Ultramar

Ultramar



kreacja	1961 (pod nazwą Golden Eagle )
Siedziba firmy	Calgary Kanada
Kierunek	Ross bayus
Akcjonariusze	Parkland Fuel ( w )
Czynność	Energia , ropa naftowa , paliwa
Przedsiębiorstwo macierzyste	Parkland Petroleum Corporation
Efektywny	3,600
Stronie internetowej	portal internetowy

Ultramar (dawniej znany jako Golden Eagle i Golden Eagle ) jest spółką kanadyjski od detalicznego oferując całą gamę produktów ropopochodnych ( benzyna , paliwo do silników odrzutowych , olej napędowy , olej opałowy , propan , butan i paliwa przemysłowe ). Posiada sieć stacji paliw obecnych głównie we wschodniej Kanadzie .

Historia firmy

Od 1961 do 1970 roku , firma English Ultramar plc powstał w 1961 roku firma o nazwie Golden Eagle poświęcona działalności ropy w Kanadzie (badania i wydobycie ropy naftowej w Nowej Fundlandii na początku). Dwadzieścia lat później, na początku lat 80-tych, firma ponownie zmieniła nazwę na Ultramar , zachowując jednak orła przedniego w logo Złotego Orła jako logo nowej firmy.
Od 1970 do 1980 : W 1971 roku firma miała 10 lat i zbudowała rafinerię w Quebecu w Saint-Romuald (obecnie część Lévis ). Obiekt ten będzie później kilkakrotnie rozbudowywany i modernizowany.
W 1996 roku firma połączyła się z Diamond Shamrock Corporation (od Diamond Alkali Company, a następnie drugiej co do wielkości rafinerii w Stanach Zjednoczonych), tworząc Ultramar Diamond Shamrock Corporation ; Diamond Shamrock jest teraz w 100% własnością Yacimientos Petrolíferos Fiscales (YPF lub „ Fiscal Petroleum Fields ” dla osób mówiących po angielsku).
Od 1980 do 1990 roku , Ultramar kupił (1979) CFM ( Canadian marketerów paliwowe ), a także sieci stacji paliw z innych firm: kanadyjskich marketingu paliwowych , Gulf , Sergaz , Sunoco i Ostroga . Kupuje również Beacon, kalifornijską firmę naftową od Hanford , której nazwę zachowuje, a następnie stacje Spur . W 1983 roku, zainstalowany nowy krakingu katalitycznego w rafinerii w Levis, przed nabyciem aktywów z Zatoki do wschodniej Kanady. W 1989 roku zdolność rafineryjna została zwiększona do 130 000 baryłek, czyli około 20,7 mln litrów dziennie. Jednostki izomeryzacji i odsiarczania mogą wytwarzać mniej zanieczyszczające paliwo (désoufré).
Od 1990 do 2000: Ultramar kupił aktywa Texaco w prowincjach atlantyckich, a następnie stacje Sergaz w 1994. W 1995 roku otworzył sieć Dépanneur Du Coin , kupując kilka stacji Sunoco w regionie Quebec City. Firma testuje pociąg jednostkowy pod kątem transportu iw 1997 roku uruchamia produkcję paliwa lotniczego .

Od 2000 do 2010: W 2001 roku rafineria Saint-Romuald (Lévis) została przemianowana na Raffinerie Jean-Gaulin de Lévis na cześć Jeana Gaulina . W 2002 roku pojemność została zwiększona do ponad 215 000 baryłek, czyli około 34 milionów litrów dziennie. Po przejęciu przez Valero Energy rafineria ta stała się jedną z 14 rafinerii grupy Valero, która w 2010 roku produkowała około 260 000 baryłek dziennie.
W 2004 roku odsiarczanie benzyny zostało obniżone do 30 ppm , co zmniejszyło udział w kwaśnym zanieczyszczeniu powietrza , ale do 15 ppm w przypadku oleju napędowego. W 2008 roku zdolność rafinacji została zwiększona do 265 000 baryłek, czyli około 41,5 miliona litrów dziennie, a między rafinerią Lévis a centrum dystrybucji Montrealu przygotowywany jest projekt rurociągu naftowego , zwanego „ rurociągiem Saint-Laurent ” . Wschód, aby zastąpić obecny transport, który odbywa się głównie za pomocą cysterny .
Plik 1 st maja 2013Firma Ultramar została oddzielona od Valero Energy Corporation i stała się znakiem towarowym CST Brands Inc. Po zakupie CST przez Alimentation Couche-Tard w 2016 r. Ultramar został przejęty przez Parkland Fuel Corporation.

Dane liczbowe

Firma Ultramar, zatrudniająca 3700 pracowników bezpośrednich i 10000 osób zatrudnionych pośrednio dla grupy, prowadzi działalność

rafineria Lévis, która produkuje 265 000 baryłek rafinowanej ropy dziennie.
987 stacji benzynowych
87 stacji paliw
sieć obsługująca ponad 169 000 domowych odbiorców oleju opałowego .
Lévis rafineria jest ten, który produkuje najwięcej baryłek dziennie w Kanadzie, 19 th w Ameryce Północnej.
Rafineria Lévis jest drugą co do wielkości w grupie Valero.

Ultramar / Valero posiada

15 rafinerii w Stanach Zjednoczonych , Kanadzie i na Karaibach ,
4700 punktów sprzedaży detalicznej paliw.

Jej dochód operacyjny wyniósł 86 mld USD w 2009 roku .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

(fr + en) Oficjalna strona Ultramar
(en) Oficjalna strona Valero
Valero Energy Corp. Kodeks postępowania w biznesie i kodeks etyczny oraz strony poświęcone ładowi korporacyjnemu w Grupie oraz raport o odpowiedzialności społecznej Valero, 2010
Galeria zdjęć rafinerii Jean-Gaulin

Bibliografia

Prezentacja rafinerii Jean-Gaulin . Pojemność magazynowa (około 2010 r.): 8,7 mln baryłek ropy oraz pojemność na produkty pośrednie i rafinowane, w tym skroplony gaz pod ciśnieniem.
Historia Ultramar , autor: Ultramar