Saint-Éloi-de-Fourques

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Eure .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Éloi-de-Fourques
Saint-Éloi-de-Fourques
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Eure
Dzielnica Bernay
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Interkom Bernay Terres de Normandie
Mandat burmistrza
 Denis Szalkowski
2020 -2026
Kod pocztowy 27800
Wspólny kod 27536
Demografia
Miły Eligijczycy
Ludność
miejska 		530  mieszk. (2018 wzrost o 8,83% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 73  mieszk./km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49° 13 ′ 57 ″ północ, 0° 47 . 49 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 115  m
159  mln
Obszar 7,23  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Brionne
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Saint-Éloi-de-Fourques
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg Saint-Éloi-de-Fourques
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Éloi-de-Fourques
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Éloi-de-Fourques
Znajomości
Stronie internetowej http://www.saint-eloi-de-fourques.net

Saint-Éloi-de-Fourques jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure , w tym Normandy regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gminy graniczące z Saint-Éloi-de-Fourques
Saint-Philbert-sur-Boissey
Saint-Denis-des-Monts 		Monts du Roumois
( del. Comm. Z Houlbec-près-le-Gros-Theil )
Malleville-sur-le-Bec
Bosrobert 		Saint-Éloi-de-Fourques [1] Bosc-du-Thiel ( Comm. DEL. Spośród Gros-Theil )
Saint-Paul-de-Fourques
Bosc du Thiel ( Comm. DEL. Spośród Gros-Theil ) 		Bosc-du-Thiel ( Comm. DEL. Spośród Gros-Theil )

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,2  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,4 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,8 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 13,3  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 763  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Menneval” w miejscowości Menneval zlecenie 1962 i znajduje się 19  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,6  ° C i ilość opadów wynosi 780,8  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos”, w miejscowości Boos , w departamencie Seine-Maritime , uruchomionej w 1968 r. i na 34  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,1  °C w okresie 1971-2000 o godz. 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Éloi-de-Fourques jest gminą wiejską, ponieważ jest częścią gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (96,3% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (96,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (68,4%), niejednorodne grunty rolne (20,9%), łąki (7%), lasy (3,1%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,6%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwę miejscowości potwierdzają formy De Furcis ok. 1240 i Sanctus Eligius de Furcis w 1319.

Saint-Eloi jest hagiotoponyme odnosząc się do Eloi Noyon ( 588 do 660 ), biskup Noyon , złotnik i monety, była minister finansów z funkcją Dagobert I er .

To miasto i jego sąsiad Saint-Paul-de-Fourques są pododdziałami prymitywnej Fourques, normandzkiej formy słowa widelec , często używanego w toponimii, a do dziś w znaczeniu rozgałęzienia.

Fabuła

Ziemia została przekazana opactwu Bec-Hellouin od momentu założenia. Charity braterstwa powstała tu na początku XVII -tego  wieku.

W 1910 r., podobnie jak w 1926 r. proboszczem był ksiądz Miniac.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1945 1951 Henryka Karola Windsora   Inżynier rolnictwa
Marzec 1951 Marzec 1983 Pierre Windsor   Rolnik
Marzec 1983 Marzec 1995 Yves gourlin   Rolnik
Marzec 1995 Marzec 2001 Patrice Noel   agronom
Marzec 2001 marzec 2014 Alain Huché   Rolnik
marzec 2014 W trakcie Denis szalkowski SE Konsultant
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 530 mieszkańców, co stanowi wzrost o 8,83% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
761 690 798 833 728 705 659 621 580
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
530 491 499 486 450 412 396 369 361
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
325 319 307 287 270 269 270 318 296
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
311 284 262 311 360 419 419 451 499
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
530 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Populacja wsi jest ustalona, ​​od spisu ludności styczeń 2019, do 538 mieszkańców.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo naturalne

ZNIEFF typ 1 ZNIEFF typ 2 Sklasyfikowana witryna

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Geoportal (IGN),„ Gminy 2016 ”aktywowana warstwa  ” .
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Menneval - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
  9. „  Ortodromia między Saint-Éloi-de-Fourques a Menneval  ” , fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Stacja Météo-France Menneval – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnych datach.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Ortodromia między Saint-Éloi-de-Fourques i Boos  ” , na fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. Stéphane Gendron - 2006 - Toponimia rzymskich i średniowiecznych dróg: słowa starożytnych dróg - Strona 62 - ( ISBN  2877723321 ) .
  23. Ernest Nègre - 1998 - Ogólna toponimia Francji: formacje dialektalne (ciąg dalszy) i francuskie - strona 1539.
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  27. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  28. dszalkowski , "  Saint-Eloi-de-Fourques: 538 mieszkańców w 2019 roku  " ,10 września 2019 r.(dostęp 10 września 2019 r . ) .
  29. "  pogrzeb Geoffroy Fae Statua, biskup Evreux  " , instrukcja n o  PM27001462, baza Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  30. Patrice NOËL-WINDSOR, Edouard NOËL , „  Manoir d'Hermos – Recepcja – Pokoje gościnne – Normandia – Eure  ” , na www.hermos.fr (dostęp 6 maja 2017 r . ) .
  31. „  La mare de la Devinerie  ” w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Krajowy spis dziedzictwa przyrodniczego (konsultacja 20 stycznia 2016 r . ) .
  32. „  Dolina rzeki Risle od Brionne do Pont-Audemer, las Montfort  ” , w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej – Narodowy spis dziedzictwa przyrodniczego (konsultacja 20 stycznia 2015 r . ) .
  33. „  Kościół i miejsce Saint-Éloi-de-Fourques  ” , o Regionalnej Dyrekcji ds. Środowiska, Planowania i Mieszkalnictwa Normandii (dostęp 20 lipca 2017 r . ) .

Linki zewnętrzne