W górach Vaucluse pasmo górskie francuskie na Alpy z południa, w departamentach Vaucluse i Alpy Górnej Prowansji w Prowansji .
Zorientowany ze wschodu na zachód, masyw ten jest ograniczony na północy przez Toulourenc i Jabron , na południu przez dolinę Calavon i za Luberon , na zachodzie i północnym zachodzie przez równinę Comtat Venaissin i praktycznie rozciąga się na Trwałość .
Część północną tworzą pasma Ventoux - najwyższy punkt masywu o wysokości 1910 m npm - i Lure (1825 m ), oddzielone płaskowyżem d'Albion (1393 m ).
Część wschodnia to płaskowyż o średniej wysokości, oscylujący między 800 a 1000 metrów, którego kulminacją jest sygnał z Saint-Pierre na wysokości 1 256 metrów.
Część zachodnią tworzą połączenia, od regionu Sault do równiny. Wysokość waha się od 300 do 1000 m . Dentelles de Montmirail (722 m ), na zachód od Mont Ventoux, wziąć swoją nazwę od kształtu uzyskanego przez erozję skały.
Luberon Regionalnego Parku rozciąga się w południowej części masywu.
Główne szczytyMasyw jest wykonana z kamienia wapiennego z Drugorzędowy często przepuszczalne. Woda tonie w skale, tworząc podziemne sieci (system krasowy ), wyłaniające się w niskich punktach, takich jak Fontaine de Vaucluse .
Istnieje wiele sinkholes : że Souffleur w Saint-Christol (921 metry), że od Caladaïre , niedaleko Montsalier (667 metrów), aven Autran (647 metrów) w Saint-Christol, a także Aven Jean Nowe są jednymi z najbardziej głęboka ; Jest też aven du Calavon , źródło Brieux i aven des Mûres .
W górach Vaucluse jest wiele miast.
W Vaucluse podaje się liczbę 72 660 ha przy wskaźniku zalesiania 40%, jeśli weźmiemy pod uwagę, że masyw dotyczy tylko następujących gmin: Apt , Beaumettes , Cabrières-d'Avignon , Caseneuve , Fontaine-de-Vaucluse , Gargas , Gignac , Gordes , Goult , Joucas , La Roque-sur-Pernes , Lagnes , Le Beaucet , Lioux , L'Isle-sur-la-Sorgue , Méthamis , Murs , Oppedette , Pernes-les-Fontaines , Roussillon , Rustrel , Saint - Didier , Sainte-Croix-à-Lauze , Saint-Pantaléon , Saint-Saturnin-lès-Apt , Saumane-de-Vaucluse , Velleron , Venasque , Viens i Villars ... ale musimy również dodać różne gminy lub części gmin, takie jak Aurel , Le Beaucet , Monieux , Saint-Christol , Sault itp.
Monts de Vaucluse to płaskowyż o niewielkim zagęszczeniu poza wioskami i osadami. Na południowych stokach znajduje się kilka wiosek położonych na wzgórzach.
Pierwszy ślad okupacji z epoki neolitu .
Terytorium jest okupowane przez kilka plemion celto-liguryjskich. Wiele oppidum u podnóża masywu.
Korzystanie z Fontaine de Vaucluse przez Rzymian.
Do połowy III th wieku, wielki przemysł regionalny jest z żeliwa z bogatej glebie Roussillon , Gargas , Rustrel , etc. Istnieją piece rzemieślnicze od Fontaine-de-Vaucluse do Simiane-la-Rotonde .
XI p wieku, tworzenie „ castrum ” (umocnienia położone wokół których rozwinęły wiejskich)
Przybycie papieży do Awinionu wprowadziło w regionie kulturę jedwabiu . Stopniowo rozwinie się kultura morwy, której liście są wykorzystywane jako pokarm dla robaków.
Wojny religijne dotykają niektóre wioski na południowym pogórzu masywu. Cabrières-d'Avignon zostanie w ten sposób zrównana z ziemią podczas masakry Vaudois w Luberon .
W latach 1720 i 1722 wojska papieskie próbował zapobiec dżumę z Marsylii z inwazji stany papieża budując zarazy ściany południowej części gór Vaucluse: Lagnes , Cabrieres-d'Avignon , Murs .
Plik 12 sierpnia 1793utworzono departament Vaucluse , składający się z okręgów Avignon i Carpentras, ale także Orange i Apt, które należały do Bouches-du-Rhône, a także kantonu Sault, który należał do Alp-Basów .
Wczesny opór pomógł dzięki pomocy w czasie okupacji niemieckiej. Wiele domów. Plik11 listopada 1948Croix de Guerre otrzymuje kilka miast w górach Vaucluse, takich jak Gordes ( odniesienie do rozkazu dywizji - srebrna gwiazda ) lub Sault ( odniesienie do rozkazu korpusu wojskowego - gwiazda vermeil ) .
W kwietniu 1965 r. , Ze względu na małą gęstość zaludnienia i glebę, wybrano płaskowyż Albion do zainstalowania silosów jądrowych. Z 27 silosów i 3 stanowisk kierowania ogniem planowanych pierwotnie (początek 1966 r.) Powstanie jedynie 18 silosów i 2 stanowiska kierowania ogniem (PCT) (ograniczenie budżetowe). baza lotnicza (BA200) . Koniec pracy w 1971 roku .
We wrześniu 1996 roku Prezydent Jacques Chirac ogłasza zamknięcie i demontaż obiektów Albionu ze względu na ewolucję europejskiej geostrategii (upadek bloku wschodniego) i starzenie się pocisków, których utrzymanie jest zbyt kosztowne i nie warto ich modernizować.
Dobrze znana z uprawy lawendy gospodarka płaskowyżu jest zasadniczo ukierunkowana na rolnictwo (lawenda, orkisz i inne zboża, hodowla kóz itp.) Oraz turystykę (zielony kemping, turystyka piesza, kolarstwo górskie, speleologia, szlaki górskie. Lawenda .. .).
Wysokość nad poziomem morza i brak wody sprawiają, że jest to obszar niekorzystny dla wielu upraw. Wskaźnik zalesień wynosi 67%, duże torfowiska i formacje pasterskie zajmują 13% powierzchni. Na terenach uprawnych znajdziemy lawendę , orkisz, pszenicę, wiśnie.
Jest to region hodowli owiec, kóz i trzody chlewnej. Ventoux świnia to znak jakości, stworzony w 1998 roku , przynosząc ze sobą odkryte hodowców świń wokół Mont Ventoux . Trzoda chlewna w tym sektorze jest hodowana na wolnym powietrzu, na wysokości od 800 do 1000 m . Obszar produkcji znajduje się na wschód od Sault (strefa 50 km ), w górach Vaucluse, na południe od Mont Ventoux. Zwierzęta mają pełne pole powierzchni około 100 do 110 m 2 na osobnika. Są karmione zróżnicowaną dietą, w ponad 70% złożoną ze zbóż , uzupełnioną roślinami strączkowymi . Stosowanie produktów stymulujących wzrost lub produktów pochodzenia zwierzęcego jest zabronione na mocy karty produkcyjnej sektora.
Dwa obszary są klasyfikowane lub są w trakcie klasyfikacji:
Skały i doliny w górach VaucluseTo pierwsze miejsce dotyka północno-zachodniej części gminy Gordes w pierwszej strefie, jej północno-wschodniej i południowej części Murs w drugiej, następnie na wschód od Lioux i na zachód od Saint-Saturnin-les-Apt, w drugiej strefie . trzecia strefa.
Zajmuje łączną powierzchnię 1738 ha i znajduje się na wysokości od 276 do 874 metrów nad poziomem morza. Powierzchnia tego miejsca przecina się ze specjalną strefą ochronną Massif du Petit Luberon .
Teren składa się z wrzosowisk, zarośli, rekrutów, zarośli i zarośli, Frygana w 30%, wiecznie zielone lasy nieożywione w 30%, suche trawniki i stepy w 20% oraz skały wewnętrzne, skaliste piargi, wewnętrzne wydmy, śnieg lub stały lód za 20% również.
Skład jego naturalnego siedliska jest rozmieszczony głównie między lasami Quercus ilex i Quercus rotundifolia (dla 30%), śródziemnomorskimi lasami sosnowymi endemicznych sosen mezogejskich (15%) oraz podgrupami traw i jednorocznych Thero-Brachypodietea (8%), pozostała kwota systematycznie poniżej 3%.
Spośród wielu gatunków zwierząt występujących w tym rejonie jako bezkręgowce możemy wymienić: szachownicę sukcyzy ( Euphydryas aurinia ), łuskę plamistą ( Callimorpha quadripunctaria ), koziorożca wielkiego ( Cerambyx cerdo ) czy jelonka rogacza ( Lucanus cervus ); oraz jako ssaki: vespertilion uszaty ( Myotis emarginatus ), podkowiec większy ( Rhinolophus ferrumequinum ) i podkowiec mały ( Rhinolophus hipposideros ).
Wąwozy NeskiPołożone w gminach Méthamis , Blauvac i Monieux , zajmuje łączną powierzchnię 1233 ha i znajduje się na wysokości od 281 do 859 metrów nad poziomem morza.
Obszar składa się głównie z: 50% lasów liściastych , wrzosowisk, zarośli, rekrutów, zarośli i zarośli, 20% frygany i skał wewnętrznych, piargi, wydm wewnętrznych, śniegu lub stałego lodu w 20%.
W składzie jego naturalnego siedliska możemy zauważyć: „ lasy z Quercus ilex i Quercus rotundifolia ” (dla 37%), „ zachodnio-śródziemnomorskie i ciepłolubne piargi ” (8%) oraz „ lasy zboczy, piargów lub wąwozów Tilio- Acerion ”(5%), przy czym reszta systematycznie poniżej 5%.
Wśród wielu gatunków zwierząt występujących na tym obszarze można wyróżnić następujące bezkręgowce: agrion rtęci ( Coenagrion mercuriale ), szachownica sukcyzy ( Euphydryas aurinia ), żółw cętkowany ( Callimorpha quadripunctaria ), koziorożec wielki ( Cerambyx cerdo ), Eriogaster catax ), jelonek rogacz ( Lucanus cervus ) i różyczka alpejska ( Rosalia alpina ), a jako ssak podkowiec mały ( Rhinolophus hipposideros ).
Terytorium jest bogate w konstrukcje, których głównym materiałem jest kamień: bory , rury wodociągowe , ściany itp.
Na północny wschód od Saint-Saturnin-lès-Apt znajduje się „kraina aiguiers”, ochrzczona w ten sposób, ponieważ wiele gospodarstw poprzednio posiadało jako jedyny punkt wody cysternę wykopaną w wapiennej skale i zaopatrywaną w wodę deszczową. system odzyskiwania wody spływającej (w języku technicznym impluvium ). Ale obszar rozszerzenia aiguiers nie ogranicza się do tej gminy w górach Vaucluse.
Jest też wiele zamków, czasem nawet kilka w tym samym mieście, a także różne budynki sakralne, w tym opactwa, kościoły ...
Pomiędzy gminami Gordes i Joucas zgrupowane są schroniska Baume Brune , zespół 43 prehistorycznych schronów.
Ściana plaga przecina masyw.
Nawet jeśli wierzchowce Vaucluse w mniejszym stopniu zainspirowały reżyserów, kilka gmin zamieszkujących Vaucluse posłużyło za tło dla filmów. Możemy zauważyć między innymi:
: źródło użyte do napisania tego artykułu