| Narodziny | 20 lipca 1986 r. |
|---|---|
| Podstawowa działalność | Aktorka |
| Dodatkowe zajęcia | Dyrektor |
| Trening |
Warsztaty kreatywnego teatru (ATC) Florent School |
| Rodzina |
Yves Mourousi Véronique Audemard d'Alançon |
Informator
Sophie Mourousi , urodzona w dniu20 lipca 1986 r., Jest aktorką i reżyserem teatralnym francuskim .
Jest córką Yves Mourousi i Véronique Audemard d'Alançon .
Od 1999 do 2004 roku , Sophie Mourousi był członkiem Atelier Cupressien de théâtre (ACT) - zwany AC Théâtre Val d'Europe od 2002 roku - w reżyserii Blandine Chaix. Gra tam zwłaszcza teksty Goldoniego , Azamy i Czechowa . W 2002 i 2003 roku , wynika z „aktor przed kamerą” kursy reżyserii Luca Gallisaires i Christine Franciszka i integruje cykl przygotowawczy 3 th roku na Cours Florent .
W 2004 roku , Sophie Mourousi po intensywne szkolenie w 2 -go roku Ecole Florent, gdzie pracowała pod kierunkiem Julien Kosellek, Jean-Pierre Garnier i Christopher Garcia. To w ramach tej szkoły, że w 2006 roku ona etapowej kawałek skazany nieruchomości przez Tennessee Williamsa .
Następnie dołączyła do Creative Theatre Workshop (ATC) w 2006 roku w reżyserii Stéphane'a Auvray-Nauroy i Françoise Roche.
Po jej latach treningu, została skierowana przez Céline Le Priellec i Nicolas Taffary w Le Malade Imaginaire przez Moliera , przez Camille Dappoigny w Hanjo przez Yukio Mishima , i Florent Dorin w Heraklesa 5 przez Heinera Müllera . Pracuje także w kreacjach Le noisy cortège (2008) Juliena Koselleka, Un prawie rien (2009) Élise Lahouassa oraz Je suis trop vivant et les larmes sont close (2010) Stéphane'a Auvray-Nauroya, Sophie Sire i Olafa Benestvedta.
W 2007 roku wystawiła swoje pierwsze dzieło: Un possible chant de la carpe . Potem przyjdź Clean rzucić ( 2008 ), Szalone Words ( 2009 ) i ONZ (petit) détournement ( 2010 ), trzy krótkie formy powstałe podczas 3 rd , 4 th i 5 th edycje festiwalu "sąd de nadającego", u Teatr The North Star . Uczestniczyła również w styczniu 2012 roku na 7 th edycji festiwalu „w postaci krótkich”, w którym wystawił trzeciego aktu Hamleta , od Williama Szekspira .
W listopadzie 2010 roku Sophie Mourousi wznowiła Paroles oszalały w teatrze L'Étoile du Nord , przedstawienie, które współtworzyła z dwoma aktorami i wyreżyserowała. Spanikował słowa wcześniej wydany w lutym 2009 roku w tym samym teatrze podczas 4 th edycji krótkich form festiwalu „Short Form” oraz w ramach letniego festiwalu „On nie przestanie teatru” w lipcu 2010 roku . Te różne okładki brały udział w procesie tworzenia: „Musiłam uzbroić się w cierpliwość, żeby w trakcie rozwoju projektu następowało powolne dojrzewanie. ”. Jej operowanie światłem, reżyseria aktorska i pisarstwo zbliżają ją do scenarzystów, takich jak Joël Pommerat , o którym niektórzy krytycy nie wahają się powiedzieć, że jest dziedziczką. Sophie Mourousi niczym „scenarzystka” wykorzystuje podczas pracy próbnej różne materiały (teksty, piosenki, ćwiczenia sceniczne itp.), aby „ułożyć nie narrację, ale wiele fragmentów, aby stworzyć rzeczywistość i poezję wokół dwóch bytów, mężczyzna i kobieta na planie. »« [Sophie Mourousi] inscenizuje jak kręci teledysk. Jego praca jest precyzyjna, szybka i wizualna. "
W lipcu 2011 roku , w ciągu 5 -tego wydania „My nie zatrzymać teatru”, Sophie Mourousi gra Juliette w samym doskonałe i bardzo żałosną tragedii Romea i Julii przez spółkę Estrarre. Jeśli spektakl w reżyserii Juliena Koselleka kwestionuje to, co zrobiliśmy z naszymi idolami i wydaje się, że nie stawia już historii miłosnej w centrum spektaklu, interpretacja roli Juliette przez Sophie Mourousi nie przechodzi bez echa: „Ona jest idealny w Julii, przechodząc od bezwładnej nastolatka do zakochanej kobiety, gotowej na wszystko. Wnosi do roli piękną, rzadko widywaną skalę i wspaniałą subtelność gry. ”.
Sophie Mourousi jest profesorem interpretacji w Szkole Auvray-Nauroy.
W 2005 roku była członkiem oficjalnego jury festiwalu ISC Cinéma pod przewodnictwem Vincenta Pereza .