Specjalność | Medycyna ratunkowa |
---|
ICD - 10 | T79 |
---|---|
CIM - 9 | 900 - 957 |
ChorobyDB | 28858 |
MedlinePlus | 000024 |
Siatka | D014947 |
Rozległy uraz to uraz , który może prowadzić do trwałego kalectwa lub śmierci . Istnieje wiele przyczyn poważnych urazów, takich jak upadki , wypadki drogowe , rany kłute i postrzałowe. Opieka wymaga szybkiego i awaryjnego transportu do specjalistycznej placówki medycznej (tzw. trauma center ). Wstępna ocena wymaga znajomości mechanizmu urazu; ocena ta obejmuje również badanie kliniczne, które najczęściej będzie uzupełnione użyciem narzędzi obrazowania w celu precyzyjnego określenia rodzaju urazu, a tym samym zapewnienia odpowiedniego leczenia.
Dla celów badawczych, definicja często opiera się na wyniku ciężkości urazu większym niż 15, punktacji ISS .
Urazy są generalnie klasyfikowane według ciężkości i lokalizacji obrażeń. Urazy można również klasyfikować według grup demograficznych , takich jak wiek czy płeć. Urazy można również sklasyfikować według rodzaju siły przyłożonej do ciała, takiej jak uraz tępy lub uraz penetrujący.
Istnieją różne skale do pomiaru ciężkości obrażeń. Wartość może służyć do sortowania pacjentów lub do analizy statystycznej. Skale mierzą uszkodzenia części anatomicznych, wartości fizjologiczne (ciśnienie krwi itp.), choroby współistniejące lub ich kombinację. ISS (uraz wynik nasilenia) oraz skala Glasgow są powszechnie stosowane do określenia urazów w celu uporządkowania ich i umożliwienia system monitorowania lub „ślad” stanu pacjenta w warunkach klinicznych.. Dane mogą być również wykorzystywane w badaniach epidemiologicznych oraz do celów badawczych.
Około 2% osób, które doznały poważnego urazu, ma uraz rdzenia kręgowego.
Uraz można sklasyfikować według dotkniętego obszaru ciała:
Urazy są powodowane przez siły zewnętrzne, które działają fizycznie na ciało. Głównymi przyczynami śmierci traumatycznej są urazy tępe , kolizje pojazdów mechanicznych i upadki , a następnie urazy penetrujące, takie jak rany kłute lub nadziane przedmioty.
Dla celów statystycznych obrażenia są klasyfikowane jako celowe (samobójstwo) lub nieumyślne (wypadek). Umyślne urazy są częstą przyczyną urazów.
Uraz penetrujący powstaje, gdy obcy przedmiot, taki jak kula lub nóż, dostanie się do tkanki ciała , tworząc otwartą ranę. W Stanach Zjednoczonych większość zgonów z powodu przenikliwych obrażeń występuje na obszarach miejskich, a 80% tych zgonów jest spowodowanych przez broń. Uraz powybuchowy jest złożoną przyczyną urazu, ponieważ zazwyczaj obejmuje zarówno uraz tępy, jak i penetrujący, a także może mu towarzyszyć oparzenie . Trauma może być również powiązana z konkretną czynnością, taką jak kontuzja zawodowa lub sportowa.
Organizm reaguje na uraz pourazowy lokalnie w miejscu urazu, ale także systemowo. Ta reakcja ogólnoustrojowa ma na celu ochronę ważnych narządów, takich jak wątroba, poprzez umożliwienie dodatkowej duplikacji komórek i gojenie uszkodzeń. Czas potrzebny do wyleczenia urazu zależy od wielu czynników, w tym płci, wieku i ciężkości urazu.
Objawy urazu mogą objawiać się na różne sposoby, w tym:
Różne układy narządów reagują na uraz, aby przywrócić homeostazę , utrzymując perfuzję serca i mózgu. Zapalenie po urazie występuje, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom i wywołać proces gojenia. Przedłużający się stan zapalny może powodować zespół niewydolności wielonarządowej lub zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej . Bezpośrednio po urazie organizm zwiększa produkcję glukozy poprzez glukoneogenezę i spalanie tłuszczu poprzez lipolizę . Następnie organizm próbuje uzupełnić zapasy energii z glukozy i białka poprzez anabolizm . W tym stanie organizm tymczasowo zwiększy swoje maksymalne wydatki na wysiłek leczenia uszkodzonych komórek.
Ocena wstępna jest niezbędna do określenia zakresu urazu i leczenia.
Przeprowadzane jest pierwotne badanie kliniczne w celu wykrycia urazów życiowych, po czym przeprowadzane jest wtórne badanie kliniczne. Może się to zdarzyć podczas transportu lub po przybyciu do szpitala. Badanie wtórne obejmuje systematyczną ocenę okolic brzucha , miednicy i klatki piersiowej , pełną kontrolę powierzchni ciała w celu wykrycia ewentualnych urazów oraz badanie neurologiczne . Urazy, które mogą ujawnić się później, mogą zostać pominięte podczas wstępnej oceny, na przykład gdy pacjent zostaje przywieziony na szpitalną izbę przyjęć. Generalnie badanie kliniczne przeprowadzane jest w sposób systematyczny, aby niczego nie zapomnieć.
Osoby z poważnymi urazami często mają prześwietlenie klatki piersiowej i miednicy oraz, w zależności od mechanizmu urazu i prezentacji, skoncentrowaną ocenę z ultrasonografią krwawienia wewnętrznego (FAST echo: skoncentrowana ocena z ultrasonografią urazu ). Dla osób ze stosunkowo stabilnym ciśnieniem krwi, tętnem i saturacją tlenem pomocne są skany CT . Skany CT całego ciała, zwane skanami ciała, poprawiają przeżywalność osób, które doznały poważnego urazu. Te skany całego ciała (lub skany ciała) wykorzystują dożylne wstrzyknięcia środka kontrastowego (środka radioaktywnego). Istnieje obawa, że podanie dożylnych środków kontrastowych w sytuacjach urazowych bez potwierdzenia odpowiedniej czynności nerek może uszkodzić nerki, ale nie wydaje się to mieć znaczenia.
W Stanach Zjednoczonych skany CT lub MRI są wykonywane u 15% osób z urazem na oddziale ratunkowym . Gdy ciśnienie krwi jest niskie lub częstość akcji serca wzrasta – prawdopodobnie z powodu krwawienia w jamie brzusznej – zaleca się natychmiastową operację z pominięciem tomografii komputerowej. Nowoczesne, 64-warstwowe skany CT mogą z dużą dokładnością wykluczyć poważne urazy szyi po tępym urazie.
Techniki chirurgiczne, wykorzystujące cewnik do drenażu wysięku z otrzewnej lub osierdziowej, są często stosowane w ciężkich tępych urazach brzucha lub klatki piersiowej, zwłaszcza gdy dana osoba wykazuje wczesne objawy wstrząsu . U ofiar wstrząsu , z powodu krwotoku do jamy brzusznej, wskazana jest awaryjna laparotomia .
Identyfikując czynniki ryzyka obecne w społeczności i tworząc rozwiązania mające na celu zmniejszenie częstości urazów, systemy skierowań pourazowych mogą pomóc w poprawie ogólnego stanu zdrowia populacji. Strategie zapobiegania urazom są powszechnie stosowane w celu zapobiegania urazom u dzieci, które stanowią populację wysokiego ryzyka. Strategie zapobiegania urazom zazwyczaj obejmują edukowanie opinii publicznej na temat określonych czynników ryzyka i opracowywanie strategii w celu uniknięcia lub ograniczenia urazów. Ustawodawstwo mające na celu zapobieganie urazom zazwyczaj dotyczy pasów bezpieczeństwa, fotelików samochodowych dla dzieci, kasków, kontroli alkoholu i zwiększonego egzekwowania prawa. Inne możliwe do kontrolowania czynniki, takie jak zażywanie narkotyków, w tym alkohol lub kokaina , zwiększają ryzyko obrażeń, zwiększając prawdopodobieństwo kolizji drogowych, przemocy i nadużyć. Leki na receptę, takie jak benzodiazepiny, mogą zwiększać ryzyko urazu u osób starszych .
Opieka nad osobami ciężko rannymi w systemie zdrowia publicznego wymaga udziału osób postronnych, członków społeczności, pracowników służby zdrowia i systemów opieki zdrowotnej. Obejmuje ona ocenę i przedszpitalnym opieki uraz po tym personelu służb medycznych nagłych, ocenie służb ratowniczych , leczenie, stabilizacji i opieki szpitalnej dla wszystkich grup wiekowych. Sieć centrów urazowych jest również ważną częścią przygotowania społeczności na wypadek katastrofy, ułatwiając opiekę ludziom, którzy brali udział w katastrofach powodujących dużą liczbę ofiar, takich jak trzęsienia ziemi.
Zastosowanie przedszpitalnych technik stabilizacji zwiększa szanse na przeżycie podróży do najbliższego szpitala. Pogotowie ratunkowe ( SAMU ) określa, poprzez przepisy medyczne, które osoby wymagają leczenia w centrum urazowym i, jeśli to konieczne, mobilna służba ratunkowa i resuscytacyjna ( SMUR ) zapewnia podstawową stabilizację poprzez sprawdzenie i ochronę dróg oddechowych, oddychanie i krążenie , a także oceny innych urazów.
Utrzymanie prostoliniowości kręgosłupa poprzez zabezpieczenie szyi kołnierzem szyjnym i umieszczenie osoby na materacu muszlowym ma ogromne znaczenie w medycynie przedszpitalnej, aby zapobiec wtórnym urazom rdzenia kręgowego. Ważne jest, aby szybko zatamować silne krwawienie za pomocą bezpośredniego ucisku na ranę i szybko założyć hemostatyczny bandaż uciskowy i opaskę uciskową, jeśli krwawienie nie ustąpi. Stany takie jak niedrożność dróg oddechowych, duży krwiak szyjki macicy lub utrata przytomności wymagają intubacji. We Francji intubacja przedszpitalna jest korzystna, ponieważ lekarze przeszkoleni w zakresie intubacji są obecni na pokładzie mobilnej służby ratunkowej i resuscytacyjnej ( SMUR ).
Szybki transport ciężko rannych pacjentów poprawia rokowanie urazu. Transport helikopterem zmniejsza śmiertelność w porównaniu z transportem naziemnym u dorosłych pacjentów po urazach. Pomoc oddechowa z intubacją przed przybyciem do szpitala nie poprawia istotnie wyniku poważnego urazu w porównaniu z udzieleniem podstawowej pomocy ratującej życie. Dowody nie są jednoznaczne, aby określić korzyści z przedszpitalnego napełniania naczyń, podczas gdy niektóre dowody wskazują, że może to być szkodliwe. Szpitale z wyznaczonymi centrami urazowymi radzą sobie lepiej w porównaniu do innych szpitali, więc wyniki mogą się poprawić, gdy osoby, które doświadczyły urazu, zostaną przeniesione bezpośrednio do centrum urazowego.
Opieka nad osobami po traumie często wymaga pomocy wielu specjalistów zdrowia, w tym lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów i pracowników socjalnych. Współpraca pozwala na prowadzenie wielu działań jednocześnie. Zazwyczaj pierwszym krokiem w leczeniu traumy jest przeprowadzenie podstawowej ankiety, która ocenia stan dróg oddechowych, oddychanie, krążenie i stan neurologiczny danej osoby. Te etapy mogą występować jednocześnie lub zależeć od bardziej palącego problemu, takiego jak uciskowa odma opłucnowa lub duże krwawienie z tętnic. Badanie pierwotne zwykle obejmuje ocenę kręgosłupa szyjnego z obrazowaniem kręgosłupa szyjnego, jeśli to konieczne. Po wykluczeniu zagrożenia życia osoba jest albo przenoszona na salę operacyjną w celu natychmiastowej operacji w celu wyleczenia urazów, albo przeprowadza się dochodzenie wtórne, które obejmuje bardziej szczegółową ocenę osoby od stóp do głów.
Wskazania do intubacji obejmują niedrożność dróg oddechowych, niezdolność do ochrony dróg oddechowych i niewydolność oddechową . Przykłady tych wskazań obejmują penetrujący uraz szyjki macicy, rozszerzający się krwiak szyjki macicy lub utratę przytomności. Zasadniczo stosowana metoda intubacji to szybka sekwencja intubacji, po której następuje wentylacja. Jednak intubacja we wstrząsie krwotocznym może prowadzić do zatrzymania akcji serca i powinna być wykonywana po krótkiej resuscytacji, gdy tylko jest to możliwe. Resuscytacja pourazowa obejmuje kontrolę aktywnego krwawienia. Kiedy poszkodowany jest przyprowadzany do pokoju z echokardiografią, sprawdzane są parametry życiowe, wykonywane jest EKG i, jeśli to konieczne, zakładany jest centralny przewód naczyniowy. Aby uzyskać podstawowy pomiar ich biochemii, należy wykonać inne testy, takie jak gazometria krwi tętniczej lub tromboelastografia. U osób z zatrzymaniem krążenia z powodu urazu uciśnięcia klatki piersiowej są uważane za daremne, ale nadal zalecane. Usunięcie przyczyny, takiej jak odma opłucnowa lub tamponada osierdzia, jeśli jest obecna, może uratować pacjenta.
USG FAST ( ocena skoncentrowana z ultrasonografią pod kątem urazu ) może pomóc w ocenie krwawienia wewnętrznego. W przypadku niektórych urazów, takich jak uraz szczękowo-twarzowy , korzystne może być skorzystanie z pomocy otolaryngologa w celu ochrony dróg oddechowych i lekarza intensywnej terapii w celu wentylacji .
Tradycyjnie pacjentom z niestabilnością hemodynamiczną spowodowaną urazem podawano dożylnie duże objętości płynów . Jest to zawsze właściwe w przypadku izolowanego urazu kończyn, urazu termicznego lub urazu głowy. Jednak podawanie dużej objętości płynów dożylnych wydaje się zwiększać ryzyko zgonu. Aktualne dowody naukowe zalecają ograniczenie stosowania płynów do penetracji urazów klatki piersiowej i urazów brzucha; odpowiada to permisywnemu niedociśnieniu. Cele to średnie ciśnienie tętnicze (MAP) 60 mmHg, skurczowe ciśnienie krwi (SBP) 70 do 90 mmHg lub powrót tętna obwodowego i zadowalający stan świadomości. Sól hipertoniczna została zbadana i stwierdzono, że niewiele różni się od soli izotonicznej.
Ponieważ żadne płyny dożylne stosowane do wstępnej resuscytacji nie okazały się lepsze, rozwiązaniem z wyboru pozostaje podgrzany roztwór Ringera z mleczanami. Jeśli potrzebne są produkty krwiopochodne, większe wykorzystanie świeżo mrożonego osocza i płytek krwi zamiast tylko skoncentrowanych peletek krwinek czerwonych poprawia przeżycie i zmniejsza ogólne zużycie produktów krwi; zalecany jest stosunek 1/1/1. To znaczy 1 świeżo mrożone osocze / 1 peletka płytek / 1 peletka czerwonych krwinek. Sukces płytek krwi przypisuje się temu, że mogą one zapobiegać rozwojowi koagulopatii . Można również zastosować odzyskiwanie komórek i autotransfuzję.
Obecnie trwają prace nad substytutami krwi, takimi jak nośniki tlenu na bazie hemoglobiny ; jednak od 2013 r. nie były dostępne do użytku komercyjnego w Ameryce Północnej lub Europie. Te produkty są dostępne tylko do ogólnego użytku w Republice Południowej Afryki i Rosji.
Kwas traneksamowy zmniejsza śmiertelność u osób z krwawieniem, a także u osób z łagodnym lub umiarkowanym urazem głowy i objawami krwawienia śródczaszkowego w badaniu mózgu. Jednak wydaje się, że jest korzystny tylko wtedy, gdy jest podawany w ciągu pierwszych trzech godzin po urazie.
W przypadku ciężkiego krwawienia z powodu zaburzeń krzepnięcia odpowiedni może być rekombinowany czynnik VIIa (białko wspomagające krzepnięcie krwi). Chociaż zmniejsza zużycie czynników krzepnięcia, wydaje się, że nie zmniejsza śmiertelności. U osób bez wcześniejszego niedoboru czynnika VII jego stosowanie nie jest zalecane poza sytuacjami testowymi.
Inne leki mogą być stosowane oprócz innych procedur w celu ustabilizowania ofiary. Chociaż leki inotropowe o działaniu dodatnim, takie jak noradrenalina, są czasami stosowane we wstrząsie krwotocznym po urazie, nie ma dowodów na ich stosowanie. Dlatego od 2012 roku nie są zalecane w Stanach Zjednoczonych. Zezwolenie na niskie ciśnienie krwi może być preferowane w niektórych sytuacjach.
O decyzji o wykonaniu zabiegu decyduje rozległość uszkodzenia i anatomiczna lokalizacja urazu. Krwawienie musi być kontrolowane przed ostateczną naprawą. Chirurgia kontroli uszkodzeń ( chirurgia kontroli uszkodzeń) to doktryna leczenia stosowanego w leczeniu ciężkich urazów, w których występuje śmiertelna triada z cyklem kwasicy metabolicznej , hipotermii i niskiego ciśnienia krwi, jeśli nie zostanie wyleczona. Doktryna ta jest realizowana w zdegradowanym kontekście, gdy środki są niewystarczające do pełnej opieki nad pacjentem, w szczególności w szpitalu polowym ( medycyna wojenna ) lub w przypadku masowego napływu ofiar, np. przy okazji katastrofa ( naturalna , przemysłowa , kolejowa , lotnicza , pileup ) lub masowego zabójstwa lub ataku . Zazwyczaj ranny otrzymuje minimalną opiekę chirurgiczną: zabezpieczenie dróg oddechowych (w tym drenaż klatki piersiowej, intubacja), zatrzymanie poważnych krwawień , oczyszczenie rany (oczyszczenie, usunięcie martwej tkanki), wyrównanie złamań i ogólne zabiegi resuscytacyjne. Mniej krytyczne procedury pozostawia się na później, dopóki ofiara nie będzie bardziej stabilna.
Około 15% wszystkich osób po urazach ma urazy brzucha, a około 25% z nich wymaga operacji eksploracyjnej. Większość możliwych do uniknięcia zgonów z powodu urazu wynika z nierozpoznanego krwawienia w jamie brzusznej.
Zgony z powodu traumy pojawiają się na natychmiastowym, wczesnym lub późnym etapie. Natychmiastowe zgony są zwykle spowodowane bezdechem , ciężkim uszkodzeniem mózgu lub rdzenia kręgowego lub pęknięciem serca lub dużych naczyń krwionośnych. Wczesne zgony występują w ciągu kilku minut do kilku godzin i są często spowodowane krwotokami w zewnętrznej warstwie oponowej mózgu , rozerwaniem tętnic , krwią wokół płuc , powietrzem wokół płuc , pęknięciem śledziony , rozerwaniem mózgu, złamaniem wątroby lub miednicy. Natychmiastowy dostęp do opieki może mieć kluczowe znaczenie w zapobieganiu śmierci osób z poważnymi urazami. Późne zgony występują kilka dni lub tygodni po urazie i często są związane z infekcją. Rokowanie jest lepsze w krajach z dedykowanym systemem urazowym, gdzie poszkodowani mają szybki i sprawny dostęp do odpowiednich placówek leczniczych.
Rokowanie długoterminowe często komplikuje przewlekły ból; ponad połowa pacjentów po urazach odczuwa ból o nasileniu od umiarkowanego do silnego rok po urazie. Wielu doświadcza również obniżenia jakości życia w latach po urazie; 20% ofiar cierpiących na jakąś formę niepełnosprawności. Trauma fizyczna może prowadzić do rozwoju zespołu stresu pourazowego (PTSD). Jedno z badań nie wykazało korelacji między nasileniem urazu a rozwojem PTSD.
Urazy są szóstą najczęstszą przyczyną zgonów na świecie, powodując co roku pięć milionów zgonów, co stanowi również 10% wszystkich zgonów rocznych. Jest to piąta najczęstsza przyczyna niepełnosprawności. Około połowa wszystkich zgonów z powodu urazów występuje u osób w wieku od 15 do 45 lat, a urazy są główną przyczyną zgonów w tej grupie wiekowej. Urazy dotykają więcej mężczyzn; 68% urazów występuje u mężczyzn, a zgony z powodu urazów są dwukrotnie częstsze u mężczyzn niż u kobiet, co tłumaczy się tym, że mężczyźni znacznie chętniej angażują się w aktywność niż kobiety. Młodzież i młodzi dorośli są grupą najbardziej narażoną na obrażenia. Podczas gdy starsi ludzie są mniej podatni na obrażenia, częściej umierają z powodu obrażeń odniesionych z powodu różnic fizjologicznych, ponieważ wraz z wiekiem organizm ma większe trudności z kompensacją obrażeń. Głównymi przyczynami śmierci pourazowej są uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego i ciężka utrata krwi . Istnieją różne skale klasyfikacji urazów w celu określenia ciężkości obrażeń. Skale te są używane do określenia zasobów, które mają być wykorzystane, oraz do zbierania danych statystycznych.
Uważa się, że szczątki ludzkie znalezione na stanowisku Nataruk w Turkana w Kenii wykazują oznaki poważnego urazu głowy, szyi, żeber, kolan i dłoni – zarówno tępe, jak i przenikliwe – co zostało zinterpretowane przez niektórych badaczy jako stwierdzenie istnienia wojny między dwiema grupami łowców-zbieraczy 10 000 lat temu. Jednak dowody na tępe urazy w Nataruk zostały zakwestionowane, a interpretacja, że miejsce to stanowi wczesny przykład wojny, została zakwestionowana.
Koszt finansowy traumy jest podwójny, zarówno w przypadku kwoty wydanej na leczenie traumy, jak i utraty potencjalnych korzyści ekonomicznych z powodu nieobecności w pracy. Średni koszt finansowy leczenia urazu w Stanach Zjednoczonych wynosi około 334 000 USD na osobę, co czyni go droższym niż leczenie raka i chorób układu krążenia . Jedną z przyczyn wysokich kosztów leczenia traumy jest zwiększona możliwość wystąpienia powikłań, co prowadzi do konieczności większej liczby interwencji. Utrzymanie centrum urazowego jest kosztowne, ponieważ jest ono zawsze otwarte i utrzymuje stan gotowości do przyjmowania pacjentów, nawet jeśli ich nie ma. Oprócz bezpośrednich kosztów leczenia istnieje również obciążenie gospodarki z powodu utraconych zarobków i produktywności, które w 2009 roku w Stanach Zjednoczonych wyniosły ok. 694 mld USD.
Obywatele krajów rozwijających się często mają wyższe wskaźniki śmiertelności z powodu urazów. Kraje te odpowiadały za 89% wszystkich zgonów z powodu urazów na całym świecie. Wiele z tych krajów nie ma dostępu do wystarczającej opieki chirurgicznej, a wiele z nich nie posiada systemów urazowych. Ponadto większość krajów rozwijających się nie posiada systemu opieki przedszpitalnej, więc większość poszkodowanych przewożona jest prywatnymi pojazdami. Ponadto w ich szpitalach brakuje odpowiedniego sprzętu, zasobów organizacyjnych i wyszkolonego personelu.
Przyczyna | Zgony rocznie |
---|---|
Wypadek drogowy | 260 000 |
Utonięcie | 175 000 |
Oparzenia | 96 000 |
Spada | 47 000 |
Toksyny | 45 000 |
Ze względu na różnice anatomiczne i fizjologiczne do urazów u dzieci należy podchodzić inaczej niż u dorosłych. Wypadki są główną przyczyną śmierci dzieci w wieku od 1 do 14 lat. W Stanach Zjednoczonych około 16 milionów dzieci każdego roku trafia na pogotowie z powodu urazu. Chłopcy są częściej ranni niż dziewczęta w proporcji płci 2:1. Pięć najczęstszych niezamierzonych obrażeń dzieci na całym świecie w 2008 roku to wypadki drogowe, utonięcia, oparzenia, upadki i zatrucia.
Szacowanie masy ciała jest ważną częścią postępowania w przypadku urazu u dzieci, ponieważ dokładne dawkowanie leków może być kluczowe dla działań resuscytacyjnych. Istnieje wiele metod szacowania masy, w tym wstążka Broselow, formuła Leffler i formuła Theron .
Trauma występuje w około 5% wszystkich ciąż i jest główną przyczyną zgonów matek. Ponadto kobiety w ciąży mogą doświadczyć odklejenia łożyska , przedwczesnego porodu i pęknięcia macicy . W czasie ciąży występują problemy diagnostyczne; Wykazano , że promieniowanie jonizujące powoduje wady wrodzone, chociaż dawki stosowane do typowych badań są ogólnie uważane za bezpieczne. Wstrząs krwotoczny ze względu na normalne zmiany fizjologiczne zachodzące w czasie ciąży może być trudniejszy do zdiagnozowania. Gdy kobieta jest w ciąży powyżej 23. tygodnia, zaleca się monitorowanie płodu przez co najmniej cztery godziny za pomocą kardiotokografii .
Szereg zabiegów wykraczających poza typową opiekę urazową może być koniecznych, gdy pacjentka jest w ciąży. Ponieważ ciężar macicy na żyle głównej dolnej może zmniejszać powrót krwi do serca, położenie kobiety w późnej ciąży na lewym boku może być bardzo korzystne. Zaleca się również podawanie immunoglobulin anty-D u osób Rh ujemnych oraz kortykosteroidów u osób w wieku od 24 do 34 tygodni, które mają rodzić w sposób naturalny lub nie. To leczenie jest takie samo dla osób, które przeszły cesarskie cięcie z powodu zatrzymania krążenia.
Większość badań nad traumą miała miejsce podczas wojny i konfliktów zbrojnych ze względu na zwiększone wydatki na badania nad traumą, mające na celu zapobieganie zgonom związanym z walką. Trwają badania nad pacjentami, którzy zostali przyjęci na oddział intensywnej terapii lub do centrum urazowego i którzy doznali traumy, która spowodowała negatywną zmianę w ich jakości życia (lęk, depresja...). Prowadzone są również badania nad nowymi konserwowanymi produktami krwiopochodnymi do zastosowania w opiece przedszpitalnej; niepraktyczne jest terminowe stosowanie obecnie dostępnych produktów krwiopochodnych na odległych obszarach wiejskich lub na teatrach działań wojennych.