Ogłoszone przemówieniem Prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosevelta w sprawie6 stycznia 1942The Program Victory jest gospodarka wojna Plan zaprojektowany w celu umożliwienia amerykańską gospodarkę , aby stać się „Allied arsenał” podczas II wojny światowej , produkując coraz większe ilości sprzętu wojskowego. War. Roosevelt powierzył swojemu ministrowi wojny Henry'emu Stimsonowi zadanie doprowadzenia do tego.
Program Zwycięstwa jest wynikiem wcześniejszego pragnienia amerykańskiej prezydencji przygotowania się od from 9 lipca 1941, plan „globalnej produkcji niezbędnych do pokonania naszych potencjalnych wrogów”. Za jego opracowanie odpowiadają Minister Wojny Henry Stimson oraz Minister Marynarki Wojennej Frank Knox . Początkowo tajny plan ujawnia Burton Wheeler , amerykański senator z Montany i wybitny izolacjonista, który ujawnia go Robertowi R. McCormickowi , redaktorowi Chicago Tribune , również izolacjonistowi. Publikacja planu,4 grudnia 1941, 3 dni przed Pearl Harbor, wywołał poruszenie w bloku izolacjonistycznym, ale kontrowersje zniknęły, gdy tylko rozeszła się wiadomość o ataku na Pearl Harbor i oficjalnym wypowiedzeniu wojny.
Globalne planowanie jest obsługiwane przez Albert Coady Wedemeyer , adwokata dla „ pierwszego Germany ” opcji ; Taki plan jest jednak trudne do zaakceptowania w oczach opinii publicznej, koncentruje się na casus belli spowodowanych przez atak na Pearl Harbor , a co za tym idzie zdecydowany stoczyć wojnę na Pacyfiku jako pierwsze.
Jako młody oficer Armii Stanów Zjednoczonych Alfred Wedemeyer został przydzielony w latach 1936-1938 do niemieckiej szkoły wojennej, Pruskiej Akademii Wojennej w Berlinie. Obserwował manewry Heer w polu w 1938 roku, co dało mu wyjątkowy wgląd w taktyczny szczebel niemieckich operacji wojskowych. Po powrocie do Waszyngtonu w 1938 r. Wedemeyer przeanalizował główne linie niemieckiej strategii i przeniknął ich militarny sposób myślenia. Zdobył władzę w amerykańskim Sztabie Wojskowym nad wiedzą taktyczną Wehrmachtu i znalazł jednego ze swoich najzagorzalszych obrońców w osobie George'a C. Marshalla , który po wypowiedzeniu wojny stał się najważniejszym strategiem, mającym wpływ na Roosevelta. Pierwsza opcja w Niemczech przechodzi.
Kariera Wedemeyera skorzystała z pomocy ojczyma, generała porucznika Stanleya Dunbara Embicka , dyrektora Wydziału Planowania Wojny .
W dniu niemieckiej ofensywy na zachodzie 10 maja 1940 r(Holandia, Belgia i Luksemburg), spis Ministerstwa Wojny został przekazany prezydentowi Franklinowi D. Rooseveltowi : armia amerykańska ustawia w szeregu mniej niż 100 000 ludzi gotowych do skutecznej walki. Przy ogłoszeniu masowego kontrybucji sprzęt i amunicja umożliwiają utrzymanie pół miliona uzbrojonych ludzi. Nie ma się czym chwalić, kiedy trzy miliony niemieckich żołnierzy przedzierają się przez Beneluks i Ardeny w ramach żółtych i czerwonych planów .
Po Pearl Harbor konferencja w Arkadii ratyfikowała pierwszą opcję Niemiec dla aliantów.
Kiedy wojna wkroczyła do wojny, Wedemeyer, który został podpułkownikiem , dołączył do dywizji odpowiedzialnej za planowanie strategiczne w ramach Departamentu Wojny Stanów Zjednoczonych. W 1941 roku był głównym autorem Programu Zwycięstwa, mającego na celu rozbicie armii III Rzeszy w Europie. Omawiany plan jest przyjmowany i rozszerzany w miarę rozszerzania się konfliktu. Ponadto, zgodnie ze swoją pracą, Wedemeyer uczestniczy w planowaniu desantu w Normandii .
Alfred Wedemeyer został ostatecznie przeniesiony w latach 1943-1944 na obszar działań w Azji Południowo-Wschodniej , przyłączony do Lorda Mountbattena .
Wysiłek wojenny być produkowane jest tytaniczny i mających na uzbrojeniu wystarczającą ilość podziałów przeważać nad Axis armie , które na wojnie Plany Division Rzut wojna projektanci szacunków ogólnej liczby na podstawie liczby. Oddziały wojska. W sumie przez cały czas trwania konfliktu, wszystkie armie razem wzięte, jedenaście milionów ludzi służyło pod usianym gwiazdami sztandarem. Sześć milionów kobiet (symbolizowane przez słynnego rysunku z Rózia Nitowaczka ) również przyczyniły się do wysiłku wojennego zajmując stanowiska w przemyśle zbrojeniowym i marynarki arsenałów.
Wypowiedziana wojna Henryk zwiększa produkcję środków wojskowych. Kompleks wojskowo-przemysłowy Stanów Zjednoczonych , uwikłany między publiczną biurokrację a prywatne firmy, nabiera kształtów. Stimson zarządza powrotem do obowiązkowego poboru i szkolenia 13 milionów żołnierzy i pracowników lotnictwa; ponadto zarządza pozyskiwaniem przez państwo i dostarczaniem na pola bitew we wszystkich teatrach działalności 30% krajowej produkcji przemysłowej. Otoczył się kluczowymi ludźmi, takimi jak Robert Patterson (jego zastępca, który zastąpił go na stanowisku sekretarza wojny), Robert Lovett, aby zająć się potrzebami Sił Powietrznych i wpływowy prawnik biznesu John J. McCloy jako asystent, który jest jednym z Mędrców Trumana.
Skala tej mobilizacji w ludziach i sprzęcie pozwala aliantom przeprowadzić jednocześnie w 1944 roku na dwóch teatrach działań dwa desanty ze sporymi flotami: Operację Neptun rozpoczętą na6 czerwcaw Normandii i Operacja Forager le19 czerwca na Marianach w celu odzyskania Filipin.
Fabryki wyprodukowały w ciągu trzech lat 275 000 samolotów, 6 340 000 lekkich pojazdów, 90 000 czołgów, 65 milionów ton statków. Normalizacja może być wytwarzany szybciej szeregowo frachtowce, na statkach wolności , pochodzących z ich stoczni w tempie jednego co 12 dni.
Cele produkcyjne są niezwykle wysokie, a zespoły planistów są tworzone w celu zapewnienia proliferacji. Air War Plans Division (w) jest ilustracją dla samolotów wojny, w celu osiągnięcia przewagi powietrznej .
Fotograf Alfred T. Palmer (en) , zatrudniony przez (w) Office of War Information , uwiecznia ogromne zaangażowanie kobiet w ciężki przemysł Programu Zwycięstwa. Mimo powrotu do tradycyjnego społeczeństwa w latach 50. inwestycja ta przyczyniła się do ich emancypacji .
Propaganda plakat dla Westinghouse Company, artysta J. Howard Miller , ze zdjęcie przez Geraldine Doyle .
Nitownica do pracy na kadłubie z Vultee A-31 pułapka ; Rosie the Niveter została wzięta jako model dla jednej z okładek Saturday Evening Post zaprojektowanej przez Normana Rockwella ; fabryka w Nashville - Tennessee , inluty 1943.
Dwóch pracowników nakładających farbę na metalową konstrukcję; Zakład metalurgiczny w Kentucky , 1942.
Instruktor Ralph Angar prowadzi kurs napędu lotniczego dla dwóch uczniów w Washington High School w Los Angeles, przygotowując się do udziału w wysiłku wojennym (wlistopad 1941).
Produkcja samouszczelniającego się zbiornika paliwa w fabryce gumy Goodyear Tire and Rubber Company w Akron , Ohio (wgrudzień 1941)
Montaż części skrzydłowej P-51 Mustang ; zakład w North American Aviation , Inc. w Inglewood ,Październik 1942
silnik bombowca B-25 Billy Mitchell ; dział silników fabryki North American Aviation , Inc., wPaździernik 1942.
Nitowanie kokpitu samolotu transportowego C-47 Dakota ; Fabryka północnoamerykańska w Inglewood , 1942 r.
Przygotowanie otworów na nity na ramie metalowej dla B-25, Inglewood (inczerwiec 1942).
Operacje na silniku samolotu , Inglewood (wczerwiec 1942).
Nadawanie numerów seryjnych za pomocą maszyny pneumatycznej na metalowych płytach, Inglewood (inPaździernik 1942).
Montaż skrzynki rozdzielczej, Inglewood (in Październik 1942).
Prace nad podwoziem myśliwca P-51 "Mustang" ; Zakład w Ameryce Północnej w Inglewood ,Październik 1942.
Pracownik sprawdzający ilość części zamiennych i ich przechowywanie w rezerwie w fabryce North American Aviation.
Operator nitownicy do części skrzydłowej bombowca B-17 "Latająca Forteca" ; Zakład Douglas Aircraft Company w Long Beach w Kalifornii,Październik 1942.
Matka i córka pracują w fabryce Douglas w Long Beach w Kalifornii . Z fabryki wyjeżdżała wersja B-17 F , bombowiec szturmowy A-20 „Havoc” oraz samolot transportowy C-47 .
Montaż wnętrza ogona kadłuba bombowca B-17F, Long Beach (wPaździernik 1942)
Wykończenie charakterystycznej czaszy kokpitu bombowca B-17, zakład Long Beach, wPaździernik 1942.
Po okresie nauki kobiety stają się ekspertami od pracy zmianowej w fabrykach (Douglas, Long Beach, w Październik 1942).
Montaż instalacji elektrycznej (Douglas, Long Beach,Październik 1942)
Podłączenie kabli elektrycznych tworzących służebności pokładowe (Douglas, Long Beach, inPaździernik 1942).
Metalurgia i flirtowanie; Fabryka Douglas w Long Beach,Październik 1942
Instrukcja wiercenia z poziomym stabilizatora do A-31 zemsty nurkowego bombowca ; Zakład Vultee Aircraft w Nashville - Tennessee , wluty 1943.
Ostateczne korekty przed mieszczący podwozie danego A-31 ; Zakład Vultee Aircraft w Nashville - Tennesseen,luty 1943
Montaż zaślepki i kontroli technicznej konstrukcji rurowych stosowanych w kompozycji o o A-31 ; Fabryka Vultee w Nashville, Tennessee , inluty 1943.