Sven z rozwidloną brodą | |
Portret Svena I st według miniatury angielskiej. | |
Tytuł | |
---|---|
Król Danii | |
986 - 3 lutego 1014 | |
Poprzednik | Harald przy Niebieskim Zębie |
Następca | Harald Svensson |
Suweren Norwegii | |
1000 - 3 lutego 1014 | |
Poprzednik | Olaf Tryggvason |
Następca | Eric Håkonsson |
Król Anglii | |
1013 - 3 lutego 1014 | |
Poprzednik | thelred the Misguided |
Następca | thelred the Misguided |
Biografia | |
Data urodzenia | ok. 960 |
Data śmierci | 3 lutego 1014 |
Miejsce śmierci | Gainsborough |
Tata | Harald przy Niebieskim Zębie |
Rodzeństwo |
Thyra Gunhilda |
Małżonka | Gunhilda |
Dzieci |
Harald Svensson Knut Wielki |
Lista monarchów Danii Lista monarchów Norwegii Lista monarchów Anglii |
|
Sven z Rozwidlający Beard ( tjúguskegg Sveinn w staronordyckim , Svend Tveskæg w języku duńskim , Swen Widłobrody w języku angielskim ), urodzony około 960 i zmarł3 lutego 1014, był królem Danii od 986 do 1014. Jego panowanie rozciągało się również na Norwegię , z wyjątkiem okresu 995-1000, a krótko panował nad Królestwem Anglii od końca 1013 do śmierci.
Jego przydomek „ rozwidlona broda ”, prawdopodobnie używany za jego życia, pochodził od rozwidlonego wąsa ( sędzia w języku staronorweskim), szczególnie modnego wówczas w Anglii. Ponadto jest pierwszym duńskim monarchą, który wybił monety z jego podobizną, pod napisem Zven, Rex ad Dener (Sven, król Duńczyków).
Svein data urodzenia nie jest znana, ale przyjmuje się, że urodził się przed ojcem Harald I st poślubia religia chrześcijańska , na początku lub połowy dekady 960 . Według sagi Jómsvíkinga , matka, AESA-Saum, to znaczy AESA l'Ourlet lub Krawcowa , była kobietą skromnego pochodzenia pobieranej przy zachowaniu firmę „Harald z niebieski ząb”, podczas bankietu z Wikingami z Jomsborg , któremu zostawia prezenty. Kiedy ta ostatnia odkrywa jej ciążę, ujawnia tożsamość ojca jej dziecka Palna-Toki, przywódcy Jomswikingów , który później rzekomo nakłonił Svena do przymusowego uznania go za dziedzica króla. Mówi się, że po konwersji, Svein wziął chrześcijańskie imię Otto na cześć cesarza Ottona I st do Świętego Cesarstwa Rzymskiego (koronowany w 962 ).
Po przeciwstawieniu się mu, Svein zastąpił swojego ojca Haralda z Niebieskim Zębem jako król Danii , prawdopodobnie pod koniec 986 lub na początku 987 . W 994 rozpoczął pierwszą wyprawę przeciwko Anglii . Wkrótce poślubił Sigrid , wdowę po królu Szwecji Eryku , zyskując wpływy w Szwecji dzięki synowi Erica, Olofowi . Po śmierci króla Olafa I st z Norwegii do bitwy Svoldr Svein może kontrolować w 1000 Norwegii Southern przez hrabiego Hladir Eryk z Lade , swego wasala. Zakłada się, że Svein był za wypraw przeciwko Anglii w 1003 - 1005 , 1006 - 1007 oraz 1009 - 1012 , w odwecie za masakrę duńskich mieszkańców w Anglii , w tym jego siostra, Gunnhild, a jego brat-in-law, w sprawie dzień Saint-Brice,13 listopada 1002 r. W końcu wywołuje masową inwazję w 1013, w której osobiście uczestniczy.
Według ówczesnych kronik „przed Sierpniem przybył król Svein ze swoją flotą do Sandwich . Szybko dociera do obrzeży Anglii Wschodniej i wspina się wzdłuż Trentu aż do Gainsborough . Ilość Uhtred i wszystko Northumbria czczą go jak u Lindsey potem tych z Wioski Pięciu [...] My niech zakładników ze wszystkich krajów. Kiedy rozumie, że wszyscy się poddali, prosi o zaopatrzenie jego armii i wierzchowce, po czym udaje się na południe i powierza swoją flotę i zakładników synowi Cnutowi (po francusku: Canut) . Przybywając na Watling Street , wyrządzają wszelkie szkody, jakie może wyrządzić armia. Wyjeżdżają do Oksfordu, gdzie mieszkańcy wkrótce kłaniają mu się i dają zakładników. Stamtąd jadą dalej do Winchester , robią to samo, potem na wschód, w kierunku Londynu ”.
Ale mówi się, że Londyńczycy niszczą mosty na Tamizie (co zainspirowało angielski rym londyński most upada , „londyński most upada”). W rezultacie Svein ponosi poważne straty i musi się wycofać. Podbije Wallingford , a następnie Bath, gdzie stacjonował swoje wojska.
Londyn oparł się inwazji duńskiej, ale znalazł się w izolacji i całkowicie otoczony przez podbite ziemie. Svein z rozwidloną brodą został zaakceptowany jako król Anglii po ucieczce króla Ethelreda do Normandii pod koniec 1013 roku . Wtedy Londyn złożył wniosek, a Witan ogłosił królem Sveina w Boże Narodzenie .
Svein przeniósł się do Gainsborough w Lincolnshire , gdzie zaczął organizować swoje nowe królestwo, ale zmarł dnia3 lutego 1014, po zaledwie 5 tygodniach panowania nad Anglią. Jego ciało zostało repatriowane do Danii, a jego syn Harold II zastąpił go jako król Danii, podczas gdy jego młodszy syn został ogłoszony przez flotę królem Anglii pod imieniem Kanuta ( Knud I st ). Ale ten ostatni wrócił do Danii na chwilę po powrocie Éthelred z Normandii . Ostatecznie Knud będzie rządził Anglią, Danią, Norwegią oraz częścią północnych Niemiec .
Według skandynawskich sagach , Sven musiałby żonaty Sigrid Storråda , wdowę Eric VI Szwecji , który dałby mu Knut II Danii .
Nowoczesna krytyka uważa, że ten związek jest legendarna, a raczej Sven żonaty żona Erica Szwecji, która była księżniczką niewolnika znany jedynie pod nazwą skandynawskie do Gunnhild i była córką lub siostrą Bolesława I st Polski . Według Thietmara z Merseburga król Sven poślubiłby nie córkę, ale siostrę króla Borislava i miałby dwóch synów: Knuta i Haralda.
Inni posuwają się tak daleko, że utożsamiają dwie żony, choć zupełnie odmienne w Adamie z Bremy iw Sagach , tylko w jednej: Świętosława = Sigrid Storråda .
W każdym razie Sven (zmarł w 1014 r.), syn Haralda w Błękitnym Zębie , miał co najmniej czwórkę sprawdzonych dzieci ze swoimi żonami:
W XI -tego wieku , historyk Adam z Bremy publikuje Gesta Pontificum Ecclesiae Hammaburgensis w którym twierdzi on, że został zdetronizowany przez Svein Eryka Zwycięskiego , króla Szwecji, który wówczas panował nad Danii aż do śmierci w 994 lub 995 . Obwinia też Sveina za bunt, który kosztował jego ojca życie i twierdzi, że ukarany przez Boga za ten czyn musiał przejść 14 lat wygnania . Gdziekolwiek szuka schronienia, jest niemile widziany, z wyjątkiem Szkocji , gdzie król, poganin i morderca, cieszy się swoim towarzystwem. Dopiero gdy Svein rozpozna Chrystusa jako prawdziwego Zbawiciela, może ponownie zostać monarchą.
Wydaje się jednak, że żadne inne źródło nie popiera tych twierdzeń (poza tymi opartymi na pracy Adama z Bremy). Co więcej, ustalono z niemal pewnością, że Svein był obecny na spotkaniu z dwoma swoimi wasalami na duńskiej wyspie Sejerø w 993 roku w celu rozwiązania kłótni, co najmniej na rok przed końcem wspomnianego wygnania. .
Ponadto Adam z Bremy upiera się, że Svein jest poganinem, podczas gdy ten ostatni został ochrzczony wraz z ojcem podczas chrystianizacji Danii , zaprosił wielu księży z Hamburga do przyjazdu do Anglii.
Wydawałoby się zatem, że Gesta Hammaburgensis Ecclesiae Pontificum jest dziełem czysto propagandowym, ale zdarza się, że wymachuje się nim w obronie różnych ideologii politycznych (stronę anglojęzyczną podejrzewa się o brak neutralności).