Amitabhą sutrą ( CH Trans.. :阿彌陀經; CH Simp.. :阿弥陀经; py : Āmítuó Jing ; jap .阿弥陀経; . Wietnam : Grupa di đã kinh ; rōmaji : amida Kyo ; tybetańskie : BDE - ba-can-gyi bkod-pa'i mdo ) to potoczna nazwa Małej Sukhāvatī Sutry lub Małej Sukhāvatīvyūhasūtra
Ten buddyjski tekst mahajany jest jedną z głównych sutr recytowanych i szanowanych w szkołach buddyzmu Czystej Krainy .
Sutra Amitabha została przetłumaczona z sanskrytu na chiński przez mistrza Tripiṭaka Kumārajīvę w 402 roku, ale mogła pojawić się w Indiach już w 100 rne, napisana prakrytem .
Dwie inne chińskie tłumaczenia przeprowadzono: że Gunabhadra ( V -tego wieku), teraz stracił, a to z Xuanzang w 650, mniej rozpowszechnione niż Kumarajiva. Wreszcie jest też wersja tybetańska.
Większość sutry Amitabha, znacznie krótszych niż inne sutry Czystej Krainy, składa się z przemówienia Gautamy Buddy do Jetavany , w mieście Śrāvasti , do jego ucznia Śāriputry .
Rozmowa dotyczy wspaniałych ozdób, które czekają na sprawiedliwych w Czystej Krainie Zachodu, Sukhāvatī ( tłumacz ch :西方 極樂 國; rozdz. Simp .:西方 极 西方; py : xīfāng jílè guó ; świeci: „Na zachód od Kraina szczęśliwości ”), a także istoty, które tam przebywają, w tym Budda Amitabha.
Tekst opisuje również, co trzeba zrobić, aby tam się odrodzić.
W buddyzmie Chán i Pure Land sutra jest często recytowana jako część wieczornego nabożeństwa ( tłumacz ch :晚 課; py : wǎn kè ), a także jest recytowana jako praktyka dla praktykujących. W Jodoshu i Jodo Shinshu szkoły także recytować tej sutry, gdy jest to konieczne.
Jest często recytowany podczas pogrzebów buddyjskich w Chinach i Japonii w nadziei, że zasługa w ten sposób uzyskana zostanie przekazana zmarłemu.
Powszechny wzorzec recytowania sutry Amitabha (w tradycji chińskiej) może obejmować niektóre lub wszystkie z poniższych:
W Taishō Tripiṭace po sutrze Amitabha następuje odrodzenie dharani w Czystej Krainie:
amṛtabhave amṛtasaṃbhave amṛtavikrānte amṛtavikrāntagāmini gagana kīrtīchare svāhā