Narodziny |
556 pne J.-C. Ceos |
---|---|
Śmierć |
467 pne AD Agrigento |
Podstawowa działalność | poeta |
Język pisania | starożytna greka |
---|---|
Gatunki | poezja liryczna |
Podstawowe prace
Simonides (w starożytnej grece : Σιμωνίδης ) urodził się w Ceos w 556 rpne. AD , zmarł w Agrigento w 467 pne. AD , to grecki poeta liryczny . Przyciągnął go do Aten Hipparch , syn Pizystrata , następnie spędził długi czas na dworze Aleuadów , a następnie Skopad w Crannon w Tesalii .
Urodzony w Ioulis na wyspie Céos (Kéa) , niewątpliwie zaczynał jako chórmistrz ; udał się do Aten w 520 rpne. AD , prawdopodobnie na zaproszenie tyrana Hipparcha . Tam zaprzyjaźnia się z Thémistocles . Kiedy Hippiasz , ostatni z Pizystratydów , został wygnany z Aten w 510 pne. AD , Simonides schronił się w Tesalii, gdzie mieszka na dworze książąt, na zaproszenie Aleuadów , dopóki cała grupa nie zginie, zmiażdżona przez zawalenie się dachu ich sali bankietowej; tradycja głosi, że jedynym ocalałym był Simonides. Wrócił do Aten, gdzie wojny perskie dostarczyły mu tematu trenów i epitafiów . Odniósł pięćdziesiąt sześć zwycięstw w konkursach dytyrambowych oraz w 489 pne. AD , zdobył koronę Ajschylosa za elegię skomponowaną na cześć zmarłych z Maratonu . Według Herodota jest on także autorem wyrytego na kamieniu w Termopilach kupletu elegijnego , upamiętniającego słynną bitwę :
„ Ὦ ξεῖν᾿, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε
κείμεθα, τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. "
„Dziwny, idź i powiedz Lacedaemonowi
, że leżymy tutaj w posłuszeństwie jego prawom. "
- (przetłumaczone Philippe-Ernest Legrand)
W 476 pne. AD , w wieku osiemdziesięciu lat, został zaproszony na dwór Hieron w Syrakuzach , gdzie podążał za nim jego bratanek Bacchylides i Pindar . Zmarł dziesięć lat później, został pochowany w Agrigento . Z zatwardziałej chciwości na starość został wyszydzony i stał się przysłowiowy.
Według tradycji greckiej jest pierwszym autorem fraszek . Mówi się, że wynalazł sztukę pamięci . La Souda przypisuje mu wynalezienie czterech liter alfabetu greckiego ( ω, η, ξ, ψ ). Byłby także pierwszym wielkim poetą, który napisał wersety do czytania, a nie do ustnej recytacji.
Tradycja sprawia, że Simonides jest pierwszym poetą, który śpiewał mężczyzn, a nie bohaterów czy bogów . Byłby także pierwszym, który zażądałby pieniędzy za swoje wiersze , zwłaszcza za swoje épinicies (świętowanie zwycięstwa sportowego). Wydaje się, że był bardziej przywiązany do wychwalania tamtejszych bogów niż sam sportowiec.
Tak więc sponsor epinicii, bokser (członek rodziny Scopades), sądząc, że Simonides inspirował się bardziej Dioscuri niż jego osobistym wyczynem, zapłacił mu tylko połowę uzgodnionej kwoty, prosząc go o adres do Dioscuri. do końca. Później legenda głosi, że podczas kolacji, na którą poeta mimo sporu został zaproszony przez tego ostatniego, sługa ostrzegł go, że na progu czekają na niego dwaj tajemniczy jeźdźcy, niosąc pilną wiadomość ... nikt inny jak boski Dioscuri, który przybył, aby uchronić go przed katastrofą, która spowodowała zawalenie się dachu domu za nim na nieuczciwego gospodarza i jego gości.
Większość epinicji zaginęła i zachowały się tylko fragmenty.
Simonides jest cenionym poetą starożytności. Platon często go cytuje, Arystoteles wspomina o nim w swojej etyce nikomachejskiej , Ksenofont czyni go jednym z bohaterów swojego Hierona , a Dionizjusz z Halikarnasu podaje go jako wzór prostoty w swojej Kompozycji stylistycznej :
Simonides był także rywalem Timokreona z Rodos : przypisuje się mu satyryczne epitafium, na które odpowiedział Timokreon.
Często mylony z Simonidesem z Amorgos, którego jeden zredagował fragmenty zmieszane z jego własnymi, a który został częściowo przetłumaczony przez Leopardiego .