US National Geodetic Survey | ||||||||
Znacznik geodezyjny NGS | ||||||||
kreacja | 10 lutego 1807 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Jurysdykcja | Rząd Stanów Zjednoczonych | |||||||
Siedzenie | Silver Spring ( Maryland ) | |||||||
Informacje kontaktowe | 38 ° 59 ′ 30 ″ N, 77 ° 01 ′ 48 ″ W. | |||||||
Agencja-matka | National Oceanic and Atmospheric Administration | |||||||
Stronie internetowej | http://geodesy.noaa.gov/ | |||||||
Geolokalizacja siedziby | ||||||||
Geolokalizacja na mapie: Stany Zjednoczone
| ||||||||
| ||||||||
Narodowy geodezyjne Survey (NGS), dawniej Stany Zjednoczone Survey Wybrzeża (1807/36), przy czym Stany Zjednoczone Wybrzeże Survey (1836/78) i United States Coast i geodezyjne Survey (USC & GS) (1878/70) , to agencja rządu federalnego Stanów Zjednoczonych, która definiuje i utrzymuje krajowy układ współrzędnych. Tworzy wiele naukowych aplikacji lokalizacyjnych dla transportu, komunikacji i mapowania krajów. Od momentu powstania w obecnej formie w 1970 r., Jest częścią National Ocean Service of the National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), pod patronatem Departamentu Handlu Stanów Zjednoczonych . Część usług Departamentu Handlu, w tym Narodowego Instytutu Norm i Technologii , również wywodzi się z Państwowej Służby Geodezyjnej .
Narodowy geodezyjne Survey utrzymuje Narodowy przestrzenny systemu referencyjnego (SSK), spójny układ współrzędnych, który definiuje szerokość, długość, wysokość, skalę grawitacji i orientację w Stanach Zjednoczonych. NGS musi zdefiniować NSRS i koordynować je z innymi krajami w ramach międzynarodowego porozumienia w sprawie naziemnych odniesień.
Historia i misja National Geodetic Survey jest ściśle związana z innymi służbami NOAA. Odpowiedzialność geodezyjna została całkowicie przeniesiona z poprzedników, a badania hydrograficzne zostały przekazane nowemu Urzędowi Badań Wybrzeża NOAA. Podobnie jak jej poprzednicy, agencja zarządza flotą statków badawczych z własnym korpusem oficerów, a załogi mają własne mundury od 1917 r. Kiedy NOAA została utworzona w 1970 r., Jej oficerowie stali się Korpusem Zamówionym Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (lub „ Korpus NOAA ”).
Ustawa Kongresu w sprawie 10 lutego 1807tworzy United States Survey of the Coast w Departamencie Skarbu Stanów Zjednoczonych pod kierownictwem Prezydenta Thomasa Jeffersona . Jest to pierwszy organ naukowy rządu Stanów Zjednoczonych, który wykazał zainteresowanie administracji nauką i stymulacją handlu międzynarodowego poprzez wykorzystanie naukowych metod badawczych do mapowania wód Stanów Zjednoczonych i zapewnienia bezpieczniejszej nawigacji. Na dyrektora wybrano szwajcarskiego imigranta z doświadczeniem zarówno w pomiarach, jak i standaryzacji wag i miar, Ferdynand R. Hassler .
Hassler przedstawił plan pracy polegający na zastosowaniu triangulacji w celu zapewnienia naukowej dokładności odczytów, ale napięte stosunki międzynarodowe w czasie wojen napoleońskich uniemożliwiły działanie nowej agencji, ponieważ prawa embarga z 1807 roku minęły zaledwie kilka miesięcy po powołaniu Hasslera, uniemożliwiając Handel amerykański za granicą i tym samym zakup niezbędnych precyzyjnych przyrządów. Dopiero w 1811 r. I prezydent James Madison Hassler mógł udać się do Europy, aby je zdobyć. Niestety, podczas pobytu w Anglii wybuchła wojna anglo-amerykańska 1812 roku i zmusiła go do pozostania w Europie aż do jej zakończenia w 1815 roku.16 sierpnia 1815.
Agencja w końcu rozpoczęła działalność geodezyjną w 1816 roku w rejonie Nowego Jorku . Pierwszy punkt odniesienia został nakreślony i zweryfikowany w 1817 roku. Jednak Hassler był zaskoczony, gdy Kongres Stanów Zjednoczonych , sfrustrowany powolnym tempem postępu, nie chciał ponosić czasu i wydatków związanych z przedsięwzięciami naukowymi i czuł się niekomfortowo z obcokrajowcem urodzonym jako dyrektor. , uchwalił ustawę w 1818 r., usuwając go z kierownictwa agencji w czasie zawieszenia działalności. Kongres uważał, że oficerowie Armii i Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych mogliby równie dobrze wykonać zadanie i zrobić to szybciej przy niższych kosztach. Zgodnie z tym prawem, które zabraniało rządowi USA zatrudniania cywilów do przeprowadzania badań wybrzeża, United States Survey of the Coast stało się agencją cieni bez inspektora i bez przeprowadzania badań do 1832 roku.
Plik 10 lipca 1832Kongres przyjął nowe prawo odnawiające pierwotny akt z 1807 r. I przywracające odpowiedzialność cywilom agencji za topografię wybrzeża, a administracja prezydenta Andrew Jacksona rozszerzyła jej kadencję. Hassler został ponownie mianowany superintendentem w tym samym roku i wznowiono pracęKwiecień 1833. United States Department of the Navy przejęła kontrolę nad United States Survey Wybrzeża w 1834 roku, ale z26 marca 1836powrócił do bycia agencją Departamentu Skarbu i został przemianowany na United States Coast Survey .
Navy jednak, utrzymywał bliskie stosunki z Biura Hydrograficznego, z prawem wymaganie od statków pośrednictwo w użyciu załóg marynarki i marynarki zapewni wsparcie logistyczne w miarę możliwości. W ramach tego systemu, który trwał do 1900 roku, wielu z najbardziej znanych hydrografów było oficerami marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych i cywilami, którzy służyli ramię w ramię. Ponadto Departament Wojny Stanów Zjednoczonych zapewniał także oficerów armii Stanów Zjednoczonych we wczesnych latach jej istnienia. Hassler wspomniał, że doświadczenie w badaniach wybrzeża będzie miało znaczenie w przyszłych wojnach i pochwalił udział personelu armii i marynarki wojennej. Jego wizja w tym względzie położyła podwaliny pod w pełni cywilny korpus oficerski, który miał powstać w 1917 r., Przodek Korpusu Zamówionego Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej .
W Lipiec 1833, Edmund E. Blunt junior, syn hydrografa Edmunda B. Blunta, przyjął stanowisko hydrografa w USCS. Jego ojciec zaczął publikować książkę American Coast Pilot - pierwszą, która zajmowała się nawigacją, mapami i innymi informacjami dla marynarzy na wodach północnoamerykańskich - w 1796 r. Pod jego kierownictwem agencja opublikowała swoje wyniki w artykułach lokalnych gazet i zaktualizowanych wersjach książki jego ojca. Mapy morskie agencji sprzedawała też rodzina Bluntów, która stała się zagorzałym sojusznikiem agencji w sporach z krytykami. Wreszcie, stosunki między Agencją a blunta doprowadziła do powstania magazynu United States Coast Pilot w drugiej połowie XIX th wieku .
EkspansjaPodczas XIX -tego wieku , mandat agencji był dość duży i nie miał konkurentów na fundusz badań naukowych finansowanych przez rząd federalny. W rezultacie superintendenci wyruszyli na tak różne dziedziny, jak astronomia , kartografia , meteorologia , geodezja , geologia , geofizyka , hydrografia , nawigacja, oceanografia , eksploracja, pilotaż, pływy i topografia . Ferdinand Hassler został także pierwszym kuratorem miar i wag zListopad 1830, a Biuro Miar i Wag, przodek National Institute of Standards and Technology , zostało oddane pod kontrolę agencji od 1836 do 1901. Agencja opublikowała liczne artykuły, takie jak statystyki prac Charlesa Sandersa Peirce'a .
Kiedy United States Coast Survey wznowiło działalność w 1833 roku, prawo Stanów Zjednoczonych zabraniało jej nabywania własnych statków i wymuszało korzystanie ze statków Marynarki Wojennej i United States Revenue Cutter Service . Departament Marynarki Wojennej pozwolił mu obejść to ograniczenie, zezwalając porucznikowi Thomasowi R. Gedneyowi na zakup szkunera Jersey dla Marynarki Wojennej, ale oświadczając, że nadaje się on tylko do użytku przez USGS. Statek ten przeprowadził pierwszą operację sondowania wokół portu w Nowym Jorku wPaździernik 1834 i umożliwiło odkrycie Kanału Gedney w 1835 roku, co znacznie skróciło czas dotarcia do niego.
Przez dziesięciolecia prace związane z określaniem dna morskiego rozwinęły się. Tak więc od 1843 roku pod kierunkiem profesora Alexandra Dallasa Bache'a prowadzono badania wzdłuż wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych aż do Florida Keys, aw 1846 roku statek Phoenix po raz pierwszy zaatakował wybrzeże z Zatoki Meksykańskiej . W 1845 roku Bache zainicjował pierwszy na świecie systematyczny projekt oceanograficzny w celu zbadania określonego zjawiska, zlecając badanie Prądu Zatokowego , w tym jego fizyczną oceanografię , geologię, biologię i chemię. Bache ustanowił również regularne i systematyczne obserwacje pływów i ziemskiego magnetyzmu , dzięki czemu USCS stał się amerykańskim ekspertem w dziedzinie geofizyki przez sto lat. Pod koniec lat czterdziestych XIX wieku USCS był pionierem wykorzystania telegrafu do dokładnego określania długości geograficznej; ta „amerykańska metoda” została wkrótce naśladowana na całym świecie.
Wojna meksykańsko-amerykańska w latach 1846-1848 wymusiła wycofanie prawie wszystkich oficerów armii Stanów Zjednoczonych z agencji, ale powrócili oni po wojnie, a ekspansja terytorium Stanów Zjednoczonych rozszerzyła jej zakres, w tym nowo nabytych wybrzeży Teksasu i Kalifornii . Słynny przyrodnik Louis Agassiz badał życie morskie u wybrzeży Nowej Anglii dla USCS na pokładzie SS Bibb w 1847 roku i przeprowadził pierwsze badania naukowe rafy na Florydzie w 1851 roku. Statek USCS po raz pierwszy wziął udział w międzynarodowym projekcie naukowym, kiedy SS Bibb dołączył do obserwacji zaćmienia Słońca z Aulezavik na Labradorze .
Wojna domowaWybuch wojny domowej w rKwiecień 1861przyniosło radykalną zmianę w kierunku roli USCS, polegającej na wspieraniu sił zbrojnych Unii . Wszyscy oprócz dwóch oficerów armii i marynarki wojennej zostali wezwani do akcji. Większość cywilów USCS miała sympatię do Unii, a tylko siedmiu z nich poszło służyć po stronie Konfederatów w Ameryce .
Wezwano cywilnych geodetów, aby przekazali siłom Unii swoją wiedzę z zakresu kartografii i hydrografii. Służyli praktycznie na każdym teatrze działań wojennych, często na linii frontu lub nawet jako zwiadowcy, aby stworzyć dużą liczbę map dla sił Unii. Geodeci przydzieleni do Armii Unii otrzymali tymczasowy stopień wojskowy i przydział do określonego dowództwa, ale żołnierze Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych pozostali cywilami, narażonymi na egzekucję jako szpiegów w przypadku schwytania przez wroga.
Jednym z ludzi, którzy celowali w tej pracy był Joseph Smith Harri, który poparł starania kontradmirał David Farragut i jego blokada eskadry podczas bitwy o Forts Jackson i Saint Philip w 1862 roku „USCS były szczególnie cenne dla komandora David Dixon Porter i jego flota bombardująca moździerzami.
Oficerowie armii nigdy nie wrócili do USCS, ale kilku oficerów marynarki wojennej powróciło po wojnie. Nabycie terytorium Alaski w 1867 r. Poszerzyło zakres jej obowiązków. George W. Blunt sprzedał prawa autorskie amerykański Wybrzeże Pilot magazynu , który został w 21 st edycji od 1796 do USCS. W 1888 roku nazwa została zmieniona na United States Coast Pilot dla danych obejmujących Wschodnie Wybrzeże i Zatokę Meksykańską, ale publikacje dotyczące zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych przyjęły tę nazwę dopiero 30 lat później. NOAA nadal publikuje te recenzje dzisiaj.
W 1871 roku Kongres formalnie rozszerzył zakres obowiązków USCS o pomiary geodezyjne w kraju. Jednym z jego pierwszych dużych projektów na kontynencie było spotkać dokładnie 39 th równolegle na terenie całego kraju. W latach 1874-1877 USCS zatrudnił przyrodnika i autora Johna Muira jako przewodnika i artystę przy tym projekcie w rejonie Great Basin w Nevadzie i Utah . Aby odzwierciedlić zmianę misji, Kongres nadał jej nową nazwę - United States Coast and Geodetic Survey (USC & GS) w 1878 r. Przejęcie Filipin i Portoryko dodatkowo zwiększyło zakres jej odpowiedzialności.
USC i GS opracowały różne instrumenty, miernik prądu Pillsbury i sonar Sigbee. W 1904 r. USC i GS wprowadziły technikę pogłębiania hydrograficznego, w której pozioma linia lub „pośrednik” jest utrzymywana na żądanej głębokości za pomocą linek wyposażonych w pływaki. Metoda ta zrewolucjonizowała pomiary hydrograficzne, ponieważ pozwoliła na szybkie, mniej pracochłonne i znacznie bardziej kompleksowe badania terenu niż zastosowanie pionów i słupów sondujących, które je poprzedzały. Technika ta była używana do późnych lat 80-tych.
Pod koniec XIX -go wieku , intensywne badanie Zatokowego przez statek George S. Blake jest cytowany jako model w oceanografii. Jest to jeden z zaledwie dwóch amerykańskich statków wpisanych na fasadzie Muzeum Oceanograficznego w Monako z wzmianką „najbardziej innowacyjny statek oceanograficzny XIX wieku”.
Biuro zostało otwarte w Seattle w stanie Waszyngton w 1899 roku, aby wspierać statki eksploatowane na Oceanie Spokojnym, a także pracować w zachodnich Stanach Zjednoczonych. W 1901 roku Urząd Miar i Wag został oddzielony od USC i GS. W 1988 roku stał się Narodowym Instytutem Norm i Technologii .
W latach poprzedzających I wojnę światową wszystkie prace wykonywali cywile, chociaż stewardesy nosili mundury praktycznie nie do odróżnienia od mundurów marynarki wojennej . Rzeczywiście, prawo6 czerwca 1900wyeliminował uciekanie się do marynarki wojennej i przekazał fundusze USC i GS na nabycie i utrzymanie floty statków i jej personelu. Ustawa weszła w życie z dniem 1 st lipca tego samego roku.
Pierwsza wojna światowaWraz z przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do wojny w 1917 r. Pracownicy oficjalnie weszli do wojska, aby uniknąć sytuacji, w której podczas wojny domowej groziło uznanie asystentów cywilnych towarzyszących siłom zbrojnym za szpiegów. pojmania wroga. Ponadto personel i jego wiedza mogą być łatwiej rozproszone w siłach zbrojnych. Nawet dzisiaj, w przypadku sytuacji nadzwyczajnej w kraju, Korpus NOAA mógłby zostać szybko zasymilowany do sił zbrojnych prostym rozkazem prezydenta.
Ponad połowa oficerów USC i GS służyła w armii, marynarce wojennej lub marines podczas I wojny światowej. Służyli jako oficerowie punktu artylerii, oficerowie minujący na Morzu Północnym , nawigatorzy transportu żołnierzy, oficerowie wywiadu, a nawet jako sztab dowódcy ekspedycji, generała Johna Pershinga .
Między dwiema wojnamiW okresie międzywojennym USC i GS powróciły do swojej działalności naukowej i geodezyjnej. W 1923 i 1924 roku organizacja zaczęła wykorzystywać fale akustyczne i radiowe do opracowania pierwszego w historii morskiego systemu nawigacyjnego, który nie opierał się na wizualnych środkach określania pozycji, SOFAR ( Sound Fixing and Ranging ).
Urządzenie to posłużyło do określenia głębokości warstwy poziomej pod oceanem, przy której najlepiej rozchodzi się prędkość dźwięku, zwanej kanałem SOFAR , dzięki czujnikom umieszczonym w kilku miejscach i śledzącym echa niewielkich podwodnych detonacji. Kanał ten, służący jako falowód pod wodą, rozprowadza fale dźwiękowe o niskiej częstotliwości na bardzo duże odległości, umożliwiając rozwój telemetrii za pomocą bojów radiowych i podwodnych badań sejsmicznych.
Prawo lotnicze weszło w życie w dniu 20 maja 1926w Stanach Zjednoczonych wymagało ustanowienia korytarzy powietrznych, prace powierzono USC i GS. W 1933 roku organizacja otworzyła bazę marynarki wojennej w Norfolk , Virginia . W latach 1934-1937 zatrudniał ponad 10 000 osób, w tym wielu bezrobotnych inżynierów, uczestniczących w staraniach o wyjście z Wielkiego Kryzysu w ramach Nowego Ładu .
II wojna światowaKiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do II wojny światowej w rGrudzień 1941wszystkie regularne prace zostały zawieszone, aby USC i GS mogły całkowicie poświęcić się wspieraniu działań wojennych. Ponad połowa korpusu oficerów oddelegowanych została przeniesiona do Sił Zbrojnych, podczas gdy ci, którzy pozostali, pracowali we wsparciu wojskowym i morskim. Około połowa cywilnej siły roboczej, nieco ponad 1000, wstąpiła do sił zbrojnych. Trzech oficerów USC i GS oraz jedenastu cywilów, którzy wstąpili do Sił Zbrojnych, zginęło podczas wojny.
Oficerowie i werbowani cywile brali udział w walkach w Afryce Północnej, Europie, na Pacyfiku oraz w obronie Ameryki Północnej i jej wód, służąc jako wsparcie kartograficzne dla artylerii, hydrografowie Marynarki Wojennej , inżynierowie desantowi, instruktorzy w szkołach wojskowych i wielu innych. stanowiska techniczne. Pracownicy USC & GS również pracował dla kartografii lotniczej na całym świecie i jeden z oficerów Korpusu pełnił funkcję pierwszego dowódcy St. Louis, Missouri , map lotniczych Sekcji w lotnictwie . Cywile, którzy pozostali w Stanach Zjednoczonych podczas wojny, wyprodukowali ponad 100 milionów map i map dla sił alianckich.
Po wojniePo zakończeniu konfliktu wznowiono normalną pracę USC i GS. Od 1945 roku organizacja zmieniła system EGE z nawigacji , opracowany przez Brytyjczyków podczas wojny do swoich potrzeb. W 1948 roku założył pierwszy zarodek Tsunami Warning Center na Pacyfiku w Honolulu , na Hawajach . Wraz z nadejściem zimnej wojny USC i GS po raz kolejny zadbały o wymagania wojskowe od końca lat czterdziestych XX wieku, między innymi w zakresie ustanowienia linii radarowej DEW , pozycjonowania wyrzutni rakiet i prac zwiadu oceanograficznego na potrzeby testów jądrowych .
W 1955 roku statek USC & GS Pioneer (OSS 31) przeprowadził badanie magnetyzmu na Oceanie Spokojnym za pomocą magnetometru opracowanego przez Scripps Institute of Oceanography , które potwierdziło teorię tektoniki płyt . USC i GS uczestniczyły również w Międzynarodowym Roku Geofizycznym im1 st lipca 1957 w 31 grudnia 1958, wraz z 66 innymi krajami, których celem było bardziej szczegółowe zbadanie jedenastu zjawisk, takich jak magnetyzm ziemski , zorze polarne , promienie kosmiczne , jonosfera , meteorologia kosmiczna i dokładniejsze mapowanie.
W 1959 roku misja organizacji została rozszerzona o badanie oceanografii na całym świecie. W 1963 roku USC & GS jako pierwsza amerykańska agencja naukowa wzięła udział w globalnej współpracy w dziedzinie oceanografii i meteorologii w eksperymentach EQUALANT I i II w ramach programu International Cooperative Investigations of the Tropical Atlantic . W 1964 roku jeden z jego statków był pierwszym statkiem USC i GS, który pracował na Oceanie Indyjskim w ramach Międzynarodowej Ekspedycji na Ocean Indyjski .
W 1965 roku rząd Stanów Zjednoczonych zreorganizował swoje departamenty i 13 lipca, Environmental Science Services Administration (ESSA) została utworzona w celu połączenia US Coast and Geodetic Survey oraz Weather Bureau , nadal pod kontrolą Departamentu Handlu. W tym samym czasie Korpus Oficerski stał się odrębną jednostką od ESSA , przemianowany na Korpus Administracji Usług Środowiskowych (Korpus ESSA), służący na wszystkich statkach zarówno w służbie geodezyjnej, jak i meteorologicznej.
Plik 3 października 1970, Mandat ESSA został rozszerzony na inne istniejące usługi, zmieniając jego nazwę na National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). W tym nowym zestawie Stany Zjednoczone i GS połączyły się z innymi agencjami, aby przekształcić się w National Geodetic Survey (NGS), tracąc jednocześnie funkcje hydrograficzne na rzecz nowego Office of Coast Survey (OCS). Jego statki zostały przekazane flocie powietrznej i morskiej NOAA, a Korpus ESSA stał się Korpusem Oficerów Komisarzy Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (Korpus NOAA). Flota NGS , OCS i NOAA jest zgrupowana w ramach National Ocean Service .
W służbie :
Stare statki :
USC i GS zostały upoważnione do pływania pod własną banderą na swoich statkach 16 stycznia 1899aby odróżnić je od marynarki wojennej , używając dodatkowo flagi narodowej. Flaga ta pozostawała w użyciu aż do powstania NOAA w 1970 roku. Pokazała na niebieskim tle biały środek, w którym znajdował się czerwony trójkąt. Trójkąt reprezentował pracę poprzez triangulację geodety. NOAA przejmuje tę flagę, dodając pośrodku sylwetkę mewy, godło NOAA.
Flaga United States Coast and Geodetic Survey od 1899 do 1970 roku.
Flaga NOAA jest wysyłana od 1970 roku.
Poniżej liderzy w historii NGS w różnych jej formach: