Gatunki niższej rangi
Triceratops tosłynny wymarły rodzaj roślinożernych dinozaurów z rodziny Ceratopsidae, który żył w późnym mastrychcie , późnej kredzie , 68-66 milionów lat temu , na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej .
Był jednym z ostatnich żyjących nieptasich dinozaurów przed ich zgonem podczas wielkiego wymierania kredy i paleogenu .
Mając dużą kostną falbankę, trzy rogi i cztery duże nogi, wykazując podobieństwo do nosorożca , triceratops jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych dinozaurów i najbardziej znanym rodzajem ceratopsidów . Zwłaszcza żył w tym samym czasie co potężny tyranozaur, którego był ofiarą .
Termin Triceratops , który dosłownie oznacza " trójrożną głowę", pochodzi od greckiego τρί- ( tri -) oznaczającego "trzy", κέρας ( kéras ) oznaczającego "róg" i ὤψ ( ops ) oznaczającego "twarz".
Badania przeprowadzone w 2009 roku - 2011 dyskutowane hipotezę, że Triceratops jest w rzeczywistości młodzieńcza postać z Torosaurus . Tej hipotezie natychmiast zaprzeczono kilka publikacji, argumentując w szczególności:
Od czasu jego odkrycia w 1889 roku zebrano liczne szczątki rodzaju Triceratops , w tym co najmniej jeden kompletny szkielet. Paleontolog John Scannella zauważył, że „trudno jest chodzić po formacji Hell Creek bez potknięcia się o szczątki triceratopsa”. Czterdzieści siedem szkieletów, kompletnych lub częściowych, odkryto tylko w latach 2000-2010. Znaleziono szkielety okazów w różnym wieku, od noworodka po dorosłego. Sytuacja rodzaju Triceratops w rodzinie Ceratopsidae była przedmiotem dyskusji paleontologów . Dwa gatunki , T. horridus i T. prorsus , są uważane za ważne, wiele innych gatunków wymaga potwierdzenia.
Szacuje się, że triceratops miał od 7 do 10 metrów długości (średnio od 8 do 9 metrów), mierzył do 3,50 metra lub nawet 4 w kłębie i ważył od 5 do 10 ton (średnio od 7 do 8 ton). . Najbardziej charakterystyczną cechą jest ich duża czaszka , jedna z największych ze wszystkich zwierząt lądowych, jakie kiedykolwiek żyły na ziemi. Największa znaleziona czaszka (na okazie BYU 12183) mierzy 2,5 m szerokości i osiąga prawie jedną trzecią długości zwierzęcia. Miał róg na pysku, nad nozdrzami , i parę rogów długości około trzech stóp, rozmieszczonych nad każdym okiem. Z tyłu czaszki znajduje się kostna kryza ozdobiona kośćmi potylicznymi u niektórych gatunków. Większość innych ceratopsów miała duże otwory na kryzach, w przeciwieństwie do triceratopsa, który miał bardzo mocne kryzy.
Skóra Triceratopsa jest wyjątkowa dla dinozaura. Reprodukcje skóry okazu wykazały, że niektóre gatunki mogły być pokryte włosami, jak u bardziej prymitywnego ceratopsida Psittacosaurus .
Gatunek Triceratops miał mocną budowę z silnymi kończynami i trójpalczastymi rękami na przednich kończynach i czteropalczastymi rękami na tylnych kończynach. Chociaż z pewnością jest to czworonog , jego postawa jest od dawna przedmiotem dyskusji. Początkowo uważano, że jego przednie kończyny należy rozciągnąć pod kątem tułowia , aby lepiej podtrzymać ciężar głowy. Ta pozycja jest przedstawiona na obrazach Charlesa R. Knighta i Rudolpha F. Zallingera . Jednak dowody ichnologiczne dotyczące poruszania się dinozaurów rogatych, a także niedawne rekonstrukcje szkieletów (zarówno rzeczywistych, jak i komputerowych) wykazały, że triceratops i inne ceratopsydy utrzymywały pozycję wyprostowaną podczas normalnego poruszania się, z łokciami zgiętymi i lekko pochylonymi. pozycja pośrednia między w pełni prostą i w pełni opuszczoną (jak współczesny nosorożec).
Dłonie i przedramiona Triceratopsa zachowują dość prymitywną budowę w porównaniu z innymi czworonożnymi dinozaurami, takimi jak tyrofory i wiele zauropodów . W tych dwóch grupach kończyny przednie u czworonożnych gatunków są zwykle obracane w taki sposób, że dłonie skierowane są do tylnych dłoni („pronacja”) podczas chodzenia zwierzęcia. Jednak triceratops , podobnie jak inne ceratopsid i ornitopody półczworonogi , poruszały się z większością palców wskazujących szczelinę swoim ciałem. Ta sama prymitywna postura przyjęta przez dwunożne grupy teropodów . U triceratopsa ciężar ciała jest podtrzymywany tylko przez pierwsze trzy palce rąk i stóp, podczas gdy w czwartym i piątym palcu brakuje zanikłych pazurów lub kopyt.
Rola obroży i trzech rogów od dawna podsycała teorie. Postrzegane są głównie jako broń obronna przeciwko drapieżnikom. Nowsze teorie, zwracając uwagę na obecność naczyń krwionośnych w kościach czaszki ceratopsids wskazują, że byłoby bardziej prawdopodobne, że były one używane w procesach identyfikacji, zaloty i dominacji między samcami, podobnie jak nasze obecne nich zrobić. Reniferów i karibu , kozy z Gór Skalistych lub chrząszcze nosorożce . Ta teoria zostałaby wzmocniona, gdyby torozaur rzeczywiście był dojrzałym gatunkiem triceratopsa, ponieważ jego czaszka ma „dziury”, co czyni ją bardziej użyteczną do okazywania miłości niż do obrony.
Reszta ciała ma cechy grupy, do której należą (ceratopsów). Triceratops to czworonogi z krótkim ogonem w porównaniu do innych dinozaurów, ponieważ nie używały ich już jako przeciwwagi.
Jeśli chodzi o nogi triceratopsa, tylne kończyny były znacznie cięższe i dłuższe, aby służyć jako filar. Odkrycia te potwierdzają pogląd, że wywodzą się od dwunożnych przodków. Kończyny przednie są krótsze, ale bardzo mocne, o mocnych mięśniach, musiały udźwignąć ciężar głowy. Wszystko to pozwoliło poznać, że triceratops chodził na palcach. Ich stopy zakończone krótkimi palcami prawdopodobnie zaopatrzone były w małe kopyta.
Triceratops żył w stadach, a czasem nawet w towarzystwie innych dinozaurów.
Wielkim wrogiem Triceratopsa był tyranozaur. Do obrony przed innymi dinozaurami użyli swoich rogów, na odkrytych szczątkach odnajdujemy ślady walk. Ich główną techniką obrony było zgrupowanie się w kręgu z najmłodszymi w centrum i samcami walczącymi z drapieżnikami. Celem było odstraszenie wroga, który następnie znalazł się w obliczu rzędu rogów. Triceratops bez swojego stada ma mniejsze szanse na przeżycie, a jego techniką obrony było rzucenie się na napastnika, ale bez posuwania się tak daleko, jak uderzenie zbyt gwałtowne ze względu na ciężar jego czaszki. Musiał mieć nadzieję, że odstraszy wroga.
Chociaż triceratops są ogólnie przedstawiane jako żyjące w stadach , obecnie niewiele jest na to dowodów. Chociaż z depozytów kostnych, które zachowały kości od dwóch do kilkuset lub tysięcy osobników, znanych jest kilka innych rodzajów dinozaurów rogatych, do tej pory istnieje tylko jeden depozyt kości. szczątki trzech młodych. Znamienne może być to, że obecni byli tylko nieletni.
Przez wiele lat szczątki Triceratopsa zdają się wskazywać jedynie na samotne osobniki. Jednak szczątki te są bardzo powszechne, na przykład Bruce Erickson , paleontolog z Minnesota Science Museum, powiedział, że widział 200 okazów T. prorsus podczas treningu Hell Creek of Montana . Podobnie Barnum Brown twierdził, że widział na ziemi ponad 500 czaszek.
Triceratops to najbardziej znany rodzaj Ceratopsidae , rodziny dinozaurów Ceratops żyjących w Ameryce Północnej. Dokładna sytuacja triceratopsa w ceratopsidach była od dawna przedmiotem dyskusji. Zamieszanie wynika głównie z krótkiej, ale mocnej kryzy (jak u Centrosaurinae ) i długiego rogu na pysku (bliżej Ceratopsinae ). Podczas pierwszej klasyfikacji Rogatego dinozaurów, Richard Swann Lull hipotezę dwóch rodów jedną z monoklonius i centrozaur (łącznie Triceratops ) i jedną z rogate i Torosaurus , dzięki czemu Triceratopsa centrozaury , jak uznają to dzisiaj. Kolejne badania poszły w tym kierunku, formalnie opisując pierwszą grupę małych obroży, grupę centrosaurinae (w tym Triceratops ) oraz drugą grupę Ceratopsinae z dłuższymi obrożami.
W 1949 roku Charles Mortram Sternberg był pierwszym kwestionować tej klasyfikacji, a następnie sprzyjał fakt, że Triceratops był bliżej arrhinoceratops i chasmozaur na podstawie cech czaszki i rogów, dzięki czemu Triceratops się Ceratopsinae . Jednak teoria ta została w dużej mierze zignorowana, m.in. przez Johna Harolda Ostroma, a później przez Davida Normana, obaj lokując Triceratopsa wśród Centrosaurinae.
Dalsze odkrycia i analizy potwierdziły stanowisko Sternberga w sprawie klasyfikacji triceratopsów . Lehman rzeczywiście zdefiniował podrodziny w 1990 roku i zdefiniował Triceratopsa jako Ceratopsinae, opierając się na jego cechach morfologicznych. W rzeczywistości wszystkie cechy Triceratopsa odpowiadają podrodzinie ceratopsinae, z wyjątkiem jego krótszej falbanki. Dalsze badania Petera Dodsona , w tym badanie kladystyczne z 1990 r. i badanie z 1993 r. z wykorzystaniem RFTRA (analiza oporności dopasowania-theta-rho ), techniki morfometrycznej, która systematycznie mierzy kształt czaszki, potwierdziły fakt, że triceratops jest należy do podrodziny Ceratopsinae .
Klasyfikacja ta została następnie poparta w 2010 r. przez Johna Scannellę i Jacka Hornera z Muzeum Gór Skalistych (w Bozeman, MT). Po zbadaniu 38 czaszek z formacji Hell Creek, Scannella i Horner doszli do wniosku, że dorosła forma Triceratopsa nie miała nawet skróconej kryzy. Argumentowali, że okazy, które od dawna klasyfikowano jako Triceratops, były w rzeczywistości osobnikami młodymi i młodocianymi, podczas gdy osobniki dorosłe zostały błędnie przypisane do innego rodzaju, Torosaurus . Wiadomo było już, że obroże Triceratopsa rosły stopniowo wraz z wiekiem osobnika. Scanella i Horner wyjaśnili, że ich odkrycia wykazały, że wzrost falbany może osiągnąć poziom rozszerzonej i fenestrowanej kryzy torozaura . Nazwisko Triceratops, korzystając z zasady pierwszeństwa (nadanej pierwszemu opublikowanemu imieniu), zapowiedziało usunięcie z ekspozycji Muzeum Gór Skalistych wszelkich wzmianek o rodzaju Torosaurus .
W 2010 roku Scott Sampson i in. ustanowił kladogramie według ceratopsids gdzie Triceratops jest sklasyfikowany w podrodziny z ceratopsinae w grupie brat z rodzaju nedoceratops który także żył w późnym kredy , z mastrychtu w Ameryce Północnej , są między 68 a 66 milionów lat temu :
Ceratopsidae |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
W 2015 roku paleontolog NR Longrich przeprowadzili podobną kladogramie z Triceratops w grupie brat z Torosaurus .
W taksonomii filogenetycznej rodzaj Triceratops został użyty jako punkt odniesienia w definicji dinozaurów. Dinozaury są uważane za wszystkie potomkowie ostatniego wspólnego przodka z Triceratops i Neorniths (czyli współczesne ptaki). Dodatkowo, dinozaury z basenu ptasiego, Ornithischia , są uważane za wszystkie dinozaury o niedawnym wspólnym przodku z Triceratopsem niż u współczesnych ptaków.
Przez wiele lat po jego odkryciu przodkowie Triceratopsa pozostawali w dużej mierze nieznani. W 1922 roku nowo odkryty Protoceratops został uznany za jego przodka przez Henry'ego Fairfielda Osborna , ale minęło wiele dziesięcioleci, zanim przyszły dalsze odkrycia, które miały rozwiązać tę zagadkę. Ostatnie lata były owocne odkryciem kilku dinozaurów powiązanych z przodkami Triceratopsa. Zuniceratops , pierwszy znany ceratopsid z rogami czołowymi, został opisany w latach 90., a Yinlong , pierwszy znany ceratopsid z jury w 2005 roku.
Niedawno (w 2014 r.) odkryto przodka Triceratopsa, który podobno jest tak mały jak dzisiejszy indyk. Ten przodek byłby jednym z pierwszych ornithischian, a zatem przodkiem wielu dinozaurów, w tym triceratopsa. Znaleziony w Wenezueli, nazywany jest Laquintasaura venezuelae w związku z miejscem jego odkrycia na płytach geologicznych Andów. Choć dwunożny i bardzo mały, zstępowałby z czworonożnymi i ogromnymi triceratopsami, które mają wspólny tryb życia stada i dietę roślinożerną (chociaż Laquintasaura venezuelae prawdopodobnie również żywiły się owadami; jego dieta składała się głównie z roślin).
Triceratops , Londyn NHM.
Widok z przodu na triceratopsa, Smithsonian Museum of Natural History, Waszyngton DC
Widok z boku szkieletu triceratopsa. Zobacz także jego czaszkę .
Czaszka młodego triceratopsa.
Szczegóły zębów policzkowych triceratopsa.
Triceratops w sprzedaży w Christie's 15 kwietnia 2008 r.
Charakterystyczny wygląd Triceratopsa sprawił, że jest często przedstawiany w filmach , grach wideo i dokumentach:
Triceratops został wybrany jako oficjalna skamielina stanu Dakota Południowa i oficjalny dinozaur stanu Wyoming .
Powracającym tematem, zwłaszcza w książkach o dinozaurach dla dzieci, jest pojedynek lub bitwa między Triceratopsem a Tyranozaurem. W 1942 roku Charles R. Knight namalował mural zawierający konfrontacji między dwoma dinozaurów w Field Museum w National Geographic Society , która ustanowiła ich jako wrogów w popularnej myśli. Paleontolog Robert Bakker mówi o wyimaginowanej rywalizacji między tyranozaurem a triceratopsem: „Żadne dopasowanie między drapieżnikiem a ofiarą nigdy nie było bardziej dramatyczne. To trochę normalne, że ci dwaj antagoniści doświadczyli swojej wojowniczej ko-ewolucji w ostatnich dniach ostatniej epoki dinozaurów. ” .
Triceratops jest obecny w kilku grach wideo, takich jak Ark Survival, Jurassic World Evolution oraz Jurassic World The Game.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.