| Imię urodzenia | Stéphane Louis Golmann |
|---|---|
| Narodziny |
18 września 1921 Montrouge , Francja |
| Śmierć |
8 kwietnia 1987(65 lat) Québec , Quebec |
| Podstawowa działalność | piosenkarz i autor tekstów |
| Gatunek muzyczny | Pieśń francuska |
| aktywne lata | 1946 - 1957 |
Stéphane Golmann , urodzony dnia18 września 1921w Montrouge ( Hauts-de-Seine ) i zmarł dnia8 kwietnia 1987w Quebec ( Kanada ), jest francuskim - mówi piosenkarka . Był także tłumaczem i dziennikarzem .
Urodzony w aszkenazyjskim rosyjskim ojcu , inżynierze górnictwa i matce z Liège, Stéphane Golmann spędził dzieciństwo w Tunezji . W 1934 roku śmierć rodziców zmusiła go do powrotu do Francji . Po studiach na Sorbonie, a następnie w szkole inżynierii mechanicznej w Rochefort , okupacja zmusiła go do opuszczenia Francji. Następnie udał się do Anglii , gdzie zaciągnął się do Królewskiej Marynarki Wojennej . Będzie także uczestniczyć w lądowaniu w Afryce Północnej w 1943 roku.
Zdemobilizowany w 1945 roku Stéphane Golmann zintegrował się z życiem Paryża, zwłaszcza w dzielnicy Saint-Germain-des-Prés . Gitarzysta, wchodzi do13 marca 1946w Théâtre de la Gaîté-Montparnasse , prowadzonym przez Agnès Capri , jako akompaniator. Podąża za nią, kiedy ponownie otwiera swój własny kabaret, Chez Agnès Capri , tym razem jako piosenkarz, gdzie wykonuje własne utwory.
Jako pionier kompozytorów z Dzielnicy Łacińskiej szybko znalazł się wśród swoich wybitnych postaci, interpretując ludowy repertuar przed listem i zawsze przy akompaniamencie gitary Aglaé .
W 1946 roku śpiewał w Quod Libet Francisa Claude'a obok innych początkujących, takich jak Léo Ferré , Catherine Sauvage czy Jacques Brel .
W Czerwiec 1950, grał przez miesiąc w Trois Mailletz , a następnie w Rose Rouge , Chez Gilles , był częścią początków kabaretu de l'Écluse . Komponuje również muzykę do filmów krótkometrażowych Paula Paviota .
W 1951 roku Yves Montand podjął się piosenki Actualités napisanej przez Alberta Vidalie i stworzonej przez Stéphane'a Golmanna. W następnym roku podejmie go Les Frères Jacques , który go spopularyzuje.
Inna z jego piosenek, La Marie-Joseph , z humorem inscenizuje gogle żeglarzy pod szyderczym okiem bretońskich żeglarzy, którzy śmieją się z amatorów, którzy nawet zapominają o podniesieniu kotwicy podczas pływania żaglami. Napisany w kontekście popularyzacji żeglarstwa i rozbudowy ośrodka żeglarskiego Glénans pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku został przejęty przez braci Jacques i stał się rodzajem hymnu w szkołach żeglarskich w latach 1960 i 1970.
W latach 1954 i 1957, wersje Costallat opublikowany pod Erato etykiecie , trzy 45s, każdy zawierający 6 tytułów i czterech 25 cms Stephane Golmann.
W 1954 roku Juliette Greco podjęła się utworu C'est à s'aimer .
W 1955 roku zagrał amerykańską gwiazdę od Rogera Pierre'a i Jean-Marca Thibaulta po Bobino .
W Luty 1957, dał trzy kolejne recitale w Palais des Beaux-Arts w Brukseli , gdzie wykonał dużą część swojego nagranego repertuaru, ale także utwory wcześniej niewidziane ( Le Malentendu , Les Visons ) i taki, który nigdy nie zostałby nagrany ( La Belle Lurette ).
Stamtąd jego obecność w Paryżu staje się sporadyczna, osiedla się w Londynie , gdzie zostaje ekspertem od misji pomocy technicznej w Afryce i po kryjomu pojawia się wKwiecień 1957 za nagranie trzeciego albumu dla Erato przed zniknięciem ze sceny na dobre.
Wiemy, że w 1959 r. Zajmował stanowisko w brytyjskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych , w 1963 r. Był w sekretariacie ONZ i uczył francuskiego w Nowym Jorku . Następnie jest prezentowany jako ekspert ds. Międzynarodowej współpracy technicznej. Bez wieści o nim w Paryżu wierzymy, że nie żyje, plotka sprawia, że stał się włóczęgą , mówimy o nim tylko w czasie przeszłym.
W 1964 roku firma Barclay wznowiła nagrania Erato, aby opublikować je na płycie pod wytwórnią Bel Air .
W 1967 roku Stéphane Golmann poślubił Marcelle Gagnon w Quebecu, gdzie osiadł. Ostatni raz wystąpił na scenie w Quebecu w 1968 roku. Był ojcem reżyserki Naomi Golmann i Alexisa potrąconego przez samochód w 1978 roku w Quebecu i wkrótce potem zmarł.
W Październik 1986, na czele agencji prasowej Franco-Quebec, wrócił do Paryża, aby poprosić o wznowienie wszystkich swoich piosenek. Ale ten zamiar urzeczywistni się dopiero po jego śmierci. piątek8 kwietnia 1987zmarł na atak serca w Quebecu. Jego żona pokieruje tym wznowieniem na płycie CD, która ukaże się w 1989 roku.
1956 : Stéphane Golmann nr 1 (Erato, LDE V 2006)
|
1954 : Stéphane Golmann, 2 nd serii (Erato, LDE V 2007)
|
1960 : Stéphane Golmann nr 3 (Erato, LDE V 2023)
|
1964 : Stéphane Golmann (Bel Air, 311 051)
|
1966 : Ballady i pieśni gestów (BAM, 7056, kompilacja)
|
1989 : Ballady i pieśni gestów vol. 1 (amplituda, CHCD-3012, kompilacja)
|
1989 : Ballady i pieśni gestów vol. 2 (amplituda, CHCD-3013, kompilacja)
|
2005 : Moja gitara i ja (EPM Musique, EPM 985252, kompilacja)
|
2007 : Troubadour, żyjesz poza swoim czasem (Oiseaux de Passage, kompilacja)
|