Sarvāṅgāsana (w alfabecie dewanāgarī : सर्वाङ्सासन) to sanskryckie określenie pozycji haṭhayoga , którego dosłowne tłumaczenie to „pozycja całego ciała” (sanskryckie słowo sarvāṅga izolowane oznacza „całe ciało”). W języku francuskim jest znana jako „postawa świecy”. Sarvangasana jest rzeczywiście jednym z wielu viparītakaraṇāsana lub „odwróconych pozycjach”, do których należą między innymi sirsasana postawę , która spoczywa na czubku głowy.
Przed przystąpieniem do gimnastycznego opisu tej postawy podejście językowo-filozoficzne umożliwia wzbogacenie znaczenia wyrażenia sarvāṅgāsana .
Sarvāṅgāsana to rzeczownik składający się z dwóch wyrazów, określonego terminu poprzedzającego określenie określające. Określony termin sam w sobie jest nazwą złożoną , która zawiera imię proste āsana (postawa) poprzedzone innym imieniem prostym zależnym od dopełnienia imienia aṅga (oznaczającego ciało lub część ciała, kończynę). Określony termin aṅgāsana dosłownie tłumaczy się jako „postawa ciała”. Określeniem decydującym jest sanskrycki przymiotnik sarva, który Francuzi tłumaczy jako „wszystko, całość, całość”. Słowo sarvāṅgāsana dosłownie odpowiada wyrażeniu „pozycja całego ciała”.
W języku francuskim ta postawa nazywana jest „postawą świecy”, ponieważ łączy w sobie wszystkie „pozycje odwrócone” (które unoszą ciało na głowie w kształcie świecy), które sanskryt nazywa viparītakaraṇāsana . Ta nowa nazwa złożona jest również analizowana w dwóch terminach: zdeterminowana karaṇāsana rozkładająca się na āsana (postawa) i karaṇa - nazwa agenta oznaczająca „ten, który działa, aktor, praktykujący”. Określony termin tłumaczy się zatem jako „postawa praktykującego”. Określenie viparīta jest zbudowane na rdzeniu czasownika I- (iść), uzupełnionym o przedrostki pari (dookoła) i vi oznaczające odchylenie lub nawet inwersję. Viparīta dosłownie tłumaczy się jako „kto wraca, który idzie w przeciwnym kierunku”, a pełne wyrażenie viparītakaraṇāsana staje się w języku angielskim „odwróconą postawą praktykującego”.
Ta kategoria viparītakaraṇāsana obejmuje kilka pozycji odwróconych, w tym halāsanę , pinchamayurāsana lub śirṣāsana jako epigraf. O postawie mówi się, że jest „ asana ”, ponieważ w sanskrycie to imię jest neutralne pod względem płci. Traktat Haṭhayogapradīpikā pochodzący z XV -go wieku przywołuje również viparītakaraṇimudrā . Mudra to nazwa sanskryt dla żeńskiego, który wyznacza jedną z wielu pozycji palców, do którego hinduizm atrybuty magiczne lub mistyczną siłę, stąd kobiecy zgodę słowo viparītakaraṇa która staje viparītakaraṇi przed słowem Mudra .
Sarvangasana , jak każdy inny odwrócone postawy kategorii viparītakaraṇāsana jest cytowany w najstarszych tekstach hinduizmu jako Yogatattva Upanisad , który jest pobierany następujący cytat:
„[…] Co do odwróconej postawy
przemawia do zaawansowanych obserwujących ponieważ ma wiele chorób ciało i umysł; […] za trzy miesiące, zmarszczki i siwe włosy znikną, i jeśli praktykujemy odwrotną postawę przez trzy godziny każdego dnia, nie umrzemy. […] ”Później hinduizm rozwija trzy pojęcia, które rzucają światło na głęboką funkcję odwróconej postawy gatunku viparītakaraṇāsana , której szczególnym przypadkiem jest sarvāṅgāsana . Odwrócona postawa pozwoliłaby na odwrócenie fizjologicznych przepływów, psychologiczny powrót do pierwotnej świadomości i przemianę energii psychosomatycznych w „siłę duchową”.
Odwrócenie przepływów fizjologicznychJeśli weźmiemy pod uwagę, że człowiek, swoje życie, podlega "polom kosmo-tellurycznym", w tym sile grawitacji, która nadaje mu wagę , fakt, że te ograniczenia są wywierane w jednym kierunku, może przyspieszyć "chroniczne zużycie" ciało. Chwilowe postawienie się do góry nogami naprawiłoby „szkody” spowodowane przez te warunki egzystencji.
Na przykład w pozycji odwróconej serce wywiera mniejszy wysiłek, aby zaopatrzyć mózg i doprowadzić krew żylną z nóg do płuc , co pozwoliłoby odpocząć układowi sercowo-naczyniowemu lekarza.
Wróć do pierwotnej świadomości psychologicznejZ pewnymi wyjątkami człowiek przychodzi na świat jako pierwszy. Fakt odtworzenia, poprzez ćwiczenie pozycji odwróconej, postawy analogicznej do momentów prenatalnych, kiedy płód przewraca się przed opuszczeniem łona matki, może obudzić obecną pamięć do tego „pierwotnego stanu” lub też ciało i umysły były nieruchome. wolne od wszelkich wrażeń, jak te, które zostaną im później narzucone przez wychowanie, a potem wydarzenia życiowe i konsekwencje, jakie z nich wynikną. Cel, jakim jest uwolnienie się od wszystkich tych konsekwencji, innymi słowy, wymazanie karmy , unicestwienie frakcjonowania świadomości , umożliwiłoby odwrócenie zwykłej perspektywy i dostęp do ukrytego oblicza rzeczywistości.
Transmutacja energiiNa zaawansowanym etapie jogin uważa, że konieczne jest przegrupowanie wszystkich swoich podstawowych energii, tak aby zostały one przemienione w „siłę duchową”, która następnie pożyczyłaby nāī, które Kunalinī Yoga nazywa sushumnā , centralnym subtelnym kanałem znajdującym się w rdzeniu kręgowym , i w ten sposób osiągnąłby czubek głowy po „przebiciu” pewnych „węzłów energii” zwanych czakrami .
To wyjaśnia motywacje Urdhvaretas , klasy joginów twierdzących, że są Shivą , którzy praktykują zarówno zatrzymywanie nasienia, jak i odwróconą postawę, aby przechowywać energię seksualną w ten sposób przekształconą w ich mózgu. Niektóre z nich rzeczywiście rozważyć duchową realizację zrodzonego z ich ascezy , w sadhanie , jako lepszy od zwykłej przyjemności z kopulacji .
Aby lepiej „poślubić duszę” sarvāṅgāsany lub innych odwróconych pozycji z kategorii viparītakaraṇāsana , wielu gymnosophists wewnętrznie powtarza tę mantrę „ Om, namo, bhagavaté vasou devaya ”, którą można przetłumaczyć następująco: „O Nieskończony Panie, serce wszystkich istot, ku Tobie zwracam swoje sumienie ”.
Ta sekcja zajmuje się gimnastycznym opisem sarvāṅgāsany , inne odwrócone postawy z kategorii viparītakaraṇāsana są przedmiotem specjalistycznych artykułów. Większość zachodnich wyznawców hahajogi zadowala się praktyką tej postawy jako ćwiczenia fizycznego lub psychosomatycznego, bez przygotowania się na mistyczną ścieżkę wspomnianą powyżej. Ich praktyka jogi ma na celu przede wszystkim poprawę ich zdrowia. Dlatego też ostrzeżenie higieniczne będzie wskazywało po opisie gimnastycznym na zalety i wady takiej postawy dla zdrowia ćwiczącego jogina .
Pozycja odwrotna na szyi i ramionach, łokcie na podłodze; ręce złożone na lędźwiach, wyciągnięte nogi. W pionie, a nie „w pług”. Oczy zamknięte i wolno oddychające.
Wskazane jest stopniowe praktykowanie hahajogi , wydłużając nieco czas trwania pozycji każdego dnia. Wskazane jest, aby wstać po dwóch minutach leżąc na plecach pod koniec pozycji, aby rozprowadzić masę krwi.
Sadhu z kumbhamela , w Indiach , znakomitymi adepci, utrzymanie pozycji przez trzy godziny, bo to oznacza dla nich alchemicznej znaczenie . Bardziej skromnie, zachodni znawca sarvāṅgāsany w dobrym stanie psychosomatycznym rozsądnie pozwoli sobie na krótsze sesje „odwróconych pozycji”.
Nigdy nie powinieneś obejść się bez porady lekarza przed przystąpieniem do praktyki pozycji hahajogi . Przedstawione poniżej dane mają jedynie charakter informacyjny i nie zastępują zdrowego rozsądku ani porad kompetentnych specjalistów.
Możliwe przeciwwskazaniaNależy unikać wykonywania pozycji odwróconych w przypadku:
Osoby, które cierpią na żylaki , astmę , schorzenia wątroby czy dolegliwości stomatologiczne , będą odczuwać wyraźny komfort ćwicząc tę postawę .
Z dietetycznego punktu widzenia wegetarianizm nie jest niezbędny: wystarczy jeść różnorodne potrawy w rozsądnych proporcjach. Lekarstwo z peruwiańskiej maca , czerwonego żeń-szenia lub soku non0 , trzech potężnych roślinnych panaceum , wzmocniłoby działanie sarvāṅgāsany , którą starożytni nazywali „królową postaw”. Innym sposobem na wzmocnienie efektów postawy odwróconej jest stosowanie medycyny ajurwedyjskiej .
Rano „pozy przy świecach” dodaje energii Shakti , a wieczorem uspokaja nerwowe osoby. Wykonywana przed medytacją siedzącą, promuje ją.
Kilka książek wspomina o tej postawie, sklasyfikowanej według daty publikacji: