Bazylika Santa Susanna alle Terme di Diocleziano | |||
| |||
Prezentacja | |||
---|---|---|---|
Nazwa lokalna | Chiesa di Santa Susanna alle Terme di Diocleziano | ||
Kult | rzymskokatolicki | ||
Rodzaj | Bazylika | ||
przywiązanie | Diecezja rzymska | ||
Rozpoczęcie budowy | 330 | ||
Koniec prac | 1603 | ||
Architekt | Carlo Maderno | ||
Dominujący styl |
Renesansowy barok |
||
Geografia | |||
Kraj | Włochy | ||
Region | Lazio | ||
Miasto | Rzym | ||
Informacje kontaktowe | 41 ° 54 ′ 15 ″ na północ, 12 ° 29 ′ 37 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Włochy
| |||
Kościół Santa Susanna alle Terme di Diocleziano (francuski: Kościół Sainte-Suzanne-aux-Thermes-de-Dioklecjana) jest katolicki kościół parafialny położony na Kwirynale Hill w Rzymie , z titulus związanego z jego strony, która sięga około roku 280 . Nowoczesny kościół pod wezwaniem św Suzanne został odbudowany w latach 1585 i 1603 .
W 1921 r. Papież Benedykt XV upoważnił amerykańskich ojców paulistów św. Suzanne do korzystania z tego miejsca w celu ustanowienia Narodowego Kościoła Stanów Zjednoczonych Ameryki w Rzymie . Pierwszą publiczną mszę dla społeczności amerykańskiej odprawił kard. O'Connell dnia26 lutego 1922 i do dziś jest dedykowany anglojęzycznym członkom diecezji rzymskiej oraz amerykańskim katolikom przebywającym lub odwiedzającym Rzym.
W konstrukcji kościoła znaleziono pozostałości rzymskiej budowli z okresu cesarstwa.
Została podniesiona do tytułu kardynała w miejscu domów Gabiniusza i Kajusza i poświęcona św. Suzanne. Wykopy na XIX XX wieku ujawnionym w confessional pozostałości rzymskiego domu III p wieku obecnie widoczne wygenerowana przez chodnik szkła zakrystii. Inne wykopaliska z 1990 roku umożliwiły odzyskanie rzymskiego sarkofagu z kawałkami tynku w środku.
Kościół pierwotnie znany jako ad duas domos („w pobliżu domów Gabiniusza i Kajusza”) ma kształt bazyliki i został najpierw odbudowany przez papieża Leona III w 800 rne, a następnie całkowicie przebudowany przez Sykstusa IV w 1475 r . Obecna fasada jest dziełem Carlo Maderno z 1603 roku .
Plik 7 października 1587Papież Sykstus V stało się siedzibą żeńskiej wspólnoty cystersów z Saint Bernard . Całość została wywłaszczona przez państwo po 1870 r. I stopniowo wróciła w posiadanie tytułu kardynalnego .
Papież Sergiusz I pierwszy zrobił przywrócić kościół w końcu VII XX wieku , ale Papież Leon III , czwarty papież, który był proboszczem tego kościoła został całkowicie przebudowany od podstaw w 796 , w nim dodanie dużej apsydy utrzymaniem relikwie święci w krypcie.
Duża mozaika Chrystusa otoczona Lwa Karola i Świętego Suzanne i Bliss został poważnie uszkodzony w XII -go wieku przez trzęsienie ziemi, a wnętrze było całkowicie odnowiony. Prace te były wykonywane od 1585 do 1602 roku, a dekoracja fresku wykonał Cesare Nebbia (1536-1614).
Do wykonania pozostała fasada z trawertynu . Obecny kształt kościoła Sainte-Suzanne jest dziełem Carlo Maderno, który kształci się jako asystent swojego wuja Domenico Fontana , główny architekt papieża Sykstusa V .
W 1603 roku Maderno zakończył elewację w stylu wczesnego baroku. Dynamiczne rozmieszczenie kolumn i pilastrów, scentralizowane przeludnienie, ryzalit i bardzo umeblowana centralna dekoracja sprawiają, że konstrukcja jest jeszcze bardziej złożona. Wejście i dach otoczone są trójkątnymi naczółkami. Okna zastąpione niszami. Żartobliwy już teraz zapowiada zasady klasycznego designu, zachowując przy tym rygor.
Posągi wyższego poziomu (papież św. Kajusz i św. Genès z Rzymu) wykonał Giovanni Antonio Paracca , posągi na niższym poziomie (św. Suzanne i św. Felicity z Rzymu) - Stefano Maderno.
Kościół Sainte-Suzanne odniósł taki sukces w 1605 r., Że papież Paweł V mianował Maderno architektem Bazyliki Świętego Piotra, której dokończył nawę główną i zbudował dużą fasadę.
Kościół składa się z jednej nawy , z okrągłą absydą tworzącą dwie boczne kaplice.
Freski w nawie głównej są autorstwa Baldassare Croce . Przedstawiają sześć scen z życia Suzanne zaczerpniętych z Księgi Daniela . Freski na zaokrąglonej stronie apsydy przedstawiają św. Suzannę zagrożoną przez Maksymiana, ale bronioną przez anioła Bożego, a po prawej stronie Suzanne odmawia oddania czci bożkowi Jowiszowi. Freski w kopule apsydy wykonał Cesare Nebbia i przedstawiają św. Suzanne, po obu stronach anioły z instrumentami muzycznymi. Za ołtarzem głównym obraz przedstawiający ścięcie św. Suzanne autorstwa Tommaso Laureti .
Kaplica Notre-Dame-des-Grâces (stary obraz na ołtarzu) ma dwa ostatnie freski św. Benedykta i św. Bernarda.
Domenico Fontana zbudował drugi lewy kaplicę poświęconą św Lawrence, zlecone przez Camilla Peretti, siostra papieża Sykstusa V . Obrazy wykonał mediolański artysta Giovanni Battista Pozzi (1563-1591).
Obraz ołtarzowy, dzieło Cesare Nebbia, przedstawia Męczeństwo św . Wawrzyńca . W tej kaplicy czczeni są św. Genès z Rzymu, patronki aktorów, przyjmujący chrzest i papież św. Eleuthera.
Prezbiterium zdobią dwa freski. Po lewej stronie Baldassare Croce przedstawia Męczeństwo św. Gabiniusza , a po prawej Paris Nogari namalował Męczeństwo świętej Felicity z Rzymu i jej siedmiu synów .
Strop nawy i prezbiterium wykonano z polichromowanego złoconego drewna, rzeźbionego według projektu Carlo Maderno .
W XVII -tego wieku repliką kościoła Sainte-Suzanne przeprowadzono w Lwowie na Ukrainie .