| Status | Stany ( w ) |
|---|
Królestwo galam (lub Gadjaga, Gajaaga, Gadiaga ) jest byłym Brytania Soninke dzielone między współczesnym Senegalu i Mali, dołączając że tłumów (lub Peuls ) na zachodzie i Mandingo na południu. Kończy się w Rocher Felou, Chutes du Félou , gdzie zaczynają się niezbadane ziemie. Rządzi nim dziedziczna monarchia (następca zmarłego króla po stronie kobiet następuje po krewnym po stronie kobiet).
Galam znaczy jaguar . Niektórzy bogowie lub narody nosili imię galam, po którym następowało inne słowo.
Królestwo galam została założona przez Sarakhollés (lub Serracollets lub Soninkés ) z Kaarta , którzy osiedlili się w regionie i stworzył królestwo bez wystąpienia do walki.
Ci Soninkés nosili nazwisko Bakiri (Batily) ci Bakiri mieli stanowić panującą dynastię.
Król Galam nosił tytuł tounka (król w sarakhollé). Królestwo żyło z handlu. Galam był jednym z najbardziej handlowych królestw. Eksploatował złoto - kopalnie złota Falémé -, utrzymywał się z rolnictwa i sprzedaży niewolników.
Galam często musieli walczyć z potężnym królestwem Bambara w Kaarcie, a następnie z zdobywcą Toucouleur El Hadj Omar Tall .
W XIX -tego wieku galam by przeżyć długi okres anarchii, która doprowadziłaby do jego upadku w czasie francuskiej kolonizacji. Pierwotnie francuscy osadnicy osiadli w Galam złożyli hołd tounce. Ale w rządzącej rodzinie Bakiri sposób, w jaki osadnicy płacili tounce, zwłaszcza za przekroczenie rzeki Senegal, która przecina Galam, zaczął wywoływać konflikty, które doprowadziły do wojny domowej w Galam. Po wojnie Galam został podzielony na dwie części: stan Goye, którego wódz mieszkał w Tuabo , oraz stan Kamera, w którym mieszkał makhana, zdominowany przez synów wodza imieniem Bakiri Samba-Yacine. Stan Goye , bliżej Fouta-Toro , stanął po stronie świętej wojny toczonej przez Toucouleur El Hadj Omar Tall w zachodnim Sudanie , podczas gdy stan Kaméra stanął po stronie królestwa Bambara w Kaarta . Królestwo jest całkowicie podzielony, koloniści będą korzystać z niego do aneksji królestwa galam w końcu XIX e wieku .
Królestwo zawsze było muzułmańskie , ale w bardzo powierzchowny sposób. Tylko szlachta została zislamizowana, reszta populacji pozostała poganami, ale później całe królestwo zostało zislamizowane, z El Hadj Omarem, a także wielkim muzułmańskim zdobywcą, Mamadou Lamine Dramé , wielkim oporem przeciwko kolonizacji.
Różne grupy etniczne żyły w Galam, Sarakhollés, Peulhs, Toucouleurs, Bambaras, Sossés, Wolofs i Moors.
W Galam ludność była bardzo skoncentrowana na skraju rzeki Senegal. Miasto Bakel znajduje się w starożytnym królestwie Galam.
W Saint-Louis w Senegalu wszyscy znają historię tego fortu i tragiczny koniec jego okupantów.
Fort Saint-Joseph de Galam został zbudowany po raz pierwszy w 1698 r. Przez M. de la Brue, odkrywcę i komisarza nad brzegiem rzeki Senegal , w regionie, którego mieszkańcy są uważani za spokojnych. Nawet jeśli André Charles de Lajaille uzna ich za zdradliwych i okrutnych
Nie popełnij błędu co do słowa „silny”, jest to lokacja w kształcie kwadratu z 4 czterema małymi bastionami i nowym dowódcą wysłanym przez Pierre André de Suffren . List Rubauda do Duranda , byłego dyrektora Spółki w Senegalu, pisze na kilka miesięcy przed atakiem, a szał stwierdza, że fort jest całkowicie zniszczony, a dom, który zajmuję, jest zły. Jedną musimy odbudować, a drugą naprawić . Mieszkańcy przez osiem dni szukają szczątków nieszczęsnego poprzednika Rubaud.
W 1787 r. Idea Kompanii Senegalu polega na ponownym rozwinięciu działalności Fort Saint-Joseph, tego punktu handlowego w Galam, w celu lepszej organizacji handlu niewolnikami i handlu gumą , dwoma głównymi obiektami, które tworzą handel w Senegalu. , nowy dowódca oddziału senegalskiego, musi także ustanowić rodzaj protektoratu nad królestwem Galam. Celem jest stworzenie bazy, z której rozpoczęłyby się wyprawy do Afryki Środkowej. Region 70 mil za Galam jest nieznany Europejczykom, a mapy regionu od Fort Podor do Galam są bardzo niekompletne. Na przykład Goldbéry mówi o 240 ligach zamiast 350 w rzeczywistości, aby przejść z Saint-Louis do Galam. Celem jest także spacyfikowanie Maurów i uczynienie murzyńskich książąt z sąsiednich królestw sojusznikami Francji. Firma prosi go do gubernatora o eksploatację na dużą skalę kopalni kraju Bambouk . Ale to nie daje Rambaudowi środków do osiągnięcia jego celów. W 1787 roku ten dowódca oddziału senegalskiego, mąż Agathe de Rambaud i towarzyszący mu Francuz zginęli na rzece lub w szpitalu Saint-Louis w drodze do Fort Saint-Joseph de Galam.