Saint-Theodorit

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Gard .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Saint-Theodorit
Saint-Theodorit
Świątynia Świętego Teodora.
Herb Saint-Théodorit
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gard
Miasto Le Vigan
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Piemontu Cévenol
Mandat burmistrza
Cyryl Soulier
2020 -2026
Kod pocztowy 30260
Wspólny kod 30300
Demografia
Ludność
miejska
535  mieszk. (2018 wzrost o 7% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 61  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 56 ′ 32 ″ północ, 4 ° 05 ′ 00 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 80  m
227  m²
Powierzchnia 8,75  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Quissac
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Saint-Theodorit
Geolokalizacja na mapie: Gard
Zobacz na mapie topograficznej Gardu Lokalizator miasta 14.svg Saint-Theodorit
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Theodorit
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Theodorit

St. Theodorit jest francuski gmina znajduje się w dziale z Gard , w regionie Occitan .

Geografia

Administracyjnie Saint-Théodorit znajduje się w okręgu Vigan oraz w kantonie Quissac . Wioska znajduje się 26 km od Nîmes drogą.


Gminy graniczące z Saint-Théodorit
Canaules-et-Argentières (przy czteropunktowym ) Savignargues Aigremont
Puechredon Saint-Theodorit Moulézan
Cannes-et-Clairan

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 17 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 17  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 932  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 6,8 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 3,2 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „szczery klimat śródziemnomorski”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku gmina wyłania się z typu „klimatu śródziemnomorskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu zimy są łagodne, a lata gorące, ze znacznym nasłonecznieniem i częstymi silnymi wiatrami.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Vic-le-Fesq”, w miejscowości Vic-le-Fesq zlecenie w 1966 roku, która wynosi 8  km na południowy do kradzieży ptaka , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,8  ° C, a ilość opadów wynosi 827,7  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Nîmes-Courbessac”, w mieście Nîmes , oddanej do użytku w 1922 r. i oddalonej o 25  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 14,8  °C w latach 1971-2000 do 15,1  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 15,6  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Théodorit jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (62,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (66%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: uprawy trwałe (43,6%), lasy (33,9%), niejednorodne tereny rolne (18,3%), tereny zurbanizowane (3,4%), użytki zielone (0,8%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Pierwsza wzmianka o wsi „villa sancti theodoriti” pochodzi z 1121 r. i nosi imię Teodoryta, księdza męczeńskiego według tradycji w Antiochii za panowania cesarza rzymskiego Juliana w 362. Wieś była siedzibą zależnego klasztoru z opactwo Sauve.

W czasach nowożytnych mieszkańcy masowo przeszli na protestantyzm. Podobnie jak większość komun, Saint-Théodorit pozna gwałtowne epizody podczas wojny kamisardów (1703).

W czasie Rewolucji Francuskiej miasto nosi prowizorycznie imię Teodoryta .

Wiemy również, że w XIX th  century , wieś jest ściśle związana Bragassargues , na którym gra rolę pomostu między tą wsią i targach i rynkach lokalnych: Bragassargues rolnicy sprzedają swoje produkty do handlowców św Theodorit, które następnie wypływają do Anduz .

Heraldyka

Herb Saint-Théodorit Herb Azure z linią w kształcie rombu Or i Vert.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 2014 Jack Crouzet    
marzec 2014 W trakcie Jean-Luc Retchewicz DVG Pracownik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Kanton

Miasto jest częścią kantonu Quissac . Kanton zależy od okręgu Alès i piątego okręgu Gard, którego zastępcą jest William Dumas ( PS ).

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 535 mieszkańców, co stanowi wzrost o 7% w porównaniu do 2013 r. ( Gard  : + 1,67%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
249 247 268 266 303 278 295 300 305
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
295 280 285 308 265 216 237 222 223
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
243 221 222 204 214 226 222 209 201
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
208 186 180 216 231 258 368 461 520
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
535 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 21 czerwca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 21 czerwca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16 października 2020 )
  4. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  5. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 21 czerwca 2021 )
  6. „  Station Météo-France Vic-le-Fesq - metadata  ” , na datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 21 czerwca 2021 )
  7. „  Wielki krąg między St. Théodorit a Vic-le- Fesq  ” na fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  8. „  Stacja Météo-France Vic-le-Fesq – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 13 lipca 2021 r . ) .
  9. „  Orthodromy between Saint-Théodorit and Nîmes  ” , fr.distance.to (dostęp 21 czerwca 2021 ) .
  10. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  11. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Nîmes-Courbessac - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 21 czerwca 2021 )
  13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  19. Słownik topograficzny Gard, Germer-Durand, 1868.
  20. „Święty Teodor” , na nominis.cef.fr
  21. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  22. Historia izolatu: Bragassargues XIX TH i XX th century. , Michel Fratissier. - Uniw. Paul Valéry Montpellier, 1982, dostępny w Archiwum Departamentu Gard.
  23. Organizacja spisu na insee.fr .
  24. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  25. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  26. Archiwum departamentalne Gardu: 2 O 1836
  27. Statystyka Garda, Hector Rivoire, 1842 r.