Sabir oznacza język zrodzonego z kontaktu między głośnikami mówiących różnymi językami ojczystymi umieszczonych przed koniecznością komunikowania się. Sabir jest z definicji językiem wehikularnym, a nie językiem ojczystym, produktem mieszanki kilku języków ojczystych, a zatem pidgin , ale szczególnie ubogim (zobacz różnicę między pidginem, kreolem i sabirem ). Sabirowie mają więc leksykon podsumowujący, ograniczony do bieżących potrzeb mówców i uproszczoną składnię w porównaniu z językami zapożyczonymi.
Historycznie, termin sabir odnosi się do języka używanego w kręgach handlowych do porozumiewania się w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, będącego mieszanką kilku języków śródziemnomorskich. Ten język portów śródziemnomorskich jest wynikiem mieszanki francuskiego , hiszpańskiego , greckiego , włoskiego i arabskiego . Użyte w tym znaczeniu słowo sabir pojawia się co najmniej w 1852 roku ; jest to zmiana portugalskiego , kastylijskiego , katalońskiego i prowansalskiego słowa szabla („wiedzieć”), wywodzącego się z łacińskiego sapere .
Termin sabir może również odnosić się do niezrozumiałego języka, zarezerwowanego dla elity, będącego synonimem żargonu.
W komiksie rejestru , Molière nawiązuje do Sabir w Le Bourgeois Gentilhomme .