Zoisite
Zoisite kategoria IX : krzemiany
|
Zoisite (chromiferous) w anyolicie - Tanzania
|
Generał |
---|
Klasa Strunz
|
9.BG.10
9 Niesklasyfikowane KRZEMIANY Strunza ( germaniany )
9.B Sorokrzemiany
9.BG Sorokrzemiany z mieszanymi grupami SiO4 i Si2O7;
9.BG.10 Zoisite Ca2Al3 (SiO4) 3 (OH) = Ca2AlAl2 (SiO4) (Si2O7) O (OH) Space Group Pnmc Point Group 2 / m 2 / m 2 / m
|
---|
Klasa Dany
|
58.02.01b.01
Sorosilicates
58. Grupy wysp, mieszane, proste i duże kwadratowe
|
---|
|
Wzór chemiczny |
Ca 2 (Al.OH) Al 2 (SiO 4 ) 3 |
---|
Identyfikacja |
---|
Forma masy
|
454,36 amu
|
---|
Kolor
|
Bezbarwny, szary, biały, zielonkawo-szary, zielonkawo-brązowy, zielony, szaro-biały, żółtawo-brązowy, różowy, niebieski.
|
---|
Klasa kryształu i grupa przestrzenna
|
Dipiramidal; Pnmc
|
---|
System kryształów
|
rombowy
|
---|
Sieć Bravais
|
Prymitywny P.
|
---|
Łupliwość
|
{ 010 } doskonały, { 100 } niedoskonały.
|
---|
Złamać
|
Nieregularne, konchoidalne
|
---|
Habitus
|
Masywne, włókniste, rzadziej promieniujące w postaci pryzmatycznych kryształów lub spłaszczonych blaszek
|
---|
Skala Mohsa
|
6 - 6,5
|
---|
Linia
|
biały lub bezbarwny
|
---|
Blask
|
perłowy, szklisty
|
---|
Właściwości optyczne |
---|
Współczynnik załamania światła
|
a = 1,696-1,7, b = 1,696-1,702, g = 1,702-1,718
|
---|
Pleochroizm
|
X = blady róż do czerwono-fioletowego; Y = prawie bezbarwny do jasnoróżowego lub ciemnoniebieskiego; Z = bladoniebieski do żółto-zielonego
|
---|
Dwójłomność
|
0,004 - 0,008; pozytywny dwuosiowy
|
---|
Dyspersja
|
2 v z ~ 0 ° do 69 °
|
---|
Fluorescencja ultrafioletowa
|
tak i luminescencja
|
---|
Przezroczystość
|
Nieprzezroczysty do przezroczystego
|
---|
Właściwości chemiczne |
---|
Gęstość
|
3,15 - 3,37
|
---|
Topliwość
|
Tło dające półprzezroczyste szarawe szkło
|
---|
Rozpuszczalność
|
zaatakowany kwasem solnym z utworzeniem żelu krzemionkowego po kalcynacji
|
---|
Właściwości fizyczne |
---|
Magnetyzm
|
Nie
|
---|
Radioaktywność
|
każdy
|
---|
|
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. |
Zoisite gatunek mineralne z grupy krzemianów PODGRUPA wyspowe wzoru Ca 2 (Al.OH) Al 2 (SiO 4 ) 3 z ślady Fe, Mn, Mg, Cr, Ti, Na, Ca, V, S. H 2 O. Może dać prążkowane kryształy do 10 cm . Dimorph z klinozoisyt , jest częścią grupy epidotu .
Wynalazca i etymologia
Opisany przez Abrahama Gottloba Wernera w 1805 roku . Nazwany na cześć austriackiego przyrodnika i mineraloga Zygmunta Zoisa, barona von Edelsteina (1747–1819) z Lublany , Carnioli , który jest odkrywcą.
Krystalografia
- Parametry tradycyjnej siatki : a = 16,24 A , b = 5,58 A , c = 10,1 A , Z = 4; V = 915,25 A 3
- Obliczona gęstość = 3,30
Topotyp
Prickler Halt, Mts Saualpe, Karyntia , Austria.
Synonimia
- iluzoryczność
- ortozozyt
- unionite (B. Silliman Junior) Słowo pochodzi z Unionville w Pensylwanii, gdzie znaleziono pierwsze próbki.
- saoualpite: słowo zainspirowane topotypową witryną.
- termin zoisite wybrany przez IMA .
- zoisite
Odmiany
- chromiferous zoisite (angielski chrome zoisite ): odmiana bogata w chrom .
- pseudozoisite (Walter Ehrenreich Tröger 1959): (francuska odmiana pisowni początkowego terminu: pseudozoisite) odmiana różniąca się od gatunku właściwościami optycznymi.
- tanzanit
- thulite (Heuland 1820): odmiana różowa zawierająca mangan . Odkryty w Sauland, Telemark , Norwegia w 1820 roku przez Ekeberga i opisany przez Heulanda najpierw pod nazwą strömite, a następnie pod nazwą pierwotnie wybraną przez Ekeberga. Jego nazwa pochodzi od mitycznej wyspy Thule.
- anyolit: (od terminu Masajowie, który oznacza zielony) często podawany jako odmiana zoisytu odnosi się do skały utworzonej z zoisytu chromonośnego , tschermakite (en) i rubinów znalezionych w Mundarara Mine, Longido, Mt Kilimandżaro w Tanzanii.
Galeria
Gitology
Zoisite to gatunek mineralny o średnim stopniu metamorfizmu regionalnego, a czasem metamorfizmu kontaktowego.
Minerał ten pochodzi z hydrotermalnej przemiany plagioklaz wapnia i występuje w mieszaninie z albitem , serycytem , kalcytem .
Niezwykłe złoża
Prickler Halt, Speikkogel, Mts Saualpe,
Karyntia . Topotyp.
La Wiltz brook, Mardasson,
Bastogne ,
Prowincja Luksemburg .
Występowanie Rémigny armenite, Rémigny, Témiscamingue RCM,
Abitibi-Témiscamingue , Quebec (Variety thulite)
Petches, Ax-les-Thermes, Ariège, Midi-Pyrénées
Øvstebø, Kleppan, Sauland, Hjartdal,
Telemark (odmiana Thulite)
Shigar, Dystrykt Skardu, Baltistan Uważa się, że to zdarzenie dało najlepsze okazy tego gatunku.
Kopalnia C-Block, Merelani Hills (Mererani), Lelatema Mts,
Arusha Ta kopalnia podobno wyprodukowała najlepsze kryształy odmiany tanzanite; produkuje ponad milion karatów rocznie
Kopalnia Mundarara, Longido, Kilimandżaro, Region Kilimandżaro (dla anyolitu)
- Kenia, niedaleko Longido (Mundarara, Matabutu Hills ...)
- Grenlandia
- Namibia
Uwagi i odniesienia
-
Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
-
The Handbook of Mineralogy Volume II, 1995 Mineralogical Society of America autorstwa Kennetha W. Bladha, Richarda A. Bideaux, Elizabeth Anthony-Morton i Barbary G. Nichols
-
Biuletyn Towarzystwa Nauk Przyrodniczych Zachodniej Francji, tom 8, autorstwa Towarzystwa Nauk Przyrodniczych Zachodniej Francji s. 104 1898
-
Traktat o mineralogii Charles Upham Shepard s. 182 1852
-
Félix Édouard Guérin-Méneville , Picturesque Dictionary of Natural History and Natural Phenomena , vol. 3, s. 77 , 1835
-
Traktat o mineralogii Charles Upham Shepard s. 183 1857
-
Walter Ehrenreich Tröger, Hans Ulrich Bambauer - 1979 - Optyczne oznaczanie minerałów tworzących skały: tabele determinujące
-
Londyński i Edynburski magazyn filozoficzny i czasopismo naukowe 1836; p. 169
-
Gemstones of the World: nowo poprawione i rozszerzone czwarte wydanie - strona 176
-
Niedermayr, G., Praetzel, I. (1995): Mineralien Kärntens, 1995
-
A. Darimont i in., Bull. Minerał. 1988, 111, str. 321-330 .
-
Sabina, AP (2000) Skały i minerały dla kolekcjonera; Cobalt - Belleterre - Timmins, Ontario i Quebec. GSC Misc. Raport 57, 96 s.
-
Claude Laforêt , Pierre Monchoux , Élisabeth Oudin , Francis Tollon , Mineralogiczny spis Francji nr 12 - Ariège , tom 2: waterhed of Ariège , Éditions du BRGM , 1985, s. 31-33
-
Neumann, H. & Svinndal, S. (1955): Złoże Cyprin-Thulite w Øvstebø, niedaleko Kleppan w Sauland, Telemark, Norwegia. Norsk Geologisk Tidsskrift 34,139-156
-
Blauwet, D., Smith, B., and Smith, C. (1997): A Guide to the Mineral Localities of the Northern Areas, Pakistan. Minerał. Rec. 28 (3), 183-200
-
Minerał. Rec. (2009) 40: 347-408.