| Narodziny |
5 stycznia 1917 r. Sartene |
|---|---|
| Śmierć |
26 października 1990(w wieku 73) 7. dzielnica Paryża |
| Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Poeta , pisarz , bojownik ruchu oporu |
| Małżonka | Marguerite Duras (z1939 w 1947) |
| Miejsca przetrzymywania | Obóz koncentracyjny Dachau , Buchenwald |
|---|
Robert Antelme jest francuskim poetą , pisarzem i bojownikiem ruchu oporu , urodzonym dnia5 stycznia 1917 r.do Sartène i zmarł dnia26 października 1990w Paryżu .
Deportowany do obozów Buchenwald i Dachau , jest autorem kilku książek, w tym podręcznika o obozach koncentracyjnych : Human Species , opublikowanego w 1947 r. wraz z wydaniami Universal City .
Zdemobilizowany , Robert Antelme żeni się23 września 1939Marguerite Duras , która pracowała wówczas w wydawnictwie. Otrzymał posadę w prefekturze paryskiej policji . Ich pierwsze dziecko, chłopiec, zmarło przy urodzeniu w 1942 roku . W tym samym roku Marguerite Duras poznaje Dionysa Mascolo, który zostaje jej kochankiem.
W czasie okupacji Marguerite Duras i Robert Antelme współpracują w organizacjach pétainistycznych ale pomagając ruchowi oporu , Robert Antelme został aresztowany dnia1 st czerwiec 1944i wysłany do Buchenwaldu przez konwój nr 79 , ostatni, który opuścił obóz Royallieu (Frontstalag 122) w Compiègne na17 sierpnia 1944 r. Następnie został przewieziony do Bad Gandersheim , małego komanda zależnego od Buchenwaldu, gdzie mieszkał w starym, nieczynnym kościele, niedaleko fabryki.
Pod koniec wojny, w kwiecień 1945François Mitterrand lokalizuje Robert Antelme w Dachau obozu , wyczerpane i osłabione przez miesiącach przetrzymywania w bardzo trudnych warunkach (był cierpiący na tyfus ) i organizuje na jego powrót do Paryża z pomocą Dionys Mascolo . Marguerite Duras narysowała opowieść z tego okresu zatytułowaną La Douleur .
W 1947 roku Robert Antelme opublikował obszerną książkę o obozach L'Espèce humaine . Książka jest dedykowana Marie Louise, jego siostrze, która zginęła podczas deportacji. Robert Antelme pokazuje deportowanych, którzy zachowują sumienie w obliczu „najgorszych ludzkich okrucieństw” . Opisywani przez niego mężczyźni, sprowadzeni do stanu „żerców skórek”, żyją w obsesyjnej potrzebie, ale także w świadomości życia.
Robert Antelme założył w 1945 roku wraz z Marguerite Duras Éditions de la Cité Universelle . Para rozwiodła się w 1947 roku, ale nadal pracują razem, tak jak w 1959 roku, kiedy na prośbę Raymonda Rouleau zaadaptował wraz z Marguerite Duras The Aspern Papers , sztukę Michaela Redgrave'a , opartą na opowiadaniu Henry'ego Jamesa. . Po wojnie kontynuował pracę więc dyskretną w kręgach literackich współpracował w Modern Times i przemawiały w Francuskiej Partii Komunistycznej , z której został on wykluczony w 1956 roku, po represji ze strony Układu Warszawskiego wojsk z powstania w Budapeszcie . W czasie wojny algierskiej Robert Antelme był sygnatariuszem Manifestu z 121 . Marguerite Duras cierpiała z powodu polowania na dysydentów intelektualistów od początku 1950 roku , podczas gdy jej matka musiała wrócić do Francji z powodu wojny w Indochinach . Komitet Centralny PCF dowiaduje się, że podczas wieczoru w towarzystwie innych pisarzy sformułowałaby liczne zarzuty pod adresem Louisa Aragona , z „niestosownością wobec niektórych członków partii i nadmiernie ironiczną ironią”. 8 marca, otrzymuje list, co oznacza jej wykluczenie z uczęszczania do trockistów i nocnych klubów.
Unieruchomiony od 1983 roku przez wypadek mózgowo-naczyniowy, Robert Antelme zmarł dnia 26 października 1990w 7 th dzielnicy Paryża . Został pochowany w Montparnasse Cemetery ( 4 th podział).
W 1996 roku Gallimard opublikował około sześćdziesięciu stron, niepublikowanych lub prawie niepublikowanych, w tym Biedny - Proletariusz - Deportowany , Zemsta? , Że został skradziony mój chleb , a ponad dwieście stron esejów i świadectw z niektórych pisarzy trzydziestu.
Istnieje od 25 października 2005miejsce Roberta Antelme w 13 th arrondissement z Paryża .