Baal lub Ba'al ( hebrajski : B , Báʿal , co oznacza najwyższy, najwyższy , arabski : بعل, Ba'al ) , akadyjski : Bēl , fenicki : בעלת Baʿalat , בַּעֲלָה ( po hebrajsku Baʿ a lāh ) w żeńskim jest bóg semicki , kananejski, a potem fenicki . Za czasów dynastii Ramzesów w mitologii egipskiej upodobnił się do Seta i Montu .
Termin Baal nie jest pierwotnie religijny: to określenie, rozpowszechnione w wielu językach semickich, oznacza istotę wyższą od innych, szanowaną, „pana”, „pana”, „właściciela”, a także męża. Tytuł ten odnosi się szczególnie do bóstwa burzy i bliskowschodniej płodności, zwanej Melqart w Fenicji lub Hadad w Syrii .
Wiele imion królów jest również poprzedzonych tą cząstką . Słowo nie było używane tylko w celach honorowych; przykład ba'lāh hāri ' šôn (były mąż, wdowiec) ukazuje bardzo szeroki zakres tego słowa. Szczególnie znanym rabinem był Baal Szem Tow .
Baal to ogólna nazwa boga, której towarzyszy określenie określające, który aspekt jest czczony: Baal Marcodes, bóg świętych tańców; Baal Shamen , bóg nieba; Baal Bek, słoneczny Baal; semicki bóg Belzebub ; a przede wszystkim Baal Hammon , straszny bóg Kartagińczyków. W ten sposób każdy region miał swojego boga, lokalnego Baala. W kananejskim panteonie Baal jest synem króla bogów El i bogini morza Achary . Był on dla Kananejczyków bogiem słońca i burzy, a także płodności (w połączeniu z burzowym deszczem i słońcem, niezbędnymi do wzrostu roślin).
Baal stał nazwa punicki wielu semickich bogów pochodzenia, których kult został obchodzone od III th tysiąclecia przed naszą erą. AD do czasów rzymskich. Bealiah (dokładniej b ə '' alyâ ) to Baal. Z punktu widzenia religii hebrajskiej jest to bluźnierstwo, ponieważ kwestionuje wyjątkowość Boga, ponieważ Biblia uważa obcego „Baala” za fałszywych bogów.
Jego imię — pan lub mąż — można znaleźć na całym Bliskim Wschodzie, od obszarów zamieszkałych przez Semitów po kolonie fenickie, w tym Kartaginę . Towarzyszy mu niezmiennie bóstwo żeńskie ( Astarte , Isztar , Tanit ), nawet jeśli jest hermafrodytą.
Teksty biblijne pokazują „przeciąganie liny” odbywają się od IX th century przeciwko kultowi bogów Baala wcielony konkurencyjnych YHWH drogę w Izraelu boskość „monothéisation”. Jest to najczęściej wymieniane bóstwo Starego Testamentu po JHWH (Jah, Pan) lub Elohim , z prawie 90 wystąpieniami. Koran wspomina o tym w surze 37. Konieczne jest również przybliżenie Baala do Houbala , bożka z półszlachetnych kamieni, który siedział na dachu Kaaby do czasu ustanowienia islamu i który miał reprezentować jednego z najwyższe bóstwa przed-islamskiego politeizmu arabskiego.
Jest opisany jako kult złotego cielca w Księdze Ozeasza . W Biblii nie ma dokładnej tożsamości, ale skupia wszystkich bogów, którzy mogliby sprowadzić lud Boży z właściwej drogi. Dlatego w Księdze Sędziów każda historia zaczyna się od: „Lud Boży odwrócił się od Pana i oddał pokłon Baalom i Astarte. W ten sam sposób „Astarte” gromadzi bóstwa nawiązujące do Isztar , bogini Babilonu . Paradoksalnie, niektóre fragmenty biblijne przypisują Bogu „baalskie” cechy: podobnie jak Baal, Bóg żyje na górze, przynosi deszcz, płodność i żniwa lub jest kwalifikowany jako „jeźdźca obłoków”.
Z tym kultem związane jest kapłaństwo i kapliczki na każdym wzgórzu, zwane wyżynami. Wewnątrz znajdowały się ikony i posągi Baala, a na zewnątrz kamienne kolumny (prawdopodobnie falliczne symbole Baala), święte słupy reprezentujące Isztar i ołtarze kadzideł. Kult ten był również związany w duchu z pewnymi ciałami niebieskimi (słońce, gwiazdy).
Według Biblii prostytutki płci męskiej i żeńskiej, służące seksualnie na wyżynach, a niektóre fragmenty biblijne opisują wśród chaldejskich rytuałów ofiary z dzieci dla uzyskania łask boskości, w Księdze Jeremiasza (19:5): „Oni zbudowali wyżyny u Baala, aby palić swoje dzieci ogniem w całopaleniach dla Baala, czego ani nakazałem, ani nie przepisałem, co mi się nie przyszło . Niemniej jednak powiązania między takimi ofiarami a kultem Baala nie są liczne w tekstach biblijnych, a źródła pozabiblijne nie są rozstrzygające na temat takich powiązań.
W języku fenickim Hanni- baal to teoforyczne imię oznaczające „który ma łaskę Baala”, które nosił Hannibal , słynny kartagiński generał, który zaatakował Rzym.
Kult Baala był również obchodzony w kwitnącym fenickiego miasta Baalbek prawdopodobnie od jego powstania w III -go tysiąclecia pne. AD, zanim stanie się Heliopolis, kiedy fenickie bóstwa zostały przywrócone do kultu słońca.
Starożytne i biblijne relacje i wyobrażenia przeciwko Baalowi zostały podchwycone przez kilka mediów, w szczególności przez powiązanie go z Molochem , jak robią to niektóre komentarze do hebrajskiego tekstu Tanach .
Film Cabiria , pierwszy wielki peplum ( 1914 ) Giovanniego Pastrone , przedstawia Kartagińczyków w ofierze dzieci wrzuconych do tułowia-kociołka posągu boga Molocha.
Seria komiksów Alix , autorstwa Jacquesa Martina , przedstawia w szczególności ofiary dzieci rzucane w usta bożków reprezentujących Molocha-Baala lub Baal-Amona ( L'Île maudite , Le Tombeau Etrusque , Le Specter de Carthage , La Conjuration of Baal ). Oprócz rachunków biblijnych, Martin czerpie wiele inspiracji z historii Salammbô , przez Gustave Flaubert , i sprawia, że związek pomiędzy Lota córek i kultem ognia, stając się kult Amona-Molocha i dokonywania plamę ropy w krajach Bliskiego Wschodu.
Słynny serial telewizyjny Stargate-SG1 przedstawia Ba'ala jako antagonistę: Goa'ulda , który jest również jednym z jego wysokich przedstawicieli. Jego pierwszy występ ma miejsce w 15 odcinku sezonu 5 , gdzie uczestniczył w spotkaniu Rady Wielkich Mistrzów . Jest również uważany za najbardziej przebiegłego i najpotężniejszego z Goa'uldów.