddziela ten zestaw od drugiej części przeznaczonej dla zwierząt. Składa się on w większości przypadków z szopy, która może służyć jako stajnia i stajnia . Podłoga jest zarezerwowana dla sypialni i siana na poddaszu, co koresponduje z hukiem ze stodołą i stajniami.
Budowa takiego zestawu była rozłożona w czasie, nie było z góry ustalonego projektu architektonicznego. Każdy właściciel działał zgodnie ze swoimi potrzebami iw kolejności swoich priorytetów. Dzięki temu można dziś zobaczyć niejednorodność każdego zestawu, w którym dachy każdego budynku generalnie zachodzą na siebie w degradacji.
Do tego zestawu zostały dodane aneksy. Jedną z głównych była wieża w gołębniku , ale dom rozbudowany był także z gulaszu wieprzowego , królika , kurnika i owczarni .
Gołębnik stał się po Rewolucji emblematyczną częścią tego typu siedliska, gdyż jego budowa oznaczała koniec praw własności, które do tej pory zarezerwowane były tylko dla rodów szlacheckich. Był albo bezpośrednio związany z domem, ale też od niego niezależny. Zawsze znacznych rozmiarów, gdyż miał uszlachetnić siedlisko, wznosił się na dwóch piętrach, z których ostatnie zarezerwowane było tylko dla gołębi . Aby uchronić je przed inwazją gryzoni, dostęp do niej był zawsze chroniony powłoką z glazurowanych płytek, która uniemożliwiała im dostęp do wnętrza.
Istnienie tej „chałupki na polach” jest zawsze związane z działalnością rolniczą, która zmusza chłopa do przebywania z dala od stałego miejsca zamieszkania. W swoim studium na temat mieszkalnictwa wiejskiego Fernand Benoit rozważa zarówno przypadek pasterstwa, jak i siedzącego trybu życia. Po pierwsze, transhumancja , która pozwala stadom na lato na pastwiskach , polega na wykorzystaniu dla pasterza na miejscu siedliska „typu elementarnego”. W zależności od lokalizacji przybiera wygląd suchego jasu kamiennego lub chaty zbudowanej z materiałów kompozytowych. Schronisko to służy zarówno jako schronienie, jak i mleczarnia.
Dla prowadzącego osiadły tryb życia wieśniaka to oddalenie jego upraw narzuca tymczasowe siedlisko zaaranżowane w pobliżu jego pola. W tym drugim przypadku szopa odpowiada rzeczywistemu siedlisku sezonowemu, które wykorzystywane jest podczas długotrwałej pracy.
Te szałasy, które znajdują się na skraju lub w centrum pola, pełniły także rolę afirmacji społecznej dla chłopa. Uznano je za „znak własności na ziemi, którą zamierzał odróżnić od gminnej” .
Tak nazywa się chata z suchego kamienia w Prowansji. Termin borie pochodzi od łacińskiego słowa boria – wspomnianego już w dzielnicy Borianum w Arles – i jest pisane bori w języku prowansalskim . Nazywana jest również spiczastą chatą w Alpach Prowansalskich (region Forcalquier ). Ten rodzaj konstrukcji, wykonany wyłącznie z suchego kamienia, pozwalał chłopowi na przechowywanie (w języku prowansalskim dokręcania) narzędzi rolniczych, ochronę zbiorów, a dokładniej rezerwę wody i, w razie potrzeby, przenocowanie tam. Borie stanowiło więc aneks stałego siedliska. Ten rodzaj konstrukcji z suchego kamienia ułatwia odkamienianie pól. W Prowansji pospolity w rejonach górskich, na suchych płaskowyżach, na zboczach gór obrobionych tarasowo .
Dwór.
Niebieski Dom.
Element architektoniczny.
Herb nad drzwiami.
Brama XVI th century .
Willi z XIX th century.
Kontynuacja umowy o spójności społecznej miast , CUCS
Lokalny plan urbanistyczny w trakcie przeglądu, zatwierdzony przez PADD, w trakcie zagospodarowania przestrzennego i regulaminu
Plan spójności terytorialnej ( SCOT du Pays d'Apt) w trakcie opracowywania
Rozbudowa strefy przemysłowej Argiles, rozwój HQE strefy.
Pierwsi mieszkańcy tego, co później stało się Aptem, osiedlili się na dwóch prehistorycznych stanowiskach o wielkim znaczeniu dla archeologii regionalnej. Pierwsza znajdowała się w Les Agnels, w pobliżu osady o tej samej nazwie, w pobliżu potoku Mauragne. Uzyskał ważny materiał mezolitu datowany na okres od -9000 do -6000 lat przed naszą erą. Wymieniono tam ponad pięć tysięcy krzemieni ciętych, odpowiadających ośmiu różnym typom. Łowcy-zbieracze, którzy bywali w tym miejscu spotkań, spożywali tura, jelenia, dzika i królika. Drugi w Roquefure, na lewym brzegu Calavon , umożliwił zbadanie dziewięciu poziomów archeologicznych, od schyłku paleolitu do neolitu .
Miasto Apt zostało założone w 45 pne J.-C.z rozkazu Juliusza Cezara i ukończony w ciągu pięciu lat. Przyjęło nazwę Colonia Apta Iula Vulgentis i stało się stolicą plemienia Vulgientes . Na wyżynach miasta zbudowano kilka przedrzymskich oppid , aby je chronić i zachować spokój. Niektóre z nich zostały zrównane z ziemią przez Rzymian (jak oppidum ze wzgórza Perréal). Miasto juliańskie jest obecnie jednym z ważnych etapów na Via Domitia, łączącej Rzym z Hiszpanią .
W czasach Galii Narbonne, której Apt było jednym z dwudziestu czterech miast, liczących około 10 000 mieszkańców, dwie inskrypcje wskazują, że miasto było wówczas znane pod nazwami płk. ul. Apta i Nymphus Attis .
Apta Julia osiągnęła swój największy rozkwit w II wieku . Przywitała cesarz Hadrian na początku II XX wieku wyjechał do epitafium werset dla jednego ze swoich ulubionych koni, Dniepru.
Miasto ma forum, Łuk Triumfalny, stolicę, świątynie, łaźnie termalne i teatr. Wykopaliska pozwoliły obliczyć, że jest to odpowiednik Orange. Termy znajdują się pod obecną prefekturą.
Biskupstwo Apt jest jedną z szesnastu diecezji, których biskupi są obecni lub reprezentowani w Arles podczas pierwszego soboru zachodniego w 314 roku .
Miasto zostało wyposażone w fortyfikacje z okresu średniowiecza . jednak ok . 895 został splądrowany przez Saracenów .
X e XII p wieku, to jest ko-panowanie biskupów i panów Agoult- Simiane , następnie cieszyć się podawanie konsularną do połowy XIII p wieku.
1258 to kluczowy rok dla Aptésienów. Pod naciskiem Karola 1 st Anjou, hrabiego Prowansji, Apt jak wszystkich większych miastach powiatu widzi usunąć swój „ konsulat ”. Stara pieczęć z napisem " Sigillum Comitii Aptensis " została zastąpiona pieczęcią z herbem Anjou i Aragon (złoto i krew) i nosi teraz " Sigillum Curiae Civitas Aptensis ".
Miasto jest następnie zarządzane przez Pierre'a Bayle'a, jego księcia-biskupa, który ma przewagę nad dzielnicą Bouquerie, oraz przez Bayle'a o imieniu Petrus (Pierre), który zarządza dzielnicą Saint-Pierre.
Bayle lub komornik, który był sędzią hrabiowskim, ma pod swoją jurysdykcją cały region między Durance a hrabstwem Sault po przekątnej biegnącej od Saint-Martin-de-Castillon do Mérindol .
Książę-biskupi Apt zostali sprowadzeni do odegrania międzynarodowej roli. W 1286 roku , gdy Karol II Kulawy, dziedzic hrabstwa Prowansji, był więźniem Jacques d'Aragon, który nazywał się królem Sycylii, dwóm książętom udało się zawrzeć traktat cefalski. Jej kopię przynoszą papieżowi Honoriuszowi IV proboszcz i biskup Apt Raymond 1 st . Bot. Ale papież odmawia jej ratyfikacji i łamie ją bullą4 marca 1287. Już w 1307 roku Baxianus Porca, sędzia Apt (1307), był lordem Apt. Doradca i znajomy króla, zdobył w 1326 roku, gdy był viguier d'Aix, galerą szubienicową w Port-de-Bouc.
5 czerwca 1313 r. Raimbaude de Simiane sprzedał na dworze część apt. Guiran de Simiane (?-V. 1385), viguier de Marseille (1351), porucznik seneszala (1382), rycerz, był baronem Caseneuve, panem Apt i Gordes po śmierci swojego starszego brata, Bertranda-Raimbauda. Był wnukiem Guiran de Simiane, wikariuszem Marsylii (1314), sędzią kaucji Apt (1326), baronem Caseneuve i lordem Apt. Ożenił się z Dauphine de Sabran. 24 lipca 1371 r. przejął od Girauda Amica de Sabrana zwierzchnictwo Châteauneuf w Comtat Venaissin. Podczas wojny Unia d'Aix, on po stronie księcia Andegawenii w kwietniu-maju 1382, dzięki czemu Apt jedno z niewielu miast, z Marsylii i Arles , na wiecu w 1382 roku do Andegawenów Louis I er . Druga ważna data w średniowieczu dla miasta juliańskiego , data of28 marca 1362 rgdzie otwierany jest pierwszy rejestr obrad gminnych. To dzięki niej, że wiemy, że w 1365 roku , powiernikami ofercie miasto kandyzowanych owoców Apt do papieża Urbana V .
Cotygodniowy targ w Apt zyskała renomę, która wykracza daleko poza ramy lokalne, a nawet regionalnym. Swój strój zawdzięcza dwóm Rene. Przede wszystkim król René, który w 1470 r. nadał miastu prawo organizowania targów w każdy wtorek. Następnie w 1523 roku René de Savoie , znany jako Wielki Bastard, hrabia Tende i gubernator Prowansji, przeniósł go z wtorku na sobotę rano.
Okres ten kończy się pełnymi żniwami we wrześniu 1540 roku . Nowy biskup z Apt, Pierre de Forli, aresztowany Louis Serre i jego brat-in-law Collin Pellenc, winiarze na Plan d'Apt, podczas gdy wiozą swoje winogrona do ich piwnicy na rue Bouquerie.
Pellenc był dwukrotnie przesłuchiwany przez Tribunal de l' Inquisition w 1532 i 1535 roku . Uznany za recydywistę został skazany na spalenie żywcem w Postelu na Place des Jacobins.
Jest to punkt wyjścia do masowych represji przeciwko Vaudois z Luberon i ich brodom. Parlament Aix-en-Provence pod przewodnictwem Jeana Mayniera d' Oppède publikuje18 listopada 1540, wyrok w sprawie Mérindol, który skazuje 49 wymienionych osób na spalenie żywcem.
Roquefure jest około czterdziestu miejscowościach po obu stronach Luberon, w którym co najmniej 1,400 rodziny Walensów z Alp osiada , to znaczy około 6000 osób z obu stron góry Viso , w Turyn sektorów. I Embrun pomiędzy 1460 i 1560 roku . Stając vaudois z Luberon , dwie trzecie z nich przybyła na okres od 1490 do 1520 roku . Oni już cierpiał prześladowania w Alpach, zwłaszcza krucjatę przeciwko Walensów 1488 , które są powtarzane: do 1 st styczeń 1545, François I er zrobić wprowadzają wyroku Mérindol i dowodzić krucjatę przeciwko Walensów Prowansji. Większość mieszkańców Vaud ucierpiała w masakrze w Merindol , która zniszczyła 24 wioski i spowodowała śmierć 3000 osób.
W 1660 r. królowa Anna Austriacka przybyła do Apt, aby złożyć śluby św . Annie .
Na prośbę Claude Louis Hector de Villars , księcia Brancas, César Moulin stworzył w 1714 roku pierwszą fabrykę wyrobów ceramicznych w Pays d'Apt w Castellet . Rozpoczął od odlewania sreber książęcych, następnie urozmaicił swoją działalność wytwarzając arcydzieła : statuetki przedstawiające sceny z pasterzami, polowaniami, rybołówstwem itp. Dzięki księciu jego produkcja staje się ulubieńcem Wersalu .
W 1770 r. François i Jacques Moulin, syn Césara, osiedlili się w Apt. Pracując i mieszając różne glinki, wymyślą „marmurkę aptésienne”. Ich następcy w XIX TH płyty producenci wieku w kształcie liści winorośli, które są obecnie szczególnie poszukiwane.
Apt został stolicą okręgu Apt w 1790 roku w departamencie Bouches-du-Rhône, a następnie Vaucluse w 1793 roku .
Miasto Apt było lokomotywą powstańczą państwa Apt i Luberon w grudniu 1851 roku . W niedzielę 7 grudnia 1851 r. republikanie miasta Apt i okolicznych wiosek powstali przeciwko zamachowi stanu Ludwika Napoleona Bonaparte , przeprowadzonemu 2 grudnia w Paryżu.
Powstanie wybucha po przybyciu „białych” z Saint-Saturnin , wezwanych jako posiłki przez podprefekta Apta, by stawić czoła ryzyku powstania w mieście. Po przybyciu sześćdziesięciu siedmiu uzbrojonych ludzi z Gwardii Narodowej Saint-Saturnin, republikanie Aptesyjczycy zebrali się na placu de la Bouquerie i na miejscu podprefektury. Oburzony tym afrontem, w szeregach Aptesów szaleje głębokie niezadowolenie. Po gorzkich negocjacjach mających na celu skłonienie ludzi z Saint-Saturnin do wyjazdu, „czerwoni” wywołali powstanie. Powstańcy republikanie przejmują ratusz i podprefekturę i tworzą komitet rewolucyjny. Pod wieczór tego samego dnia zorganizowano komitet i Méritan dit Barbès ogłosił komitet, który właśnie został wybrany na schodach ratusza. Komitet ten, zgodnie z proklamacją, składa się z różnych członków, między innymi zwanych „Elzéar Pin, który musi być głową, Tamisier mówi Lustro, Kair mówi Lapatou, malarz Gaillard w domu”. Członkowie publikują rano w poniedziałek pierwsze dwie odezwy, nad którymi obradowali, pierwsze rozkazy „na polecenie komitetu i rady miejskiej, aby każdy obywatel, który posiada broń wojenną i polowania, przyniósł ją do miasta hali niezwłocznie po ogłoszeniu pod rygorem nakazu sił zbrojnych”. W celu utworzenia kolumny zbrojnej, której celem jest ruszenie w kierunku L'Isle-sur-la-Sorgue , aby następnie udać się do poddania Awinionu , wydaje się drugą odezwę: „W imieniu ludu każdy obywatel od 18 do 30 lat stary jest wymagany.. natychmiast uzbrojony udać się do miejsca podprefektury. Pod groźbą wzięcia pod broń”. Powstanie nie powiodło się, a represje bonapartystowskie rozpoczęły się 10 grudnia w regionie Aptezji, wraz z przybyciem wojska i aresztowaniem trzystu czterdziestu trzech republikanów w grudniu 1851 r. i styczniu 1852 r.
Apt został wydany w dniu22 sierpnia 1944przez 36 th US piechoty Division . W tym samym czasie z Awinionu w kierunku Digne wspinała się ważna kolumna Wehrmachtu, która przebyła „Route des Alpes” (RN 100) . Poinformowana o obecności blokad drogowych zainstalowanych przez bojowników ruchu oporu przy wejściu do Apt, wolała odbić się w kierunku Sault drogą RN 143. Gdy tylko ta zmiana kierunku była wiadoma, Aptésienowie ogłosili alarm. ich towarzysze. de Saint-Jean-de-Sault , którzy byli na służbie w przedniej części wiosce budka telefoniczna .
Ta sekcja „Maquis Ventoux” składała się z oficerów i funkcjonariuszy podoficerów w lotnictwie . Ostrzeżona na czas, wpadła w zasadzkę w wąwozie 2,5 kilometra na północ od wioski. Ciężki ogień, który rozpętał się w momencie natarcia kolumny, przybił ją na miejscu i zabił 110 osób. Oporni następnie wycofali się, podczas gdy reszta kolumny ruszyła dalej drogą, unikając Saulta po pewnym ostrzale artyleryjskim . Ci, którzy przeżyli, o zmroku rozbili obóz w lesie na płaskowyżu Albionu i kontynuowali podróż następnego dnia. Całkowicie zrozpaczeni Niemcy pozostawili po sobie rannych i kalekich, którzy zostali wzięci do niewoli 25 sierpnia i osadzeni w więzieniu w Sorgues .
Miasto zostało udekorowane 11 listopada 1948 Krzyżem Wojennym 1939-1945 .
Charles Rostaing , specjalista od toponimii prowansalskiej, sugeruje jako pochodzenie swojego imienia liguryjski rdzeń HATH odpowiadający oronimowi (nazwa górska). Założona na polecenie Juliusza Cezara , jej łacińska nazwa to Apta Iulia . Miasto nosi nazwę At w języku prowansalskim według standardu klasycznego i Ate w języku prowansalskim według standardu mistralijskiego .
Herb | Gules, do miecza Or umieszczony w bladej pochwie Sable, zapięty Or, buterolle tego samego. Ozdoby zewnętrzne Krzyż Wojenny 1939-1945 Motto „Felicibus apta triumphis” (Miasto nastawione na szczęśliwe triumfy). | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
Lokalne życie polityczne jest zorganizowane wokół opozycji prawicy/lewicy/frontu narodowego, klasycznej w regionie PACA. Wybory uzupełniające z 11 i 18 października 2015 r. powinny przeciwstawić się liście prowadzonej przez Oliviera Curela (PS - EEL - FG - DVG) liście kierowanej przez Dominique Santoni (Les Républicains) oraz liście Front National prowadzonej przez Maryse Lamy .
Ze względu na wielkość gmina posiada 33-osobową radę gminy (art. L2121-2 KWP). W sondażu z 2008 r. wyłoniono 27 doradców z socjalistycznej listy Apt , kraju, który działał w imieniu Oliviera Curela (60,80% głosów) i 6 z różnych prawicowych list pasjonatów Jean-Louis de Longeaux (39,20% głosów). Po wyborach samorządowych w 2014 r. Olivier Curel został ponownie wybrany na burmistrza Apt.
Po odwołaniu przez Radę Stanu wyborów samorządowych w 2014 r. miastem zarządza tymczasowo specjalna komisja składająca się z trzech urzędników do czasu następnych wyborów zaplanowanych na październik 2015 r.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1891 | ? | Eugene Reboulinbo | Przemysłowy | |
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
1924 | 1940 (unieważniono) |
Eugeniusz Baudouin | Prawnik w Apt | |
Burmistrz w 1943 r. | Theophile Gay | |||
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
21 marca 1965 | 21 marca 1971 | Georges santoni | UDR | Farmaceuta w szpitalu mieszkaniem zastępcy z 2 -go okręgu Vaucluse (1968 → 1973) |
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 1977 | Marzec 2001 | Pierre Boyer | PS | Reumatolog radny generalny w kantonie Apt (1979 → 2015) |
Marzec 2001 |
16 stycznia 2006 (rezygnacja) |
Armand Doucende | RPR potem UMP | Sprzedawca samochodów |
16 stycznia 2006 | 16 marca 2008 | Jean-Louis de Longeaux | UMP | Emerytowany pułkownik armii |
16 marca 2008 | 11 października 2015 r. | Olivier curel | PS | Rolnik |
11 października 2015 r. | W trakcie | Dominik Santoni (F) | LR | Kierownik firmy Radny departamentu kantonu Apt (2015 →) Wiceprzewodniczący rady departamentu Vaucluse (2015 →) Zastępca zastępcy Julien Aubert (2012 → 2017) Przewodniczący rady departamentu od 2021 r. |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Utworzony w 1975 roku międzygminny związek zbiórki i przetwarzania odpadów z gospodarstw domowych w regionie Apt (SIRTOM) zrzesza łącznie 39 gmin, w tym trzy gminy gminne i jedenaście niezależnych gmin i liczy 44 861 mieszkańców na łącznym obszarze 8500 (prawdopodobny błąd) hektarów.
Prowadzi punkty zbiórki odpadów (Apt, Coustellet , Sault oraz w 2011 r. Viens ) oraz zbiórkę selektywną, zapewnia zbieranie i przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych.
Podatek | Udział komunalny | Udział międzygminny | Udział departamentu | Udział regionalny |
---|---|---|---|---|
Podatek mieszkaniowy (TH) | 17,14% | 0,00% | 7,55% | 0,00% |
Podatek od nieruchomości wybudowanych (TFPB) | 21,66% | 0,00% | 10,20% | 2,36% |
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) | 34,43% | 0,00% | 28,96% | 8,85% |
Podatek od działalności gospodarczej (TP) | 00.00% | 24,18% | 13,00% | 3,84% |
Regionalny udział w podatku mieszkaniowym nie ma zastosowania.
Podatek od działalności gospodarczej został zastąpiony w 2010 r. wkładem majątkowym (CFE) od wartości czynszowej nieruchomości oraz wkładem od wartości dodanej przedsiębiorstw (CVAE) (oba elementy stanowią terytorialny wkład gospodarczy (CET), który jest podatkiem lokalnym wprowadzone ustawą o finansach na 2010 r.).
Miasto Apt jest miastem partnerskim:
Populacja miasta Apt, którego działalność gospodarcza została spada od zaprzestania eksploatacji ochry ze względu na pojawienie barwników syntetycznych, widział jej stagnacji liczby ludności do połowy 20 wieku. Wieku. Tempo powróciło dzięki instalacji 2000 ludzi z 200 Bazy Lotniczej Apt-Saint-Christol do wystrzeliwania strategicznych pocisków z płaskowyżu Albion i ich rodzin mieszkających w mieście Apt i okolicznych wioskach. Silnie rozwija się lokalna gospodarka, życie społeczne, rozwój obiektów socjalnych (szkoły, żłobki, obiekty sportowe itp.) oraz życie społeczne, a liczba ludności wzrasta z 9623 do 12 000 mieszkańców w latach 1968-1980, czyli o 50%.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 11 011 mieszkańców, co oznacza spadek o 10,66% w porównaniu do 2013 r. ( Vaucluse : + 1,79%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5594 | 4689 | 5 374 | 5 206 | 5707 | 5 958 | 5989 | 5 857 | 5770 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 778 | 5 785 | 5940 | 5,892 | 5 687 | 5708 | 5743 | 5725 | 5 851 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5948 | 6418 | 6 336 | 5 662 | 6467 | 6 462 | 6 201 | 6 259 | 6609 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 466 | 9 623 | 11 288 | 11 496 | 11 506 | 11 172 | 11 229 | 12,117 | 11 710 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11 011 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Miasto Apt ma powierzchnię 4457 ha i zamieszkuje 12 117 mieszkańców, co klasyfikuje je:
Ranga | Powierzchnia | Populacja | Gęstość |
---|---|---|---|
Francja | 850 tys | 1442 tys | 3165 tys |
Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | 67 tys | 185 tys | 139 tys |
Vaucluse | 10 th | 19 th | 20 th |
Dystrykt Apt | 3 rd | 8 th | 4 th |
Kanton Apt | 1 st | 1 st | 1 st |
Miasto znajduje się w akademii Aix-Marseille . Prowadzi cztery przedszkola : La Colline , Les Cordeliers , La Ruche i Les Romarins oraz pięć gminnych szkół podstawowych : Henri-Bosco , Jean-Giono i Antoine-de-Saint-Exupéry ( szkoła Jean-Moulin jest zamknięta). Następnie uczniowie kierowani są do kolegium i publicznego liceum Charles-de-Gaulle .
Miasto posiada również prywatną szkołę Najświętszego Serca i prywatną uczelnię Joan of Arc.
Centrum szpitalne Pays d'Apt ma całkowitą pojemność 196 łóżek i miejsc, które można podzielić w następujący sposób:
Dom spokojnej starości Les Lavandins na wysokości Apt ma 34 łóżka.
Nowy zastępca na piątą dzielnicę Vaucluse , Julien Aubert, prowadzi kampanię na rzecz stworzenia etykiety szpitala górskiego dla ośrodka szpitalnego Apt.
W 2010 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku wynosiła 21 796 € , umieszczając Apt do 28,234 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
W 2013 roku tylko 44,2% gospodarstw domowych w gminie podlega opodatkowaniu.
Gospodarka opiera się głównie na przemyśle (Deltaplus, Kerry, Blachère...), ale także na turystyce, która odgrywa kluczową rolę w zakresie popytu na politykę kulturalną i środowiskową.
Ludność w wieku od 15 do 64 lat liczyła w 2007 r. 6718 osób (6844 w 1999 r.), wśród których było 67,3% osób aktywnych zawodowo, z czego 54,9% było zatrudnionych, a 12,3% bezrobotnych (wobec 12,5% w 1999 r.). W 2007 roku 69,6% aktywnych zawodowo i zamieszkałych w gminie pracowało w Apt, 25,0% w innej gminie w wydziale Vaucluse , 4,4% w innym wydziale i 0,7% w innym regionie.
Podział według kategorii społeczno-zawodowych ludności pracującej w Apt pokazuje niedostateczną reprezentację „rolników” i „zawodów pośrednich” oraz nadreprezentację „robotników” i „pracowników” w porównaniu ze średnią we Francji kontynentalnej.
Podział ludności aktywnej zawodowo według kategorii społeczno-zawodowych (spis powszechny 2007)
Rolnicy |
Rzemieślnicy, handlowcy, liderzy biznesu |
Menedżerowie, zawody intelektualne |
Zawody średniozaawansowane |
Pracowników | Pracownicy | |
---|---|---|---|---|---|---|
Trafny | 1,0% | 10,4% | 12,0% | 20,1% | 30,9% | 25,7% |
Średnia krajowa | 2,1% | 5,9% | 15,8% | 24,8% | 28,5% | 22,9% |
Źródła danych: Insee |
W 2007 r. w gminie było 5824 miejsc pracy, wobec 5120 w 1999 r. Ponieważ liczba czynnych zawodowo pracowników w gminie wynosi 3723, wskaźnik koncentracji zatrudnienia wynosi 156,4% (wobec 142,5 % w 1999 r.), co oznacza, że gmina oferuje 50% więcej zatrudnienia niż aktywni Aptésiens.
Podział miejsc pracy w Pertuis według sektorów działalności pokazuje znaczenie sektorów handlu, transportu i usług. Zatrudnienie w sektorze usług stanowi jedynie 70% wszystkich miejsc pracy w Apt, w porównaniu do ponad 75% we Francji kontynentalnej.
Pomimo zamknięcia Air Base 200 Apt St Christol i odejściu Sił Powietrznych, miasto nadal korzysta spadła z nadejściem 1000 mężczyzn 2 e inżynieria Pułku obce z obcokrajowcem Legion , ich rodzin, a od 2003 roku instalacji stacji nasłuchowej DGSE.
Podział miejsc pracy według dziedziny działalności (spis ludności z 2007 r.)
Rolnictwo | Przemysł | Budowa |
Handel, transport, różne usługi |
Administracja publiczna, edukacja, zdrowie, akcje społeczne |
||
---|---|---|---|---|---|---|
Trafny | 1,8% | 18,4% | 8,1% | 38,8% | 32,9% | |
Średnia krajowa | 3,1% | 14,8% | 6,8% | 45,1% | 30,3% | |
Źródła danych: Insee |
Ustanowienie programu FISAC we współpracy z CCI de Vaucluse w 2010 roku.
RolnictwoW XVII th century , Joseph-François REMERVILLE w swojej historii miasta mieszkaniem połączeń terroir „fontanną wina i oleju” (Vini i Olei ubera).
Dziś miasto produkuje wina AOC Ventoux i Luberon . Wina, które nie są objęte kontrolowaną etykietą pochodzenia, po zatwierdzeniu mogą posiadać etykietę Vin de pays d'Aigues .
Oliwa z oliwek z Prowansji jest chroniona kontrolowaną nazwą pochodzenia ( AOC ) w wyniku dochodzenia przeprowadzonego przez INAO , którego wnioski zostały przedłożone Komisji w sprawie26 października 2006, spotkanie w Arles i podpisanie dekretu ukazało się w Dzienniku Urzędowym dnia14 marca 2007 r.
Aby móc ubiegać się o AOC, oliwa z Prowansji musi być produkowana z odmian aglandau, Bouteillan, cayon, salonenque oraz lokalnie nazywanych brown, cayet, petit ribier i belgentiéroise. Potrzebujesz co najmniej dwóch z tych głównych odmian obecnych w gaju oliwnym.
W mieście Apt kilka gajów oliwnych spełnia jego kryteria.
Młyn pszeniczny z AptFrezowanie Apt pszenicy jest odmianą pszenicy, nazywanego także białym touselle z Pertuis (od końca XVI p wieku lub początku XVII p wieku ), który został znaleziony, określonym w 1985 przez emerytowanego rolnika Buoux przez techników regionalny park przyrodniczy Luberon, który natychmiast go rozmnożył. Ta pszenica została rozpatrzona na początku XIX e wieku jako „gatunek” pierwszej wartości żywności dla wypieków, aw szczególności pompy olejem.
WiśnieW Apt uprawiane są wiśnie objęte Chronionym Oznaczeniem Geograficznym : wiśnie du Ventoux, to znaczy wiśnia ze zboczy Ventoux charakteryzuje się produkcją na obszarze zboczy Ventoux, zbiorem w optymalnej dojrzałości i przez jego średni rozmiar, minimalna gwarantowana 24 mm .
Owoce kandyzowaneKonserwacja przez confit pojawiła się w Prowansji w średniowieczu . W XIV -tego wieku , gdy Aptésiens zapewnić sądu papieskiego do Awinionu.
W XIX th century , że rzemieślnicy confisent wiśnie , morele , gruszki , figi , śliwki , Chińska, mandarynki , melony , anielskie, fioletowy , płatki z różowy , orzechy ...
Przez 1830 , sukces zachęca bardziej przedsiębiorczych, aby przejść do przemysłu : pierwsza fabryka parowa powstała w 1864 roku .
Dziś fabryki produkują rocznie 15 000 ton owoców kandyzowanych i tyle samo przetworów do świeżych produktów mlecznych ( jogurty owocowe itp.).
Stara kopalnia siarki w Les Tapets znajduje się w północnej części synkliny oligoceńskiej Apt. Dostarczała rodzimej siarki osadzonej w skałach ewaporacyjnych, głównie złożach gipsowych . W 1890 r. kopalnia wyprodukowała 6400 ton, w 1913 r. jej produkcja spadła do 530 tx, a w 1936 r . wzrosła do 823 tx .
Zamknięty, ponieważ stał się nierentowny, został ponownie tymczasowo otwarty podczas II wojny światowej, aby dostarczać siarczan miedzi do uprawy winorośli . Obecnie nie ma po nim widocznego śladu.
WapieńObecnie Société des Ocres de France jest ostatnią aktywną eksploatacją w Europie, ma miejsce wydobycia na wolnym powietrzu w Devens Longs de Gargas, a zakład przetwarzania Beaumes znajduje się w Apt.
Ochra jest czystym na bazie gliny ( kaolinit ), który zawiera oksywodorotlenku żelaza, które kolory, getytu . Jego eksploatacja w kraju Apt sięga starożytności . Trzy zagłębie wydobywcze sąsiadują ze sobą: Roussillon , Gargas i Apt.
Fajans z AptKraj Apt jest spadkobiercą długiej tradycji garncarskiej ze względu na jakość gliny i gleb w kolorze ochry. Pierwszy piec w naczyniach ceramicznych był oświetlony przez Cesar Mill w 1728 roku w Le Castellet , gdy Ludwik XIV poprosił swojego szlachetnego poświęcenia swego srebrny talerz do wsparcia jego wysiłek wojenny. Książę Brancas, pan tego miejsca, kazał ulepić swoje sztućce i zachęcał do ich reprodukcji w glinianych naczyniach.
Fabryka fajansu Castellet została następnie przeniesiona do Apt i dlatego jej oryginalne produkcje były znane i sprzedawane pod nazwą szlachetnej ceramiki z Apt. To było odróżnić od konkurencji przez „rozmazów mieszkaniem stylu” i była najwyższa w XVIII -tego wieku. Na początku XIX -go wieku trzynaście gliniany zatrudnionych prawie 200 rzemieślników i garncarzy wywożone w całej Europie.
Aptezjański przemysł fajansowy nabrał nowego wymiaru dzięki Léonowi Sagy , mistrzowi fajansu, który odkrył tajemnicę płonącej ziemi . W XXI -go wieku, rzemieślnicy nadal utrwalać tę działalność tradycyjną.
Firmy międzynarodoweSerce miasta jest stare z kilkoma malowniczymi uliczkami (jak rue des Marchands) i przejściami pod sklepieniami.
To jedyne pozostałości po dawnych fortyfikacjach miasta juliańskiego . Decyzją Rady Miejskiej z dn.13 kwietnia 1336, ruiny wczesnochrześcijańskiej katedry zostały rozebrane, aby „wykorzystać kamienie do budowy nowych wież” wzmacniających wały.
Apt było miastem zamkniętym, to znaczy ufortyfikowanym miastem za jego murami obronnymi, aby chronić się przed „ grabieżami, rabunkami, kradzieżami i innymi wojennymi zaklęciami ”. Miasto było chronione przez dwadzieścia siedem wież, z których każda mieściła kompanię ośmiu kuszników, w sumie dwustu szesnastu poborowych.
Miasto było chronione zarówno przez ogrodzenie, jak i przez dwa ramiona Calavon, które je otaczały.
Mury obronne z XIV -tego wieku, tylko przeżył okrągłą wieżę, zwaną „Tour szpitala.” Niewątpliwie uszkodzony, został ponownie wystawiony na licytację po cenie z dnia3 listopada 1376. Mury musiały mieć dwa metry dwadzieścia pięć grubości u fundamentów i dwa metry nad ziemią. Zwieńczona blankami, blankami i machikułami wieża chroniła wały o grubości dwóch metrów. Broniło jej trzech kuszników na parterze i pięciu na piętrze. To, co pozostało z murów obronnych Apt, zostało wpisane na listę zabytków od 1927 roku.
Porte de Saignon była jedną z sześciu bram Apt i dawała dostęp do wschodniej części miasta. Zbudowany w małym urządzeniu, w XIV -tego wieku, zastąpił wcześniejszą bramę XII th wieku. Otwierał się na obecną rue Saint-Pierre, nazwaną wówczas rue des Briard ( Carriera Biodorum ) od nazwiska rodziny z Gargas, która posiadała piec chlebowy wpisany do rejestru zabytków.
Portalet, kolejna brama miejska, otworzyła się przed kładką dla pieszych, która obecnie obejmuje Calavon.
LekcjaSłynne pole powstało w 1535 roku na miejscu łąk Clos przylegających do murów obronnych i Porte de Saignon. Przez długi czas ekskluzywny plac zabaw dla petanqueurs i wszystkich graczy w bule, obecnie przekształcany jest w parking w jego północnej części. Jej południową część zdobi monumentalna fontanna zwana Fontanną Słoni. To było w XIX th wieku zajęło nazwę podczas Lauze de Perret.
Ogród publicznyTworzone i urządzone na początku XIX -go wieku , ma rzadkie gatunki z Tourettes Castle Park obsadzone przez kolejności ostatniego i 75 th biskupa Apt Laurenta Eon de Cely ( 1778 - 1801 ).
Kaskada sygnalizacyjna (kaskady XX p wieku).
Dorzecze ogrodu publicznego.
Muzeum Historii i Archeologii Pays d'Apt .
Dom Regionalnego Parku Przyrody Luberon.
Te dwa muzea tworzą muzeum miejskie Apt , które jest nazywane „ muzeum Francji ”.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.