Charles Rostaing
Charles Rostaing|
Dyrektor ośrodka naukowo-dydaktycznego Oc | |
|---|---|
| 1967-1974 | |
| Jean Boutière ( we ) | |
| Capoulié z Félibrige | |
| 1956-1962 | |
| Frédéric Mistral ( we ) Élie Bachas ( d ) | |
| Major Félibrige | |
| 1952-1999 | |
| Mireille Durand ( d ) |
| Narodziny |
9 października 1904 Istres |
|---|---|
| Śmierć |
24 kwietnia 1999(w wieku 94 lat) Saint-Mitre-les-Remparts |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Językoznawca , romanista |
| Członkiem | Félibrige |
|---|
podpis
Charles Rostaing , urodzony dnia9 października 1904w Istres ( Bouches-du-Rhône ) i zmarł dnia24 kwietnia 1999w Saint-Mitre-les-Remparts (Bouches-du-Rhône) jest francuskim lingwistą , specjalistą w dziedzinie toponimii .
Biografia
Charles Rostaing jest najlepiej znany specjalistów francuskich nazw miejscowości w ogóle, a Provence szczególnie -XX th century . Jest także dziadkiem biografa Alaina Wodrasckiej .
Od 1923 do 1926 roku był studentem Uniwersytetu w Aix-en-Provence , gdzie jego profesorami byli Georges Lote i Émile Ripert ; w 1928 roku został przyjęty do agregacji gramatycznej.
Od 1934 do 1946 był nauczycielem w liceum w Alès, Tulonie i Nicei, a następnie w Paryżu. WPaździernik 1946, został mianowany nauczycielem języka i literatury prowansalskiej na Wydziale Literatury w Aix-en-Provence; w 1947 roku obronił pracę dyplomową Esej o toponimii Prowansji: od początków do najazdów barbarzyńców .
Następnie został mianowany wykładowcą , a następnie w 1948 r. Profesorem klasycznego języka i literatury francuskiej, a następnie w 1952 r. Zastąpił Auguste Bruna (de) na katedrze języków romańskich, którą pełnił do wyjazdu na Sorbonę w 1967 r. Tam był dyrektorem centrum dydaktyczno-badawczego Oc od 1967 do 1974 roku.
Major Félibrige w 1952 roku, był jego dziewiątym capoulié (prezydentem) od 1956 do 1962 roku.
Należał do komitetu patronackiego Nouvelle École .
Grafika
Sam Charles Rostaing
- Nazwy miejsc , Presses Universitaires de France , wyd. Co ja wiem? , 1 st wydanie 1945; 7 th edition 1969; wznowiony w 1992 roku
- Esej o toponimii Prowansji , wyd. d'Artrey, Paryż, 1950
- Esej na temat nazw geograficznych Prowansji (od początków do barbarzyńskich najazdów) , Laffite Przedruki, Marsylia, 1973 ( 1 st wydanie 1950)
- Esej o toponimii Prowansji , wyd. Jeanne Laffite, Marsylia, 1994
We współpracy
- Albert Dauzat i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , wyd. Larousse, 1968
- Charles Rostaing i René Jouveau, Precis literatury prowansalskiej , Saint-Rémy-de-Provence, 1972
- Albert Dauzat i Charles Rostaing, etymologiczny słownik nazw miejscowości we Francji , 2 nd edition Librairie Guénégaud, Paryż 1978
- Albert Dauzat, Gaston Deslandes i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw rzek i gór we Francji , Klincksieck, 1978
Uwagi i odniesienia
- Zapis autorytetu osoby na stronie internetowej katalogu ogólnego BnF
- Nekrologi przez Jean-Claude Bouvier
- „ Prawo do odpowiedzi od pana Alaina de Benoist, dotyczące Nouvelle École ”, Courrier semaine du CRISP , t. 9 N O 7151976, s. 1-44 ( DOI 10.3917 / ostre 715.0001 ).