Vladimir Odoevsky

Vladimir Odoevsky Obraz w Infobox. Vladimir F. Odoevsky Tytuł szlachecki
Knèze
Biografia
Narodziny 25 sierpnia 1803
Moskwa
Śmierć 27 lutego 1869(65 lat)
Moskwa
Pogrzeb Donskoy Cemetery
Narodowość Rosyjski
Trening Moskiewska szkoła z internatem ( d ) (1816-1822)
Zajęcia Pisarz , filozof , muzykolog , dziennikarz , pisarz science fiction , krytyk muzyczny , muzyk
Tata Theodore S. Odoyevski ( d )
Małżonka Olga Stepanovna Lanskaya ( d ) (od1826)
Inne informacje
Nagrody

Książę Vladimir Fyodorovich Odoyevsky ( rosyjski  : Владимир Фёдорович Одоевский ), ur . 30 lipca 1804 r. (11 sierpnia 1804w kalendarzu gregoriańskim ) i zmarł 27 lutego 1869 r. (11 marca 1869w kalendarzu gregoriańskim ) jest pisarzem , filozofem, krytykiem muzycznym , pedagogiem i filantropem Rosjaninem, znanym jako „  Rosjanin Hoffmanna ” za swoją ocenę fantastycznej muzyki i opowieści .

Życie

Ostatnim przedstawicielem rodziny z Rurikid książąt , a dokładniej oddział Książąt Novossilskikh, od książąt Czernihowie , on jest synem księcia Fiodora Siergiejewicz Odoïevsky (1771-6 czerwca 1808), Radny stanu i dyrektor moskiewskiego oddziału Caisse d'Épargne oraz pierwszy kuzyn dekabrysta Aleksandra Odojewskiego, z którym wychowywał się po wczesnej śmierci rodziców. Jest także dalekim kuzynem Lwa Tołstoja . Był uważany przez współczesnych za typ Moskwy . W 1816 roku został studentem na uczelni szlachty na Uniwersytecie w Moskwie z którą ukończył w sierpniu 1822 ze złotym medalem. Od 1823 do 1825 roku przewodniczył stowarzyszeniu Lioubomoudrie (dosłownie miłośnicy mądrości ) (Общество любомудрия), rodzajowi tajnego klubu studiującego filozofię, estetykę i literaturę, które zniknęły w czasie buntu dekabrystów . W tym czasie spotkał dużą liczbę słowianofilów i ludzi z Zachodu , ale odmówił utożsamiania się z jednym z tych ruchów. Od 1824 został krytykiem literackim i dziennikarzem Le Messager de l'Europe , aw 1836 został współredaktorem Alexandre Pouchkine'a z Contemporain , przeglądu literackiego, społecznego i politycznego, który trwał do 1866 roku. Lipiec doPaździernik 1826zamieszkał w Sankt Petersburgu, gdzie dołączył do komisji cenzorskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Niecały rok później został sekretarzem komitetu Zgromadzenia Ogólnego, a następnie odegrał ważną rolę w pracach nad nową ustawą o cenzurze, która weszła w życie22 kwietnia 1828. Zanim został powołany, odbył szybką wizytę w Ministerstwie EdukacjiCzerwiec 1828na Wydziale Spraw Zagranicznych, gdzie nadal odpowiada za cenzurę dzieł. Dołączył do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w rLuty 1828, gdzie odpowiadał za prace naukowe, przebywał tam do 1846 r., kiedy to objął stanowisko zastępcy dyrektora Cesarskiej Biblioteki Publicznej , której został dyrektorem w 1859 r. W 1856 r. odwiedził Francję , księstwa niemieckie i Szwajcarię . W 1861 r. Kierował biblioteką muzeum Rumyantseva, która otworzyła swoje podwoje1 st lipca 1862. W tym samym roku usunięty ze stanowiska, został senatorem w Moskwie i pozostanie na tym stanowisku do śmierci. Został pochowany na cmentarzu klasztoru Donskoy w Moskwie .

Dzieła literackie

Podobnie jak Ludwig Tieck i Novalis , Odoevsky opublikował szereg bajek dla dzieci ( The Tobacco Box City ) oraz fantastyczne historie dla dorosłych ( Cosmorama i Salamandra ) przesiąknięte mistycyzmem w duchu Jakoba Boehme i Louis-Claude de Saint-Martin . Po sukcesie The Queen of Spades przez Puszkina , Odoïevski napisał wiele podobnych historii zajmujących się rozpraszana życia rosyjskiej arystokracji ( księżniczka Mimi i księżniczka Zizi ). Dojrzałość literacką osiągnął w 1844 roku, kiedy opublikował zbiór opowiadań Les Nuits russes inspirowanych Noctes Atticae , których pisanie zajęło mu dwie dekady. Książka zawiera jego najbardziej znane fikcje, w tym dystopijne opowiadania  : The Last Suicide i The Nameless City . Jego historie przeplatane są filozoficznymi rozmowami przywołującymi francuskich encyklopedystów , nie wspominając o muzyce Sebastiana Bacha . Pozostawił też niedokończoną powieść utopijną z roku 4338 , opublikowaną we fragmentach w 1835 i 1840 roku, której rękopis został wznowiony w całości w 1926 roku.

Recenzje muzyki

Jako krytyk muzyczny Odoyevsky spopularyzował styl Glinki i jego zwolenników. Opublikował także traktat o pieśniach starego rosyjskiego Kościoła, traktowanych w Rosji jako odniesienie. Muzyka miała taki wpływ na jego życie, że w niektórych swoich opowiadaniach stworzył postacie Bacha i Beethovena . Brał czynny udział w tworzeniu Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, Konserwatoriów Moskiewskich i Petersburskich.

Tłumaczenia

Uwagi

  1. Niektóre źródła podają, że urodził się 1 sierpnia i / lub w 1803 roku
  2. W rzeczywistości dokładny tytuł to Knyaz , tytuł nadany byłym suwerennym rodzinom, uprawniony do orzeczenia Serene Highness
  3. nazwa i tytuł zostały przejęte przez ukase w 1878 r. Przez rodzinę Masłowów, która stała się rodziną książąt Odoïevsky-Maslov, potomków jego pierwszej kuzynki Sophie, siostry dekabrysty .

Bibliografia

Linki zewnętrzne